19
(Vervolg van pag. 2)
Best. Ontwerp bestemmingsplan „Industrieterrein
De Kampen". Ter inzage sinds 22 december 1969. Be
zwaren binnen een maand bij gemeenteraad.
Hoek. Bestemmingsplan 1966. Ter inzage sinds 22
december. Bezwaren binnen een maand bij gemeente
raad.
Gilze Rijen. Bestemmingsplan „Molenschot 1969".
Ter inzage vanaf 16 december 1969. Bezwaren binnen
een maand bij de gemeenteraad.
Tilburg. Wijziging bestemmingsplan Noord-Heikant.
Ter inzage sinds 16 december. Bezwaren binnen een
maand bij de gemeenteraad.
Uit het laatste
geheime Weekboek van
Bram uit de Slikhoek
Allereerst met het Nieuwe Jaar 1970 onze geluk
wensen aan alle lezeressen en lezers van ons ZLM
Land- en Tuinbouwblad. We hopen dat 1970 u zal
geven wat u er van verwacht, al kunnen we er niet
voor instaan. We horen onze collega's al hardop
denken, nou, zo'n zelfde zomer als vorig jaar, warm
en droog, zo'n zelfde opbrengst der granen en de
suikerbieten en precies dezelfde oogstomstandig-
heden en ook weer dezelfde aardappelprijzen!
Ja, de landbouwers hebben over '69 niet te kla
gen en ze doen dat dan ook niet. Het is niet zo, als
wel eens gezegd wordt, dat ze altijd klagen! We
hebben ons deze keer gezet om het laatste week
boek te schrijven van een lange reeks, die reeds in
mei 1938 is begonnen en alleen in de oorlog '40-'45
heeft stilgestaan. Je kunt jezelf wel eens wat op
dé nek halen, hè!
Na een grote vergadering, belegd door het be
stuur van oud-leerlingen der R.L.W.S., kaartten
Rinus van Wezelis een boe
renzoon uit Halsteren, die
sinds 3Yz jaar in Kenya werk
zaam is op een ontwikkelings
project. Voordien was hij ge
durende enkele jaren werk
zaam als secretaris van de
Brabantse Plattelands Jonge-
renorganisaie. Gedurende 7
jaar verzorgde hij de rubriek
van erf en akker" in het
Noord-Brabants landbouw
blad en schreef hij als jonge
boer, werkzaam op het ouder
lijk bedrijf, over allerlei za
ken rond het Brabantse boe
renbedrijf. Hij bleef deze ru
briek voortzetten als secreta
ris van de B.P.J. en ook daar
na vanuit zijn werkkring in
Kenya.
„Van erf en akker" handelt
dus niet meer, zoals oorspron
kelijk over de agrarische
situatie in eigen land, maar
over leven en werken van een
Nederlandse jonge boer,
werkzaam op het ouderlijk
bedrijf, over allerlei zaken
rond het Brabantse boerenbe
dtijf. Hij bleef deze rubriek
voortzetten als secretaris van
de B.P.J. en ook daarna van
uit zijn werkkring in Kenya.
„Van erf en akkerhandelt
dus niet meer, zoals oorspron
kelijk over de agrarische
situatie in eigen land, maar
over leven en werken van een
Nederlandse jonge boer met
zijn gezin in een ontwikke
lingsland. Ontwikkelingshulp
waarover tegenwoordig zo
veel wordt gesproken en ge
schreven, kan op velerlei
wijze worden verleend. Men
kan helpen met geld, met het
zenden van voedsel en goede
ren, men kan zich ook per
soonlijk inzetten en trachten
de bevolking te leren door he
gebruik maken van nieuwe
methoden, zichzelf te helpen.
Dat dit laatste met grote
moeilijkheden en tegenslagen
gepaard gaatmaar toch tot
mooie resultaten kan leiden,
blijkt uit de brieven van
Schrijf kouter, die eens per 14
RADIO
Dinsdag 6 januari, Hilversum I, 12.3012.40 uur:
,De binnenlandse afzet van aardappelen", de heer
P. Th. M. Cleophas, secretaris van de Vereniging
voor de aard appel verwerkende industrie. „Gro
ninger landbouwproblemen", een vraaggesprek
met de heer W. H. Kwakernaak, secretaris van de
hoofdafdeling Akkerbouw van het Landbouw
schap.
Vrijdag 9 januari 1970, Hilversum I, 12.3012.40
uur: „De tulpenteelt op landbouwbedrijven", een
vraaggesprek met ir. W. G. de Haan van het
Landbouw-Economisch Instituut. Actualiteiten van
het Proefstation voor de groenten- en fruitteelt
onder glas te Naaldwijk.
we nog wat na met de voormalige secretaris der
ZLM, ir. Dorst, en bracht deze naar voren om ook
eens wat uit de praktijk te schrijven in het ZLM-
blad. De lezers wilden wel eens wat anders dan
altijd vergadernieuws, economie of technische din
gen lezen. We namen dit op ons en het is sindsdien
altijd doorgegaan. We schreven over ons mooie be
roep, dat niet altijd naar verdienste werd en wordt
beloond! Elk jaar, elk jaargetijde is anders en altijd
de moeite waard om beschreven te worden. We
haalden er de buren soms bij om meer tot een alge
meen gesprek te komen en deze konden we lang
zamerhand niet meer missen. We hebben het altijd
met veel genoegen gedaan, zodat er altijd iets in het
bekende hoekje stond.
Natuurlijk hebben we ook wel eens kritiek ge
had. Dat is nodig om altijd scherp te blijven en bij
de tijd. Dat by de tijd zijn, hebben we altijd getracht
naar voren te brengen. Nieuwe machines werden
bezichtigd en beschreven. Dit jaar reden we zelfs
nog mee op de allernieuwste maaidorser, die 2 ha
per uur maaide en dorste. We hebben in een mooie
interessante tijd geleefd, die der opkomst der
mechanisatie. We hebben de eerste trekker zien
komen van 15 pk en nu de steeds grotere van bijna
100 qk. We hebben ook minder goede tijden mee
gemaakt. De tweede wereldoorlog, die in '45 ons
UITLOTING OBLIGATIELENING
ZEEUWSE LANDBOUW MAATSCHAPPIJ
5V2 LENING BOEKHOUDBUREAU 1958
Van bovengenoemde obligatielening zijn de navol
gende nummers uitgeloot. Serie A: Obligaties van
100,—. Nummers: 011 - 022 - 033 043 en 045.
Serie B: Obligaties van 500,—Nummers: 001 -
003 - 011 - 038 - 060 - 063 - 099 - 12!) 143 160 -
182 - 191 - 210 - 284 - 294 - 307 en 346.
Deze obligaties zijn op 2 januari 1970 a pari aflos
baar en zijn van deze datum af betaalbaar ten kantore
van de Coöp. Raiffeisenbank „Goes" te Goes. De
stukken moeten voorzien zijn van alle daarbij beho
rende nog niet verschenen coupons
een totaal uitgeroofd en kapotgeslagen platteland
overliet. Toen dachten we of dit ooit nog goed zou
komen. Toch is dat gelukt en we rijden weer met
grote dankbaarheid langs onze mooie bedrijven en
akkers en onze mooi herstelde dorpen en steden-
Bij dit weer herstellende platteland heeft onze
landbouwvoorlichtingsdienst ons zeer goede dien
sten bewezen en van deze plaats de pluim van de
week voor hun goede werk. Wat een proeven zijn
er niet genomen door hen, waar wij ons voordeel
mee konden doen. Hoe is de bietenteelt niet ver
beterd, zodat 1 ha vroeger boven de 120 uur en nu
krap aan 30 uur meer vergt.
We moeten stoppen, we zijn indertijd geruisloos
verschenen en gaan ook geruisloos weg. We had
den moed dat er een gans nieuw opgezet blad kwam
en dat we er dan zouden uitstappen. Je moet nooit
te lang zitten tot ze gaan zeggen: „Ga je er nog niet
uit?"
Nog onze grote dank aan de redaktie van ons
blad, die met ons dialekt nogal grote moeite had.
Hartelijk dank!
Verder aan alle lezeressen en lezers, onze groeten
van alle
SLIKHOEKERS en de BUREN.
afwisseling. Het is niet altijd even gemakke
lijk want je krijgt ook geen nieuwe impulsen,
geen nieuwe indrukken. Je drijft helemaal op
eigen kracht. Je leert elkaar wel kennen, van
a tot z. Ik heb bewondering voor mijn vrouw,
die het hier nu reeds twee en een half jaar
heeft uitgehouden. En soms hangt het haar
wel eens de keel uit, daar niet van. Maar dan
ben je er zelf om het te bepraten en nieuwe
moed te verzamelen. We hebben de laatste
tijd gelukkig nogal eens de kans gekregen
om er tussen uit te trekken. Maar het gros
der dagen is je vrouw toch maar thuis. Voor
mannen is het een heel stuk gemakkelijker,
wij hebben ons werk, en je ontmoet links en
rechts mensen. Maar zij zit thuis, de zorg
voor de kinderen, voor het eten, en de bijna
altijd aanwezige hitte. En ondanks alles heeft
ze het nog goed naar haar zin. Hoeveel vrou
wen zouden er niet zijn die er feestelijk voor
zouden bedanken om jaren van hun leven in
de wildernis te gaan wonen. Je beseft het
eigenlijk niet altijd meer, maar nu met deze
dagen, dagen die uitermate geschikt zijn voor
een mijmering, is het goed het allemaal weer
eens fris voor de geest te halen. Ze verdient
wel een bloemetje, vind ik.
We zouden met de komende feestdagen
best eens een kijkje willen nemen in Holland.
En we zouden er wel intens aan mee willen
doen. Maar aangezien dat nu eenmaal niet
kan zullen we er hier een aantal onvergete
lijke dagen van gaan maken. We moeten nog
een boom op de kop zien te tikken. Vorig jaar
hadden we een kaktus, maar die pinnen aan
zo'n ding zijn levensgevaarlijk voor de kin
deren. Er is ons beloofd dat we een speciale
kerstboom uit Nairobi zouden krijgen. Komt
die niet, dan gaan we in de bush maar wat
zoeken. We hebben nu ook al een kerststal
gemaakt. De kinderen vinden het prachtig.
Ze hebben meegeholpen om van klei allerlei
beesten te maken. Sommigen daarvan hebben
vormen die alleen voor hen iets betekenen.
Maar dat zijn allemaal toch maar bijzaken, ze
helpen alleen de sfeer scheppen, waar het om
gaat is, de vrede en de openheid in onze
harten. We zijn dankbaar dat we hier een
mooi werk mogen verrichten. Goed, we
geven toe het is niet alleen onbaatzuchtig
heid wat de klok slaat. Maar waarom zou het
ook. We timmeren aan onze toekomst en aan
die van de kinderen. Wat is er beter dan dat
te doen en dat werkelijk samen te kunnen
doen. We zijn nu eenmaal geen ideale men
sen, en als je ondanks je vele tekortkomingen
er toch in slaagt er wat van te maken, is dat
een zaak om diep dankbaar voor te zijn. Laat
de zon maar branden, en laat de feestelijk
verlichte straten dan maar, we kunnen toch
dankbaar en tevreden zijn. Wij hopen van
harte dat het in uw harten ook vrede moge
wezen, en we wensen u allen een gelukkig
en vredig Kerstfeest, en wat wens je nog
meer een gezellig uiteinde en een goed
begin. Van harte
SCHRJJFKOUTER
dagen zijn rubriek in ons
nieuwe landbouwblad zal
voortzetten.
Van Erf en Akker15 december 1969.
Dit wordt de derde kerstmis in Galole. Het
zal allemaal weer wel ongeveer hetzelfde
gaan als de twee voorgaande jaren. Er is mis
schien een verschil: er zullen nu met die
dagen nog minder mensen in Galole zijn dan
anders want de weg is open voor alle ver
keer. Maar we zullen ons er weer wel door
heen slaan. We hebben een goede voorraad
in de kast met allerlei lekkere dingen, die
wachten om opgegeten te worden. En niet
alleen onze drankvoorraad ziet er respekta-
bel uit. We hebben van alles wat en dat stemt
ons reeds zeer mild. Er is niks vervelenders
dan dat je met een glas limonade de dag door
moet zien te komen. Een paar dagen geleden
vierden we hier Uhuru en ze hadden in de
hele plaats geen fles bier voorhanden,
's Avonds en 's middags was er een etentje
op de club, maar er was niets om het mee
weg te spoelen. Een onvoorstelbaar leed
voor de vele biérliefhebbers hier. Maar we
hebben er het jaar weer bijna opzitten. Het
gaat snel. De dagen hier tellen voor on£ ge
voel nog steeds als halve dagen, want om
één uur ben je thuis en kun je een paar uur
tjes het bed in duiken, een kopje thee drin
ken, nog wat werken in de tuin, wat wil je
meer. Behalve deze maanden dan is het niet
zo rustig want we zitten midden in het ploeg-
seizoen, en dan zijn de dagen voor Neder
landse begrippen normaal, van zes uur
's morgens tot 'n uur of half zeven 's avonds.
Maar 't is gezellig hier. Je hebt eigenlijk alles
wat je hart begeert, je vrouw, je kinderen,
een goed huis, en nogal wat vrede in je hart.
Maar je staat voor de rest misschien ook wel
een beetje stil in het leven. De meeste dingen
die er in de wereld gebeuren gaan aan je
voorbij. Neem nou zo'n maanvlucht. Je volgt
het op de radio, goed, maar je ziet er niks
van, en het zijn toch historische gebeurtenis
sen. Je moet het doen met een plaatje in de
krant. Jullie hebben aan een TV-toestel ge
kluisterd gezeten wellicht, en de gebeurte
nissen stap voor stap gevolgd. Met zulke mo
menten voel je toch dat je wat mist. Maar je
kunt jezelf troosten met de gedachte dat het
niet alleen plezierige en interessante gebeur
tenissen zijn die je mist. Er is waarschijnlijk
■ook een heleboel waaraan je in het geheel
niets mist. Terwijl het huwelijk hier. juist
een bolwerk is waar je jezelf heerlijk in
terug kunt trekken, krijgen we de indruk uit
bepaalde publikaties in bepaalde bladen dat
er heel wat mensen zijn die juist Hat bolwprk
maar het liefste willen slechten. Goed, ook bij
ons waait het wel eens, maar toch voel je hier
zo sterk dat je bij elkaar hoort, dat je samen
bezig bent om aan je toekomst te werken.
Maar ja wanneer het hier niet goed zou zit
ten dan hield je het ook niet bij elkaar uit.
Onmogelijk, want je hebt verder zo weinig