19 (Vervolg van pag. 2) Best. Ontwerp bestemmingsplan „Industrieterrein De Kampen". Ter inzage sinds 22 december 1969. Be zwaren binnen een maand bij gemeenteraad. Hoek. Bestemmingsplan 1966. Ter inzage sinds 22 december. Bezwaren binnen een maand bij gemeente raad. Gilze Rijen. Bestemmingsplan „Molenschot 1969". Ter inzage vanaf 16 december 1969. Bezwaren binnen een maand bij de gemeenteraad. Tilburg. Wijziging bestemmingsplan Noord-Heikant. Ter inzage sinds 16 december. Bezwaren binnen een maand bij de gemeenteraad. Uit het laatste geheime Weekboek van Bram uit de Slikhoek Allereerst met het Nieuwe Jaar 1970 onze geluk wensen aan alle lezeressen en lezers van ons ZLM Land- en Tuinbouwblad. We hopen dat 1970 u zal geven wat u er van verwacht, al kunnen we er niet voor instaan. We horen onze collega's al hardop denken, nou, zo'n zelfde zomer als vorig jaar, warm en droog, zo'n zelfde opbrengst der granen en de suikerbieten en precies dezelfde oogstomstandig- heden en ook weer dezelfde aardappelprijzen! Ja, de landbouwers hebben over '69 niet te kla gen en ze doen dat dan ook niet. Het is niet zo, als wel eens gezegd wordt, dat ze altijd klagen! We hebben ons deze keer gezet om het laatste week boek te schrijven van een lange reeks, die reeds in mei 1938 is begonnen en alleen in de oorlog '40-'45 heeft stilgestaan. Je kunt jezelf wel eens wat op dé nek halen, hè! Na een grote vergadering, belegd door het be stuur van oud-leerlingen der R.L.W.S., kaartten Rinus van Wezelis een boe renzoon uit Halsteren, die sinds 3Yz jaar in Kenya werk zaam is op een ontwikkelings project. Voordien was hij ge durende enkele jaren werk zaam als secretaris van de Brabantse Plattelands Jonge- renorganisaie. Gedurende 7 jaar verzorgde hij de rubriek van erf en akker" in het Noord-Brabants landbouw blad en schreef hij als jonge boer, werkzaam op het ouder lijk bedrijf, over allerlei za ken rond het Brabantse boe renbedrijf. Hij bleef deze ru briek voortzetten als secreta ris van de B.P.J. en ook daar na vanuit zijn werkkring in Kenya. „Van erf en akker" handelt dus niet meer, zoals oorspron kelijk over de agrarische situatie in eigen land, maar over leven en werken van een Nederlandse jonge boer, werkzaam op het ouderlijk bedrijf, over allerlei zaken rond het Brabantse boerenbe dtijf. Hij bleef deze rubriek voortzetten als secretaris van de B.P.J. en ook daarna van uit zijn werkkring in Kenya. „Van erf en akkerhandelt dus niet meer, zoals oorspron kelijk over de agrarische situatie in eigen land, maar over leven en werken van een Nederlandse jonge boer met zijn gezin in een ontwikke lingsland. Ontwikkelingshulp waarover tegenwoordig zo veel wordt gesproken en ge schreven, kan op velerlei wijze worden verleend. Men kan helpen met geld, met het zenden van voedsel en goede ren, men kan zich ook per soonlijk inzetten en trachten de bevolking te leren door he gebruik maken van nieuwe methoden, zichzelf te helpen. Dat dit laatste met grote moeilijkheden en tegenslagen gepaard gaatmaar toch tot mooie resultaten kan leiden, blijkt uit de brieven van Schrijf kouter, die eens per 14 RADIO Dinsdag 6 januari, Hilversum I, 12.3012.40 uur: ,De binnenlandse afzet van aardappelen", de heer P. Th. M. Cleophas, secretaris van de Vereniging voor de aard appel verwerkende industrie. „Gro ninger landbouwproblemen", een vraaggesprek met de heer W. H. Kwakernaak, secretaris van de hoofdafdeling Akkerbouw van het Landbouw schap. Vrijdag 9 januari 1970, Hilversum I, 12.3012.40 uur: „De tulpenteelt op landbouwbedrijven", een vraaggesprek met ir. W. G. de Haan van het Landbouw-Economisch Instituut. Actualiteiten van het Proefstation voor de groenten- en fruitteelt onder glas te Naaldwijk. we nog wat na met de voormalige secretaris der ZLM, ir. Dorst, en bracht deze naar voren om ook eens wat uit de praktijk te schrijven in het ZLM- blad. De lezers wilden wel eens wat anders dan altijd vergadernieuws, economie of technische din gen lezen. We namen dit op ons en het is sindsdien altijd doorgegaan. We schreven over ons mooie be roep, dat niet altijd naar verdienste werd en wordt beloond! Elk jaar, elk jaargetijde is anders en altijd de moeite waard om beschreven te worden. We haalden er de buren soms bij om meer tot een alge meen gesprek te komen en deze konden we lang zamerhand niet meer missen. We hebben het altijd met veel genoegen gedaan, zodat er altijd iets in het bekende hoekje stond. Natuurlijk hebben we ook wel eens kritiek ge had. Dat is nodig om altijd scherp te blijven en bij de tijd. Dat by de tijd zijn, hebben we altijd getracht naar voren te brengen. Nieuwe machines werden bezichtigd en beschreven. Dit jaar reden we zelfs nog mee op de allernieuwste maaidorser, die 2 ha per uur maaide en dorste. We hebben in een mooie interessante tijd geleefd, die der opkomst der mechanisatie. We hebben de eerste trekker zien komen van 15 pk en nu de steeds grotere van bijna 100 qk. We hebben ook minder goede tijden mee gemaakt. De tweede wereldoorlog, die in '45 ons UITLOTING OBLIGATIELENING ZEEUWSE LANDBOUW MAATSCHAPPIJ 5V2 LENING BOEKHOUDBUREAU 1958 Van bovengenoemde obligatielening zijn de navol gende nummers uitgeloot. Serie A: Obligaties van 100,—. Nummers: 011 - 022 - 033 043 en 045. Serie B: Obligaties van 500,—Nummers: 001 - 003 - 011 - 038 - 060 - 063 - 099 - 12!) 143 160 - 182 - 191 - 210 - 284 - 294 - 307 en 346. Deze obligaties zijn op 2 januari 1970 a pari aflos baar en zijn van deze datum af betaalbaar ten kantore van de Coöp. Raiffeisenbank „Goes" te Goes. De stukken moeten voorzien zijn van alle daarbij beho rende nog niet verschenen coupons een totaal uitgeroofd en kapotgeslagen platteland overliet. Toen dachten we of dit ooit nog goed zou komen. Toch is dat gelukt en we rijden weer met grote dankbaarheid langs onze mooie bedrijven en akkers en onze mooi herstelde dorpen en steden- Bij dit weer herstellende platteland heeft onze landbouwvoorlichtingsdienst ons zeer goede dien sten bewezen en van deze plaats de pluim van de week voor hun goede werk. Wat een proeven zijn er niet genomen door hen, waar wij ons voordeel mee konden doen. Hoe is de bietenteelt niet ver beterd, zodat 1 ha vroeger boven de 120 uur en nu krap aan 30 uur meer vergt. We moeten stoppen, we zijn indertijd geruisloos verschenen en gaan ook geruisloos weg. We had den moed dat er een gans nieuw opgezet blad kwam en dat we er dan zouden uitstappen. Je moet nooit te lang zitten tot ze gaan zeggen: „Ga je er nog niet uit?" Nog onze grote dank aan de redaktie van ons blad, die met ons dialekt nogal grote moeite had. Hartelijk dank! Verder aan alle lezeressen en lezers, onze groeten van alle SLIKHOEKERS en de BUREN. afwisseling. Het is niet altijd even gemakke lijk want je krijgt ook geen nieuwe impulsen, geen nieuwe indrukken. Je drijft helemaal op eigen kracht. Je leert elkaar wel kennen, van a tot z. Ik heb bewondering voor mijn vrouw, die het hier nu reeds twee en een half jaar heeft uitgehouden. En soms hangt het haar wel eens de keel uit, daar niet van. Maar dan ben je er zelf om het te bepraten en nieuwe moed te verzamelen. We hebben de laatste tijd gelukkig nogal eens de kans gekregen om er tussen uit te trekken. Maar het gros der dagen is je vrouw toch maar thuis. Voor mannen is het een heel stuk gemakkelijker, wij hebben ons werk, en je ontmoet links en rechts mensen. Maar zij zit thuis, de zorg voor de kinderen, voor het eten, en de bijna altijd aanwezige hitte. En ondanks alles heeft ze het nog goed naar haar zin. Hoeveel vrou wen zouden er niet zijn die er feestelijk voor zouden bedanken om jaren van hun leven in de wildernis te gaan wonen. Je beseft het eigenlijk niet altijd meer, maar nu met deze dagen, dagen die uitermate geschikt zijn voor een mijmering, is het goed het allemaal weer eens fris voor de geest te halen. Ze verdient wel een bloemetje, vind ik. We zouden met de komende feestdagen best eens een kijkje willen nemen in Holland. En we zouden er wel intens aan mee willen doen. Maar aangezien dat nu eenmaal niet kan zullen we er hier een aantal onvergete lijke dagen van gaan maken. We moeten nog een boom op de kop zien te tikken. Vorig jaar hadden we een kaktus, maar die pinnen aan zo'n ding zijn levensgevaarlijk voor de kin deren. Er is ons beloofd dat we een speciale kerstboom uit Nairobi zouden krijgen. Komt die niet, dan gaan we in de bush maar wat zoeken. We hebben nu ook al een kerststal gemaakt. De kinderen vinden het prachtig. Ze hebben meegeholpen om van klei allerlei beesten te maken. Sommigen daarvan hebben vormen die alleen voor hen iets betekenen. Maar dat zijn allemaal toch maar bijzaken, ze helpen alleen de sfeer scheppen, waar het om gaat is, de vrede en de openheid in onze harten. We zijn dankbaar dat we hier een mooi werk mogen verrichten. Goed, we geven toe het is niet alleen onbaatzuchtig heid wat de klok slaat. Maar waarom zou het ook. We timmeren aan onze toekomst en aan die van de kinderen. Wat is er beter dan dat te doen en dat werkelijk samen te kunnen doen. We zijn nu eenmaal geen ideale men sen, en als je ondanks je vele tekortkomingen er toch in slaagt er wat van te maken, is dat een zaak om diep dankbaar voor te zijn. Laat de zon maar branden, en laat de feestelijk verlichte straten dan maar, we kunnen toch dankbaar en tevreden zijn. Wij hopen van harte dat het in uw harten ook vrede moge wezen, en we wensen u allen een gelukkig en vredig Kerstfeest, en wat wens je nog meer een gezellig uiteinde en een goed begin. Van harte SCHRJJFKOUTER dagen zijn rubriek in ons nieuwe landbouwblad zal voortzetten. Van Erf en Akker15 december 1969. Dit wordt de derde kerstmis in Galole. Het zal allemaal weer wel ongeveer hetzelfde gaan als de twee voorgaande jaren. Er is mis schien een verschil: er zullen nu met die dagen nog minder mensen in Galole zijn dan anders want de weg is open voor alle ver keer. Maar we zullen ons er weer wel door heen slaan. We hebben een goede voorraad in de kast met allerlei lekkere dingen, die wachten om opgegeten te worden. En niet alleen onze drankvoorraad ziet er respekta- bel uit. We hebben van alles wat en dat stemt ons reeds zeer mild. Er is niks vervelenders dan dat je met een glas limonade de dag door moet zien te komen. Een paar dagen geleden vierden we hier Uhuru en ze hadden in de hele plaats geen fles bier voorhanden, 's Avonds en 's middags was er een etentje op de club, maar er was niets om het mee weg te spoelen. Een onvoorstelbaar leed voor de vele biérliefhebbers hier. Maar we hebben er het jaar weer bijna opzitten. Het gaat snel. De dagen hier tellen voor on£ ge voel nog steeds als halve dagen, want om één uur ben je thuis en kun je een paar uur tjes het bed in duiken, een kopje thee drin ken, nog wat werken in de tuin, wat wil je meer. Behalve deze maanden dan is het niet zo rustig want we zitten midden in het ploeg- seizoen, en dan zijn de dagen voor Neder landse begrippen normaal, van zes uur 's morgens tot 'n uur of half zeven 's avonds. Maar 't is gezellig hier. Je hebt eigenlijk alles wat je hart begeert, je vrouw, je kinderen, een goed huis, en nogal wat vrede in je hart. Maar je staat voor de rest misschien ook wel een beetje stil in het leven. De meeste dingen die er in de wereld gebeuren gaan aan je voorbij. Neem nou zo'n maanvlucht. Je volgt het op de radio, goed, maar je ziet er niks van, en het zijn toch historische gebeurtenis sen. Je moet het doen met een plaatje in de krant. Jullie hebben aan een TV-toestel ge kluisterd gezeten wellicht, en de gebeurte nissen stap voor stap gevolgd. Met zulke mo menten voel je toch dat je wat mist. Maar je kunt jezelf troosten met de gedachte dat het niet alleen plezierige en interessante gebeur tenissen zijn die je mist. Er is waarschijnlijk ■ook een heleboel waaraan je in het geheel niets mist. Terwijl het huwelijk hier. juist een bolwerk is waar je jezelf heerlijk in terug kunt trekken, krijgen we de indruk uit bepaalde publikaties in bepaalde bladen dat er heel wat mensen zijn die juist Hat bolwprk maar het liefste willen slechten. Goed, ook bij ons waait het wel eens, maar toch voel je hier zo sterk dat je bij elkaar hoort, dat je samen bezig bent om aan je toekomst te werken. Maar ja wanneer het hier niet goed zou zit ten dan hield je het ook niet bij elkaar uit. Onmogelijk, want je hebt verder zo weinig

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1970 | | pagina 19