PLATTELANDSJEUGD
Kerstmis voorbij
Advent
Als u wat voelt voor meer resultaat met minder
werk (wie niet?), bestel dan nu Polykuhn!
Alhoewel Kerstmis een feest van vrede behoort
te zijn, is het soms een gebeurtenis waar hele hui
selijke drama's door ontstaan. Dikwijls komen die
narigheden voor in gezinnen waar kinderen de leef
tijd van 17 18 lentes hebben bereikt. Veel van
deze tieners kondigen in december onverwachts
aan dat ze niet thuis zullen zijn tijdens de kerst
dagen. Maar door veel ouders worden die feest
dagen als een familiereünie beschouwd waarbij nie
mand gemist kan worden.
Vroeg of laat wordt de gevorderde teenager of
twen met deze moeilijkheden geconfronteerd en er
hangt veel van de instelling van de ouders af, of
het al of niet op woorden of ruzie uitloopt
Bij jongelui die al enige tijd met elkaar verke
ring hebben speelt het probleem bij wie zij de kerst
dagen zullen doorbrengen. Als jong stel willen zij
tijdens die dagen graag bij elkaar zijn. Maar je kunt
je nu eenmaai niet in tweeën delen en je kunt maar
op één plaats tegelijk zijn. Gaan ze naar de ouders
van de jongen, of naar die van het meisje?
WAAR MOEILIJKHEDEN DREIGEN
Q, soms behoeft het helemaal geen probleem te
zijn en brengen de ouders zoveel begrip op,
dat binnen enige ogenblikken al een geschikte rege
ling is getroffen. We willen nu even stilstaan bij die
vele honderden stelletjes die er wèl moeilijkheden
om dreigen te krijgen, omdat er nu eenmaal ook
ouders zijn die van het standpunt uitgaan, dat hun
kinderen tijdens die feestdagen gezellig in de kring
van het gezin behoren te zijn. Ongeacht of ze zo
zachtjesaan de leeftijd hebben gekregen, dat ze er
wel uit willen vliegen. Hoe lossen dergelijke jongelui
dit probleem op?
Veelal kennen ze hun ouders wel en weten hoe
diz over het een en ander denken en daar doen ze
goed aan rekening mee te houden. Komen de moei
lijkheden van slechts één stel ouders, dan zou, om
de goede vrede te bewaren, de regeling getroffen
kunnen worden, dat bij die ouders de kerstdagen wor
den doorgebracht. Wanneer er dan met het andere
begrijpende ouderpaar wordt gesproken en de moei
lijkheden worden geschetst, dan zullen die waar
schijnlijk begrip voor de toestand hebben en toestaan
dat hun zoon of dochter met de ander de feestdagen
in het andere gezin verblijft.
Een andere mogelijkheid is, om met beide ouder
paren te praten en de dagen te verdelen. De ene dag
bij de een thuis, de andere dag bij de ander. Dat is
over het algemeen een regeling die het meest ge
schikt is en waarmee de meeste ouders van groot
wordende kinderen wel vrede hebben.
RUSTIG OVERLEG
gTAAN beide ouderparen echter op het standpunt
dat de kinderen beide dagen thuis moeten zijn,
dan wordt het erg moeilijk. De enige oplossing die
hiervoor bestaat is, om open en eerlijk met de ouders
te praten. Maak vooral geen ruzie, sla geen ruzie
toon aan, of word onbeleefd, want dót maakt de
moeilijkheden alleen maar groter.
De beste kansen heb je, wanneer je rustig met je
ouders er over spreekt en ze gewoon je probleem
voorlegt. Vraag ze desnoods kalm hoe zij dit zelf
vroeger hebben opgelost en of ze je niet een oplos
sing aan de hand kunnen doen. Vergeet niet, dat je
meer bij zulke ouders bereikt met eerlijkheid, rust en
beleefdheid, ook al zeg je dan precies wat je wilt en
hoe je er over denkt, dan door zenuwachtig te wor
den, ruzie te maken of een grote mond te geven,
want vooral moeilijke, strenge ouders slikken zoiets
niet.
Anders wordt het, wanneer je plannen mocht heb
ben om met elkaar uit te gaan en dus bij geen van
de ouders de kerstdagen verblijft. Of de ouders hier
al of niet toestemming voor willen geven hangt van
verschillende redelijke motieven af. Het allerbelang
rijkste is toch wel, dat er gezorgd moet worden voor
een behoorlijk onderdak voor de nacht op een bekend
of vertrouwd adres. Betreft het een soort vakantie
trip, dan is het verstandiger die op andere dagen
te organiseren en er niet speciaal Kerstmis of b.v.
oudejaarsavond voor uit te zoeken als je je vader en
moeder daar verdriet mee doet.
VERPLAATS JE IN HUN GEDACHTEN
WIJ, jongeren, moeten zelf ook wat begrip op
brengen voor het standpunt van onze ouders.
Zij hebben namelijk de verantwoordelijkheid over ons
zolang wij nog niet meerderjarig zijn en die verant
woordelijkheid is groot. Wanneer jongelui met zijn
tweeën er tijdens de kerstdagen uit willen trekken,
dan is het niet te verwonderen dat sommige ouders
hiertegen bezwaren zullen hebben, een en ander
uiteraard afhankelijk van hun levensopvattingen.
Het is voor veel ouders moeilijk om hun kinderen
zo maar los te laten en dat speelt vooral rond de
kerstdagen een grote rol omdat ze dan graag het ge
hele gezin bij elkaar hebben. Goed, ze kunnen er
soms vrede mee hebben, dat hun zoon of dochter één
dag bij de ouders van de ander is, maar de kinderen
helemaal niet te zien tijdens deze dagen is soms voor
hen moeilijk.
Dan speelt ookde leeftijd van de kinderen een rol.
Zijn zij al meerderjarig, of rond die leeftijd dan zul
len veel ouders, hoe jammer ze het misschien zelf
vinden, zich wel bij de situatie neerleggen, maar zijn
de kinderen in hun ogen nog te jong, dan krijg je
die toestemming niet. En voor zo'n beslissing moet
onzerzijds ook begrip bestaan.
Er wordt door veel tieners zo dikwijls geklaagd dat
hun ouders geen begrip voor ze hebben en het is niet
altijd ten onrechte dat ze dit zeggen, want helaas
zijn er ouders die weinig begrip voor doen en den
ken van hun kinderen hebben. Maar daar staat ook
tegenover, dat wij jongeren ook moeten proberen
begrip op te brengen voor doen en handelen van onze
ouders. Ik geloof dat slechts op die manier een pret
tig samenleven tussen kinderen en ouders kan wor
den bereiktEen prettig samenleven, dat juist nu
met de kerstdagen in het vooruitzicht zo belangrijk
is, want alle partijen zijn gebaat met een prettige,
rustige, vredige kerst
Weer uxis het Kerstnacht, sfeer, Gij ziet ons leven sly ten:
Poging, mislukking, zonden, zelfverwijten
lossen elkaar eentonig eender af.
Gij kent den weg van onze wieg naar 't graf
Geheel van buiten hebt zoo vaak dat spel gezien.
„Brengt Kerstmis nü verbetering misschien?"
Vraagt Gij elk jaar, wanneer wij zitten droomen
Voor den nacht, dat Gij op aarde zijt gekomen;
Engelen zongen in de winterlucht;
De nacht was vlijmend koud. Het vroor geducht
En het begon uxit ijzelig te sneeuwen,
„Glorie aan God in de eeuw der eeuwen".
Hoorden de herders zingen. En de stem
van Gabriël wees hun de weg naar Bethlehem.
Kinderen komen naar Uw kribje kijken
En vinden U wel op hun broertje lijken,
Zoo mooi Gij zijt, Uw handjes uitgebreid.
Men zegt hun, dat Gij bitter hebt geschreid
In dezen stillen nacht en noemt hun ook de reden:
De wereld is erg boos; de mensen ontevreden,
Dragen hun lot niet als een gift van Uwe hand,
Bedrijven zonden, zaaien misverstand
Tusschen de klassen in de maatschappij
Als elk goed oppast is de kleine Jezus blij.
ANTON VAN DUINKERKEN
Zo stil......... Ja, inderdaad, dat kan je overkomen, wan
neer je zo rond de kerstdagen er op uittrekt naar de bos
sen of de wijdse vlakten.
De stervende natuur bedekt met sneeuw, slechts hier en
daar getekend door wildsporen die erop duiden dat er on
danks deze stilte toch leven aanwezig is, ademt een wel
dadige rust uit. Een rust en vrede, die we vaak zoeken,
maar moeilijk vinden in een wereld vol van oorlogsgeweld,
protesten, twisten, ruzies enz.
Dagelijks worden we via dagblad, t.v. en radio overspoeld
met onzekerheden die, of we willen of niet, onze geest en
lichaam dwingen tot een rusteloos zoeken en aftasten van
nieuwe wegen en normen.
Er zijn slechts enkele momenten in het jaar waarop we
dit alles van ons af kunnen schudden en waarin we werke
lijk geconfronteerd worden met ,,de grote rust". Dat is dan
meestal een ervaring, die „weldadig" aandoet.
Eenmaal in een dergelijke stiuatie gekomen, zijn we ge
neigd te gaan mijmeren over alles wat er zoal gebeurd
is en het resultaat van deze overpeinzing is dat we veelal
moeten constateren dat ons jachten en sloven maar tot
povere opbrengsten heeft geleid.
We voelen ons beschaamd tegenover de ons omringende
natuur, welke getuigt van een grootsheid en een reinheid,
waar we alleen maar in bewondering voor kunnen stilstaan.
Een deel van die rust en vrede In de natuur zouden we over
moeten kunnen planten in de harten der mensen. Misschien
dat we, na afloop van de Kerst, het antwoord weten op
de vraag van de dichter Anton van Duinkerken in zijn ge
dicht „Kerstmis voorbij".
Misschien worden dan de woorden van wijlen president
J. F. Kennedy de vrede ligt niet alleen in letters en ver
dragen, maar In het hart en de geest van alle mensen
nog eens bewaarheid.
WIJ WENSEN U ALLEN PRETTIGE KERSTDAGEN
EN EEN GELUKKIG EN VOORSPOEDIG 1969.
HET BESTUUR.
•O
