Geslaagde praktikantenexcursie
'^Dcor de '^Orouw van Uet 'platteland
P. J. G,
Bloemen uit eigen tuin „te" goedkope attentie
Twee aardige boekjes
18
QP woensdag 31 juli j.l. lieten 29 praktikanten
uit het gehele land, die in Zeeland werkzaam
zijn, hun werk en gastheer in de steek en begaven
zich per brommer, bus of auto naar Kortgene. Tijdens
de rit diende de hoge witte silo van de „Nobeco",
welke zich scherp aftekende tegen de strakke blauwe
lucht als baken.
Nadat a'le deelnemers gearriveerdi waren, nam de
heer Everwijn, direkteur van de „Nobeco", de groep
mee voor een rondleiding door het bedrijf. Uit diens
betoog kwam duidelijk naar voren, dat men op dit
bedrijf niet alleen streeft naar efficiency, maar dat
dlit al maximaal gerealiseerd is. Gezien de opper
vlakte is het bijna niet te geloven dat slechts 6 men
sen (inclusief staf) dit bedrijf runnen. Het geheel
maakte een bijzonder verzorgde indruk op het ge
zelschap, zowel wat de stapeling als de reinheid van
de vloer betrof. Een modelbedrijf, zoals een deel
nemer opmerkte.
Na afloop van de rondleiding nodiigde de heer
Everwijn de deelnemers uit voor een moeizame klim
naar het dak van de silo. De getrooste moeite werd
beloond met een prachtig uitzicht over het Veerse
meer en het omringende weidse landschap. Mochten
die deelnemers het nog niet geweten hebben, dan
maakten de vele jachten en tenten wel duidelijk, dat
de recreatie zich hoe langer hoe steviger in Zeelands
schoot gaat nestelen.
Na het genot van een kop koffie in de kantine
voerde de rit ons naar de groenvoederdrogerij „De
Bevelanden". De direkteur van dit bedrijf, de heer
De Graag, gaf zelf tekst en uitleg omtrent ontstaan
en werkwijze van het bedrijf. Gepaard gaande met
veel lawaai, rook en „stank" (hierover werd nog ge
discussieerd), verdween de lucerne als een groene
slang in de gapende muil van de machine, om er aan
de andere kant in korrelvorm weer uit te rollen,
zonder dat ook maar één mensenhand het produkt
aangeraakt had.
Momenteel worden op dit bedrijf proeven genomen
om bepaalde vitaminen aan het eindprodukt toe te
voegen. Mocht dit in de nabije toekomst lukken, dan
betekent dat een geduchte concurrentie voor de
mengvoederindustrie, aangezien het produkt van dit
bedrijf goedkoper is en qua voedingswaarde eveneens
geli zoniet beter is.
De rit voerde ons vervolgens verder over Noord-
Beveland en de Veerse dam naar het oude stadje
Veere. Tijdens de rit gaf de heer Markusse, voorlich
ter van de Z. L. M., uitleg aan de deelnemers naar
aanleiding van het landschap, oude situaties, werk
gelegenheid, enz. Dit alles op vaak humoristische
dat slechts grote bedrijven nog rendabel zouden zijn.
Spreker achtte in de praktijk bewezen, dat kleine
bedrijven heel goed rendabel kunnen zijn, mits er een
goede ondernemer aan het hoofd staat en er gewerkt
wordt met een afwijkend bouwplan.
Gesteund door de zojuist verkregen kennis, begaf
de groep zich op weg naar het bedrijf van de heer
Van Oeveren. De familie Van Oeveren wachtte het
gezelschap reeds op aan het begin van de weg e»
wijze, Na een korte bezichtiging van 't stadje Veere
arriveerde het gezelschap bij de familie Langebeeke
te Gapinge.
De heer Langebeeke heeft naast zijn werk op het
bedrijf 15 ha), nog een „nevenarberd". Door het
woonhuis aangepast te bouwen, is het hem mogelijk
geworden een bepaald gedeelte van die woonruimte
te verhuren aan vakantiegangers, zonder dat dit ten
koste gaat van eigen woonruimte en gezinssfeer. On
danks deze unieke lonk van de heer Langebeeke naar
de vakantieganger, heeft het bedrijf zijn volle belang
stelling, zoals bleek uit de aanleg van een koeltank-
systeem voor melk. Deze aanleg geschiedt in samen
werking met nog enkele boeren en de zuivelfabriek.
Ondertussen was het tijd geworden voor de lunch
en deze werd gebruikt in de foyer van de manege
„De Eendracht". Na de lunch volgde een rondleiding
door de manege, waarbij uitleg werd gegeven door
de heer Meijers jr. (deze slaagde onlangs voor zijn
pikeursexamen). Hij toonde ons die vele prachtige
paarden, die er gestald stonden en zoals overal het
geval is, ook hier weer een „baas boven baas". Achter
in de stal stond een voor een leek gewoon bruin
paard. Dit in lekenogen gewone paard moest echter
het lieve sommetje van 16.000 opbrengen. Voor zo'n
prijs verwacht je op z'n minst een goudkleurig vel
letje, maar niets ervan. Ook bij nader onderzoek
bleef het een gewoon ordinair bruin velletje.
Uit ons gesprek met de heer Meijers sr. bleek, dat
die zaak goed draaide en dat men, mede dank zij de
vakantiegangers, zowel 's zomers als 's winters, volop
werk had. Deze manege, door de heer Meijers zelf
ontworpen en gebouwd, voldoet zo goed, dat haar
faam reeds bekend is in geheel den lande.
|^|A dit' bezoek kregen de gasten een overzicht
van de industriële ontwikkeling in Zeeland,
in het bijzonder rond de kernen Middelburg, Vlissin-
gen en het Sloehavengebied. Industrie en landbouw
staan hier als twee worstelaars tegenover elkaar.
Kracht en uithoudingsvermogen zullen beslissen, wie
als winnaar te voorschijn komt. Of staat de uitslag
reeds vast?
Via Goes bereikte het gezelschap Kortgene. In een
zaal van de „Stadswijnkelder" hield de heer Mar
kusse een korte, maar boeiende inleiding over de ruil-
verkavelingsproblematiek. Voorbeelden uit de Noord-
bevelandse praktijk verduidelijkten het betoog. Naar
aanleiding van deze inleiding mochten die praktikan
ten vragen stellen. Natuurlijk kwam ook hier de be-
drijfsvergroting aan de orde. Inleider meende van
mening te mogen verschillen met de heer Mansholt.
na de kennismaking, gaf de heer Van Oeveren een
kort overzicht van het bedrijf, zoals bouwplan, ge
bruik machinepark, enz. Mevrouw Van Oeveren nam
daarna het gezelschap onder haar hoede en onthaal
de de deelnemers op pils, limonade en cake. In een
ongedwongen sfeer, ontspon zich een levendige dis
cussie tussen de heer Van Oeveren en praktikanten.
Dit gezellige, maar opbouwende gesprek was een
waardige afsluiting van deze excursie.
Wij danken al de personen, die spontaan hun be
drijf, woonhuis en tijd ter beschikking hebben gesteld
om deze excursie mogelijk te maken. Uit reakties van
praktikanten is gebleken, dat uw moeite en gastvrij
heid ten zeerste gewaardeerd werden.
Jongerenaktiviteiten
WEDSTRIJDMIDDAG O. ZEEUWS-VLAANDEREN
De streek Oost Zeeuws-Vlaanderen organiseert op
zaterdag 17 augustus, aanvang 14 uur, een wedstrijd
middag op het bedrijf van de heer J. van Cadzand,
le Verkorting 4, Axel. Behalve wedstrijden in trek-
kerbehenddgheid en bloemschikken zijn diverse mo
gelijkheden om uw kennis te testen en uw geluk te
beproeven. De prijsuitreiking is om 17.30 uur.
Onder redactie van
Mevrouw L. N Huijsman - Griep
~7 OVER mijn herinnering reikt heb ik altijd be-
schikt over bloemen uit eigen tuin. Reeds
als kind vond ik het een feest wat bloemetjes uit
mijn kleine tuintje voor iemand mee te nemen. De
eerste sneeuwklokjes, wat fluwelige violen, een
bosje vergeet-mij-nietjes. Zij werden niet zo maar
lukraak geplukt, doch met zorg gekozen, zodat het
aanzien van het tuintje er niet onder leed. De lief
de voor al wat groeit en bloeit was mij al heel vroeg
bijgebracht en ik heb het bezit van een tuin altijd
een groot voorrecht gevonden.
Voor het eerst in mijn leven mis ik dit voorrecht
en kan ik niet meer de tuin in lopen om bloemen
te plukken en er mijn kamer mee opvrolijken.
Nu koop ik van tijd tot tijd een bosje bij de
bloemist. Meestal heb ik er maar enkele dagen
plezier van. Heel dankbaar ben ik als iemand mij
met een tuiltje bloemen uit eigen tuin komt ver
rassen. Ten eerste houden deze het langer uit en
ik weet wat er aan het verzorgen van een tuin
vastzit.
Ik ken mensen, die als zij een visite maken waar
een bloemetje bij hoort geen bloemen uit eigen
tuin durven mee te nemen omdat het zo „goed
koop" lijkt. In wezen is dit een denkfout. Een tuin
kost naast veel zorg en werk ook geld, zodat je
alles wat je er uit haalt heus niet cadeau krijgt.
Waarom zullen wij naar een bloemenwinkel stap
pen om een bosje van dit of van dat te kopen als
wij zelf over een weelde aan bloemen beschikken?
LJOEWEL de meesten onder ons een graantje
meepikken van de welvaart, die er momen
teel „nog" heerst, is het in vele gezinnen toch zo
gesteld, dat er op de kleintjes moet worden gelet.
Vele kleintjes maken een grote en vele huisvrou
wen, die er geen huishoudboekje op na houden
schrikken van het bedrag, dat jaarlijks met klei
nere of grotere attenties is gemoeid, maar als
iedereen blijft volharden in het ,.duur" doen, komt
hierin nooit verandering.
Is het niet beter om blijmoedig met een mooie
tuil bloemen, fris geplukt uit eigen tuin aan te ko
men dan met een ietwat onprettig gevoel (omdat
het zo oploopt) steeds bloemen te bestellen enkel
om niet bij anderen achter te blijven?
Laten wij die een bloementuin bezitten die denk
fout toch gauw opzij schuiven. Zo'n fleurige atten
tie hoeft echt geen extra geld te kosten!
„Ik, Jan Cremer" is niet langer het meest ver
kochte boek in Nederland. Hij heeft een geweldige
concurrent gekregen in de heer H. Hoving, hoofd
van de Jan Evert Scholtenschool te Groningen.
Deze auteur heeft uitspraken van kinderen opge
tekend en bijeengebracht. Zijn eerste boekje: „Juf,
daar zit een weduwe in de boom", heeft in een
jaar tijds de 49ste druk beleefd. Zoiets komt in ons
kleine land zelden voor. Een kwart miljoen exem
plaren werden er in één jaar verkocht.
Meester Hoving heeft duizenden vragen gekre
gen en eindeloos veel half begrepen dingen gehoord
of gelezen. Hjj heeft de originaliteit en argeloos
heid van kleine mensen leren kennen en hun uit
spraken verzameld..
Het tweede bundeltje: „Juf, die vlinder heeft
mijn pyama aan", gaat er eveneens in als koek.
De eerste t/m de negende druk verscheen in juni
van dit jaar. In juli kwam de tiende druk van de
pers en waren er 100.000 exemplaren in omloop.
In het tweede bundeltje zijn niet alleen een
nieuwe reeks treffende uitspraken van kinderen
bijeengebracht, maar ook opstellen, die zijn leer
lingen maakten naar aanleiding van verhalen uit
de vaderlandse geschiedenis en uit de bijbel.
De boekjes zien er keurig verzorgd uit en kos
ten 3,90 per stuk. Wij kunnen hiermede aange
name uurtjes doorbrengen. En voor ouders
eu opvoeders zijn deze boekjes beslist waardevol*
