Glastuinder
die
een
eenling
bleef
GLASTUINDER H. J. A. ten Haaf (34) in Zierikzee
voelt zich nog altijd een eenling. Met zijn 6700
m2 staand glas, waaronder sla en tomaten wor
den geteeld, pioniert hij op Schouwen-Duiveland eigen
lijk nog steeds. Er zijn maar een paar collega's in dezelf
de sector op het eiland te vinden. Overigens gebeurt dat
pionieren wel grondig. Ten Haaf heeft sinds een jaar of
drie aan de Kadeweg (achter het Zweedse Rode Kruis-
ziekenhuis) een modern, middengroot glastuinbouwbe
drijf, dat hij van het fundament af nieuw opzette toen de
zeven hectaren grond van de oudere tuinderij moesten
worden ingeleverd om Zierikzee het uitbreidingsplan
„Malta II" te laten uitzetten.
,,Die verandering was een mooie gelegenheid om de
zaak modern op te zetten", vertelt hij. „Vroeger deed ik
wat meer aan grove tuinbouw, platglasteelten en volle
grond."
42
Ook hier dus een omschakeling met het oog op de
toekomst. Ten Haaf heeft de mechanisatie en de specia
lisatie in zijn bedrijf gebracht. Buisverwarming (licht en
zwaar gestookt) in de kassen, waar per jaar twee tot drie
teelten worden bereikt. Bijna de gehele produktie is op
de export gericht. De sla en tomaten gaan naar Duits
land, Engeland, Zweden. Daar hebben de Nederlanders,
kwaliteits-telers als ze zijn, een goede markt opgé-
bouwd. En als je Ten Haaf aan het praten wilt krijgen
dan hoef je alleen maar de naam van de Duitse minister
Leber te laten vallen om meteen midden in de vervoers
problemen van (onder vele anderen^ ook de glastuinders
te zitten.
„We hebben een goede markt. Ik ben alleen bang dat
die door zoiets danig inzakt. Die vervoerskwestie komt
op onze nek neer."