Overigens: een bedrijf van 55 hectaren met een man
bezetten vindt Schippers toch wel wat aan de krappe
kant. Daarom heeft hij zijn toevlucht genomen tot de
steeds meer In zwang geraakte samenwerkingsvormen.
Een aardappel- en een bietenrooicombinatie, om maar
wat te noemen. Hij zegt: „Je kunt dan allerlei vernieu
wingen beter opvangen. Vooral het transportprobleem
van de produkten wordt voor de individuele landbouwer
steeds groter. Dat kun je niet meer alleen af."
Vraag: „Kan de van oudsher zeer individueel ingestel
de Nederlandse boer zich in de toekomst wel vinden in
samenwerkingsvormen?"
Schippers: „Hij brengt het wel op. Trouwens, hij moet
well"
VOORDAT deze Kamperlandse landbouwer zich op
het bedrijf aan de Molenweg vestigde heeft hij
de middelbare landbouwschool doorlopen en wat
In het buitenland rondgezworven, de Verenigde Staten,
Engeland. Ook daar heeft hij ontdekt dat er voor de land
bouwer meer is dan alleen maar mechaniseren, bedrijf
vergroten of intensiveren. Hij heeft er gezien dat bijvoor
beeld landbouw en recreatie elkaar goed verdragen. En
hij heeft er nu zelf een achteraf geslaagd experi
ment mee genomen. Niet dat hij het onmiddellijk iedereen
zou willen aanbevelen, „Het Is hard werken. Drie maan
den op een Jaar ben je dag en nacht bezig. Je moet af
en toe een schaap met vijf poten zijn. Je moet wat fan
tasie hebben en vooral leren met mensen om te gaan.
Mensen, die een paar weken louter voor hun genoegen
bij jouw op de camping zitten."
Op het ogenblik exploiteert Schippers zijn camping
„De Molenhoek" niet zelf. Hij heeft die verpacht. Maar
aanleg, uitbreiding, verdere verzorging en onderhoud
neemt hij wel voor eigen rekening. Daarover zegt hij:
„Het is verbazend, hoe goed je hierbij je eigen landbouw-
materiaal kunt Inzetten."
TWEE jaar heeft hij zelf alles wat er op de camping
te doen was gedaan. „Het was een reuze interes
sante zaak. En dat vind ik nog. Wat een gok
leek werd een tref. Het is heel anders uitgepakt dan ik
had durven hopen en velen hebben gedacht." Eerder in
ons gesprek had Schippers zich laten ontvallen dat hij
zich overigens nog altijd in hart en nieren boer voelt.
Maar als hij ons een uur later uitlaat voegt hij daar aan
toe: „Misschien stap ik ook nog wel eens helemaal uit
mijn gebouwen, ga ik ergens anders wonen en stap Ik
helemaal over op de recreatie."
Wat was het begin van alles ook weer geweest? O
ja, een grill
