TUINBOUWKLANKEN
Met het nodige optimisme 1968 in
Streekplan Midden-Zeeland
- Bevriezing
Snoeiperiode korter dan ze lijkt
DINGEN VAN DE WEEK
In ons veel en hopelijk goed gelezen Z. L. M.-
blad hebben de THOOLSE land- en tuinbouwers
veertien dagen geleden een verslag kunnen lezen,
wat als titel had: „Mansholt contra Rehwinkel".
Daarin werd duidelijk gemaakt wat genoemde
heren voorstonden en in welke richting de land
bouwpolitiek in de toekomst gestuurd dient te
worden.
Wij hebben het betreffende stuk zo goed moge
lijk gelezen en voor ons de conclusie gemaakt,
dat in beider streven veel goeds zit. Ondanks hun
verschillende opvattingen van het mogelijke en
het wenselijke van hun streven, zoeken beiden
toch naar een oplossing voor de steeds groter
wordende problemen in de land- en tuinbouw.
Het streven van dr. Mansholt is er op gericht
om heil te verwachten van structuurverbetering en
vooral bedrijfsvergroting, om een eind te maken
aan de inkomensongelijkheid. Terecht merkt dr.
Mansholt op, dat er veel kans zal zijn wat de,
economen voorspellen dat in de komende twin
tig jaar de inkomens in het bedrijfsleven weer
verdubbeld zullen zijn en tevens de werkdagen
korter. Men staat dan voor de vraag: „Is het één-
mansbedrijf dan nog sociaal verantwoord?"
De jonge boeren en tuinders van nu vragen
nu waarheen de reis gaat en hoe de wissels ge
steld zijn.
De heer Rehwinkel (voorzitter van de Duitse
Boerenbond) ziet er meer heil in dat <fe regering
zorgt voor kosten dekkend prijzen en dat het
familiebedrijf gehandhaafd blijft. Ook vreest hij
dat door te grote concentratie van bedrijven in de
toekomst het gevaar niet denkbeeldig is, dat men
op den duur in een Russische colchose terecht
komt. Hij voelt er meer voor dat, wanneer het
eigen bedrijf niet genoeg inkomen meer oplevert,
dat men dan beter een nevenberoep of bezigheid
in een andere sector van het bedrijfsleven kan
zoeken.
Genoeg echter over hetgeen ieder op 1 december
heeft kunnen lezen over deze toch wel urgente
dingen.
Voor ons gaat het nu om welke houding wij
tegenover deze standpunten zullen innemen. Het
wordt voor ons ook wel duidelijk dat, of men
nu land- of tuinbouwer is, het in de toekomst een
gebiedende eis zal zijn dat men komt tot een
dóórgaande specialisatie.
Dit houdt voor het heden in, dat iedere onder
nemer genoodzaakt is om speciale funkties in zijn
bedrijf af te stoten. Men kan in de tegenwoordige
tijd niet al die funkties meer waarnemen die vroe
ger een vanzelfsprekendheid waren. Onze afzet
van onze produkten kunnen wij niet meer zelf
verzorgen zoals vroeger en in verband daarmee
de onmisbaarheid van de veiling en coöperatieve
afzet, alsmede aankoop van bedrijfsmiddelen langs
genoemde organen. Onze werkzaamheden, die
machinaal uitgevoerd kunnen worden, zal men
nu, en zeker in de toekomst, over moeten laten
aan het loonwerkersbedrijf.
Al deze gespecialiseerde bedrijfstakken kunnen
ons veel zorg en werk uit handen nemen, indien
hij deze ondergeschikt maakt aan zijn eigen be
drijfsvoering. Bij dit alles moet men nooit uit het
oog verliezen dat de ondernemer zelf, op het
juiste moment, beslissingen moet durven nemen,
en zijn eigen koers dient te bepalen. Als het hem
gelukt om het juiste profijt uit bovenstaande
dingen te halen, dan is het voor hem óók moge
lijk om het hoogste rendement te verkrijgen, uit
de hem gespecialiceerde teelten. Ieder van ons
weet echter ook, dat men dan gebonden is om
als glastuinder niet beneden een minimum aan
tal meters glas te gaan. Evenzo, dat de volle-
grondstuinder en akkerbouwer óók gebonden is
aan een zeker aantal ha bouwgrond.
Als ondernemer zullen wij de toekomst met
gepast optimisme tegemoet moeten treden, want
een periode van twintig jaar kan altijd nog ver
deeld worden in twintig partjes van één jaar,
maar wat ook inhoudt, dat men nauwlettend zich
aan moet passen aan de tijd waarin men leeft.
Het is gelukkig, dat ondanks het feit dat velen
uit de land- en tuinbouw verdwenen zijn, omdat
andere beroepen een vast en goed inkomen gaven
er toch nog steeds jonge ondernemers op het
eiland Tholen gezien worden, die voor hun zelf
standigheid willen vechten en werken. Hopelijk
dat de nu door velen wat drastisch gevonden
maatregelen, die dr Mansholt denkt te moeten
nemen in het belang van land- en tuinbouw, in de
toekomst toch „het familiebedrijf" van Herr
Rehwinkel, misschien in wat gewijzigde vorm,
gehandhaafd kan blijven.
Daar het voor 1967 wel de laatste „Tuinbouw-
klank" zal zijn, wensen wij alle lezers nu alvast
een voorspoedig en gezegend 1968 toe,, met de
hoop dat wij ook in het nieuwe jaar weer kunnen
en zullen doen wat onze hand vind om te doen.
men. Het was de afd. Duiveland van de N.T.O.
die deze demonstratie organiseerde in samenwer
king met de firma S. P. Groenleer en Zonen te
Kapelle-Biezelinge.
Ja, voor de rest beste collega's, is er eigenlijk
weinig schokkends te vermelden, waarbij ihe zeer
goed beseffen dat ook het voorgaande u niet diep
geschokt heeft. Het ziet er ook niet naar uit dat
het jaar 1967 ons nog veel bijzondere dingen zal
brengen, voor wat onze fruitteelt dan betreft.
Helaas kan deze laatste „Tuinbouwklank" niet
worden geschreven met woorden die we zo graag
zouden willen gebruiken, n.l. dat we weer een
gunstig jaar achter de rug hebben per 31 decem
ber '67. En met gunstig bedoelen we dan dat er
brood en vreugde was rondom onze arbeid.
We gaan nu maar niet verder over dit punt,
want ongetwijfeld zult u bij de jaarwisseling daar
nog veel van lezen, geschreven door mensen die
veel deskundiger zijn, en met welgekozen woor
den uw geest aanspreken en zo mogelijk ver
rijken.
Wij wensen u prettige Kerstdagen en hopen
voor u op een gezegend 1968 in gezin en bedrijf.
In het georganiseerde bedrijfsleven op WAL
CHEREN is er momenteel veel beroering. Met
name is er veel en felle oppositie tegen het streek
plan Midden Zeeland. Fel en kernachtig zijn de
betogen en grieven op vele vergaderingen naar
we van hoorden en er ook zelf van nabij mee
maakten.
Onze P. J. G. gaat zelfs zo ver om te consta
teren dat men beter een snelle (bedrijfs) dood
kan sterven dan langzaam weg te kwijnen. Nu
zien we nog niet direct alles verkwijnen, maar de
aanslag op vele vrijheden zal zwaar te verteren
zijn. Voor ons persoonlijk zien we in het streek
plan Midden Zeeland een bevriezing van praktisch
alle bestaande toestanden en een verstarring op
bouw en uitbreidingsgebied die er niet om zal lie
gen. Waar de toekomst zowel op land-, tuinbouw-
als veeteeltterrein een beweeglijkheid zal vragen
die nog niet geheel overzienbaar is zal het streek
plan hier dikwijls als grote spelbreker voor ons
met bezwarende bepalingen en voorschriften in
de weg staan. Ook wij raden nogmaals aan om
vóór 23 december inzage te nemen ter gemeente
secretarieën.
Bij het verschijnen van dit nummer hebben we
een vergadering gehad waarin onze veilingsleden
gevraagd wordt het veilingbestuur te fiatteren tot
deelname in een nieuwe coöperatie voor exploi
tatie koelhuis etc. We hebben het vermoeden dat
het voorstel na wat geharrewar en oppositie wel
zal worden aangenomen. We hopen t.z.t. hier nog
eens op terug te komen, 't Is nuttig maar de lasten
worden weer hoog.
Op de bedrijven is er momenteel veel verschil
in arbeid. In de fruitsector is het geregeld ruimen
tegen helaas te lage prijzen. In de kassector is
men volop doende met jonge teelten. Ook wordt
er nogal flink witlof geoogst waarbij de fancy-
fair-prijzen werkelijk weldoend zijn.
Op de overwegend koude bedrijven is het niet
druk; waar nog personeel is kan men dit niet ten
volle benutten. De dagen zijn op zijn donkerst en
dan is het buiten, 's morgens en 's avonds, snel
onbehaaglijk. Dit is onze laatste beschouwing in
1967. We hopen dat menigeen onze krabbeltjes ge
lezen heeft en wensen U, hoewel nog erg vroeg,
toch reeds goede Kerstdagen en een voorspoedig
Nieuwjaar toe.
Terwijl we deze laatste „Tuinbouwklank" van
het jaar 1967 schrijven, ligt SCHOUWEN-DUIVE-
LAND bedekt onder een laagje sneeuw. We vin
den het vroeg, maar het is nu eenmaal zo. Hope-
lijk ligt deze sneeuw er niet lang. Voor ons, fruit
telers, kan dit de snoei soms vertragen, omdat
dan bij dit werk veel last van koude voeten wordt
ondervonden.
Het is misschien goed om erop te wijzen dat
hiertegen goede laarzen te koop zijn, zodat voor
een gering bedrag dit euvel is te verhelpen. Meestal
kunnen de handen enz. voldoende verwarmd wor
den door beweging, zodat toch de snoei bij niet
al te strenge vorst doorgang kan vinden. Want al
lijkt de snoei-periode lang, toch is het weer o zo
gauw half februari en dan dienen we ongeveer
klaar te zijn!
Voor de demonstratie op vrijdag 8 december
te Schuddebeurs waren de weersomstandigheden
verre van ideaal. Getoond werden de Douven
nevel-snelspuit, Votex-cirkelmaaiers (tevens snoei-
houtveïsnipperaar), kettingzaagmachines, Eicher-
Poema fruitteelt-tractoren en de Little wonder-
heggeschaar voor het snoeien van de windscher
men. Jammer dat de „grote heggeschaar" voor
het snoeien van de windschermen er niet was
(door de weersomstandigheden), want het kleine
wonder zal voor vele fruittelers niet geschikt zijn.
Heel vlug bleken de takken te dik te zijn. zodat
eigenlijk *dit apparaat geschikt is voor éénjarige
twijgen. Wellicht bij populier zelfs nog wel eens
te dik of te zwaar. Gezien het weer was de be
langstelling niet slecht, maar nogmaals bij „ge
woon" weer was alles beter tot zijn recht geko
LJET is winter geworden. Een witte sneeuwde
ken ligt over het landschap. Buitengewoon
mooi is de natuur, ook in deze tijd van het jaar.
Voor de tuinders brengt deze winterperiode zijn
aparte en speciale zorgen met zich mee. Er dienen
maatregelen genomen te zijn om vorstschade aan
de produkten, welke zich nog op onze bedrijven
bevinden, te voorkomen. Met name denken we aan
een produkt als knolselderij. Dat kan helemaal geen
lage temperaturen verdragen. Uiterste zorg aan dit
produkt is gewenst. Ook de appels welke in schu
ren en bewaarplaatsen staan welke niet vorstvrij
zijn, dienen een bescherming te krijgen. Vooral met
plastic kan in dezen veel goeds worden gedaan.
De ervaring heeft geleerd dat vorstschade aan
tuinbouwprodukten hijna altijd tegenvalt. Daar mag
beslist niet te gemakkelijk over gedacht worden.
Niemand kan van tevoren zeggen hoe lang de koude
periode duurt en hoe hevig ze zal worden. Het kan
mee en tegen vallen en daarom is waakzaamheid
en voorzorg gewenst. Ook het vervoer van b.v. ap
pels en peren naar de veiling moet in een vorst
periode met de nodige zorg gebeuren. Vooral op
de wagen krijgt het fruit het gauw te pakken. Af
dekken is in de eerste plaats nodig en verder moet
men er alleen mee op de weg komen tijdens de
periode van de dag waarop de temperaturen het
hoogst zijn.
UOOR de fruitveilingen op Zuid-Beveland is
een belangrijke periode aangebroken. Don
derdagavond hebben de leden van de veiling in
Kapelle-Biezelinge een uitspraak gedaan over een
voorstel van de z.g. „Commissie van Acht" om in
samenwerking met de overige veilingen van Zuid-
Beveland en Walcheren over te gaan tot de geza
menlijke bouw- en explotatje van een koelhuis en
maandagavond zullen de leden van de veiling „Zuid-
Beveland" te Goes zich hierover in een buitenge
wone ledenvergadering uitspreken.
Het voorstel is om grond aan te kopen om hier
op in eerste instantie een koelhuis met een capa
citeit van 5 miljoen kg te bouwen met daarbij een
sorteerhal. Hiervoor is een oppervlakte van 5 ha
grond nodig en dat alles zou een investering vragen
van 3,9 miljoen gulden.
Het voorstel van de „Commissie van Acht" is
om een en ander tot uitvoering te laten brengen
door een coöperatieve vereniging waarvan alleen
de vier betrokken veilingen, te weten die van Goes,
Kapefle, Krabbendijke en Middelburg lid kunnen
zijn. De aansprakelijkheid in deze vereniging zou
plaats vinden naar ieders aandeel hierin.
De commissie uit de besturen van de betrok
ken veilingen is van mening dat deze koelhuis-
bouw dient plaats te vinden op een terrein waarop
in de toekomst een centrale veiling voor Zuid-Beve
land en Walcheren gebouwd zou kunnen worden
en dan bij voorkeur gelegen tussen Kapelle en
Goes. Hiervoor zou in totaal 15 ha grond nodig
zijn.
In een toelichting, welke op het bestuursvoorstel
is gegeven wordt gezegd dat de commissie over
tuigd is van de noodzaak om tot concentratie van
de aanvoer van tuinbouwprodukten op Zuid-Beve
land en Walcheren te komen, maar zij is ook van
mening dat dergelijke ingrijpende voorstellen eerst
dan aan de leden gedaan mogen worden indien de
tijd en de omstandigheden daarvoor rijp zijn. Op
korte termijn acht de commissie de voorstellen tot
een volledige fusie niet bereikbaar en daarom is
thans de vorm gekozen waarbij de koelhuisbouw
welke zowel Goes als Kapelle moeten doen, cen
traal zou kunnen gebeuren. Daar is alles voor te
zeggen en we mogen vertrouwen hebben in het
gezonde inzicht van alle daarbij betrokkenen, op
dat de voorstellen aangenomen zullen worden en
daarna hopelijk op korte termijn uitgevoerd, vooral
omdat bij dit koelhuis een modem sorteerstation
is gedacht met een sorteerlijn waarin ook de voor-
raadkisten verwerkt kunnen worden. Het zit er zon
der twijfel in dat de voorraadkist het gaat winnen op
de Zeeuwse fruitbedrijven. Hier achter behoort een
aangepaste sorteereenheid te staan. De commissie
zegt het niet verantwoord te vinden deze dure in
stallaties op 3 of 4 plaatsen neer te zetten terwijl
met één volstaan kan worden. Een alleszins ge
zonde gedachte!
