E OLVEH VAN 1879
PLATTE LAN DSJ EU GD
Mijn reis
naar Denemarken (li)
f. J. G.
LEVENSVERZEKERING
WINSTDELING MET EEN OLVEH POLIS
22
VORIGE keer heb ik geschreven over algemeenheden. Nu wil ik U graag wat bijzonderheden ver-
tellen over het dagelijks leven in Denemarken.
Wanneer men jarig is, krijgt men cadeaus en wordt men met post bedacht, maar het verschil met ons
land zit in het feit dat er altijd gevlagd wordt op zo'n dag. Het is erg leuk door een dorp of stad te rijden
en te constateren dat er verscheidene mensen jarig zijn. Met verjaardagen van de koninklijke familie
gaat de vlag echter niet uit. Aan de herkomst van deze vlag (rood met twee witte banen, die elkaar in het
midden kruisen) zit een aardig verhaal vast.
Toen de Denen in 1219 tegen de Russen vochten, stonden ze op een dag op het punt de oorlog te verlie
zen. De strijd speelde zich af in Estland. Ook de Deense koning bevond zich onder de Deense troepen. Plot
seling viel er uit de hemel een vlag aan de Deense kant. Ze wonnen nu zonder moeite en de Russen blie
zen de aftocht. De vlag nam men mee naar het vaderland...
VEEL FEESTEN
VEN bijzondere verjaardag is de vijftigste in het
leven van een man. Ter ere van dit heugelijke
feit wordt er gefeest. Niet zomaar een verjaardags
feestje. nee, een féést.
Ik trof het want in de eerste week van mijn ver
blijf was mijn gastheer voor de vijftigste keer jarig.
Er kwamen massa's geschenken, bloemen en tele
grammen. Voor het middageten waren ongeveer 25
zakenrelaties en vrienden uitgenodigd. In de spe
ciale eetkamer (meer eetzaal) werden de tafels ge
dekt en in de keuken werd de uitgebreide warme
maaltijd klaar gemaakt. De koelkast lag vol met
flesjes bier en in het vriesvak liet men de aquavit
bevriezen. Alles vergde enorm veel werk. maar het
was vooral voor mij interessant, 's Avonds gingen
we met het hele gezin naar een soort verenigings
gebouw, waar we met ongeveer honderd mensen
aten. Gelukkig was ik op deze grote hoeveelheid
mensen voorbereid, toen ik met de enige dochter
van 20 jaar 's middags de bloemen voor de tafels en
de tafelschikking had verzorgd. Anders sta je
beslist even gek te kijken, wanneer men tegen je
zegt dat je met de hele familie ergens gaat eten en
een kleine honderd mensen staan op je te wachten.
Tijdens het diner werd veel gesproken en gezongen.
Op bestaande melodieën had men een tekst bedacht
die getuigde van aardige voorvallen uit het leven
van de jarige. Na afloop werd er gedanst tot zeer
vroeg in de morgen. Na koffie met een sandwich
gingen we huiswaarts. De koplampen van de auto
behoefden geen dienst meer te doen. De zon scheen,
het was al volop dag.
PEN ander feit waarvoor men feest viert, is de
zilveren bruiloft. Een groot diner mét alle
dames in het lang en de heren in rok is het ken
merk van het feest. Ook hiervoor worden enkele
tientallen personen uitgenodigd. Grote erepoorten
(door vrienden in het geheim gemaakt) versieren
de ingang van het huis van de „zilveren" mensen.
Goede vrienden van mijn gastfamilie waren een
week vóór mijn vertrek 25 jaar getrouwd. Het eer
ste grote diner heb ik niet meegemaakt, maar twee
dagen later werden we weer uitgenodigd, om te
komen eten.
Nu waren er „slechts" 80 mensen aanwezig, dit
maal in gewone feestkleding. Het huis kon zoveel
mensen niet herbergen en daarom was er in de tuin
een barak gezet, waar we na afloop van het etentje
(wederom met veel speeches en zang) konden dan
sen.
De indruk die ik hiervan heb overgehouden is die
van een groots opgezet, duur, maar ontzettend ge
zellig festijn. Ook nu kwam de vriendelijkheid van
de mensen weer naar voren. Ik werd helemaal op
genomen tussen de vrienden die ik in zes weken
had gemaakt. Maar ook de mensen die ik niet
kende, maakten een praatje met me. zij het soms
in gebrekkig Engels of Duits.
F\E langste dag van het jaar laat men ook niet
ongemerkt voorbijgaan. Men viert deze 23ste
juni evenals in alle andere Skandinavische landen
als „Midsommerfest" (of in Denemarken: Sankte
Hans). Overal in de velden worden grote vuren
ontstoken om de boze geesten te verdrijven. Men
gaat uit en maakt plezier. Met de kinderen uit mijn
gezin (van mijn eigen leeftijd) en vrienden daarvan
gingen we naar een boerderij, waar een schuur-
feest gehouden werd. Om ongeveer 10 uur gingen
we naar buiten, waar een groot vuur brandde. Ieder
kreeg een stencil met liederen erop, die we rond
het vuur zongen. Het waren speciale „Midsommer-
visen".
DE DEENSE LANDBOUW
MAAR het leven bestaat niet enkel uit feesten,
ook in Denemarken niet. Naast het vele werk
heb ik overigens toch heel wat van Denemarken
gezien, behalve dan het zuidwesten van Sjaelland,
waar ik was. Ik heb diverse excursies van een soort
landbouwmaatschappij meegemaakt. Pas dan zie je
de verschillen in zo'n land. Mijn conclusie was dat
ik op een groot en welvarend bedrijf terecht was
gekomen. De grootte bedroeg 120 ha. waarvan de
helft gepacht werd van de schoonouders van mijn
gastheer. De andere helft was eigendom, zoals het
overgrote deel in Denemarken.
Bijna iedere boer in Denemarken heeft nog wel
een aantal koeien en varkens. Op het bedrijf waar
ik was, liepen 40 koeien en ongeveer 60 varkens.
Deze laatsten waren een hobby van mijn gastheer.
De koeien werden verzorgd door een echtpaar dat
enkele honderden meters van de boerderij vandaan
woonde.
De voornaamste landbouwprodukten waren gras
zaad, gerst, haver en suikerbieten. Eén van de
zonen werkte mee op het land. Verder was er een
knecht, die een kamer in een apart gedeelte van de
schuur bewoonde. Hij at altijd met ons mee en
kwam 's avonds ook wel eens naar de televisie
kijken.
Het komt veel voor in Denemarken dat jongens
afkomstig van een landbouwbedrijf, enkele jaren
op andere bedrijven gaan werken, om ervaring op
te doen. Zij wonen dan in prima ingerichte kamers,
vap uitstekende wasgelegenheid en centrale ver
warming voorzien, in één van de schuren.
IN Nederland kon men aan deze uitwisseling wel
eens een voorbeeld nemen. De jongens worden
er zelfstandiger door. Overigens moet men eerst 'n
aantal maanden praktijk gehad hebben wil men
toegelaten worden tot een landbouwschool. De leer-
lingen van zo'n school zijn vaak intern. Ieder heeft
een aparte kamer. Ik ben in de gelegenheid ge
weest een landbouwschool te bezoeken (naar men
zegt de beste in heel het land). Er waren vele les
lokalen. Een grote bibliotheek met uitsluitend vak
technische literatuur, een sporthal, sportvelden,
koeienstallen, varkensstallen, een moestuin en een
bloementuin. In de stallen stond natuurlijk ook
vee. waar de jongens (2—4 per week) voor moes
ten zorgen. statistieken erover bijhouden en nog
veel meer dingen.
HET LAND ZELF
IYEZE school was gevestigd in Dalum. Dit ligt
bij Odense, de geboorteplaats van de sprook
jesschrijver Hans Christian Andersen, een over de
hele wereld beroemd man. Odense ligt op het eiland
Fünen. het eiland ten westen van Sjaelland. Om dit
te bereiken móesten we varen met een dubbeldeks
ferryboot. De overtocht duurde ruim drie kwar
tier. De prijzen voor deze vaart lagen schandalig
hoog: ƒ18,
Op de boot kon men uitgebreid koffiedrinken en
ook prima eten.
Verder heb ik verschillende delen van Sjaelland
gezien en ook het eiland Men, dat beroemd is in
heel Skandinavië. Er zijn ontzettend grote krijt-
JONGEHENAKTIVITEITEN
LEDENAVOND AFDELING GOES
Op maandag 20 februari heeft de afdeling Goes een
ledenavond. Hoogtepunt van het programma is een
inleiding, die zal worden verzorgd door de heer G. A.
de Kok, hoofdredacteur van de P. Z. C.
Aanvang half acht in café „De Landbouw" op de
Grote Markt te Goes.
TONEELUITVOERINGEN KOUDEKERKE
U komt toch ook vanavond of morgenavond (17 of
18 febr.) naar hotel „Walcheren" te Koudekerke voor
de toneeluitvoering van de P. J. G. Gespeeld wordt
„De doffer op de dakgoot", afgewisseld door accor-
deonmuziek.
Aanvang op beide avonden 19.30 uur. Entree 1,50.
TREKKERBEHENDIGHEÏDSWEDSTRIJD
AAGTEKERKE
Leden van de afd. Aagtekerke en Z. L» M.-leden uit
Aagtekerke en omgeving kunnen zich nog t/m 18
februari opgeven voor een trekkerbehendigheidswed
strijd, die gehouden wordt op zaterdag 25 februari.
Opgave bij J. Dekker, Molenweg 5, Meliskerke, tel.
01186—371. t
HANDWERKWEDSTRIJD P. J. G. N.
De deelneemsters aan de landelijke handwerkwed-
strijd wordt verzocht hun werkstukken vóór 1 maart
a.s. te zenden aan de P. J. G. N., Prins Mauritsplein
23, Den Haag. Een kleine blanco enveloppe, waarin
een briefje met naam, adres en afdeling van de deel
neemster moet met rijgsteken op de achterzijde van
elk stuk worden bevestigd.
BOOTTOCHT OP 2e PAASDAG
De afdeling Schouwen-Duiveland organiseert in
samenwerking met de „Jongeren-Sociëteit Schou
wen-Duiveland", een boottocht met het m.s. „Stad
Zierikzee" op maandag 27 maart (2e Paasdag). De
boot vertrekt om 20 uur van de Nieuwe Haven te
Zierikzee. Tijdens de tocht is er gelegenheid om te
dansen. De muziek wordt verzorgd door de band van
Theo Phil.
Ook P. J. G.-leden uit andere streken kunnen deze
tocht meemaken.
Opgave vóór 5 maart door storting van 4,per
persoon op gironummer 1270224 ten name van J. L.
Schoof, Hogezandweg 1, Oosterland. In volgorde van
binnenkomst worden de kaartjes gereserveerd. Bij
volboeking wordt uw geld teruggestort.
TONEELAVOND NISSE
De afdeling 's Heer Abtskerke/Nisse organiseert
haar jaarlijkse toneelavond op zaterdag 18 februari
in het Dorpshuis te Nisse. Opgevoerd wordt het blij
spel „Vader heeft een bok geschoten". Aanvang 19 u.
Bal na.
rotsen, zoals aan de zuidkust van Engeland. Uren
heb ik er langs het strand gelopen om steeds weer
naar boven te kijken om die geweldige rotsen te
zien.
Natuurlijk kan men Denemarken niet verlaten
zonder zijn hoofdstad te hebben gezien. Éénmaal
was ik in Kopenhagen om een landbouwtentoon
stelling te bezoeken. Behalve de nieuwste land
bouwwerktuigen was er ook een soort veekeuring.
Het zwart-bont was ook hier te vinden. Verder
waren er rood-bruine en witte koeien.
MIET alleen voor de mannen was deze tentoon-
stelling interessant. De dames konden aan
hun trekken komen in een grote hal waar diverse
landen een stand met voedingsmiddelen hadden.
Frankrijk stond er met kaas en wijn, Spanje met
sherry en olijven. Engeland met diverse soorten
biscuits, Noorwegen met vis en Amerika met pop
corns en ingeblikte vruchten, Nederland was er
niet officiéél vertegenwoordigd, maar toch was er
chocolade uit ons land te vinden.
Mijn laatste bezoek aan Kopenhagen was op de
dag van mijn vertrek. Deze stad is beslist een
bezoek waard, de zeemeermin aan de haven, het
Rathus, de Ostergade, een bijna twee kilometer
lange winkelstraat zonder verkeer, alleen met
straattekenaars op de straat en mensen die winke
len, op de trottoirs. De mensen kijken vol bewon
dering of verfoeiing naar de artisten die op het
weg-dek iets aan het creëren zijn. Er worden vele
talen gehoord. Engels, Duits, Frans. Zweeds, Noors
en Italiaans.
Een internationale stad, zodat je zou denken dat
Denemarken ontdekt is door toeristen. Maar dat is
beslist niet het geval. Jammer, want een verblijf,
lang of kort, in dit prachtige land, kan ik een ieder
van ganser harte aanbevelen.
ADDIE DE LOOFF
