RESULTATEN
Suikerbietenverzorgiri
in het Zuid-Westelijl
10
BEKNOPT OVERZICHT VAN DE
VERKREGEN RESULTATEN
IN 1966
Dunelement van de Vicon Dunelement van de Monomat-Ferté.
Een mooie beginstand met veel alleen
staande planten.
Wat het aantal manuren betreft later, de proeven
treffende verschillen zien. Zeer laag is dit op de
Braakman, waar de pyrazon uitstekend heeft ge
werkt. Hoger liggen de uren op Mariënhof, waarop
vooral de aanwezigheid van akkermunt van invloed
is geweest, hetgeen een lastig te bestrijden onkruid
is. Tengevolge van de droogte na het zaaien heeft
de pyrazon op de Scheldemonden niet of slechts
zeer weinig gewerkt, de uren liggen dan ook zeer
hoog. Onder dergelijke omstandigheden levert ma
chinaal dunnen een belangrijke bijdrage aan de on-
kru'dbestrijding. In zijn algemeenheid blijkt uit
deze laatste proef wel zeer duidelijk 't grote belang
van 't welslagen van de chemische onkruidbestrij-
ding bij een ver doorgevoerde mechanisatie van de
voorjaarswerkzaamheden.
Suikergehalte en grondtarra zijn door de diverse
bewerkingen niet duidelijk beïnvloed. Globaal kan
worden gesteld dat het percentage koptarra zowel
bij volledig machinaal dunnen als bij zaaien op eind-
afstand ca 1% hoger ligt dan bij handdunnen. Voor
al de kleinere bieten en de kwaliteit van het kop-
apparaat spelen in deze een belangrijke rol.
De hier besproken proeven vormen een voortzetting van een meerjarig onderzoek in het Zuidwestelijk
Kleigebied, uitgevoerd door de Werkgroep voor Technisch Onderzoek van de Rijkslandbouwkonsulent-
schappen. naar de mogelijkheden suikerbieten te telen met zo min mogelijk handwerk.
Evenals vorig jaar waren de proeven gelegen op de proefboerderij „De Scheldemonden" te Bruinisse
(ca 25% afslibbaar), de proefboerderij „Mariënhof" te West-Maas (ca. 40 afslibbaar) en 't demonstra-
tiebedrijf ,JDe Braakman" te Biervliet (oa22% afslibbaar).
Het doel van het onderzoek was ook dit jaar weer het vergelijken van volledig machinaal dunnen met
een blinde dunmachine, hierbij uitgaande van twee zaa^afstanden, en het zaaien op eindafstand t.o.v. hand
dunnen van het gewas. Daarnaast is ook ook nu weer getracht, bij liet objekt zaaien op eindafstand, een
indruk te krijgen over het effekt van al dan niet schoffelen.
De proefopzet vertoonde veel overeenkomst met die in 1965, met clien verstande dat de zaaiafstand van
4.8 cm is vervangen door 5.7 cm. Daarnaast is op de Scheldemonden als extra aan de proef toegevoegd
een objekt volledig machinaal dunnen met de elektromechanische dunmachine Monomat-Ferté. Voor 't
overige wordt voor de gevolgde werkwijzen verwezen naar de bijgevoegde tabel, waarop ook de belangrijk-
ate resultaten zijn vermeld.
Bij alle proeven is een l ijafstand toegepast van 50 cm. Gezaaid is met Stanhay-precisiczaaimachines met
opgebouwde rijenspuit, waarmee gelijktijdig bij het zaaien op de desbetreffende objekten ca 1 \z kg pyrazon
per ha is toegediend. Bij het objekt niet schoffelen is de volveldsbespuiting (4 kg per ha) direkt na het
laaien uitgevoerd.
Evenals bij de Monomat is ook mot de Vicons het gewas in één bewerking gedimd. Een uitzondering
hierop vormt de Scheldemonden waar met de Vicon een tweede, korrigerende dunbewerking is uiige-
voerd om de stand van ruim 13% bbd terug te brengen tot ruim 11. De slaglengte van de laatstgenoem
de machines bedroeg 32 cm, terwijl gewerkt is met mtsjes van het zgn. „nieuwe" model. Het dunnen is uit
gevoerd in het jong 4-(echte) bladstadium van de planten.
Het schoffelen is beperkt gebleven tot twee maal, op de Braakman zelfs tot één maal.
Door het voorkomen van veel onkruid was het op de Scheldemonden noodzakelijk, het objekt niet
schoffelen, zij het iets later, toch een keer te schoffelen.
Het handwerk bestond uitsluitend uit nawieden en bij het objekt handwerk uit dunnen en een keer na-
wieden.
De proeven zijn machinaal gerooid met Trijige Vicons en de Braakman met een BM-Volvo.
Op Mariënhof was de opkomst wat schraal en onregelmatig; bij de beide andere proeven goed tot
zeer goed.
Door verschil in zaaitijd tussen de objekten zijn
de wortelopbrengsten van Mariënhof moeilijk te
interpreteren. De beide andere proeven laten geen
duidelijke invloed zien van de bewerking op de op
brengst, zij het dan dat niet schoffelen dit jaar wat
ongunstiger lijkt. Volledig machinaal dunnen en
zaaien op eindafstand bij een goede opkomst ontlo
pen elkaar in opbrengst niet veel. Bij een praktijk
proef in Zeeuwsch-Vlaanderen kwam dit resultaat
ook naar voren. Bij 'n minder goede opkomst wordt
het zaaien op eindafstand wisselvalliger, wat hier
ook blijkt uit de cijfers van Mariënhof.
Tussen de beide machinale dunsystemen (Vicon
en Monomat) is geen verschil in opbrengst gekon-
stateerd. Bij twee praktijkproeven op Tholen bleek
in deze dezelfde tendens te bestaan.
Vorig jaar was bij volledig machinaal dunnen met
de Vicon de opbrengst hij 4.8 cm zaaiafstand duide
lijk de mindere van 6.7 cm. Reden waarom dit jaar
bij deze proeven 5.7 cm als de kleinste zaaiafstand
is genomen. Verschil in opbrengst van betekenis
tussen deze afstand en 6.7 cm komt bij de cijfers
niet naar voren. De konklusie lijkt dan ook gewet
tigd dat ook voor volledig machinaal dunnen een
zaaiafstand van ca 6 cm goed mogelijk is.
Tenslotte iets over de regelmaat. Bij dit onder
zoek wordt gewerkt met het aantal gaten groter
dan 60 cm als maat voor de grote afstanden en het
aantal gaten gelijk aan en kleiner dan 10 cm als
maat voor de (te) kleine onderlinge afstanden van
de planten. Het is duidelijk dat goed handwerk hiei>
bij favoriet is.
Ook in deze bleek tussen de beide machinale dun
systemen geen verschil te bestaan, noch voor de
grote, noch voor de kleine gaten. Het aantal galen
groter dan 60 cm bij zaaien op eindafstand is iets
lager dan bij machinaal dunnen, mits de opkomst
niet lager is dan ca 10% bbd. Beneden de 10% bbd
daarentegen blijkt dit verschil niet meer aanwezig,
zelfs maakt het gewas dan veelal oen hollere in
druk dan bij machinaal dunnen. Met betrekking tot
het aantal kleine gaten is tussen machinaal dun
nen en zaaien op eindafstand bij deze proeven geen
verschil gebleken Een grotere zaaiafstand dan 12 Vz
cm zal dit aantal ongetwijfeld wat doen dalen, doch
dan moet een nog groter risiko voor lief worden ge
nomen ter verkrijging van een voldoende aantal
plantplaatsen per ha en daarmee voor de opbrengst.
Goed ploegwerk en mechanisatie van de
bietenteelt gaan hand in hand.
