Zeeuws fruitcorso een succes
Rode of groene Grieve
DINGEN VAN PE WEEK
9
IJET Zeeuwse fruitcorso is een succes geworden.
Twee factoren hebben daarbij een zeer belang
rijke rol gespeeld. Ten eerste het fraaie herfstweer;
hierdoor werden duizenden naar buiten gelokt die
bij koud, regen- chtig weer thuis waren gebleven.
Ten tweede de „kwaliteit" van de praalwagens. Het
aantal was eigenlijk te klein, maar het gebodene
stond op zo'n hoog peil dat hierdoor veel werd goed
gemaakt.
De bezoekers waren dan ook overwegend vol lof,
waarbij het zonnetje ongetwijfeld meewerkte om
voor een prettige sfeer en bij voorbaat milde stem
ming te zorgen. Trouwens, behalve de praalwagens
was er nog veel in de stoet dat de moeite waard
was, zoals de prijswinnaars van het jeugdcorso. Was
b.v. dat kereltje op zijn fruitfietsje met twee V.V.
Z.B.-kisten niet bijzonder leuk? Verder werden o.a.
de dames van het majorettenpeloton uit Breda met
hun oranje minirokjes door velen hogelijk gewaar
deerd. En terecht, ze mochten gezien worden.
HOOG PEIL
DAT Tilroe weer met de hoofdprijs zou gaan
strijken was al vlug duidelijk. Ieder was het
er over eens dat „De Vogelhandelaar" het mooist
en best verzorgd was. Het was een waar kunstwerk,
waar men alle respect voor kan hebben. Het is wer
kelijk fantastisch wat bij deze wagen met fruit werd
bereikt. Speciaal ook de afwerking van de vogels
(de 1 oppen en de staart m) hebben we met bewon
dering bekeken.
De andere wagens waren ook alle stuk voor stuk
bijzonder goed. Het was moeilijk hierbij favorieten
te vinden, al was de jeugd duidelijk op de hand van
Ivanhoe. Wat ons betreft waren er nog meer eerste
prijzen uitgedeeld. De Kolos van Rhodos hadden
we b.v. graag een hogere notering zien toekennen;
wat een werk is dat geweest om zo'n gevaarte uit
druiven en amandelen te vervaardigen! Overigens
hebben we vertrouwen in de deskundigheid van de
jury; er moet verschil worden gemaakt en bij wed
strijden zijn er nu eenmaal meer verliezers dan win
naars.
PRIMA STEMMING
HE invloed van het corso op het dagelijks ge-
beuren is bijzonder groot. Op de zaterdag van
het feest is het 's morgens enorm druk in Goes, om
dat dan alle boodschappen worden gedaan, 's Mid
dags is alles ingedeeld in vóór en na het corso.
Honderden zijn direct bij het corso betrokken via
commissies, muziekgezelschappen, regeling ver
keer, kaartenverkoop, controle, enz. Tienduizenden
komen kijken, veelal gemotoriseerd, wat de nodige
verkeersopstoppingen en parkeerproblemen met
zich meebrengt. Alles bij elkaar een drukte of zelfs
chaos die merkwaardig g^r ^eg de (goede) stemming
nog verhoogt. Want al moppert men als men na af
loop niet op kan schieten en in kilometerslange
files voort moet kruipen, toch hoort dat alles ook
bij de feestvreugde.
VOLGEND JAAR NOG BETER
HET fruitcorso is een evenement dat we niet
graag zouden missen. De invloed op de ver
koop van fruit zal niet groot zijn; men moet niet
verwachten dat na afloop iedereen naar een fruit
winkel holt om die lekkere Manks Codlin te kopen
die hij op de wagens zag geplakt. Maar wel is het
goed dat het fruit door dit corso in de belangstel
ling komt. Er wordt een soort „goodwill" gekweekt.
Daarom is het ver" eugend dat het corso, naar we
vernemen, ook financieel goed is geslaagd. Dat is
een goede basis voor het volgende jaar. Men zal
trachten dan een groter aantal praalwagens in de
strijd te brengen en de kans is groot dat dit zal
1. kken. Het corso was goed, maar met een grotere
deelname zal het nog aan waarde winnen.
ENIGE jaren terug weid veel verwacht van de
rode James Grieve-typen. Ieder was van mening
dat de „mooiere" kleur tot uiting zou komen in een
hogere prijs. Tevens dacht men dat blutsen minder
goed zichtbaar zouden zijn en de appel dus beter
verhandeld zou kunnen worden.
In de vakbladen werd er veel aandacht aan ge
wijd. De verschillende mutanten namelijk Erich
Neunjans Roter James Grieve, de Poelmans en de
Lired, werd uitgebreid beschreven en met elkaar
vergeleken. Uiteindelijk was de Lired winnaar, om
dat deze mutant het mooist kleurde.
Tijdelijk was er dan ook veel vraag naar Lired
bij nieuwe aanplant. Maar thans loopt de vraag
zeer snel terug. Algemeen wordt weer de voorkeur
gegeven aan de gewone „groene" James Grieve.
KLEURENPROBLEEM
EIGENLIJK wat vreemd. Rood is toch immers
mooier? In de praktijk blijkt dat andere maat
staven gelden. De gewone James Grieve brengt op
de veiling dooreen genomen iets beter prijs op dan
de rode Grieve.
Een zeer fraai en egaal rood gekleurde partij
komt wel eens boven de rest uit, maar het gemid
delde valt niet mee. Niet inkleur en niet in prijs..
Voor dit tegenvallen zijn verscheidene oorzaken
en het is moeilijk aan te geven welke oorzaak het
meeste gewicht in de schaal legt.
Voor de teler is het een groot bezwaar dat het
vrijwel onmogelijk is de appels goed op kleur te
laten komen. Bij jonge bomen lukt dat nog wel,
omdat dan de appels nog goed in het licht hangen.
Maar bij grotere bomen is het onmogelijk. Men zou
dan zes weken lang om de andere dag langs de
bomen moeten om hier en daar 'n appel te oogsten
die rood genoeg is. Want de kleuring verloopt
te ongelijk; als er ergens een tros van drie appels
hangt, kan het gebeuren dat de eerste appel op 6
augustus rood genoeg is, de tweede op 14 augustus
en de derde pas op 26 augustus. Binnenin de boom
komen een aantal appels zelfs helemaal niet op
kleur.
Een andei punt is, dat het „broeien" en koelen
opgang maken. Hierbij moet vrij vroeg worden ge
plukt. De rode Grieve leent zich daarvoor niet best,
want de kleur komt te laat door.
En als de rode Grieve-typen vroeg geplukt wor
den, voor ze voldoende gekleurd zijn. hebben ze
alleen nadelen. Ze rijpen namelijk later (terwijl
vooral voor Zeeland vroeg gewenst is) en boven
dien is een gewone groene Grieve mooier en meer
gewild dan een mutant die bier en daar wat paars
blauwe strepen en vlekken heeft,
OMSTREDEN SMAAK
Een ander punt is, dat een appel niet rood behoeft
te zijn om gewaardeerd te worden. Dat bewijzen de
grasgroene Granny Smith uit Australië en de
Golden Delicious.
Rode Cox's heeft nooit ingang gevonden bij het
publiek. Men kent een oranje Cox's en denkt dat
men met een rode Cox's bedrogen wordt.
Velen kennen ook de gewone geel-groene Grieve
en we kunnen ons voorstellen dat ze argwanend
kijken naar een geheel rode Grieve.
Verder is er nog de mening, die men ook van
veel fruittelers kan horen, dat de rode Grieve-typen
niet zo lekker zijn als de gewone Grieve. De gewo
ne Grieve heeft volgens hen een zachtere schil en
sappiger vruchtvlees.
We hebben ook meermalen van fruittelers die
fruit, aan huis verkopen gehoord dat hun klanten
voorkeur hadden voor gewone Grieve. De rode
Grieve vonden ze minder van smaak.
Daarbij was de indruk dat de rode Grieve te
vroeg en dus onrijp werd geconsumeerd. Vrijwel
iedereen weet dat een groene .Tames Grieve eerst
geel moet worden voor hij lekker smaakt. Men
wacht dus zijn tijd rustig af. Maar bij een rode
appel is dat veel moeilijker. Vooral op een niet-
kenner maakt rood dc indruk van rijp. Hij hapt er
in en is teleurgesteld.
Misschien zijn er nog meer oorzaken voor het
falen van de rode James Grieve, zoals de ijlere
groei van de Lired, enz. De hoofdzaak waar het om
gaat is, dat de rode mutanten geen aanwinst zijn
gebleken, wat toch eigenlijk jammer is. Wie rode
Grieve heeft geplant behoeft er geen strop aan te
hebben, maar het voordeel dat hij er van heeft ver
wacht zit er niet in. Tenzij alsnog de waardering
weer wijzigt, want verrassingen blijven altijd mo
gelijk.
A. v. O.
BIJ-GELOVIGE FRUITTELERS
Het aantal fruittelers dat gelooft in het nut van
bijen neemt de laatste jaren toe. Er komen dus
zogezegd meer bij-gelovige telers. In elk geval is
het duidelijk geworden dat te ver doorgevoerde
blokbeplanting absoluut fout is. In sommige jaren
ziet men geen verschil, maar in bepaalde jaren
komt de invloed van kruisbestuiving zeer duidelijk
naar voren. Het zijn vaak de jaren dat de vrucht
zetting niet vlot verloopt, de oogst daardoor niet
groot is en de prijzen daardoor gunstig zijn.
Wat opvalt is dat de -nvloed van een bestuivend
ras in die jaren slechts over een zeer korte afstand
waar te nemen is. Om, geheel veiligte zitten, zou
daarom elke rij uit een ander ras moeten bestaan.
Dat is echter wel erg lastig en dat is de reden dat
wel wordt aanbevolen telkens twee rijen van een
zelfde ras af te wisselen met een ander ras. Bij Gol
den Delicious en James Grieve kan men wellicht
zelfs tot 3 a 4 rijen naast elkaar gaan, doch bij Cox's
OrangeGoudreinette e.d., liever niet.
Ook bij peren is een twee-rijen-systeem gewenst
om een goede bestuiving te verzekeren. Blokbe-
plantingen van eenzelfde ras zijn gemakkelijk bij
spuiten, plukken e.d., maar beslist niet verantwoord
uit het oogpunt van bestuiving. Een aantal jaren
geleden is de blokbeplanting vrij veel toegepast,
maar men is hierop terug moeten komen.
UET is weer herfst geworden. Aan vele dingen
is het te merken, 's Avonds wordt het vroeg
donker en de eerste najaarsstorm hebben we ge
had. Er kunnen nog wel mooie dagen komen
en de fruitteler heeft die nog hard nodig maar
de zomer is voorbij en voor we het weten zitten
we in de winter.
Als Zeeuwen hebben we vorige week zaterdag
kunnen genieten van het fruitcorso waaraan de
deelnemers veel zorg hadden besteed. Gedurende
een week heeft ons fruit in het middelpunt van
de belangstelling gestaan bij vele festiviteiten.
Verblijdend is het dat de vraag naar ons fruit
vorige week is toegenomen. Er is weer export en
daar moeten we het toch nog altijd voor een deel
van hebben. Het heeft in elk geval geresulteerd
in hogere prijzen voor onze goede rassen en dat
is verblijdend, want de laatste weken ging het
echt niet best. We hebben weer hoop gekregen
voor de afzet van het fruit dat nog komen moet.
Hopelijk hebben we ook moed kunnen put
ten uit de troonrede en de miljoenennota die
dinsdag werd voorgelezen en bekend gemaakt.
Op het moment dat we dit schrijven is hiervan
nog niets bekend. In de afgelopen maanden is er
nog al wat pessimisme geweest omtrent de eco
nomische toestand van ons land en de toekomst
mogelijkheden, maar we hebben op het ogenblik
(gelukkig) de indruk dat het misschien mee zou
kunnen vallen. Hoe de verwachtingen van de
regering zijn weet U wanneer dit blad verschijnt.
Ondertussen gaan we op onze bedrijven rustig,
door met het werk dat gelukkig goed opschiet.
De tomatenpluk is vooral op Zuid-Beveland in|
volle gang en zeer groot waren de aanvoeren.
De prijzen toonden gelukkig een verbetering. Eind
vorige week werd weer rond 3,50 per krat be
taald en dat gaat er in elk geval weer op lijken.
Met de fruitpluk worden goede vorderingen ge
maakt. Er zit al veel in de koelcellen, die overi
gens niet zo vol zullen komen met telersfruit als
het vorig seizoen, maar dat kan ook moeilijk.
IN Terneuzen is de bouw van het nieuwe koel
huis een heel eind gevorderd. We lazen dat
er zeer binnenkort fruit in gekoeld kan worden.
De fruittelers uit dit gebied pakken de zaak wel
groots aan. Zij hebben duidelijk vertrouwen in
hun zaak, een onmisbare voorwaarde om te slagen.
In de centra waar veel uien worden geteeld, en
die zijn er verschillende in Zeeland, is de oogst
ook in volle gang en eveneens wordt er veel af
geleverd. Om een export geschikt produkt te kun
nen aanbieden moeten de uien weliswaar eerst
nog worden gedroogd, maar dat gebeurt dan ook
op grote schaal.
Er blijkt nog al wat animo te bestaan om direct
vanaf het land te ruimen. Het aanbod was vooral
de vorige week zeer ruim en omdat de vraag niet
evenredig toenam, liepen de prijzen terug. Tot
begin september zijn de uien steeds zeer duur
betaald geworden, maar omstreeks half september
werd voor de export geschikte grove en middel
kwaliteit tussen 20 en 22 cent per kg betaald. Op
zichzelf is dat nog geen onbevredigende prijs,
maar gezien de oogst van dit jaar is het toch
ook niet teveel. Over het algemeen valt de uien-
oogst namelijk tegen. Er zijn wel goede percelen,
maar ze zijn in de minderheid.
CR kon dit voorjaar over het algemeen laat
worden gezaaid en dat is niet aan te bevelen.
Verder heeft de regen nog al parten gespeeld.
Hierbij komt dat het areaal dat in ons land werd
uitgezaaid kleiner is dan het vorig jaar en zelfs
kleiner dan de laatste jaren gemiddeld het geval
was en dat alles bij elkaar maakt dat we een van
de kleinste uienoogsten krijgen van de laatste
jaren. Ook uit het buitenland komen berichten
over tegenvallende oogsten, met name van West-
Duitsland, waar de produktie wel 30 procent lager
zou kunnen zijn dan het vorig jaar en uit Enge
land waar ook heel wat minder uien worden ver
wacht. Beide landen zijn steeds belangrijke afne
mers van dit Nederlandse tuinbouwprodukt.
We hebben echter elk jaar te maken met uien
uit Oost Europese landen en hoe het daar mee
staat is niet of nauwelijks bekend. Gezien de situa
tie op de Westeuropese uienmarkt zou wel een
vaste stemming voor dit produkt verwacht mogen
worden, maar bij hoge prijzen staat men soms ver
steld waar het produkt uit andere landen of
soms werelddelen vandaan komt.
Er is vertrouwen in het prijspeil van dit sei
zoen maar het zou niet de eerste keer zijn wan
neer het met de uienprijs radicaal anders ging dan
men had verwacht. Wat dat betreft kan het dik
wijls een leuk gokprodukt zijn.
Tot de volgende week.
