OP HET
EILAND THOLEN
DINGEN VAN DE WEEK
9
De stemming is wel eens wisselend, mede afhankelijk van de prij
zen. Maar over het geheel genomen is men toch niet ontevreden. En men
wil beslist niet meer terug naar het oude van vroeger. Er is thans meer
hoop en vertrouwen in de toekomst.
GOEDE SAMENWERKING
Goed beschouwd was het een hele onderneming om zonder veel ken
nis en ervaring zo maar als landbouwer of vollegrondstuinder over te
schakelen op glastuinbouw.
De meesten hadden voorheen een klein bedrijf, waarop landbouwgewas
sen (o.a. natuurlijk uien!) werden geteeld. Om dan zo maar met staand glas
te beginnen is ingrijpend.
Dat dit goed gelukt is, zonder dat grote brokken zijn gemaakt, js vooral
te danken aan de heer Bayense, die eerst als assistent voor de streekverbe-
tering en later als hoofdassistent bij het Rijkstuinbouwconsulentschap, de
zaak op gang heeft geholpen en verder heeft gestimuleerd. Door zijn „bege
leiding" van de beginnende tuinders liep alles prima.
Daarnaast moet ook de studieclub voor de glastuinbouw worden genoemd.
Allen zijn hiervan lid. Er wordt vaak vergaderd, men gaat bovendien bij
elkaar op excursie en gaat gezamenlijk ook kijken naar andere gebieden.
Wat de afzet betreft, die met medewerking van de Thoolse veilingen door
de veiling te Bergen op Zoom wordt verzorgd, is men eveneens zeer actief.
Er wordt openhartig en daardoor soms scherp gediscussieerd, want
men neemt geen blad voor de mond. Maar voorzitter K. J. Drooger
heeft de touwtjes stevig in handen en juist door die openhartigheid
weet ieder waar hij aan toe is en loopt alles goed. Als men zo door
gaat en bij elkaar blijft, kan men samen nog veel bereiken in de toe
komst.
Verder speelt de Land- en Tuinbouwschool te Scherpenisse een
belangrijke rol. De heer Van Heusden is als directeur niet alleen bij
de tuinbouw betrokken doordat hij jonge tuinders opleidt, doch ook
in andere opzichten doet hij alles om te stimuleren waar dit gewenst
is, o.a. via de organisaties.
SLA EN TOMATEN HOOFDPRODUKTEN
In Tholen legt men zich toe op de teelt van twee hoofdprodukten: sla en
tomaten. Dat is goed gezien, want het gebied is te klein van omvang om
te versnipperen. Nu kan men van die twee produkten flinke hoeveelheden
aanbieden.
Op kleine schaal worden ook komkommers gekweekt. De heer Rogge
band te Tholen is hiermee al enkele jaren bezig en is er goed over te sjpre-
ken. Zijn zoon heeft op een bedrijf bij Amsterdam de knepen van het kom
kommervak eerst geleerd en daar worden nu letterlijk en figuurlijk de vruch
ten van geplukt. Enke andere telers proberen het nu ook op kleine schaal
met komkommers.
De produkten worden op de bedrijven opgehaald en naar de veiling ge
bracht. Op dit punt is alles goed geregeld.
Intussen is de oogst van de slag weer al lang achter de rug en binnen
kort zal de tomatenpluk beginnen. Het seizoen is wat de sla betreft rede
lijk begonnen. De prijs schommelde zeer sterk, zodat er bij het veilen enig
geluk aan te pas moest komen. Vooral de aanvoerders uit de koude kassen
troffen het soms zeer go'ed omdat ze met hun produkt kwamen op een mo
ment dat er weinig aanbod was. Daartegen zat het met de prijs van de
vroeger aangevoerde sla uit de licht verwarmde kassen voor een deel min
der gunstig. De gemiddelde uitkomsten varieerden daardoor bij de sla van
tamelijk tot zeer goed.
We hopen vanzelfsprekend op een gunstig prijspeil gedurende het
verdere seizoen, speciaal wat de tomaten betreft. Goede uitkomsten
zijn nodig voor een verdere gezonde en voorspoedige groei van de
glastuinbouw op Tholen. Want de groei moet doorgaan, stilstand is
achteruitgang.
A. v. O.
De heer Roggeband teelt al enkele jaren komkommers
Steeds meer wordt gebruik gemaakt van plastic waterbassins
De telers van hard fruit zitten op het ogenblik
even in een wat rustiger periode. Grondbewerkin
gen moeten er niet meer worden uitgevoerd en er
dient wel regelmatig gespoten te worden maar wan
neer men daar goede machines voor heeft is dat ook
geen probleem. Velen zouden graag hun vruchten
gaan dunnen maar dat is op de meeste bedrijven
niet nodig. De peren die men nog onder handen
wou nemen doen het op het ogenblik uit zichzelf.
Kortom, de teler heeft nu even de tijd om het
wat kalmer aan te doen en we kennen verschillende
die er een weekje of langer tussen uit zijn getrok
ken, met moeder de vrouw en soms met de kin
deren naar een ander deel van het land of naar
het buitenland.
Vanzelfsprekend wordt dan getracht het nuttige
met het aangename te verenen en vanzelfsprekend
proberen we elders in het land of in het buiten
land met fruittelers aan de praat te komen. We be
kijken daar graag de oogst die aan de bomen hangt
en we praten over de problemen van de streek. Er
zyn in deze tijd vele mogelijkheden om zich op de
hoogte te stellen van het leven en werk van col
lega's in andere delen van het land en in andere
landen en het is verstandig die mogelijkheden te
benutten. Het is goed om er op uit te trekken in
een rustige periode. Er is een tijd geweest dat men
daar vrijwel nimmer toe kon komen, maar op het
moderne fruitbedrijf dat goed georganiseerd is, kan
dat in deze tijd. Wanneer men een dergelijke va
kantietrip goed benut, zal men er altijd wat van
kunnen opsteken. Vanzelfsprekend gaan we op deze
plaats geen opsomming geven van het hoe en waar
om van vakantie houden, maar we constateren
enkel het gelukkige feit dat de fruitteler er ook
steeds meer toe overgaat, of beter gezegd, toe over
kan gaan.
De laatste appels van de oogst '65 zijn nu geveild
op de Zeeuwse veilingen. Wat is het een lang sei
zoen geworden.
Een seizoen dat ook weer een les heeft geleerd
en wel de les van het verkopen wanneer er vraag is.
We hopen dat degenen die leiding geven aan de afzet
van onze produkten zich vooral op dat vraagstuk
terdege zullen bezinnen en trachten te voldoen aan
de wensen die bij de handel te dien aanzien leven.
Wanneer we lezen wat handelaren van naam
hierover schrijven in eigen vakblad, dan kunnen we
als buitenstaander niet anders zeggen dan dat er
een grote kern van waarheid in schuilt en er is alles
voor en weinig tegen te zeggen om dat afzetvraag-
stuk terdege serieus te nemen.
We denken daarbij in het bijzonder ook aan
James Grieve, voor veel telers een uiterst belang
rijk ras. Op de werktuigendag van de N.F.O. deze
week donderdag in Bunnik gehouden, is gedemon
streerd hoe James Grieve goed verpakt kan worden
in speciale dozen waardoor het fruit in prima con
ditie bij de consument in binnen- en buitenland kan
arriveren. We hebben begrepen dat het Centraal
Bureau van de Tuinbouwveilingen de proeven op
dit terrein die het vorig jaar begonnen, op groter
schaal gaat herhalen. We kunnen enkel maar hopen
dat er iets goeds uit naar voren zal komen want het
is zonder meer noodzakelijk dat we een markt op
bouwen voor onze James Grieve en daarbij zal de
verpakking een allesbeheersende rol spelen. We ge
loven daarbij bovendien dat ook voor de binnen
landse markt meer aandacht aan de verpakking ge
schonken zal moeten worden. Wanneer we zien hoe
dat op het ogenblik nog dikwijls gebeurt dan zou
den we ons meer dan eens moeten schamen.
We kunnen ons niet aan de indruk onttrekken
dat het buitenland ons, wat de verpakking van het
fruit betreft, een heel eind vooruit is en dat is jam
mer want het is niet nodig. We kunnen hier een
kwaliteitsprodukt telen. We zullen het toch ook
in een geëigende goede vorm moeten kunnen pre
senteren.
Een stap in de goede richting was het gebruik
van eenmalig fust bü export. Het was echter be
slist ook niet meer. Nog altijd blijven we het een
verschrikking vinden dat ons goede fruit, waar we
als telers zoveel zorg aan hebben besteed, in het
meermalige veilingfust op de veiling moet komen
en daarna, wanneer het wordt geëxporteerd, over
gelegd moet worden in de Holland kratten. Dat
kost in de eerste plaats geld maar niet minder be
langrijk is het kwaliteitsverlies dat ontstaat door
het overleggen. Nog altijd vragen we ons af waar
om we toch voor produkten die voor een belang
rijk deel worden geëxporteerd en waarvan grote
aanvoeren zijn, niet op monster verkocht kan wor
den.
Dat vraagt organisatie maar we zjjn nog altijd
van mening dat het de kwaliteit en hierdoor uit
eindelijk de prys ten goede zal komen en we zullen
op de kleintjes moeten letten, ook in 1966.
Tot de volgende week.
