TUINBOUWKLANKEN
DINGEN VAN DE WEEK
28
ALS het 's morgens flink koud is of nat en guur is het
in deze tijd voor de fruitkweker een zwaai- karwei
de veilige genoeglijkheid van het nachtverblijf te verwis
selen voor het schrale, kale bestaan tussen de takken. Ja
er scharrelen er op het ogenblik heel wat rond op ZUID-
BEVELAND gewapend met schaar en zaag.
Ondanks alle voorlichting en kennis die iedereen in de
praktijk kan opdoen blijkt de opvatting van de snoei bij
iedereen nog niet gelijk te zijn. Als je hier en daar eens
rondkijkt dan blijkt dat de één zó weinig snoeit dat je je
afvraagt of hij er wel geweest is en bij de volgende kun
je constateren dat hij de bomen heeft uitgekleed. Toch
brengen beide telers in de zomer een aardig produkt op
de veiling.
Hoe dat kan? Nee, laten we liever niet weer gaan bomen
over snoeien. Het is een onderwerp waar je nooit over
uitgepraat raakt. Je zou het kunnen vergelijken met het
onderwerp psychologie voor de mensen. Daar wordt ook
heel wat over raak gepraat, door deskundigen en ama
teurs. En ieder heeft wellicht een beetje gelijk!
MISSCHIEN dat we bij de snoei het beste doen
door alleen de grote lijnen aan te geven
en die zijn toch wel dat
le. een boom licht nodig heeft;
2e. een boom een beetje groei nodig heeft;
3e. dat de vruchten moeten komen op een be
reikbare plaats.
Het dagelijks werk bestaat dus tegenwoordig
uit snoeien. Tijdens deze bezigheid heeft men
royaal de tijd om aan andere dingen te denken,
al moet gezegd worden dat gedachten tijdens het
werk-doen meestal meer oppervlakte, dan diepte
hebben.
Maar toch heeft ons de afgelopen tijd de ge
dachte wel eens beslopen dat we in de fruitteelt
een beetje op dood spoor komen.
Waar zijn de spectaculaire ontwikkelingen van
de laatste 10 jaar? Ze zijn er niet meer! De nieu
we perspectieven zijn te vergelijken met het ge
bruik van Tuzet: een beetje gladdere schil, een
beetje mooiere kleur, een beetje minder bladval.
De vraagpunten in de fruitteelt zijn thans:
moet het eenmansbedrijf 7 of 8 ha groot zijn;
moet de tractor 30 of 40 pk hebben;
moet de Golden 25 of 35 van de aanplant
uitmaken;
moeten het stapelborden of voorraadkisten
worden;
moeten er één of twee draden in een rij bo
men.
Misschien komen we na de ingrijpende verande
ringen van de afgelopen jaren nu in rustiger vaar
water. Dat is eensdeels geruststellend, anderdeels
staan we er argwanend tegenover, we zijn n.l. niet
meer gewend aan stil water.
En ofschoon men er als individuële fruitkweker
geen voordeel van zal hebben, blijven we stilletjes
hopen dat die spurtypen onze gevestigde fruitteelt
eens aardig op haar voetstuk zullen doen trillen.
En bij elk berichtje over een event, appelpluk-
machine gaat ons hart even sneller kloppen!
UOOR SCHOUWEN-DUIVELAND waren de
laatste weken van december nog zeer be
langrijk, want door middel van de brug over de
Oosterschelde is er een vaste verbinding met laten
we zeggen „Goes". Wat dat betekent is al lang en
breed beschreven, en we hopen ook dat we veel
„nut" van deze verbinding mogen hebben. Ver
der was ook dit jaar door de Veiling Z.H.E. te
Rotterdam weer een kerstveiling georganiseerd,
waar door velen van Schouwen-Duiveland fruit
was ingezonden. Voor diverse telers kwam een
oed resultaat uit de bus; zelfs met het ras Gol-
en Delicious werd het hoogste aantal punten be
haald door een teler van Schouwen-Duiveland.
Nog steeds vinden we persoonlijk de rode goud-
reinette (die in een groot kwamtum ingezonden
was) helemaal niet mooi; paars en flets van kleur!
Geef ons maar de gele met blos. Dat komt overi
gens ook wel uit in de prijzen!
OP 18 december vierde de O.L. „Pomona" haar
30-jarig bestaan. Samen met de N.T.O. afd.
„Schouwen" werd in het verleden veel voor de
fruittelers gedaan; gehoopt werd dat dit in de
toekomst zo zal mogen voortgaan. De vraag kan
opkomen: waarom twee veilingen voor één doel?
Het verleden heeft bewezen dat het goed mogelijk
is samen te werken en twee weten meer dan
één
Wat de werkzaamheden betreft, door de nattig
heid is nogal verlet opgetreden; anderzijds zijn
velen de laatste dagen van het jaar niet zo actief
als normaal met betrekking tot het snoeien enz.,
maar worden allerlei zaken nog vóór nieuwjaar
afgewikkeld. Al zijn dit ook gewone dagen, onze
geest is anders. 1 januari is nu eenmaal een mijl
paal in ons leven.
Inmiddels gaan we ook weer over de toediening
van kunstmest denken; we bemesten immers de
grond en niet de bomen, dus zeker niet te laat
strooien, uitgezonderd dan de zandgrond.
Natuurlijk benutten we zo veel mogelijk de goede
snoeidagen, want wie weet hoeveel vorst, sneeuw
of regen er nog komt. Duidelijk is de laatste weken
gebleken van hoeveel nut een goede drainage en
waterafvoer is bij zoveel regen. Maak daarom
regelmatig uw drains schoon met plastic slang of
schoonspuiten met water.
IN gesprekken met WALCHERSE collega's valt
het op dat men zoveel opgewekter reageert
op de bedrijfsuitkomsten over 1965. Nu zat de
schrik van het financiële rampjaar 1964 er nog
danig in. Bij vergelijk is men dan licht optimis
tischer.
Hoewel we nog geen concrete cijfers hebben
weten we dat onze veiling een belangrijk hogere
omzet heeft. Hier krijgt dan elke aanvoerder wel
een graantje van mee, zodat er ook gegronde
reden is om opgewekt de boeken van '65 te slui
ten.
Na het zeer natte weer is het, nu we dit schrij
ven, aan het vriezen geslagen met een onbehaag
lijke oostenwind. Als U dit leest is het mogelijk
reeds schaatsenrijden.
Voor ons als practische tuinders is er aan een
vorstperiode weinig plezier te beleven. Buiten
w er Ken stagneert. Vruchtboomsnoei, hoewel ver
antwoord zolang de snoeier het uithoudt, is lang
geen pretje. Onze kassenbezitters werken binnen,
maar hier komen alle problemen om de hoek
kijken met verwarming enz. Neen, ons is een
vorstperiode niet welkom.
Door de heren Haandrikman en Zandee zijn op
vijf piaatsen in Walcheren lezingen gehouden over
„De tuinbouw in het landbouwbedrijf". Dit in het
kader der streekverbeteringscommissie.
Wij vinden dit zeer loffeiijic. Waarom zal men op
vele, soms te kleine, boerenbedrijven niet het
Zuid-Beveiandse voorbeeld volgen en in de grove
groenten stappen? Dat er wel eens en soms flinke
tegenvallers zullen zijn is zeker, maar een matige
groententeelt is vaalt financieel beter dan een
boeren-opbrengst.
Waarom bijvoorbeeld niet veel meer uien in
Walcheren? Veel werk? Akkoord! Maar wie niet
werkt zal niet eten. Dit vindt men reeds in de
uitspraken van c".e wijze Salomo.
Ook andere grove groenten kunnen zéér aan
trekkelijk zijn en heb Den 't voordeel dat er geen
specialistische kennis voor nodig is, zoals bij fruit,
g*as en fijne tuinbouw.
Van de vergaderingsagenda willen we U nog
attent maken op de financieringsmiddag 17 januari
om 2 uur, in „De Schakel' te Middelburg. De heer
Simonse, kredietadviseur van de Raifteisenbank,
zal een inleiding verzorgen over de stijgende kre
dietbehoeften in de agrarische bedrijven en de
hulp die de Boerenleenbanken hierby kunnen
geven.
Men had ons verzocht om onze visie op 1966
te geven, maar de ons toegemeten ruimte laat dit
niet toe. Gaarne willen wij onze gedachten hier
over t.z.t. geven, evenals over de Tuinbouwafzet-
verordening.
DIJ het verschijnen van dit schrijven in deze
rubriek is het inmiddels 14 januari, maar
willen U bij deze de beste wensen uit THOLEN
voor 1966 niet laten ontbreken.
Het jaar 1965 is voor buitenmensen een erg
grillig, nat jaar geweest en voor velen een erg
uiteenlopend financieel resultaat. Voor 1966 ligt
dit alles nog in het duister; gelukkig maar, want
wat zou er anders van terecht moeten komen.
Maar één ding is zeker, we zullen (naast niet te
beïnvloeden factoren) flink moeten aanpakken om
onze dagelijkse boterham te kunnen verdienen.
Het zag er in het prille begin met nieuwjaar niet
zo rooskleurig uit met al die regen. In ons gebied
echter valt de piasvorming nog al mee. De mees
ten hebben, waar dit voorkwam, maatregels ge
troffen om oppervlakte wateroverlast te voorko
men. Dit is zeer verstandig want de bodem is de
basis van ons bestaan. Eind vorig jaar is er weer
eens vergadering gehouden over aansluiting op de
waterleiding. Ja we zitten hier nu eenmaal met
allerlei waterproblemen. Voor een niet ingewijde
in ons gebied is het een zeer tegenstrijdige ge
dachte (watertekort in Zeeland). Of er nu een
werkelijk tekort is is nog zeer de vraag. Maar één
ding staat wel onomstotelijk vast n.l. als we er
niet op een rationele manier mee omspringen zal
het ons veel geld gaan kosten.
(Zie verder volgende pag.)
UELE on.erwerpen, waard om over te schrijven,
vragen onze aandacht in de eerste week van
1966. We denken aan onze goud-delvende collega
in Serooskerke op Walcheren. We hebben hem op
de televisie gezien en hij was een dankbaar object
voor de dagbladjournalisten.
De gouden-munten-spitterij leerde ons dat we
niet te g uw moeten zeggen dat sprookjes niet
bestaan. Soms worden ze onverwacht werkelijk
heid. Velen zullen bij het spitten op hun tuin
wel eens extra uitkijken. In onze jonge jaren,
toen het nog niet verboden was om beneden 15
jaar werk te verrichten, hebben we ook dikwijls
goud gezocht op het land. We trokken stekels bij
een boer en we herinneren ons nog als de dag
van gisteren hoe de baas ons altijd voorhield dat
we ze maar zo goed mogelijk uit moesten trek
ken want heel diep in de grond, aan de wortel,
zat soms een goudknobbeltje en als we dat von
den mochten we het houden. Als jongen van een
jaar of twaalf was dat een geweldige stimulans
om de wortels er zo ver mogelijk uit te halen.
Goud hebben wc er nooit aan gevonden.
Wat dat betreft zit Christiaanse beter!
Genoeg hierover. Vele andere zaken vroegen onze
aandacht. We denken aan de nieuwjaarsredevoe
ringen die werden gehouden. Een uitermate ge
schikte gelegenheid om te zeggen wat men op het
hart heeft en zeker wanneer men vroeg is, krijgt
men nog wel voldoende aandacht. De meeste aan
dacht hebben we besteed aan de nuchtere, maar
eerlijke rede van S.E.R.-voorzitter drs De Pous.
Daarin werden opmerkingen gemaakt die het
overdenken alleszins waard zijn. Alle partijen die
betrokken zijn bij het economisch bestel zijn door
drs De Pous opgeroepen tot matiging. Hopelijk
zullen zijn woorden weerklank vinden.
We moeten zeker ook noemen de geslaagde
tuinbouwveiling van de Kring Oost Zuid-Beveland
der Z. L. M., vorige week vrijdag gehouden in het
veilinggebouw in Kapelle-Biczelinge.
Ir. W. van Soest, rijkstuinbouwconsulent in
Naaldwijk, bij velen onzer nog welbekend uit zijn
Zeeuwse jaren, heeft daar behartenswaardige op
merkingen gemaakt over de glastuinbouw.
Hij heeft er geen twijfel over laten bestaan dat
de glastuinder groot moet leren denken. Hij kan
niet meer werken met een bedrijf van 1000 of
2000 vierkante meter, maar voor een bedrijf dat
een voldoende ruim inkomen oplevert moet zeker
gedacht worden aan 60008000 vierkante meter
glas en deze tuinder zal zich voorts sterk moeten
specialiseren op twee of hoogstens drie produkten
en vanzelfsprekend kwamen daarbij ook de grote
drie van de glasteelt: sla, komkommer en tomaten,
naar voren.
We gaan op deze plaats geen uitvoerig verslag
geven van deze tuinbouwmiddag. Alleen nog dit:
We kunnen ons voorstellen dat de glastuinders in
Kapelle gelukkig waren met hetgeen ir. Van Soest
zei over de teelt van aardbeien in kassen, die lan
delijk gezien een grote expansie te zien geeft,
meer ook perspectieven biedt. Ook het pleidooi
voor een sterke centrumvorming is het overden
ken zeker waard.
Een punt dat we deze week zeker nog moeten
noemen is de omzet van de Nederlandse fruit- en
groentenveilingen in 1965. Het Centraal Bureau
van de Tuinbouwveilingen heeft bekend gemaakt
dat het afgelopen jaar de omzet van de aange
sloten veilingen met niet minder dan 145 miljoen
gulden is gestegen en voor het eerst in de ge
schiedenis het miljard gulden heeft overschreden.
Er werden om precies te zijn voor 1.040.000.000,
geveild door de bij het C. B. aangesloten veilin
gen, een respectabel bedrag. De sektor glasgroen
ten heeft de sterkste omzetstijging ondergaan,
namelijk van 659,2 naar 771,3 miljoen gulden.
Ook bij het hardfruit werden gunstige resultaten
geboekt want de omzet steeg van 204,3 miljoen
gulden naar 235,5 miljoen gulden.
Dank zij de grotere aanvoer en hogere prijzen
van kasaardbeien steeg ook de omzet van het
kasfruit en ook het zacht fruit bracht meer op
dan het vorig jaar. Champignons worden voor de
veilingen van steeds grotere betekenis, want de
produktiewaarde steeg van 11 miljoen gulden in
1964 naar 17 miljoen gulden het afgelopen jaar.
Over de omzetstijging van glasgroenten wordt
gezegd dat de komkommers een bedrag opbrach
ten van 114 miljoen gulden, dat is 23 miljoen meer
dan het jaar daarvoor. De jaarproduktie van toma
ten nam in 1965 toe met 20 miljoen kg en kwam
op 310 miljoen kg. De waarde steeg met 48 mil
joen gulden. De totale produktie van glasgroen
ten is sinds 1961 met 70 gestegen terwijl ook
de waarde met een toeneming van 308 naar 514
miljoen gulden met 70 steeg.
Deze globale cijfers wijzen er volgens C.B.-voor-
zitter Prins op, dat in deze sektor de kostenstij
gingen na 1960 uitsluitend door opvoering van de
produktiviteit moeten zijn opgevangen. Op al die
bedrijven waar dit niet gebeurd is om welke
reden dan ook werden ten opzichte van 1960
verliezen geleden.
Tot de volgende week.
