PLATTELANDSJEUGD
Reisimpressies uit Canada en U.S.A.
1000
F. J. G.
Mijn buitenlandse gaste
-AGENDA
ZEEUWS LAND- EN TUINBOUWBLAD
IIET is al weer enige tijd geleden, dat ik op een donderdag, 's avonds laat, in
Goes stond te wachten op de binnenkomst van de trein.
Met deze trein zou mijn gaste arriveren. Het erige wat ik tot op dat moment
van haar wist, was haar naam: Mayuko Ota en haar land van herkomst:
Japan. Verder was ik op de hoogte van het feit dat ze gebrekkig Engels en een
klein beetje Nederlands sprak.
Zeker in mijn geval, maar eigenlijk wel in alle gevallen, was er spanning.
Het kan mee- of tegenvallen. Een risico zit er altijd wel aan.
Maar ik kan zeggen dat het mij, en ook mijn
ouder», bijzonder is meegevallen. Zo weinig ik op
de avond van haar aankomst wist, zoveel weet ik
nu. Mayuko woont in het noordelijk deel van Ja
pan, op het eiland Hokkaido. Ze is geboren in
Kushiro. Vóór haar vertrek naar Europa werkte
ze op een kantoor, waarvan de werkzaamheden in
zekere mate overeenkomen met die van de bedrijfs
voorlichting op het platteland. Dat kantoor is niet
gevestigd in haar geboorteplaats, maar in Hama
naka. In deze stad woont ze op kamers. De ouders
van Mayuko bezitten een boerderij, die momen
teel gedreven wordt door haar broer, die getrouwd
is en nu op het ouderlijk bedrijf inwoont, een beeld
dat steeds meer gaat verdwijnen.
De omvang van het bedrijf is voor Japanse maat
staven groot: 30 ha. Hiervan is 12 ha in gebruik als
weiland en 18 ha is bos.
Het klimaat in dit deel van Japan is een goed
voorbeeld van een landklimaat. In West-Hokkaido
heerst er een klimaat dat veel overeenkomst ver
toont met dat in Spanje en Zuid-Frankrijk.
De landbouw kent er dan ook niet die verschei
denheid van produkten, die Nederland kent.
Toen ik haar vroeg waarom ze gekomen was
zei ze: „Ik leer graag". Blijkbaar vond ze dit ant
woord afdoende, want verder ging ze er niet op in.
Mayuko is niet alleen naar Europa gekomen. Sa
men met nog één meisje en dertien jongens is ze
in maart van dit jaar vertrokken en in april 1966
hopen ze weer terug te keren. Op die heenreis heb
ben ze een groot stuk van de wereld gezien. Om
maar enkele plaatsen te noemen: Vietnam met de
hoofdstad Saigon, Singapore, Calcutta, Bombay,
Aden, het Suezkanaal en Cairo. Ik geloof dat ik
nog wel enkele „stops" vergeten ben.
Marseille was het eindpunt van deze fantastisch®
reis. Vandaar ging het per trein naar de verschil
lende Europese landen, zoals Duitsland, Zwitser
land, Engeland en Denemarken.
Mayuko is met nog een meisje en een jongen
naar Nederland gekomen. Alleen ons land en
Denemarken latenbuitenlandse meisjes toe, de
andere landen alleen jongens.
Op de Japanse ambassade in Den Haag zijn ze
door de Japanse ambassadeur in Nederland ont
vangen.
Het eerste adres van miss Ota was Middenmeer
(N.-H.) en het tweede Tjerkgaast bij Sloten in
Friesland. En haar derde tweemaandelijkse adres
is dus in Kortgene.
In die tijd dat ze bij ons is heb ik haar al heel
wat gevraagd. Maar het meest benieuwd was ik
wel naar een eventuele jongerenorganisatie.
Eigenlijk werd ik een beetje teleurgesteld, toen
ze vertelde dat er in Japan ook een 4-H club is. Ik
had verwacht iets heel bijzonders te horen over
jeugdwerk. Wat een 4-H club precies inhoudt, zal
ik niet nader uiteenzetten. Een paar maanden ge
leden heeft er n.l. in de Plattelandsjeugd een heel
verhaal over ingestaan, naar aanleiding van het
bezoek dat twee Zweedse IFYE's toen aan Zee
land hebben gebracht.
Veel mensen hebben Mayuko gevraagd of ze het
in Holland naar haar zin heeft. „Ja", antwoordt
ze dan, Holland is een fijn land. Maar het leven
is er zo anders vergeleken bij Japan. Neem nu het
voedsel.
Jullie eten aardappelen, maar in Japan is rijst
het hoofdvoedsel.
Het vlees is bij ons erg duur en daarom eten
we vis, dat is veel goedkoper. Het inkomen is ge
middeld 30000 Yen per maand, dat is 300 gulden.
Maar ieder gezin heeft een televisietoestel. Tele
visie is niet goed; de mensen moeten er voor zor
gen dat ze eerst waterleiding krijgen, dus de meer
primaire levensbehoeften. Als ze daar volledig in
voorzien zijn dan kan men pas televisie gaan aan
schaffen. Aan de andere kant is televisie wel goed
voor de ontwikkeling. Men kent er geen verzui
ling en de uitzendingen zijn hoofdzakelijk com
mercieel.
De programma's beginnen om 6 uur 's morgens
en eindigen 's nachts om 12 of 1 uur. Voor de kin
deren zijn er speciale uitzendingen en ieder uur
is er ook een nieuw bulletin.
De leeftijd waarop men trouwt in Japan ligt ge
middeld veel hoger dan die in Nederland. Het
meisje trouwt namelijk als ze 23 is en de jongen
is 26.
De huizen zijn bijna nooit eigendom van iemand,
alles is van de fabriek of van de gemeente.
Japan kent 5 a 6 politieke partijen. Hierbij is
één communistische, maar deze heeft heel weinig
invloed. Aan het hoofd van het land staat de kei
zer, maar ook diens macht is aanzienlijk vermin
derd.
Eens in de vier jaar wordt gestemd. Dit stelsel
is hetzelfde als in Nederland. Wanneer de mensen
20 jaar zijn mogen ze hun stem op een politieke
partij uitbrengen. Eveneens vanaf deze leeftijd mag
men roken en sterke drank gebruiken. Wanneer
iemand voor zijn twintigste jaar drinkt of rookt,
dan kan hij, indien dit uitlekt, gestraft worden.
De dienstplicht kent men in het land van Mayuko
niet. Er is trouwens geen enkele soldaat. Deze
maatregel is na de tweede wereldoorlog van kracht
geworden. In 1945 is er ook een grondwet aange
nomen. Met deze grondwet is de mindere positie
van de vrouw anders geworden. De emancipatie
is geheel doorgedrongen, al heeft dit vrij lang ge
duurd. Voor de oorlog was de vrouw de slaaf van
de man. Nu mogen ze ook solliciteren naar be
trekkingen. Maar in huis is de man nog vaak ,,de
baas".
Hij is het ook die de kinderen opvoedt. Het aan
tal kinderen per huwelijk is na de oorlog even
eens gedaald. Vroeger was dit 56. Maar nu zijn
er slechts 23.
Hieruit blijkt dus wel dat er veel veranderingen
hebben plaats gevonden na de tweede wereldoor
log.
Mayuko is blij dat ze in deze tijd leeft, want
anders was ze nooit in staat geweest andere lan
den te verkennen, zoals ze nu in Nederland doet.
Ik wil graag dit verhaaltje besluiten met de
volgende wens uit te spreken: Mayuko, ik hoop
dat je nog een heel fijne tijd in Holland zult
hebben en dat je, als je weer in je geboorteland
terug bent, nog vaak aan ons land zult terugden
ken.
AODIE DE LOOFF.
MIDDELBURG: 26 oktober, Nw Rotterdams To
neel met ,,'n Vreemd paar" (Schouwburg).
TERNEUZEN: 26 oktober, Toneelgroep Studio met
„Dagboek van een gek" (Concertgebouw).
S3
Ï\RUILERIG maar gestaag en alles doorwekend val', de regen uit een loodzware lucht. De aardappelvoren
staan vol water en tussen de bieten dobberen eenden. Stro ligt in platte rijen tussen wielsporen vol
water op het stoppelland. Tarwe staat krom gebogen en zwart naar de aarde te buigen. Een enkele oogst-
machine staat als een verlaten stuk geschut op een slagveld, verloren in de polder. Geen sterveling ;s er te
zien op 't land. Niets!
Dat is Zeeland anno 3 september 1965
Verder Holland in leven de koeien blijkbaar van water met hier en daar een pluk gras als stop op een
watervat.
Sla, andijvie en kool groeien tegenwoordig in sawa's.
Het beton van Schiphol spiegelt in de regen. Mistig is het plotseling als de grote DC-8 „Oarville" van de
K. L. M. zich met machtig gebrul van de grond verheft. 10 meter, 20 meterErwtenruiters zijn aan 't
hollen geslagen door 't natte land. 50 meter, boerderijen volgen hun voorbeeld. 100 meter, weg nat, verdron
ken maar toch zo vertrouwde Holland, op naar de zon, naar Canada, naar familie, naar onze zoon
10700 meter! Buiten 50° C maar een stralende zon op de wolken, die als blanke sneeuw onder ons lig
gen.
Wat gaan de komende weken ons brengen in Canada en de V. S. Van verwachting klopt ons hart!
We hebben 7 uur vliegen voor ons, wat een hele zit is in nauw passende stoelen van een vliegtuig, maar
door een goede maaltijd, een dutje en wat lectuur, schiet de tijd aardig op.
Dan zegt de boordmicrofoon dat we New Foundlar.d naderen. Horloges worden 5 uur teruggedraaid en ja
hoor door de wijkende wolken heen zien we de eerste kustlijn onder ons.
EEN interessante landkaart ontrolt zich heel diep
beneden ons. 't Is een machtig gezicht, al kun
je geen details onderscheiden. We naderen Montreal
en minderen hoogte. Het panorama wordt boeiender,
rivieren en wegen tekenen zich af. huizen staan +e
blinken in de zon, Montreal! 2.000.000 inwoners; een
oneindige uitgestrektheid met zijn bungalowbouw.
Wielen raken de grond en we taxiën naar de stand
plaats. 4 uur Over 57 minuten gaat onze trein. Pa
pieren controleren, koffers halen, douane passeren,
vlug taxi zoeken om naar de trein, zouden we 't
halen? Zo niet dan moeten we 5 uur wachten!
De eerste indruk valt mee hier rond Montreal;
prachtig groene weiden door de vele reeen der laatste
weken na een verdropend voorjaar. Hollands bont
vee in de weiden, die behoorlijk recht verkaveld zijn,
dat alles doet nog wat Hollands aan. De schuren val
len wel op; hoog, geheel uit gespleten boomstammen
gebouwd met van onderen de veestalling. De kippen
zitten op de vloer er boven, soms 2 boven elkaar.
In 't verkeer op de highway kunnen Hollanders nog
wel een lesje leren in 't heer in 't verkeer zijn. Ieder
stopt stipt alvorens een hoofdweg op te rijden en
geeft gelegenheid om in te voegen.
Als we Ottawa naderen waar Koningin Juliana
woonde in de oorlog, gaat het donkeren, zodat we
niet veel er van zien. Ook hier een uitgestrektheid
die je niet in kan denken voor de 280.000 mensen.
Ieder woont buiten de stad in een bungalow, die zo'a
1530.000 kost. Huur $3040 per week, maar
kopen op afbetaling is niet duurder en in 30 jaar is
alles je eigendom!
De heer W. Roelse te Koudekerke maak
te kortgeleden een reis door Canada en de
U. S. A. en geeft in enkele artikelen zijn in
drukken weer, tijdens zijn bezoek opgedaan.
Hierbij zijn eersle bijdrage.
Een grote kalkoenenfarm in de buurt van de
Grand Valley. E: lopen zo'n 8000
kalkoenen rond.
Wat wel opvalt is dat niemand 'f in zijn hoofd
baalt om er een tuin op na te houden voor groente
teelt, hoogstens een paar bloemen. Te veel werk en
in de winkel koop je het kant en klaar voor niet te
veel geld. Direct maar alles onder de graszoden, waar
dan ook een levendige handel in is.
