De slag om de graanprijzen
duurt voort
De melkprijs tussen maximum
en minimum
Een E. E. G.-suikerreglement
VRIJDAG 3 APRIL 1964
Officieel orgaan van de Maatschappij tot bevordering van land enTuinbouw en Veeteelt in Zeeland
OVERZICHT
DE NIEUWE C.A.O.'S
Frankering bij abonnement: Terneuzen
52e Jaargang
No. 2725
DE vorige week voerden de ministers van de zes E. E. G.-
landen opnieuw besprekingen over de hoogte der
graanprijzen naar aanleiding van het voorstel van het lid
der Europese Commissie, dr. Mansholt, om voor oogst
1964 voor het gehele E. E. G.-gebied dezelfde prijzen vast
te stellen. In december vorig jaar besloten zij over dit voor
stel vóór 15 april een beslissing te nemen.
Zoals te verwachten was, kwamen zij ook dit keer niet
tceen overeenstemming en het ziet er dus naar uit, dat
dit netelige punt pas op het allerlaatste ogenblik tot de
een of andere oplossing zal gebracht worden. Wel tekenden
zich nu duidelijker de posities af en daarbij kwam de
Westduitse regering alleen te staan tegenover de vijf
anderen. Geen prettige positie.
De Duitse regering weigert in te stemmen met een ver
laging der Duitse graanprijzen, waar dan geldelijke uit
keringen aan de graantelers tegenover zouden komen te
staan.
F TEE uitspraken kwamen ons bij het lezen van de verslagen over deze ook voor onze Nederland
se en Zeeuwse graantelers zo belangrijke ministerraadszitting voor de geest.
Het Franse liberale blad „Le Combat" schreef: „De drukdie de komende verkiezingen uitoefe
nen op de Duitse regering, is sterk en verdringt de Europese samenwerkingsgeest".
De tweede niet officiële uitspraak is een verzuchting van dr. Mansholt: „Konden wij in de
zes landen van de E. E. G. maar eens tien jaar lang geen verkiezingen hebben, dan hadden wij
het Europa van de zes opgebouwd.
Immers, de Duitse houding wordt sterk beïnvloed door de algemene verkiezingen voor de bonds
dag (hun 2e Kamer), die het volgende jaar plaats vinden. Al heeft de voorzitter van de Duise boe
renbond, de heer Rehwinkel nog onlangs verklaard, dat hij de Duitse bondskanselier, dr. Erhard, over
tuigd had, dat de Duitse graanprijzen ook op economische gronden niet verlaagd kunnen worden, is
het velen toch wel duidelijk, dat de twee aan de regering zijnde partijen, de christen-democraten en
de liberalen, er weinig voor gevoelen de stemmen van de Duitse boeren te verliezen. De pasgehou
den grote congressen van deze partijen en de daar uitgeoefende druk wijzen sterk in deze richting.
Op de in Brussel gehouden ministerraadsvergadering hebben zowel dr. Mansholt als de Franse
minister van Landbouw Pisani, als de Nederlandse vertegenwoordiger (minister Biesheuvel vertoef
de nog in de West) betoogd, dat een beslissing over de ho.ogte en de toenadering der graanprijzen
nu meer dan ooit noodzakelijk was, wil de E. E. G. tot een gemeenschappelijk landbouwbeleid komen.
De landbouw mag niet verder achterkomen bij de voortgang, die er in de E. E. G. op industrieel ge
bied gemaakt wordt.
IN dit nummer zijn op de twee midden-
pagina's de nieuwe lonen en een samen
vatting van de arbeidsvoorwaarden der
C. A. O.'s land. en tuinbouw opgenomen.
Deze nieuwe lonen enz. gaan ditmaal in op
1 april 1964. Nadrukkelijk willen wty er op
wijzen dat de Gewestelijke Raad en de toet
sende instanties zich nog met e.e.a. accoord
dienen te verklaren. Daar het drukken van
de C. A. O.'s op deze goedkeuring moet
wachten (hetgeen nog wel enige tijd zal
duren), adviseren w(j onze leden deze over
zichten te bewaren.
Het kort verslag van de D. B. vergadering
moest, daar het bestuur op woensdag j.l.
vergaderde, om druktechnische redenen dit
maal op pag. 321 opgenomen worden.
Red.
HET laatste, zeer dringende argument is, dat in
mei te Genève de besprekingen beginnen in
het verband van de G. A. T. T. (overeenkomst
voor tarieven en wereldhandel). Daarbij zal de
E. E. G.-commissie met name met landen als
Amerika, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland
moeten onderhandelen over de handel in land-
bouwprodukten.
De granen spelen hierbij een zeer grote rol en
dr. Mansholt staat op het standpunt, dat hij het
landbouwbeleid van de E. E. G. alleen met succes
kan verdedigen tegen de pogingen van deze ge
noemde grote exportlanden, wanneer de hoogte
van de Europese graanprijs is vastgesteld.
Juist hier komt een wonderlijke innerlijke
tegenstelling in het Duitse standpunt ten opzichte
van de ene E. E. G.-graanprijs tot uiting.
Aan de ene kant is het steeds Duitsland en
zeker bondskanselier Erhard geweest, die sterk
aandringt op het welslagen van de te Genève te
houden onderhandelingen. Voor dit welslagen zul
len de houdingen van de E. E. G. en Amerika
waarschijnlijk beslissend zijn.
Aan de andere kant belemmert dezelfde Duitse
regering dit welslagen door haar starre houding
ten opzichte van de graanprijzen. En zo ziet men
weer, dat in de politiek het hemd dikwijls nader
is dan de rok.
A L met al> kunnen wij dus ook deze week
f* onze Zeeuwse graantelers nog steeds
niet mededelen op welke graanprijzen zij voor
hun oogst kunnen rekenen.
Het is maar gelukkig, dat onze boeren met
hun werk rustig voortgaan en dus gezaaid
hebben, daarbij niet wachtend tot de grote po
litici hun beslissingen gelieven te nemen. An
ders zouden er in West-Europa heel wat hek-
taren dit jaar braak blijven liggen! Maar zover
laat geen boer het komen!
MELKPRIJS
MET de melkprijs staat het gunstiger. Althans
wat de mogelijkheid van vaststelling door
minister Biesheuvel betreft.
In Brussel bereikten de ministers namelijk wel
overeenstemming over de grenzen, waarbinnen in
de zes landen de richtprijzen voor de melk mo
gen worden vastgesteld. Êr is dus alle kans, dat
deze richtprijs spoedig wordt bekendgemaakt en
misschien is dit op het ogenblik dat dit blad on
der de ogen van de lezers komt, reeds gebeurd.
Zoals men weet, is in december van het vorig
jaar een E. E. G. zuivelverordening aanvaard
waardoor ook het Nederlandse zuivelbeleid zich
zal moeten gaan aanpassen. En anders dan bij de
granen, zal deze aanpassing juist voor onze melk
veehouders, onze melkfabrieken en vooral voor
de verbruikers van zuivelprodukten niet zonder
pijnlijke schokken verlopen, daar het Europese
zuivelbeleid andere uitgangspunten heeft, dan het
tot nu toe in Nederland geldende.
Werden tot nu toe boter en kaas aan de Neder
landse verbruiker ver beneden kostprijs beschik
baar gestéld, waartegenover een bijpassen uit de
staatskas van de fabrieksmelk stond, zodat de
melkveehouder met de opbrengst van de consump-
tiemelk aan de hem toegezegde melkprijs kwam,
in de komende jaren zal dit systeem moeten wor
den afgebroken en zullen ook de binnenlandse bo
ter- en kaasprijzen ten volle moeten gaan bijdra
gen in de prijs, die de boer voor de melk moet
ontvangen. Het betekent dat de zuivelprodukten
duurder worden en dat elke verhoging van de
richtprijs van de melk direkt gaat doorwerken in
de prijs van de straatmelk, de boter en de kaas.
Bij de vaststelling van de richtprijs zal dit aspect
dus hoe langer hoe meer mee gaan spelen.
De grenzen, waarbinnen minister Biesheuvel de
richtprijs voor de melk mag vaststellen, zijn nu
vastgesteld en wel maximaal 34,7 cent per kg met
3,7% vet en minimaal 28,7 cent. Het zijn de Duitse
prijzen en de Franse.
De steurt^ die de Nederlandse regering nog
mag verlenen en die elk jaar met 1/7 moet ver
minderen is gebaseerd op 29,5 cent, de hui
dige richtprijs. Dat wil dus zeggen, dat een ho
gere prijs moet komen uit hogere prijzen voor
de zuivelprodukten in het binnenland en de op
brengst uit de export.
Het is interessant te weten, dat het Landbouw
schap een richtprijs van 33 cent heeft gevraagd.
De Belgische landbouworganisaties hebben onge
veer een dergelijke prijs gevraagd. In Frankrijk
heeft de regering tot groot ongenoegen der boe
ren en hun organisaties de richtprijs vastgesteld
op het minimum, n.l. 28,7 cent.
Gezien het bovenstaande en gezien het feit, dat
Nederland hèt exportzuivelland bij uitstek is in de
E. E. G., zijn wij niet optimistisch dat de toch uit
kostprijsoogpunt wel gerechtvaardigde wens van
het Landbouwschap zal worden ingewilligd.
VOORSTEL SUIKERVERORDENING
TENSLOTTE is voor onze akkerbouwprovincie
van belang, dat nu ook bij de Raad van Mi
nisters van de E. E. G. een voorstel voor een sui
kerverordening is ingediend. Bij eventuele aan
vaarding hiervan zullen ook de suiker en dus de
suikerbieten onder 'n gemeenschappelijke regeling
komen te vallen. Deze verordening moet thans over
al bestudeerd worden en ook de landbouworgani
saties des zes landen, verenigd in het C. O. P. A.
krijgen volop de gelegenheid hun mening over
de inhoud kenbaar te maken. Een beslissing is
voorlopig derhalve niet te verwachten en wij krij
gen zeker voldoende gelegenheid op dit onder
werp terug te komen.
S.
