1275-
s
r
LGT 430
VAN SWAAY
236
INGEZONDEN
DUBBELE GARANTIE!
KOELTECHNIEK
ZEEUWS LAND- EN TUINBOUWBLAD
Geachte Redactie,
Het artikel in het Reeuws Land- en Tuinbouw
blad" van 21 februari 1964 geeft het Uit de prak
tijk van Tholen en St. Phïlipsland" m.i. wel enige
stof tot spreken van de zijde van de handel.
Schrijver beweert dat het afzetapparaat zeer
slecht ontwikkeld is. Dit betekent m.i. dan, dat
de handelaren mensen zijn, die niet in de aard-
appelhandel thuis behoren en moet het 49 man
sterke korps handelaren van Tholen en St. Phi-
lipsland inrukken en plaats maken voor mensen,
die wèl ontwikkeld zijn. Schrijver gaat verder dat
de aardappelen de boer 8 cent per kg opbrengen
en dat in de stad het drievoudige wordt berekend.
Met schrijver ben ik het eens, dat dit in ver
schillende steden het geval is. Maar hoe denkt
schrijver dit te bestrijden? Is het niet wenselijk
dat dit van Overheidswege moet gebeuren? Of
denkt spreker, dat die winst bij de handelaren
van Tholen en St. Phïlipsland blijft?
Ja, die verdienen er genoeg aan hoor, als MEN
HOORT EN KAN BEWIJZEN dat men voor 8 ct.
Bintjes koopt en die voor 8,50 op de auto of
f9.50 per 100 kg franco aflevert.
Mensen, mensen, wat moet die handel toch wel
rijk worden van die boeren! Ga echter in Eindho
ven, Nijmegen of Arnhem kijken. Daar wordt geen
16 ct. per kg verdiend, want daar zijn onze Bin
tjes te koop voor 1314 ct. per kg.
Vervolgens zegt de schrijver: „Het is toch zo
jammer dat de Thoolse boer alleen zijn vroege
aardappelen via de veilingen afzet en met de late
zijn veilingen in de steek laat".
Inderdaad is dat zo. De vroege aardappelen wor
den naar de veiling gebracht zodra men kan rooi
en. Voor opslag heeft men geen veiling en geen
handelaar nodig, want voorlopig gaat men ze be
waren. De koelhuizen heeft men als paddestoelen
■uit de grond gestampt en, zegt men, ziezo, daar
zitten mijn aardappelen voorlopig goed. Maar
hierdoor komen de handelaren, die geregeld hun
klanten willen bedienen, zonder aanbod te zitten
en moet hij trachten buiten onze eilanden aard
appelen te krijgen. Daarvoor moet hij b.v. naar
Schouwen of zelfs naar de Noordoostpolder, waar
men nog niet zoveel koelhuizen heeft. Daar wil
men wèl verkopen; daar heeft men wèl spreiding
van aanbod.
Wat de pool-vorming betreft heeft de handel
deze de nekslag gegeven. Hoe bestaat het dus dat
die onontwikkelde handelaren in staat waren aard
appelen van die boeren te kopen, die vóór de
poolvorming waren! Waren die lompe handelaren
maar wijzer geweest, want nu zitten zij met dure
aardappelen. Hieruit blijkt dat wij zeker nog op
leiding nodig hebben. Kijkt men naar de coöpera
ties op Noord-Beveland enz., waar onze klanten
Bintjes kunnen kopen voor 8 ct. de kg, wat houdt
onze boer daarvan dan over?
Is dit veel meer dan 6 ct. per kg? Zou hij dan
even vèr komen als op Tholen, waar men de boer
nog 8 ct. betaalt? Dit is overigens nog altijd 1 a
2 ct. per kg boven de andere streken in Zeeland!
Wat heeft de POOL in 1962 toch schitterend
gewerkt! Men begon de aardappelen OP TIJD aan
te bieden en ze waren ook OP TIJD óp, want toen
kwam Engeland en wat er verder nog op volgde,
prijzen van 3040 ct. per kg en de POOL weet
U het nog, heeft U toen misschien 13 ct. per kg van
uw aardappelen ontvangen?
Ik zou van dit alles nog veel meer kunnen en
willen zeggen, maar ik moet gaan besluiten met
bovenstaande opmerkingen aangaande: „Hit de
Praktijk".
U, mijnheer de redacteur, hartelijk dank voor
de verleende plaatsruimte.
Hoogachtend,
Namens verschillende landhandelaren
op het eiland Tholen,
C. P. BIJL, Poortvliet.
DEN medewerker tekent bij dit ingezonden stuk
het voTgende aan.-
Gaarne laten wij het oordeel over de intelligen
tie van de Thoolse aardappelhandelaren aan hun
eigen, hopelijk meest bevoegde, oordeel over. Want
uit niets blijkt o.i. dat de correspondent de Thool
se handel bedoelt, met zijn opmerking over een
beter afzetapparaat en een beter distributie
systeem. De afzet en de prijsvorming in het alge
meen zijn o.i. onvoldoende. Hij blijkt een voorstan
der te zijn van een geregeld aanbod gedurende
het gehele jaar via poolvorming, en, is dit nu juist
niet wat U ook voorstaat? Dit blijkt naar onze
mening uit uw opmerking dat tijdelijk geen Thool
se aardappels te koop zijn waardoor U genood
zaakt bent elders uw aankopen te doen om uw
klanten te bevoorraden.
En toch schijnt de Thoolse handel geen voor
stander te zijn van poolvorming. Waarom niet?
U onderschrijft het belang van de Thoolse vei
lingen bij de afzet van vroege aardappelen. Welnu
wat is er dan uwerzijds op tegen deze lijn door te
trekken juist ook voor de late aardappelen?
Uw opmerking als zou U bij „voorstanders"' van
de pool in de onderhandelingsperiode niet de
Thoolse veilingen, Bintjes (alleen dit soort zon
gepoold worden) die voor poolvorming waren op
gegeven, hebben gekocht, is volkomen onjuist en
bezijden de waarheid.
Dat de Thoolse voorstanders van de poolvor
ming niet bereid bleken met een te kleine hoe
vee1 heid aardappelen in de pool te starten is dui
delijk. Dit blijkt ook duidelijk uit het door U aan
gehaalde voorbeeld. Want in 1962 was de pool
inderdaad te klein, en daardoor te gauw uitgeput,
doch naar onze informaties waren de resultaten in
de twee daaraan voorafgaande jaren wel degelijk
goed.
Wanneer U stelt dat de Thoolse handel de
Bintjes voor 9/2 cent franco in de stad aflevert,
terwijl in heel veel steden de consumentenprijs
boven de 20 cent per kg ligt, welnu is dan de
tijd niet gekomen om gezamenlijk n.et de
Thoolse boeren eens een onderzoek in te stel
len naar de mogelijkheid, om van het dubbel
tje dat er dan nog ruimschoots bovenop komt
ook een paar centen meer te krijgen? En wel
zodanig dat de consument een redelijke prijs
betaalt, de boer een redelijke en verantwoorde
beloning krijgt voor zijn productiekosten, en
de handel een redelijke winstmarge.
NU
If'W
BEDRIJFSGEBOUWEN VOOR
WEIDEBEDRIJVEN
DE bedrijfsgebouwen worden van steeds grotere
betekenis. Het geldt in het bijzonder voor de
weidebedrijven waar een belangrijk deel van de ar
beid in en rond de gebouwen wordt verricht. Helaas
laat de doelmatigheid van de gebouwen daar nogal
«ens te wensen over. Dit klemt des te meer naarmate
de lonen blijven stijgen en de arbeidskrachten schaar
ser worden. Het is daarom goed dat in een door het
Instituut voor Landbouwbedrijfsgebouwen uitgege
ven publikatie No 19, getiteld „Bedrijfsgebouwen
voor weidebedrijven" en samengesteld door de heer
J. A. Gels, aan deze gebouwen bijzondere aandacht
is geschonken.
In het eerste hoofdstuk van die publikatie wordt
de nadruk gelegd op de eisen die aan het gebouw
moeten worden gesteld en op de faktoren waarmede
men rekening dient te houden bij de bouw van een
nieuwe boerderij.
De traditionele streekeigen boerderijen blijken in
vele gevallen uit een oogpunt van doelmatigheid en
mogelijkheden tot aanpassing te kort te schieten.
Enerzijds kan men betreuren dat de oude vertrouw
de typen langzamerhand niet meer worden gebouwd,
anderzijds dient men een open oog te hebben voor
het feit dat het landbouwbedrijf genoodzaakt is met
zijn tijd mee te gaan. De eisen, die het moderne
landbouwbedrijf aan de gebouwen stelt, hebben door
hun invloed op de indeling en de inrichting ook een
weerslag op de uiterlijke vorm van het gebouw.
Het tweede hoofdstuk geeft de resultaten weer van
een studie omtrent gebouwen voor weidebedrijven.
Bij dit onderzoek waren zowel medewerkers van
verschillende instituten als van de voorlichtingsdien
sten betrokken.
Tot slot worden in het derde hoofdstuk de resul
taten vermeld van een prijsvraag uitgeschreven voor
architecten met als opgave het ontwerpen van een
boerderij voor een weidebedrijf met 30 melkkoeien
hl de Tielerwaard-West. Ieder, die op enigerlei wijze
betrokken is bij de bouw van boerderijen voor weide
bedrijven, zal er goed aan doen van deze publikatie
kennis te nemen.
De publikatie omvat 70 pagina's waarin 56 afbeel
dingen en is verkrijgbaar door storting of overschrij
ving van 2,50 op gironummer 947476 van het Insti
tuut voor Landbouwbedrijfsgebouwen te Wagenin-
«en.
Het hele gezin vaart wél bij diepvriezen. Gegarandeerd! U bewaart voortaan
gezonde voorjaars- en zomervitaminen voor duistere, zonloze wintermaanden.
U slaat vlees en vis en fruit goedkoop op voor maanden en maanden en
maanden. Op uw december-tafel verschijnt nóóit of te nimmer een eenzijdig
menu! Heus: een diepvriezer is nóg voordeliger dan u denkt!
Deze Linde 430 diepvrieskist is een bezit
om steeds weer trots naar te kijken. De
inhoud is 430 liter, de afwerking prachtig.
En de prijs? Inclusief binnenverlichting
plus een geheel automatisch waarschu
wingssysteem toch maar
Het complete Linde/Esta diepvriezer-program
ma omvat de volgende typen: kast 50 I, kist
100 I, kist 150 I, kist 260 I, kast 330 I, kist 350 I,
kast 400 I, kist 430 I, kast 440 I, kast 710 l
wie een Esta (of Linde) diepvrieskist of
diepvrieskast koopt is 5 jaar lang gratis
verzekerd tegen bederf van de inhoud
van de vriezer volgens de polisvoor
waarden.
de fabrieksgarantie volgens de garantie-
voorwaarden op de koelmachine is
eveneens 5 volle jaren.
in open enveloppe (postzegel
5 ct.) te zenden aan:
Gebr. Van Swaay Amers
foort N.V. Postbus 124 te
Amersfoort.
U gelieve gratis en franco ge
detailleerde inlichtingen over
zélf diepvriezen te zenden aan:
Adres
s
S
j Plaat9
ÖEBR. VAN SWAAY AMERSFOORT N.V. NtJVERHEIDSWES 98
kiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinies
POSTBUS 124 AMERSFOORT - TELEFOON 03490-18045
