TERUG IN DE TIJD
r, tijd van de jaarwisseling brengt
iedereen die de pen op papier
zet ook tot passages van geestelijke
bezinning, zo ge wilt moraliseren.
Ook daar heb ik als Zeeuw
zeker geen bezwaar tegen. De vraag
rijst dan of het neigen tot de terug
blik voortkomt uit vrees voor het on
bekende, voor het koude, nieuwe,
laat ik het heel huiselijk zeggen, nog
zo kale jaar 1964. Is het als met een
jong dier, dat geboren wordt en
waarvan we ons afvragen wat het
voor aard zal hebben en wat we er
mee zullen beleven tijdens en na het
opgroeien? Misschien is het dat, ik
weet het niet, maar het alternatief is
dat we zouden kiezen voor de be
schutting van het bekende 1963. En
was deze beschutting ons zo lief? In
ieder geval is het zoals eenvoudige
dichtregels van een oude scheur
kalender zeiden:
„Officieel orgaan van de Maatschappij tot bevordering van land enTuinjxmw en Veeteelt in Zeeland
VRIJDAG 3 JANUARI 1964
Frankering bij abonnement: Terneuzen
52e Jaargang No. 2712
Weer rijgt een jaar zich
aan miljoenen jaren,
En staan wtf huivrend
aan een nieuw begin:
Wij gaan het onbekende in.
IK ken mensen die alle terugblik
ken conservatisme noemen. Ik
heb er geen bezwaar tegen op mijn
tijd conservatief te zijn. In 1964 kan
men niet los zijn van liet ganse jaar
1963. Het jaar dat met zo'n uitzonder
lijke winter begon, is meer dan een
plaats waard in het rijtje van de bar
re winters van 1880 en 1928'29. Het
jaar dat een verregende oogst gaf en
een werkbaar najaar. Het jaar dat
bijna ten einde grote verslagenheid
bracht om de smet op de Westerse
wereld, de moord op Amerika's Pre
sident Kennedy, die als leidsman van
de vrije wereld een veel groter plaats
in leven en denken innam dan wij
hadden beseft. Het jaar dat op het
allerlaatste moment weer een stapje
E. E. G. te zien gaf, omringd met zo
veel bezwaren, dat we wel weten:
we zijn er nog niet.
troon. Eerst komt Mozes, en God vraagt: Wat hebt
gij de mensen gegeven? Dan antwoordt Mozes:
De wet. En God vraagt weer: En wat hebben
de mensen er van gemaakt? En Mozes antwoordt:
Het onrecht. Daarop verschijnt Caesar, ene God
vraagt hem: Wat hebt gij de mensen gegeven?
En Caesar antwoordt: De eenheid. Doch God
vraagt opnieuw: En wat hebben de mensen? er van
gemaakt? Teleurgesteld antwoordt Caesar: De
verdeeldheid. Vervolgens nadert Napoleon, en
God vraagt hem: Wat hebt gij de mensen gegeven?
Dan antwoordt Napoleon: De vrede. Ook hem
vraagt God: Wat hebben de mensen daarvan
gemaakt? En bitter antwoordt de keizerDe oorlog.
Als laatste van allen treedt Jezus voor Gods troon
en God vraagt Hem: Wat hebt Gy de mensen ge
geven? En Jezus antwoordt: De liefde. Dan vraagt
God; En wat hebben de mensen daarvan gemaakt?
Toen bedekte Jezus het gelaat met de handen en
weende
Zo moeten we het oude jaar uit. Het Is ons
een Exodus. We kunnen het beleggen met tek
sten, met oude en vertrouwde uitdrukkingen.
Ons leven is een staag verreizen en vertrekken,
wU vinden vast verblijf noch rustplaats hier
beneên, wij hebben hier geen blijvende stad, Wy
moeten of wy wilden of niet uit het oude 1963;
wy werden gestoten in het nieuwe. Wy huive
ren, tenzij wij weten en aanvaarden: Het oude
is voorbygegaan, zie het is alles nieuw gewor
den
M. A. GEUZE.
JJET schriftelyk, meer nog dan
het mondeling gesprek dat ons
in deze tijd bezig houdt is het wel-
vaartsgesprek. De mensen streven
naar meer, zegt men, doch de tevre
denheid is weg. Laten wy, die dit
zeggen, ons dan afvragen of wy zelve
niet naar meer streven, zyn 't bij ons andere zaken,
waar het om gaat? In ieder geval achten wy ook
de doodgewone dankbaarheid nog een groot goed.
Doch alweer ouderwets gezegd veel vastig
heid valt soms ook niet te bespeuren. De moderne
mens staat te vreemd tegenover de grond der din
gen, We zyn met al onze kennis en wetenschap te
vaak van het leven afgedwaald. Een Fransman
sprak eens van progrès des choses, déclin des ames,
in zakelyke kennis vooruitgegaan, maar naar de
ziel verarmd. Wilt ge die vraag voor U zelf beant
woorden.
IN de novelle „Das Ewige Licht", van Peter
Bosegger wordt ons geschilderd hoe. vele
groten der aarde worden opgeroepen voor Gods
