<"Deer de <^Orouw
ONZE ONDERVOEDE WERELD
Niet langer de mannen uit de keuken verbannen
IN ROME IS HEI
OOK NIE7 ALLES
273
VAN ONDER REDACTIE MEVROUW L. N. HUIJSMAN-GRIEP
VB IJ DAG 2 2 MAART 1063
ttiititi.itiiii VArf HKT PLATTELAND
CEN vrouw kan nooit eens lekker uitzieken" is de klacht van vele huisvrouwen, die een „griepje"
tof een andere krankheid hebben opgelopen. Met hun 37.7 of een streepje hoger slaan zij resoluut
de dekens op, glippen wat onzeker in hun slippers, kruipen rillerig in een gewatteerde ochtendjas om
tenslotte ietwat wankelend in de keuken te belanden. Volgens eer en geweten kunnen zij daar geen
uur langer meer worden gemist, want manlief, hoe uitsloverig hij ook moge zijn, brengt letterlijk niets
terecht van de maaltijden, die hij tracht te bereiden. Eigenlijk kunnen zij het de „stumperd" niet eens
kwalijk nemen, want zijn moeder heeft hem nooit iets van dien aard geleerd. Zij had een dienstbode
plus een werkster voor de vrijdag. Geen haar op haar hoofd heeft er aan gedacht, dat de schoondochters
het zonder hulp zouden moeten stellen, die als zij „onder de wol" moesten, geen Sien of Katrien achter
de hand zouden hebben om voor de middagpot te zorgen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat zoals er
natuurtalenten op de schaats als onze Sjoukje bestaan er, zij het sporadisch, natuurkooktalenten onder
de mannen te vinden zijn. Doch dit zijn uitzondering, die de regel bevestigen. De miljoenen „gewone"
mannen dienen dus eerst te worden geschoold, willen zij met succes de pollepel hanteren.
/"NNLANGS werd de vrouwelijke bevolking van Oost-Zuid-Beveland verrast door het volgende bericht
in de plaatselijke bladen:
„OP 4 FEBRUARI 1963 BEGINT IN DE LANDBOUWHUISHOUDSCHOOL TE KRUININGEN EEN
KOOKCURSUS SPECIAAL VOOR MANNEN".
Misschien zal een deel van de mannelijke bevolking de krant dichtgevouwen hebben om vervolgens
schuchter de kamer te verlaten uit vrees, dat „moeder de vrouw" hem naar die kookcursus sturen zou.
Doch er waren ook dapperen onder, die zich enthousiast als cursist lieten inschrijven.
Maandag 4 februari om kwart voor zeven in de avond stonden de eersten al op de stoep van de
school, uitgerust met schort en pannelappen in de verwachting wat meer inzicht te krijgen in de wijze,
waarop de huisvrouw een maaltijd bereidt. Gewapend met dit inzicht zullen zij voortaan in staat zijn
de echtgenote bij ziekte, ongeval ofafwezigheid in de keuken te vervangen.
"p\E cursisten vertegenwoordigen verschillende beroepen. Wij vinden er naast de bakker, de melkhan-
delaar en de concierge van de school ook boekhouders en onderwijzend personeel.
Na een inleiding en bespreking van de klaar te maken maaltijd, kwamen de schorten tevoorschijn,
waarna men enthousiast begon. Tijdens deze eerste les was de stemming prima en momenteel zijn noch
stemming, noch enthousiasme verminderd. Integendeel, zij zijn toegenomen. De maaltijden zijn eenvoudig,
smakelijk en afwisselend. Er wordt aandacht besteed aan verschillende soepen, groenten en vla's. De
heren leren hoe men de „piepers" gaar en mooi droog kookt, zij maken nassi-goreng en macaronischotels,
braden vlees, kip en vis. Zij raken dus van vele markten thuis.
De belangstelling voor deze primeur in Oost-Zuid-Beveland is zo groot, dat een eventuele vervolg
cursus reeds in overweging is genomen.
(De gegevens betreffende deze cursus kregen wij door van een insider).
VELE reislustige landgenoten maken zich op, dit
jaar de „eeuwige stad" te bezoeken, zoals tien
duizenden toeristen dit in voorgaande jaren heb
ben gedaan. Een vakantie in Rome is voor velen
„je van het" en ik zou niet graag het tegendeel be
weren.
Een beetje anders wordt het, wanneer je als Hol
lander of liever gezegd als Hollandse huisvrouw om
de een of andere reden gedwongen wordt de
„eeuwige stad" als „woonstede" te aanvaarden.
Het schijnt daar de huisvrouwen heel wat hoofd
brekend te kosten de eindjes aan elkaar te knopen,
want het leven is er schrikbarend duur. Een Hol
lander, die reeds een jaar of zes in Rome woont,
schreef kort geleden in een van onze grote dag
bladen, dat hij voor zijn flat van vijf kleine kamers
met een bad, dat hij zelf liet aanlegen, een dikke
driehonderd zestig gulden per maand betaalt. Deze
huur wordt met ingang van april a.s. ruim twee
maal zo hoog. Geen der kamertjes biedt gelegen
heid tot verwarming, zodat het in de afgelopen win
ter soms in huis niet warmer werd dan twee of drie
graden boven nul. De groente is haast niet te be
talen. Normaal kost een ons spuitjes 30 cent, maar
tengevolge van de barre winter is de prijs opge
lopen tot twee kwartjes per ons. Rode kool wordt
uit Nederland ingevoerd en is alleen in luxe zaken
te krijgen. Een onsje rode kool kost een gulden.
Gele wortelen worden betaald met f 1,40 per kilo.
Doodgewoon rundvlees kost bijna een gulden
per ons, biefstuk een slordige duit meer en echte
kip, die op een boerenerf heeft rondgescharreld
acht gulden per kilo. Laten wij niet menen dat de
sinaasappelen en citroenen er te geef zijn, al zijn
zij produkten van eigen bodem. Een citroentje wordt
met vijftien cent en een kilo goede sinaasappelen
met twee gulden per kilo betaald.
Een kippetje in echte boter braden zal de huis
vrouw niet in haar hoofd halen, want voor een
onsje boter moet zij vijf kwartjes neertellen. Voor
twee kwartjes kan zij een ons margarine kopen. Al
die onsjes-artikelen worden „bruto" geleverd. Dit
betekent, dat de klant 100 gram betaalt, doch in
werkelijkheid maar 90 gram boter, rode kool, ham,
enz. mee naar huis neemt. In Italië staat de wet
namelijk toe, dat het papier wordt meegewogen tot
een maximum van 10 gram. De winkelier, die be
neden dit maximum blijft, moet nog ontdekt
worden.
Bovengenoemde Hollander vond dan ook, dat de
Hollandse huisvrouw geen reden tot klagen heeft
als zij voor een pond spruitjes acht dubbeltjes per
pond moest neertellen en evenveel voor een pond
witlof. Volgens hem komen wij er met een koopje
af. Het is maar net hoe je het bekijkt.
Volgende week wederom halve vrouwen
pagina (Red.).
Een gezonde voeding voor moeder en
kind, voor duizenden volwassenen en;
kinderen, is mogelijk door het moes
tuinproject van de NOVIB, Nederlandse
bijdrage in de wereldactie tegen de
honger.
ANTI HONGERWEEK
MILJOENEN en miljoenen mannen, vrouwen en kinderen kunnen geen
voldoende en goed voedsel verkrijgen om zich te voeden. Indien
men bedenkt wat dat wil zeggen in termen van menselijk lijden en econo
mische ellende, dan is dit een van de belangrijkste feitelijke gegevens in
de wereld van vandaag. De maatregelen die nodig zijn om het voedselpro
bleem op te lossen kunnen niet met succes door één land of een kleine
groep van landen worden ondernomen. De aard van het voedselprobleem
brengt met zich mee, dat het zowel een nationaal als een internationaal
vraagstuk is en de programma's ter oplossing van dit vraagstuk moeten
dan ook zowel nationaal als internationaal zijn. Honger en ondervoeding
eerbiedigen geen grenzen.
De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties heeft een Anti-Honger-Actie (Free
dom from Hunger Campaign) op wereldschaal georganiseerd, welke op 1 juli 1960 officieel door Dr. B.
R. Sen, directeur-generaal van de FAO werd gelanceerd. De Actie, welke vijf jaar duurt, berust nood
zakelijkerwijs op een gezamenlijke inspanning van alle regeringen, de Verenigde Naties en zijn ge
specialiseerde organen, niet-gouvernementele organisaties, sociale en beroepsgroeperingen, indus
triële- en commerciële ondernemingen en particulieren over de gehele wereld. Het voornaamste
doel van de Actie is de totstandkoming van een wereldwijd inzicht, dat een onafgebroken be
strijding van ondervoeding en verkeerde voeding in de wereld op grote schaal mogelijk zal maken.
Hiertoe zal niet alleen een veel grotere financiële en technische bijstand van de zijde van de ontwikkel
de landen nodig zijn, maar ook een dienovereenkomstig grotere en krachtiger inspanning van de zijde
van de ontwikkelingslanden zelf.
De Anti-Honger-Actie is de gecoördineerde inspanning van alle landen en alle volken om honger en
ondervoeding uit de wereld te bannen.
Nederland draagt reeds sinds 1960 zijn steentje bij. In de rij der volken mogen ons land en ons volk
met ere worden vermeld, hetgeen voor de toekomst verplichtingen schept.
Noblesse oblige.
Anti-Honger-Actie is een appèl op onze verantwoordelijkheid.
Het gironummer 100200 is een mogelijkheid om deze verantwoordelijkheid te beleven.
