erugzien - gedenken -
vooruitzien
Frankering »>ti abonnement: Terneuze»
VRIJDAG 1 FEBRUARI 19Ö3
51e Jaargang NoJSfil
.Officieel orgaan van de Maatschappij lof bevordering van Land- en Tuinbouw en Veeteelt in Ze^labd?
TVEZK winterse week van einde
januari 1963 voert veler gedach
ten en gesprekken naar de nacht en
dB verschrikkingen van de daarop vol
gende dagen 10 jaar geleden.
Wat welt er dan niet allemaal in
onze harten op Verdriet, dat door de
«Qd wel teruggedrongen, toch bij ons
gebleven is en ons niet zal loslaten
om het einde en het gemis van dier
baren.
Dankbaarheid omdat wij gespaard
werden en het leven niet uitzichtsloos
bleek te zijn, dankbaarheid om wat uil
de puinhopen kon opbloeien. Herinne
ringen aan momenten en perioden van
bitterheid, van menselijk verzet tegen
de last ons, ons gezin, ons bedrijf op
gelegd. Zovele andere gevoelens en
herinneringen die niet in een kort be
stek te vatten zijn, doch die de over
vloed uitmaken van 's mensen gemoed.
Niet alleen in het gelaat van onze
menselijke samenleving zijn de blyven-
d"1 littekens gegroefd, het gehele be
staan en het gewest waarin wij leven
bs van de ramp doordrongen. Zelfs in
ons tijdsbegrip spreken we van vóór
en na de ramp. De littekens staan blij
vend in de landkaart. Schelphoek is
daarvan het treffendste voorbeeld.
WANNEER we terugzien nog ver-
der dan 1953 dan is het goed te
welen dat geslachten voor ons deze
strijd onder veel moeilijker omstandig
heden en zonder moderne hulpmid
delen evenzeer hebben moeten vol
brengen. Dat voor Zeeland al zoveel
eeuwen golden de strofen van de dich
ter Ben van Eysselsteyn:
Uit de diepten, uit diepten van el
lenden is het rampgebied herbouwd
moeten worden. Eerst werden de dijken
gedicht en het is ook goed te denken
aan zovelen, diensten en personen, di©
in al het herbouwwerk daaraan noeste,
ingespannen en volhardende arbeid ge
leverd hebben, benevens aan allen <lie
hielpen direkt of zoals door adoptie.
Toen is er als het ware een toverwoord
tot bezieling gekomen: „Deltaplan",.
Het Deltagebied werd herverkaveïd#
hot mes werd nogmaals in onze oud©
wereld gezet, men deed nieuwe wijn in
nieuwe lederen zakken. Vooruitzien
bracht struktuurwijzigingen, industrie
vestiging, aanpassing op grote schaal t
MET is hetzelfde mensengeslacht dat
tien jaren later het rampgebied
van 1953 bewoont, doch het gelaat va»
het gebied is sterk veranderd, ondanks
de groeven ziet het er verjongd uit, de
ogen zien vooruit in geloof en ver
trouwen.
TT"t heeft mogen zijn, zoals Hare
Majesteit de Koningin in haar red©
„De Dijken Dicht" heeft gezegd:
„De slagen aan ons grondgebied
en aan onze welvaart gebracht, zul
len worden hersteld, maar de wond
In veler hart Is nog open. Allee»
de grote oppermachtige Heelmeester
kan, ovenals ons land. ook ons leve»
vernieuwen. Wanneer ©en ramp als
deze dit alles heeft verwoest, dan
mogen wy de bezoeking waarmee wjj
worstelen, niet laten voorbijgaan^
tenzy dat die ons zegent."
GEVZB.
