<Voorde <:rOrouw
Verbroedering in de
sneeuw
Aanzien doet gedenken
H ET is nog maar kort geleden, dat wij elkaar een gelukkig en gezegend nieuwjaar hebben gewenst. Wij
hadden een heleboel goede voornemens, vooral in de oudejaarsnacht toen de klok zijn twaalf slagen deed
horen en 1962 de geschiedenis was ingegaan. Wij beseften, dat wij zoveel tekort waren geschoten en we beloofden
onszelf het in het nieuwe jaar beter te doen.
26
VAIN HET PLATTELAND
ONDER REDACTIE VAN MEVROUW L. N. HUIJSMANGRIEP
ZEEUWS LANDBOUWBLAD
"R ET genoegen denk ik nog steeds terug aan de ijswinters uit mijn jeugd. In die tijd was er nog niet zoveel
waar we ons mee vermaken konden en we kwamen haast niet weg uit de beslotenheid van onze dorps
gemeenschap. Die gemeenschap wil ik ook in mijn herinnering beslist niet idealiseren, want zoals op elk
dorp was ook bij ons de bevolking in groepen en groepjes verdeeld en waren er rangen en standen. Ieder zei
ieder goeiendag. maar dat was dan ook voor velen het enige contact, dat zij met mensen van een andere groep
of stand hadden. Alleen als in de winter het ijs zo dik was, dat er geschaatst kon worden, werd het anders.
Dan vielen de standen weg en als je behoorlijk op de gladde ijzers thuis was, werd je door vertegenwoordigers
van alle schakeringen uit het dorp en naaste omgeving gevraagd een baantje te rijden. Je weigerde van niemand
een kop hete chocolademelk en zelfs de eerste burger van de gemeente liet het over zijn kantje gaan als het
publiek lachte wanneer hij een schuiver op de gladde baan maakte. Het ijs verbroederde. Tegenwoordig waag ik
me niet meer op glad ijs, dus kan ik niet constateren of dit in onze moderne tijd nóg het geval is.
A/J AAR al kom ik dan niet op het ijs, met de sneeuw heb ik deze winter evengoed als elke medeburger
van ons kleine vaderland wel te maken gehad. En ik moet bekennen, dat ik tijdens die barre sneeuw-
periode ook iets van verbroedering heb gemerkt. Ik heb medeleven ontdekt bij mensen, die niet gewoon zijn dit
kostbare goed zo maar op iedere willekeurige dag van het jaar tentoon te stellen. Er werden trottoirs schoon
gemaakt voor huizen van bejaarde mensen, sneeuwschuivers geleend aan buren, die met hun armzalige schop
machteloos stonden tegen de bergen opgewaaide sneeuw Er was een verbondenheidsgevoel, dat weldadig aan
deed. Wij streden dapper tegen de gemeenschappelijke witte vijand, die het verkeer lam legde en ons tal van
ongemakken bezorgde. Het was of opeens de mensen veel aardiger waren geworden ondanks de koude, de win
terhanden en rode neuzen. Zij werden veel spraakzamer net als vroeger op het ijs. Wij hebben op een dag zon
der morren ons dagelijks brood bij de bakker afgehaald omdat de man er eenvoudig niet aan denken kon met
dit weer al zijn klanten te bedienen en dus niemand bediende. Terwijl wij gelaarsd en wel door de sneeuw
ploeterden met de venijnige stuifsneeuw in het gezicht waren wij o zo dankbaar voor het brood, dat wij mee
naar huis brachten. Immers meer dan de helft van de wereldbevolking lijdt honger. Bij onze terugkeer waren
wij uitermate dankbaar voor de warmte, die onze kachel uitstraalde. Wij beseften ten volle, dat een eigen warme
haard goud waard is. Er kwam een rustige tevredenheid over ons. En is tevredenheid niet de basis van „geluk"
Laat het zo mogen zijn, dat als straks de ijzige noord-öoster plaats gemaakt heeft voor een zoele lente
lucht, ons hart warm blijft kloppen voor onze medemensen en wij dezelfde verbondenheid met hen mogen
voelen als in die barre sneeuwperiode. En niet mopperen als de bakker of de melkboer een uurtje te laat is,
want bij honderden miljoenen mensen komt er geen bakker of geen' melkboer omdat er niets is om te bezorgen.
Tenslotte wil ik bij alle goede wensen, die u allen ongetwijfeld hebt ontvangen ook de mijne voegen en zo
wens ik u allen „heil, zegen en voorspoed" voor 1963.
rT"lOT mijn grote vreugde werd ik op nieuwjaarsdag
J- door enkele trouwe lezeressen opgebeld. Zij ver
telden enthousiast, dat zij het oliebollenrecept, dat ik
op onze laatste vrouwenpagina van het jaar 1062 had
gegeven, met veel succes hadden gebruikt. „Ik had in
geen jaren oliebollen gebakken", zei één van hen, „maar
nu ik dat recept zo voor mij zag, dacht ik: kom aan,
laat ik het maar eens proberen en het resultaat was
geweldig."
Deze telefoontjes waren voor mij een goed begin
van het nieuwe jaar, een stimulans om met het werk
voor het Zeeuws Landbouwblad te blijven voortgaan. Als
er nooit eens een reactie komt ran de zijde der lezeres
sen, krijg je weieens het gevoel, dat de pagina's druk,
die echt niet altijd zo maar zonder moeite uit de schrijf
machine rollen, misschien toch maar heel 'weinig ge
lezen worden. Gelukkig komt er dan zo af en toe een
plezierige reactie, die het tegendeel bewijst.
Het merkwaardige feit doet zich voor, dat telkens als
ik de aandacht vestig op het woning-adviesbureau van
de Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen, dat elke
tweede dinsdag van de maand zitting houdt in Goes er
als onmiddellijke reactie enkele aanvragen om advies
binnenkomen. Men wordt er opeens aan herinnerd,
dat men de moeilijkheden bij bouw, verbouw of in
richting niet geheel alleen behoeft op te lossen en men
haast zich advies te vragen. Meermalen heb ik er op
gewezen, dat vooral in het voorjaarv vele adviezen wor
den gevraagd. De dames, die dit werk geheel belange
loos doen, hebben dan niet steeds voldoende tijd be
schikbaar om ieder op haar wenken te bedienen. Daar
om wil ik er nu de aandacht op vestigen, dat ieder, die
in het komende voorjaar haar interieur wat wil ver
nieuwen of zij, die gaan bouwen of verbouwen er ver
standig aan doen nu reeds advies te vragen. Momenteel
is er voldoende tijd om alle aanvragen rustig te bekij
ken, desnoods een bezoek te brengen bij de betrokkene
aan huis. Ook moet er rekening mee worden gehouden,
dat levering van vloerbedekking, meubelbekledingstof-
fen of meubels soms een paar maanden vergen.
TERWIJL ik deze regels zit te tikken, ligt er buiten
sneeuw en blaast een koude noord-oosten wind
om het huis héén. Ik kan me dus voorstellen, dat nie
mand uwer nog aan de voorjaarsschoonmaak denkt. Er
lijkt nog een zee van tijd tussen het ogenblik van nu en
deze mannenplagerij te liggen. U weet echter, dat zo
dra er ook maar iets van lente in de lucht hangt, de
bedden naar buiten gaan en de dekens in de voorjaars
wind hangen te wapperen. Als het zover is, moeten wij
er zeker van zijn, dat wij de nieuwe dingen, die we in
huis nodig hebben, binnen ons bereik zijn; met andere
woorden, dat wij op tijd geweest zijn met onze be
stellingen.
De leden van liet adviesbureau zijn altijd bereid
ieder, die advies vraagt, naar hun beste weten te helpen.
Nogmaals wil ik er op wijzen, dat deze adviezen niet
alleen door leden van de Bond van Plattelandsvrouwen
kunnen worden aangevraagd, doch ook door alle leden
van de Z.L.M., de L.J.G. en de Z.P.M.
Iedere tweede dinsdag in de maand houdt het bureau
zitting in Goes. Aanmeldingen bij rnej. A. v. d. Leeden,
Landbouwhuis Goes. Het is aan te bevelen deze aan
vraag enkele dagen voor de tweede dinsdag in te dienen.
Zijn er namelijk veel aanvragen, dan krijgen de be
trokkenen bericht op welk tijdstip zij worden verwacht.
Dit voorkomt onnodig wachten. U ziet, dat alles er op
ingesteld is de leden zo prettig mogelijk te helpen.
Overigens ben ik heel benieuwd hoeveel aanvragen er
voor volgende maand weer binnenkomen. Het spreek
woord: „Aanzien doet gedenken", geldt nog steeds, dus
hoop ik, dat velen, die voor een advies in aanmerking
komen, dit stukje gelezen hebben.
BEROEPSOPLEIDINGEN IN ZEELAND
DE tijd gaat zo snel, dat velen verwondering voelen,
dat alweer 1963 boven de brieven geschreven
moet worden. En toch zijn de dagen even lang als
vroeger, maar waarover en waaraan we moeten denken
is zoveel meer geworden.
Daarom zijn aanwijzingen voor beroepskeuze in deze
maand wel op hun plaats. Over enkele maanden im
mers moet er voor vele meisjes een beslissing vallen
welke opleiding gevolgd zal worden; mischien zelfs eer
der om teleurstelling te voorkom^ als men geplaatst
wil worden op een bepaalde cursus.
Ik wil deze keer uw aandacht vragen voor enkele
beroepsopleidingen in Zeeland, nd. lerares bij het Nij
verheidsonderwijs, waarvoor men opgeleid kan worden
aan de Vakschool voor meisjes te Goes. Voordat ik
hierover iets meer zal vertellen, wil ik eerst in het al
gemeen iets over beroepskeuze zeggen aan alle meisjes,
die in juli 1963 hun school verlaten om in september te
gaan studeren of om een beroepsopleiding te volgen.
Ik hoop, dat velen al weten, wat zij willen doen en
dat zij de keuze hebben bepaald, nadat zij er goed over
gedacht en over gesproken hebben met ouders, do
centen of met de directie van de school of met anderen
o.a. specialisten van het gekozen vak.
Er zitten veel kanten aan een beroepskeuze, waar
van ik hieronder enkele wil noemen:
a. Is de lichamelijke conditie geschikt voor het ge
kozen beroep
Bij twijfel is het goed de huisarts te raadplegen.
b. Zijn er voldoende capaciteiten voor de studie en het
toekomstige werk
Mocht men enige moeilijkheden vermoeden bij een
onderdeel van de voorgenomen studie, dan wil het
niet zeggen, dat die studie opgegeven moet worden.
Doorzettingsvermogen, de wil om iets te bereiken en
belangstelling spelen een belangrijke rol. Vraag dus
raad op de school of bij de instantie, die de op
leiding verzorgt.
c. Is men enigszins op de hoogte van de werkzaam
heden in het beroep?
Probeer vooral hierover veel te weten te komen.
De ouders en de school kunnen vaak veel hierover
vertellen, goede lectuur kan helpen en een deskundige
op het gebied van het gekozen beroep zal zeker in
lichtingen kunnen geven.
Laat je niet gauw afschrikken, noch alles te mooi
voorspiegelen.
d. Wat zijn de toekomst- en financiële mogelijkheden?
Kan men maar één richting uit of zit er de mogelijk
heid in na enige ervaring promotie te maken,
verder te studeren
Is het mogelijk het beroep uit te oefenen als je ge
trouwd bent
Hoe zijn de verdiensten ten opzichte van de studie
duur
De reeds genoemde personen kunnen als vraagbaak
dienen in sommige gevallen, in andere gevallen ook
het gewestelijk arbeidsbureau.
e. Hierbij sluit de vraag aan: Wat kost de studie?
De studietoelage van het Ministerie van Onderwijs,
Kunsten en. Wetenschappen kan uitkomst brengen,
mits de voorlopige aanvraag vóór 31 januari is gedaan
voor het komende studiejaar.
Het hiervoor benodigde formulier kan op de school,
die men bezoekt, worden verstrekt.
IN aansluiting op deze algemene opmerkingen om
trent beroepskeuze, wil ik terugkomen op de be
roepsopleiding voor lerares bij het Nijverheidsonder
wijs. Er kan in Goes een keuze gemaakt worden uit de
opleiding voor lerares Na (naaldvakken) en NXIX
(landbouwhuishouden). Beide opleidingen duren bijna
4 jaar, praktijk inbegrepen.
Om tot deze opleiding te worden toegelaten moet
de leerling tenminste in het bezit zijn van:
a. het einddiploma van een driejarige H.B.S. of han
delsdagschool óf
b. een bewijs, dat zij de eerste drie leerjaren van een
gymnasium of van een vijf- of zesjarige H.B.S. of
van een vierjarige handelsdagschool of een M.M.S.
met gunstig gevolg heeft doorlopen of
c. een MULO-diploma of
d. een diploma van de drie-jarige vooropleiding tot
lerares bij het nijverheidsonderwijs.
BOVENDIEN moet men met de opleidingen ge
noemd onder a., b., en c. eerst de vormingsklas
aan een huishoudschool of landbouwhuishoudschool met
met vrucht hebben gevolgd.
Vele jonge meisjes zien na him schooljaren wel eens
tegen deze studietijd op. Men moet bedenken, dat de
studie veel afwisseling geeft, want naast technische ken
nis en vaardigheid heeft de lerares immers een paeda-
gogische, sociale en culturele taak te vervullen.
Praktijk- en theorielessen wisselen elkaar af, terwijl
-een stagetijd, excursies en een vormingsweek de studie
tijd onderbreken.
Behalve de mogelijkheid financieel onafhankelijk te
zijn, ja behoorlijk te verdienen en promotiekansen te
hebben, is de rechtspositie van de lerares zeer goed te
noemen. Bovendien wordt het vaak als een voorrecht
ervaren, dat later het geleerde in eigen gezin zo heel
goed van pas komt.
