<~Door de <*1Jrouw
Zij kwamen tezamen uit Engeland weerom
566
VAN HET PLATTELAND
ONDER REDACTIE VAN MEVROUW L. N. HUIJSMAN—GRIEP
ZEEUWS LANDBOUWBLAD
|\OODMOE, maar zeer voldaan zijn de elf Zeeuwse Plattelandsvrouwen uit Scarborough teruggekeerd,
waar zij met de heer Sinke van de Z. L. M. en de boerenkapel uit Serooskerke de vijfde „Dutch Fes
tival Week" hebben opgeluisterd. Dit jaar was de provincie Zeeland aan bod om het Holland Festival
tot een succes te maken. Want hoewel er ook vendelzwaaiers uit Brabant waren, Perlee uit Amsterdam
met zijn pierement en Leen 't Hart een rijdend carillon bespeelde, het leeuwendeel moest door de Zeeu
wen worden verzorgd.
Een dag na de terugkomst hebben wij onze provinciale presidente mevrouw KugelSwart in Poort
vliet opgezocht om uit haar mond één en ander te horen over haar belevenissen in de Engelse badplaats.
Stralend, hoewel nog zichtbaar vermoeid, stond zij ons bij de bushalte op te wachten en onmiddellijk
livaren wij in druk gesprek.
„Hoe hebben jullie het daar gehad?"
„Voor ik hierover vertel, moet mij eerst iets van het hart", antwoordde onze gastvrouw. „Het zou na
melijk niet mogelijk zijn geweest daar in Scarborough zo'n succes te boeken als wij bij de voorbereiding
niet zo'n geweldige medewerking hadden gekregen. De heer Parent, secretaris van de Commissaris der
Koningin in Zeeland heeft zijn best voor ons gedaan bij de Zeeuwse musea. Particulieren hebben spon
taan antiek meubilair, costuums en sieraden geleend. Nederlandse fabrikanten, die al geruime tijd goede
contacten met de Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen onderhouden hebben ons op allerlei wijze
geholpen. Zo konden wij naast een complete Hollandse keuken, ook mooi glaswerk, serviesgoed en wo
ningtextiel laten zien. De Engelsen konden dus zien hoe vroeger de boerekamer was ingericht en over
welke moderne keuken menige boerin in onze tijd beschikt. Vooral de Engelse vrouwen waren van dit
alles zeer verrukt en hebben dan ook kwistig met „nice" en „lovely" gestrooid. Nogmaals, wij zijn
zeer dankbaar voor deze spontane medewerking.
ltfATUURLIJK komt er heel wat kijken voor zo'n
tentoonstelling is opgebouwd. Daarom waren
ide dames v. d. Leeden en Dekker een paar dagen
vroeger vertrokken om zoveel mogelijk in orde te
maken. Er waren tal van mceilijkheden te overwin
nen. Om te beginnen wilde de douane aanvankelijk
de keuken niet vrij geven en het was hen niet één,
twee drie aan het verstand te brengen, dat het hier
tentoonstellingsmateriaal betrof, dat weer meete
rug naar Holland zou gaan. De vaklieden, die daar
meerdere malen tentoonstellingen hebben opge
bouwd, bleken ook niet van de gemakkelijkste
soort, zodat het er op neer kwam, dat mejuffrouw
v. .d. Leeden met twee mensen van de rijksvoor
lichtingsdienst, die het Deltaplan moesten toelich
ten, onder moeilijke omstandigheden de keuken
hebben opgebouwd. Onze secretaresse heeft het
vóór onze komst beslist zeer zwaar gehad en ver
dient dan ook een extra pluim."
Daarna begon mevrouw Kugel over de eigenlijke
reis te vertellen. De overtocht was nogal stormach
tig en de zeeziekte liet zich geducht gelden. Onder
de weinigen, die hiervan niet te lijden hadden, be
hoorde onze provinciale penningmeesteresse, me
vrouw KoopmanKlompe. Zorgzaam beheert zij de
provinciale kas en 'even zorgzaam bemoeide zij zich
met de zeezieke plattelandsvrouwen. De ziekte week
als bij toverslag toen de boot het kalme water van de
Humber doorkliefde. Kiplekker kwamen de passa
giers in Huil aan. Toen wat gescharrel met een oude
tous, die te klein bleek voor het gezelschap en ten
slotte verscheen er een gloednieuwe bus, die nog
niet ingereden was. Dit laatste droeg er toe bij, dat
de rit naar Scarborough (70 km) herinneringen op
riep aan de bootreis, doch vrijwel alle passagiers
arriveerden in goede welstand in de luxueuze
Noordzee-badplaats.
In de stad was duidelijk te zien, dat het Holland
Festival aanstaande was, want overal hing onze
driekleur. Banketbakkers hadden zich uitgesloofd
om een „welkom Hollanders" op hun taarten té*
spuiten, terwijl klompen en namaak Hollandse pop
pen niet ontbraken.
Hoewel er heel wat werk was verzet, bleek er
nog genoeg te doen voor de tentoonstelling de vol
gende dag geopend kon worden. Alles ging zó vlot
en plezierig, dat het werken een lust was.
|\E volgende morgen begon het pas goed en of-
schoon iedereen er op voorbereid was, dat.de"
■week in Scarborough geen vakantie zou zijn, toch
hadden de dames al gauw door, dat het nog ver
moeiender zou worden dan men zich had voorge
steld. De officiële opening werd verricht door onze
Commissaris der Koningin, jhr. De Casembroot en
•daarna werden de genodigde onthaald op Cadzand-
se suikerwafeltjes en Zeeuwse babbelaars. De da
mes, die belast waren met de zorg voor deze lekker
nijen hadden hun maatregelen getroffen en een
.voorraadje meegenomen, zodat er geen ogenblik
stagnatie ontstond. Met het bakken van de wafel
tjes ging het naar wens, maar de babbelaars lever
den meer moeilijkheden op. Er was n.l. geen aan
recht, waarop de gloeiende suikerstroop gegoten kon
worden om af te koelen. Immers de gloednieuwe
tentoonstellingskeuken kon voor dit doel niet wor
den gebruikt. De dames moesten genoegen nemen
met een paar schalen, waarin de suikerstroop ge
goten werd. Het bezwaar was echter, dat de massa
middenin niet snel genoeg afkoelde, zodat deze bij
na niet te hanteren was. Mevrouw Kugel toonde
ons de brandblaren op haar vingers, die nog niet
genezen waren.
De dames hadden de recepten voor wafeltjes en
babbelaars in duizendvoud meegenomen, maar na
ruim twee "dagen was de voorraad uitgeput van
wege de grote belangstelling, die er voor deze
recepten bestond.
Enthousiast vertelde onze presidente verder ovei
de buitengewoon goede teamgeest, die er tijdens het
verblijf in Engeland heerste. Niet alleen de platte
landsvrouwen waren op elkaar ingesteld, doch ook
de leden van de boerenkapel vormden met onze
vrouwen als het ware één grote familie. Zo werd de
tentoonstelling tot een levend geheel, haast een
toneelstuk, waarvan de rollen niet tevoren ware.i
ingestudeerd.
Driemaal per dag hielden de vrouwen een show
in hun mooie Zeeuwse costuums. Zij konden dus
niet tegelijkertijd in de boerekamer zijn om uitleg
te geven, doch leden van de boerenkapel streken
dan op de stoelen neer, gezellig een pijpje rokend,
zodat ook tijdens de shows de boerekamer een be
woonde indruk maakte.
Vanzelfsprekend hadden de Engelse kranten gro
te aandacht aan het Holland Festival besteed. Het
wordt georganiseerd om zoveel mogelijk toeristen
te trekken. Daarenboven werkte het weer ten volle
mee, zodat er tijdens the Dutch Week duizenden
mensen naar Scarborough togen om daar te genie
ten van alles wat het festival te bieden had. Het
gebeurde weieens dat dezelfde mensen tot vijfmaal
toe de tentoonstelling bezochten. Drie Zeeuwse da
mes waren uitverkoren om deel te nemen aan de
optocht, die 's woensdags door Scarborough trok.
Er was een ietwat vreemde commerciële groep,
die de „Hollandss kaasmeisjes" voorstelde. De
meisjes waren gestoken in als Hollands bedoelde
costuumpjes, die volgens de Zeeuwse dames de
toetst der kritiek niet konden doorstaan en het
grappige was, dat zij geen woord Nederlands spra
ken. Bij deze namaak costuumpjes staken de echte
costuums wel zeer fraai af.
UERDER vertelde onze gastvrouw enthousiast
over het bezoek aan een afdeling van de En
gelse plattelandsvrouwen, dat de groep op een avond
had gebracht.
De afdeling Cloughton-Burniston had de dames
uitgenodigt een afdelingsvergadering bij te wonen.
Zij werden met een kleine bus vervoerd en zeer
hartelijk ontvangen. Ter ere van de gasten was er
een maaltijd, bestaande uit hartige en zoete hapjes,
die door de leden zelf waren verzorgd. Er was een
demonstratie bloemschikken en zoals dit in de En
gelse afdelingen gebruikelijk is, werd er een half
uur aan ontspanning besteed. De Hollandse dames
kregen een Yorkshire kookboek aangeboden, be
nevens een tuiltje bloemen. Graag wilden wij nog'
iets horen over het vieren van de verjaardagen tij
dens het verblijf in Scarborough.
„Hebben jullie de heer Sinke een bikini als ver
jaarsgeschenk gegeven?" Dit hebben wij namelijk
in de krant gelezen.
Mevrouw Kugel begint hartelijk te lachen. „Een
misverstand", zegt zij. Wij hadden iets voor hem
gekocht en toen hij het pakje in ontvangst nam,
was hij blijkbaar zo verrast, dat hij het niet open
maakte. Ik zei tot de aanwezigen: .Meneer Sinke is
bang, dat er .een bikini in zit en daarom durft hij
het niet open te maken. Tenslotte heb ik het pakje
open gemaakt en tot verrassing van de Engelsen
kwam er een badhanddoek met afbeeldingen uit
Scarborough te voorschijn.
De dames v. d. Leeden en Dekker waren op 6
juni jarig. Daar hadden wij reeds voor ons vertrek"
uit Holland op gerekend. Er waren flessen advocaat
ingepakt en extra glaswerk. In Scarborough hebben
wij een paar taarten laten bakken, waarin wij de
meegebrachte verjaardagskaarsjes hebben geplant.
Naast de Zeeuwse groep waren er nog enkele men
sen uitgenodigd, zodat wij met z'n veertigen van de
heerlijke vaderlandse advocaat hebben genoten.
De heer Parent had aan Leen 't Hart verklapt,
dat de beide dames jarig waren en toen zij voor,
„the spa" verschenen speelde het carillon: „Lang
zullen zij leven", hetgeen later door de Boerenkapel
werd overgenomen. Een Engelse heer, die zich on
der het publiek bevond en toevallig ook diezelfde
dag „birthday" vierde haastte zich om voor de ja
rigen een doos Engelse biskwie te kopen. Zo werd
het voor de beide dames een onvergetelijke dag.
Mevrouw Kugel zou nog uren kunnen vertellen,
maar het wordt tijd om afscheid te nemen. Wij
kunnen haar enthousiasme goed begrijpen, want er
is door de Zeeuwse groep enorm veel „goodwill"
gekweekt. Volgens Engelse zegslieden was het voor
de eerste maal, dat er voor het Holland Festival in
Scarborough vrouwen waren ingeschakeld en dit
experiment is een groot succes geworden. Maar al
te vaak hebben buitenlanders die ons land nooit
bezochten een verkeerde voorstelling van de Hol
landse klederdrachten en de Hollandse gewoonten.
Door aan dit festival mee te werken hebben onze
plattelandsvrouwen een beter begrip voor land en
volk gekweekt.
Natuurlijk hebben zij zelf van deze reis genoten
en deze zal nog lang in hun herinnering voortleven.
Al zijn zij dan ook een beetje moe thuisgekomen,
al hebben sommigen onder hen wat brandblaren
opgelopen, och dat gaat allemaal óver en om het
maar eens in goed Zeeuws te zeggen: „Spele-rieë
is een buitslag waerd."
