BOERENJEUGD
Plattelandsjongeren
253
L J Q
onder rcdaktie van G. VAN VLIET
;n het sociaal-economisch veranderingsproces
JONGEREN AKT1VITE1TEN
HERINNERINGSTEGEL
ZILVEREN HUWELIJKSFEEST
VAN KONINGIN EN PRINS DER
NEDERLANDEN
ALLEN SAMEN
ZATERDAG It MAART 1962
HIERBIJ drukken wij het middenstuk af van de
rede die de heer A. v. d. Hoek op onze Alge
mene Vergadering heeft uitgesproken. Aangezien w«
over niet meer ruimte kunnen beschikken, zal vol
gende week het laatste deel geplaatst worden. U wilt
wel zo vriendelijk zijn de 3 nummers van De Boeren-
jeugd te bewaren, zodat U daardoor de gehele rede
in uw bezit krijgt!
Maar het is maar 80%. Dat is ook een waarheid als een koe. Dit heeft ook een grote sociale
betekenis voor U. Voor de jongeren in Nederland.
En het tweede feit waar ik uw aandacht voor vraagwal ik eigenlijk even erg vind of nog erger,
dat er sinds een jaar of tien in Nederland, maar ook in West-Europa en eigenlijk in de hele wereld,
een enorme verandering gaande is. En die enorme verandering, dames en heren, die voltrekt zich in
een ontkoppeling tussen lonen en prijzen. Elke dag stijgen in de wereld de lonen sterker dan de prij
zen. Met dit tot gevolg dat ons inkomen uit de markt regelmatig terugloopt en dat ons aandeel erg
gedaald is. En dan praat ik zuiver nationaal, dat de kostprijs elk jaar stijgt. Dat is het tweede pro
bleem.
Dat een boer met 20 koeien, die 100.000 liter
melk aan de weg zet, een inkomen heeft van
12.000,waarbij 6.000,komt uit de markt
en ƒ6.000,— uit de schatkist, dat is ook een pro
bleem. Hoe lost U dat nou op? Heeft U gebrek
aan belangstelling voor de kaderdagen en het
verenigingsleven? Hoe lost U dat nou op als U
ziet dat dat steeds erger wordt? Goed, ik heb U
al gezegd dat de lonen sterker stijgen dan de
prijzen van de produkten. Hebt U zich eens afge
vraagd welk antwoord wij daarop geven? Op de
ontwikkeling dat de prijs van de arbeid zo sterk
stijgt? Welke oorzaken dat heeft? Daarover zou
je een heel aparte inleiding kunnen houden. Maar
wat doen we eraan? Welk antwoord geven wij?
Ik geef geen direkt antwoord. De industrie gaat
steeds verder, men mechaniseert. Als men er een
machine neerzet dan werkt die 365 dagen per jaar
en als het een kontinu-bedrijf is*nog 365 nachten
ook. Men automatiseert en men heeft een uit
stekend afzetgebied. Ja, van behoeftebevrediging
in die sektor is nog geën sprake. Wij gaan aan
het werk, wij komen met ons antwoord. Wij zet
ten ook een machine neer en die werkt maar één
maand in een jaar. Wij hebben ook een fabriek,
een bekende uitdrukking, een fabriek met een
open dak. En elke dag zijn er een honderdtal fak-
toren die wij niet in de hand hebben. Van een
loonsverhoging van 10 is er uiteindelijk maar
een heel klein deel dat bij de producent van voe
dingsmiddelen terecht komt. wij kunnen bij een
stijgende welvaart de voedingsgewoonten wel ver
anderen maar aan de andere kant is de ruimte
maar beperkt. Veel beperkter dan in een hele
boel andere sektoren. Dat is een heel groot pro
bleem! Hoe komen we daar nou uit? En welk
antwoord geeft U? Ik weet wel, de koppen nog
op, we zijn al een heel eind met het antwoord.
Maar er moet ongetwijfeld nog veel meer gebeu
ren. Vijftig procent uit de markt en 50 uit de
schatkist voor een veehouder met 100.000 liter
melk is geen perspektief! En dan gaan we weer
een stapje verder en dan stellen we vast dat over
10 jaar bijvoorbeeld de lonen nog 50% gestegen
zullen zijn. Ik heb de overtuiging dat niemand
van U dit durft tegen te spreken. Misschien dat
er een paar zeggen: „Nee, het is wel 80 °/o".
Nou goed, dan ben ik aan de voorzichtige kant
geweest. Laten we het maar houden op 50
Stel U voor, dames en heren, dat die boer met
die 100.000 liter melk over 10 jaar geen 12.000,—
inkomen moet hebben maar ƒ18.000,— dat de
melk 5 cent duurder moet zijn en, omdat er op
onze bedrijven tarwe bestaat, de tarwe 5 cent
duurder; of de bieten ƒ5,— duurder. Gelooft U
dat? Ik heb de overtuiging dat niemand dat ge
looft. ik geloof het ook niet. Maar hoe moet dat
dan? Ja.hier .hebt. u. nou. hetsociaal-ekono-
misch probleem. Hoe blijven wij bij? Hoe blijft
de Nederlandse landbouw in dit totale raam zijn
partij meeblazen? Hoe blijft die 80% inderdaad
80 Hoe vinden wij het antwoord op die sterker
stijgende lonen en dalende prijzen? Hoe komen
wij over 10 jaar ook aan 18.000,— terwijl U nu
12.000.— verdient? ik geloof dat dat één van de
grootste problemen is met een bijzondere sociale
inslag. Die ook ons zijn bepaalt. En ik geloof dat
als jonge agrariërs daar ons niet van mogen
distantiëren. Ik heb alle gevoel voor alle moge
lijkheden die jongeren aanpakken. Ik heb diep
respekt voor elke aktiviteit! ik ben oen bewon
deraar van kleding wedstrijden en trekker wedstrij
den en ga zo maar door. En wanneer de kam
pioen-ploeger van de wereld een keer in Zuid-
Holland valt, dan geloof ik dat ik ook de vlag uit
steek. Want ik ben daar net zo goed trots op als
jullie daarop zijn. Maar hoe blijf je bij in de
gang van deze tijd, bij deze enorme snelle ont
wikkeling van de laatste tijd? En wij drijven, mee,
alhoewel het aantal steeds kleiner wordt... het
gerespekteerd aantal. Hoe voorkomen wij dat ons
platteland steeds meer ontvolkt? Hoe blijven wij
bij en worden geen vergeten groep? U moet zich
daar bedrijfs-ekonomisch bijzonder in verdiepen.
U moet zich daar ten aanzien van uw eigen per
soonlijkheid in verdiepen. En U moet in de toe
komst uw organisaties, alle drie of alle zes, op
werken en sterker maken. Want wij zullen bij de
allergrootste ontwikkelingen toch ook nodig heb
ben een forum dat voor ons vecht, om te zorgen
dat ook politiek onze groep de plaats krijgt die
het toekomt.
T\EZE feiten, dames en heren, worden gevolgd
door nog nieer feiten, réken er maar op. Ik
weet nog heel goed, het was in de tijd dat wij
als voedselkommissaris ingeschakeld waren bij
de arbeidsvoorziening, dat wij 8 ha tarwe reken
den per man en we schrokken helemaal niet voor
14. gerekend over een bepaald gebied. Dat gaat
ook nog door. En daarnaast spreekt: men over
nieuwe bedrijfsvormen, belangengemeenschap
pen, naamloze vennootschappen en wat dies meer
Ik kreeg vorige week een jonge boer uit de
Beemster bij mij op bezoek, die daar nou eens
een keer ernstig over kwam praten, want hij
vindt dat het de hoogste tijd wordt, dat 10 bedrij
ven van 20 bunder in de Beemster bij elkaar
komen. En hij zegt dat hij gehoord heeft dat men
in de N. O. P. al begonnen is om een dergelijke
onderneming te maken. En hij gaat er deze dagen
een keer heen om te kijken om met verschillende
mensen te praten. En echt, dat is geen dwaze
praat. Die ontwikkeling gaat ook door. Daar staat
U midden in. Tot welke konklusie kómt U dan?
Dat de tijd voorbij is, dat het boerenbedrijf een
leefwijze was. Dat het niet alleen een zaak is van
traditie. En geen vraag van automatic, van vader
op zoon. Maar dat U als man, samen met uw
vrouw, op een nieuwe wijze het bedrijf moet
aanpakken. Dat U zich los zult moeten maken.
Dat u zult moeten gaan v/erken met geld van een
ander. Dat U verantwoordelijkheid zult moeten
overlaten. Dat U over zult moeten schakelen van
spierkracht naar denkkracht
Ik denk dat dat het probleem is, dat uw be
drijfsvoering is een hard stuk ekonomie m<*t U
als ondernemer aan het hoofd. Dat de ekonomi-
sche faktor de belangrijkste rol speelt en niet de
leefwijze. Als we daar rekening mee houden dan
vragen we ons af hoe ziet het er over 25 jaar uit.
Hebben we dan nog boeren in Nederland? We
denken aan de uitspraak van de heer Herweijer.
We hebben er op het ogenblik nog 170.000 in
Nederland, maar in 1975—1980 zullen er nog maar
75.000 hebben. Voelt U het probleem, van een
heel andere kant benaderd. Het zou werkelijk
plezieriger zijn om het van de zoete kant te be
naderen. Over 25 jaar is er voor de kinderen die
nu geboren worden in de boerengezinnen, voor
één op de drie hoogstens meer plaats. En U
staat voor het volle leven. U bent pas getrouwd
of U gaat trouwen. Of U zoekt een man of U zoekt
een vrouw. En dan komt het. Want dat proces
gaat door en u zit nog wat vast aan de oude tijd.
U bent nog te veel ingesteld op die levenswijze. En
hoe redt U het dan?
IK moet denken aan mijn broer die een half
1 jaar geleden een zoon kreeg. Hij noemde
hem Ari, net als ik, en daarmee was ik blij, want
daarmee was de naam van Ari als een echte Van
der Hoeken naam tenslotte weer gered. Ik heb
prompt gezegd dat hij alles van me erft! Maar
toen die broer van mij zijn zoontje aan ging ge
ven toen zei die gemeentesecretaris; „Zo Van der
Hoek, U heeft er weer een bietenrooiertje bij."
Daarop zei mijn broer: „Man, man, wat snap je
toch weinig van de boeren." Zo is het. Maar er
zijn er een heleboel, die denken, als er een zoon
valt in een gezin, met al die problemen rond ar
beidsvoorziening en wat dies meer zij, ik heb er
weer een bietenrooiertje bij. Die aan hun eigen
ponemonnaie en aan hun eigen welzijn grotere
aandacht schenken, dan aan dat kostelijke
kleinood dat iemand kan krijgen in de vorm van
een kind. Daar moet U zich ook heel duidelijk
bij bepalen.
Dan komt beroepskeuze om de hoek kijken. u
kunt het niet zonaer stellen. Nou weet ik wel dat
de Zeeuwen weer anders zijn dan de Hollanders
en dat de Drenten weer anders zijn, maar we kun
nen ook niet alleen Noord-Beveiands denken of
Zeeuws, we zijn leden van de P. J. G' N. en we
zijn leden van de Zeeuwse Jongeren Gemeen-
scnap en dan hebben we veel ruimer te denken.
Dames en heren, dan dringt dit zich ook aan u
op. Deze ontwikkeling die niet te stuiten is en
die waarschijnlijk heei anders uitvalt dan wij in
ons idealisme veronderstellen.
(Slot volgt.)
De L. J. G. Zuidzamle
organiseert voor haar leden een bietenzaai-
wedstrijd. Opgaven vóór 25 maart a.s. bij Joh.
Kools. Sluissedijk 8, Zuidzande, telefoon 01170-
2436.
Streek Oost Zeeuws-Vlaanderen
De L. J. G., streek Oost Zeeuws-Vlaanderen,
houdt op 16 maart a.s. een avond, waarop alle
leden van de streek welkom zijn. in hotel „Des
Pays Bas" te Terneuzen. Aanvang 7.30 uur.
De prov. voorzitter van de L. J. G. zal aan de
hand. van dia's vertellen over zijn indrukken
tijdens zijn reis naar India, Verder een gezellig
programma met o.a. het Z. L. M. filmjournaal.
doen kunnen we alles
maar dan ook alleen
UARE Majesteit de Koningin en Zijne Konink-
lijke Hoogheid de Prins hebben de viering
van hun zilveren huwelijksfeest in het teken van
de jeugd willen stellen. Ook hebben Zij de wens
te kennen gegeven da» het gehele Nederlandse
volk bij dit gebeuren betrokken zal worden.
Het Nationaal Comité heeft, met dit gedachten-
beeld voor ogen, een tegel laten ontwerpen welke
ter herinnering aan het zilveren huwelijksfeest
van onze Koningin en Prins door ieder voor 2,50
kan worden gekocht. De opbrengst van de ver
koop is bestemd voor het nationaal geschenk.
De afmeting is 10 x 20 cm. De tegel kan aah
de wand, worden gehangen, maar ook bureau of
tafel sieren.
Dank zij 'de medewerking van het Centraal Bu
reau Levensmiddelenbedrijf zal de tegel half
maart bij ongeveer 20.000 winkeliers in ons land
verkrijgbaar zijn.
