^Door cis *^Dr
VERSLUIERDE PRIJSVERHOGINGEN
88
Er is een tekort aan voorlichting
bij' het diepvriezen....
DIEPVRIEZEN
IN DE HUISHOUDING
Verwarring om teak
ZEEUWS LANDBOUWBLAD
VAN HET PLATTELAND
ONDER REDACTIE VAN MEVROUW L. N. HUIJSMAN—GRIEP
IEZENDE in het informatie-bulletin van de
Stichting; Consumenten Contact Orgaan,
kwam ik een artikel tegen, dat voor de huisvrouw
van waarde is. Het betreft hier versluierde prijs
verhogingen, die wij meestal zonder meer nemen,
omdat het ons ontgaat, dat we „genomen" wor
den. In de eerste plaats kunnen hier de misleiden
de verpakkingen genoemd worden. In de Verenig
de Staten van Amerika blijkt dit kwaad ernstige
vormen te hebben aangenomen. Zo wordt er ge
sold met het begrip pond (in Amerika 450 gram).
De Amerikaanse reclame ging schermen met
Jumbo- en Super-ponden. Bij onderzoek bleek, dat
noch een Jumbo- noch een Super-pond rijst één
gram meer woog dan een gewoon pond rijst. De
producenten willen er niets meer mee zéggen, dan
dat ze werkelijk een pond leveren.
HE concurrenten beknibbelen n.l. ongeveer 10 op het gewicht om „goedkoper te kunnen zijn".
Nu verlangt de Amerikaanse wetgever, dat het nettogewicht staat aangegeven op iedere ver
pakking. Deze wTetgever heeft echter vergeten hoe groot de letters moeten zijn van deze mededeling.
Dit hiaat in de wet heeft tot gevolg gehad, dat het nettogewicht met zulke kleine lettertjes staat aan
gegeven, dat de huisvrouwen een loep zouden moeten hanteren om te kunnen lezen hoe groot het
nettogewicht is. In de Verenigde Staten worden jaarlijks alleen al 30 miljard pond graanprodukten
in verpakking aan het publiek verkocht. Men begrijpt welke enorme bijverdiensten er nu geput
worden uit genoemde nalatigheid van de Amerikaanse wetgever. Een motiveringsspecialist, die na
mens fabrikanten het woord voerde beweerde, dat de huisvrouwen zich niet bekommeren om het
nettogewicht als de prijs haar maar juist voorkomt. Er kwam ook aan het licht, dat tijdens re
clame-campagnes op de verpakkingen met grote letters het aantal stuks van de inhoud stond aange
geven. Doch bij de gewone verkoop waren de grote letters verdwenen en op de achterkant van de
gelijkgebleven verpakkingen stond in kleiner druk een kleiner aantal. Zo werd het publiek misleid
bij het kopen van tomatensaus, sinaasappelsap, visconserven, papieren servetten, zeep en baby-voed-
sel, groenten met teveel ijs, kant en klare maaltijden met teveel saus. Al deze gevallen betreffen
geen simpel bedrog, want ergens op de verpakking staat het juiste gewicht, maar het is slechts de
aard der verpakking, waarmee misleiding wordt gepleegd. Het onderzoek, dat is ingesteld, zal tot
gevolg hebben, dat de wet nader zal worden gepreciseerd. In de toekomst zal de netto-inhoud in „zon
der-bril" duidelijk leesbaar schrift vermeld moeten worden.
IN Australië is er enige tijd geleden de aan-
1 dacht op gevestigd, dat er excessief grote
verpakkingen voor tandpasta, farmaceutische
crèmes, lijm enz. worden gebruikt. Een vergelij
king van de inhoud van de tubes met die van de
verpakking toonde aan, dat minimaal 25 en
maximaal 42 van de verpakking door de tube
in beslag wordt genomen.
In Duitsland krijgt de consument steeds meer
te maken met kwaliteitsverslechtering en prijs
verhogingen, veroorzaakt door formaatsverande
ring. Wat het eerste betreft wordt er gewezen op
het „klassieke" voorbeeld van de snel-ladderende
dameskousen en de snelslijtende schoenzolen,
zelfs van nieuwe berg- en wandelschoenen. Verder
zouden 50 grams broodjes slechts 42 gram wegen.
Alleen voor vleesconserven zouden meer dan 800
verpakkingen bestaan, waarbij ook nog verschil
in gewichtsaanduiding. Daar niemand hieruit
Het Instituut voor Landbouwhuishoudkundig
Onderzoek te Wageningen organiseert een kacjer-
kursus
voor leraressen met de akte N18, N19 of N12,
werkzaam bij het onderwijs en de huishoudelijke
voorlichting. Ook leraressen die niet in functie
zijn kunnen deelnemen, indien zij zich bereid ver
klaren in eigen omgeving voorlichting te gaan
geven.
De kursus wordt tweemaal gegeven en wel op
19 en 20 februari en op 22 en 23 februari a.s. Aan
melding vóór 5 februari door storting van 15,
op giro 813144, met opgave welke data gekozen
wordt.
wijs kan moet het voor de producent heel een
voudig zijn met de inhoud te manipuleren. Een
azijnfabrikant bracht tegen de oude prijs een
nieuwe fles, die 35 minder inhoud had. Suiker
in een pondsverpakking heeft meestal een ge
wicht van 490 gram. Men is ook bij onze ooster
buren bezig te streven naar een juiste gewichts-
en hoeveelheidsaanduiding.
HOE IS DE SITUATIE IN NEDERLAND
WIJ behoeven ons over de toestand hier be-
paald niet op de borst te kloppen. De Ned.
Consumentenbond heeft enkele markante geval
len van „verborgen verleiderspraktijken" op het
gebied van verpakking aan het licht gebracht.
Bedraagt de inhoud van. een eenvoudig plastic
potje schoonheidscrème 75 bij een aantal be
kende merkartikelen op dit gebied bleek deze
verhouding als gevolg van loze ruimten tussen
binnen- en buitenpot, of een dikke wand en bo
dem te variëren van 21 tot 43 °/o.
Bij een onderzoek, gericht op de vraag of het
voordeliger is een grote dan wel een kleine ver
pakking te kopen, bleek, dat by toiletzeep in 5 van
de 8 onderzochte gevallen een klein stuk voor
deliger uitkwam dan een groot. Bij chocoladerepen
en -plakken bleek zelfs in verreweg het grootst
aantal gevallen een grote verpakking duurder dan
een kleine.
Verder wordt er gewezen op het zgn. vermal-
sing van onechte biefstuk, die tot echte wordt ge
promoveerd. In Duitsland wordt de consument
hiertegen wettelijk beschermd. Bij de verkoop
moet worden aangeduid, dat men met een andere
kwaliteit te maken heeft. Als bijv. kalfsleverworst
niets met kalfslever te maken heeft, worden er
stevige boetes uitgedeeld. In Nederland is men nog
zo vrij als een vogeltje in de lucht. Willen de sla
gers 80 vet verwerken in een worst, die ze als
vleesworst aandienen, zijn ze vrij dit te doen. Wil
len zij nuchter kalfsvlees met wat stukjes var
kensvlees op kleur brengen, in een blaas stoppen
en als blaasham verkopen, niemand kan hen be
letten zulks te doen.
Tenslotte wordt nog de aandacht gevestigd op
het streven naar kunstmatige veroudering. Door
auto's, brom(fietsen), haarden, stofzuigers e.d. tot
mode-artikelen te maken, wordt niet alleen de
ondoorzichtigheid van de markt voor wat betreft
de kwaliteitskeuze van de consument groter,
maar ook de prijs-ondoorzichtigheid. De snelle
wisseling van modellen biedt gerede mogelijkhe
den om op grond van beweerde verbeteringen
prijsverhogingen door te voeren. Dit verschijn
sel doet zich voor in alle landen met een hoge
levensstandaard. Er mag overigens van uitgegaan
worden dat de bonafide industrie en handel in
velerlei opzicht aan het streven naar grotere be
scherming van de consument tegen misleidende
praktijken steun zal willen verlenen.
Huisvrouwen dienen op hun hoede te zijn. Een
groot deel van het nationaal inkomen gaat door
hun handen. Met de plicht dit met overleg te be
steden. Daarmee zijn de gezinnen gediend.
Gedeeltelijk ontleend
matie-bulletin.
aan het C. C. O.-infor-
J7ELE meubelfabrikanten leveren meubels van „afro-teak". Als men zou willen weten, wat voor hout
dit eigenlijk is, zal men deze benaming in geen enkel goed boekje over hout kunnen vinden, omdat
„afro-teak" niet bestaat. Het is alleen maar een benaming, die de consument kan misleiden. „Afro-teak"-
meubels zijn namelijk van afrormosia gemaakt, een goede houtsoort, die niets te maken heeft met
teakhout, hoewel zij er wel op lijkt. Waarom deze misleiding?
Wel, teakhout is op het ogenblik een houtsoort, die in de mode is en waarop ongeveer 18 weelde
belasting wordt geheven, als het voor meer dan 50% in een meubel is verwerkt. Deze weeldebelasting
wordt niet geheven op afrormosia, zodat het teak daarom veel duurder is. Omdat teak dus gemakkelijk
verkoopbaar is, hebben enkele meubelfabrikanten (en overigens ook enkele vloerenfabrikanten) voor
afrormosia de naam afro-teak bedacht. De consument weet toch niet beter, zo redeneert men; en helaas is
dat zo, maar dat praat het bedrog nog niet goed.
jpR bestaat overigens maar één soort teakhout. De botanische naam is Tectona grandis. De ver-
schillende namen, die verder voor teak worden gegeven, duiden op het land van herkomst; zo
kennen we de naam Java-teak (ook genoemd djati of tjakhout), Moulmein-teak, Burma-teak, Siam-teak,
Laos-teak, Bangkok-teak, Rangoon-teak en Malabar-teak. Wil men dus zeker zijn teak te kopen, dan
moet een van deze namen gegarandeerd kunnen worden.
Maar nogmaals, afrormosia is voor meubelen een goede houtsoort, die veel goedkoper is dan teak.
Tenslotte dient nog een misverstand uit de weg geruimd te worden. Sommigen menen, dat eeri
(teak)-meubel gemaakt moet zijn van massief hout. Dit is een misvatting. Kasten en dergelijke, bestaande
uit een laag fineer op spaanplaat, meubelplaat of vezelplaat, kunnen zeer goed zijn. Massief teak is zeer
moeilijk te verwerken, gaat vaak kromtrekken en is drie tot vijf maal zo duur als verwerkt teak-fineer.
Dit laatste is dus zeker niet slecht, integendeel!
(H. Uylenburg in „Goed Wonen", Maandblad voor Wonen
en Woninginrichting, oktober 1961.)
WLrn W m-F 9 N.V
MALIEBAAN 81 - UTRECHT
AL«AT»OS
FRUITTEELT
Op zandgrond: A S F. Korrels 12 10+18
«P rivierlde? A I°p 4? 12 '0+20
vp nvierK ei. A.S.F. Korrels 12+ 5+20
óp zeeklei: AJgos No. 42 16+8 12
A|g°s N°' «3 15+ 5 10 3',.,MgO
(Advertentie)
