Lnlokkery
WERKELIJK ZO?
855
Z E E U S LANDBOUWB L A D
voudige reden dat het kruisen van verschillende
types niet eens bij de Paardenwet is verboden. Er
is wel een kruisingsverbod, in de oorlogsjaren bij
„ministeriële beschikking" vastgelegd in het
Paardenbesluit 1941. Deze beschikking droeg een
lijdelijk karakter en de afwikkeling ervan werd in
handen gelegd van de betreffende Publiekrechte
lijke Bedrijfsorganisatie, t.w. Het Landbouwschap.
Door deze instantie werd tenslotte de Verordening
Hengstenhouderij uitgevaardigd, welke op 15
februari 1959 in werking trad. Hierbij is het krui
sen van verschillende types verboden. Dit verbod
geldt niet voor de eigen merries, voor zover ze
minstens 30 dagen voor de dekking gezinsbezit
waren van de houder van een hengst, waarvoor
een dekvergunning is afgegeven. In enkele geval
len kan ontheffing worden verleend, b.v. als in
een nagenoeg niet te bereiken gebied geen hengst
van eenzelfde type aanwezig is of dit gebied hier
voor onbereikbaar is. We denken in dit verband
b.v. aan de Waddeneilanden. Het mooie is, dat de
onderhavige verordening is geredigeerd op voor
dracht van de. Commissie Paardenhouderij van het
Landbouwschap. Een commissie waarin alle fok
richtingen zijn vertegenwoordigd door gedelegeer
den van de desbetreffende stamboekorganisaties.
Een verordening dus, die tot stand is gekomen door
en voor dé fokkers. Het beste bewijs derhalve, dat
de fokkers van alle fokrichtingen er niets voor
voelen de klok 20 jaren terug te zetten en terug te
keren naar de voor-oorlogse kruisings-misère.
HET KRUISEN ALS FOKDOEL
UET kruisen van paarden van verschillend type
en/of -ras, is zeker geen onbekend ver
schijnsel. Vrijwel alle thans bekende paardenras
sen zijn in de oorsprong van hun huidige status,
'kruisingsprodukten. Soms is dit doelbewust ge
beurd, doch zeer vaak ook geschiedde het onder
toevallige omstandigheden. Men denke in dit ver
band aan b.v. de grote volksverhuizingen en rond
trekkende legerscharen tijdens jarenlang durende
veldtochten. In de loop der eeuwen heeft zich dan
ook een groot aantal paardenrassen ontwikkeld
met de voor ieder ras kenmerkende rastypische
eigenschappenNaast
nen, dat er veel meer warmbloedhengstcn In Zee
land moeten worden gestationeerd. Ziet U de aap
uit de mouw klimmen, geachte lezer? Het krui-
singsprodukt type Boone zal mooi zijn, met een
groot uithoudingsvermogen, veel meer tempera
ment, veel vlugger en over het „algemeen" lief
van karakter, geringere onderhoudskosten (voer),
sterker tegen allerlei ziektes, veel gemakkelijker
fokken en waarom ook niet, een geringere veulen-
sterfte. Nu zouden wij natuurlijk kunnen aanvoe
ren dat vooral het trekpaard bekend is om zijn uit
houdingsvermogen, met liet oog op de schaarste
aan vakbekwaam personeel meer dan voldoende
temperament bezit, vlug genoeg en niet „over het
algemeen" doch specifiek lief van karakter is, voor
deliger (bijna uitsluitend ruwvoer) en nog een
heleboel andere voortreffelijke eigenschappen.
We zouden kunnen wijzen op de uitstekende
„dravers" op de „Nationale", de duurzamen en
vruchtbaren als b.v. de 18-jarige Jo K. 38168 van
Stallen de Dobbelaëre, IJzendijke waarvan dit jaar
het 14de veulen werd geregistreerd, de 21-jarige
Manninetta K. 30702 rhet haar 16de veulen en de
18-jarige Nora van Zwanenburg K. 40250 van
van Soelen te Oost-Souburg die jarenlang tot de
familie van de heër Boone heeft behoord. Ook zon
der dit alles schijnt het ons, dat er in de hele win
kel van Sinkel maar nauwelijks genoeg «textiel
voorhanden is, om des heren Boone's schamele
argumentatie te bedekken. Toch heeft hij van dit
probleem wel studie gemaakt. Hij heeft de kruising
tot in 3de generatie gevolgd, verder niet, want dan
is men al zo ver op warmbloed ingesteld dat het
geen gevaar meer oplevert. En hiermee is de aap
dan wel helemaal uit de mouw. U kunt 't allemaal
echt lezen in De Paardenhandel. Zelf twijfelend
aan de uitkomsten, moeten de ongewenste dieren
dan maar worden geslacht. Geen bezwaar, want
volgens de heer Boone is toch 75 van de veulens
hiervoor bestemd. Wat dit laatste betreft, advise
ren we de heer Boone, zijn licht eens op te steken
bij de Zeeuwse handelaren, die dit jaar reeds zo
vele zaken deden met b.v. een Overijsselse collega.
Het wordt alles volgens het directe systeem Boone
opgelost. Behalve misschien het kruisingsresultaat.
grote verschillen vindt
men soms ook bepaalde
punten van overeen
komst. Bepalen we ons
tot de beide grootste
fokrichtingen in Neder
land, dan onderscheiden
we het trekpaard
stamboekorganisatie:
Koninklijke Vereniging
„Het Nederlandsche
Trekpaard" K. V. N.
T.) en het landbouw-
ttifgpaard stamboekor-»
ganisatie; „Vereeniging
tot bevordering van de
Landbouwtuigpaardfok-
kerij in Nederland"
V. L. N.).
Het trekpaard is een
specifiek landbouw-
paard dat zich v.n.l. ont
wikkeld heeft uit liet
zwaardere inlandse
lanabouwpaard x Bel
gisch trekpaard. Invloe
den van vroegere Shire-
importen uit Engeland
zijn thans vrijwel te
verwaarlozen. Daar
Zeeland van oudsher
een hecht bolwerk is
van de trekpaardfokke
rij en deze fokrichting
ook thans nog de enige
van betekenis is, hoeven we over de karakteris
tieke eigenschappen van het trekpaard niet verder
uit te weiden. De V. L. N. registreert z.g.n. warm-
bloedpaarden en wel 2 tvpcs, t.w.: het lichte en
tamelijk hoog in het bloed staande Gelders type
en het wat zwaardere en iets minder hoog in het
bloed staande Groninger type dat sterk is inge
steld op de Oldenburger, die dan ook vaak voor
veredeling is gebruikt. De trekpaardfokkers fokken
dus één type en kruisen niet. De warmbloedfokkers
kruisen wel. Binnen het eigen stamboekverband
heeft men een aantal Gelderse hengsten aangewe
zen om Groningse merriën te dekken' en hiertoe ook
Franse volbloeds ingeschakeld. Wellicht om tege
moet te komen aan de wensen van de landelijke
ruiters, die iets meer rijpaard wensen. Terzake
achten we alleen de V. L. N.-fokleiding competent
en we' zuilen ons dan ook van ieder commentaar
hierop onthouden.
OPHEFFING KRUISINGS VERBOD
WU wil de heer Boone verschillende types krui-
sen en verlangt hiervoor opheffing van het
kruisingsverbod. Eenzijdigheid is hem hierbij niet
vreemd, want hij wil uitsluitend trekpaardmerries
laten dekken door Gelderse of Groninger heng
sten. Hij heeft n.l. vastgesteld, dat de landbouw
geen behoefte meer heeft aan het zware trekpaard.
Én waar de warmbloedfokkerij in Zeeland vrijwel
van geen betekenis is, kan dit alleen maar beteke
Ploegen.
IEDER weet, dat het hengstenbestand van iedere
1 fokrichting de laatste jaren is aangepast aan
de ingekrompen paardestapel. Er worden dus ieder
jaar belangrijk minder hengsten goedgekeurd dan
vroeger. Nu vindt Boone bovendien het gemiddelde
trekpaarddekgeld, volgens hem 70,80,
te hoog. Het kan bij stationnering van voldoende
warmbloedhengsten best voor ƒ25,Over het
ieder jaar vast te stellen minimum-dekgeld zullen
we maar zwijgen. In gezamenlijk overleg wordt dit
de laatste jaren steeds bepaald op ƒ40,
't Is duidelijk, dat er bij het plan Boone een
stroom warmbloedhengsten naar de trekpaardge-
bieden zou komen, logischerwijs van een kwaliteit
die thans niet goed genoeg wordt geacht. Of heeft
de warmbloedfokkerij zo'n overvloed aan klasse-
hengsten, dat het gehele trekpaardgebied er voor
ƒ25,per merrie mee kan worden bediend? En
als de heer Boone dan in de Paardenhandel schrijft,
dat men dan bovendien van „die grillen van jury
leden af is", dan snappen we er helemaal niets
meer van. Dan wil hij blijkbaar de hele selectie
maar afschaffen en ieder naar hartelust laten
kruisen. Vrijheid - blijheid. Het ideale paard komt
dan o.i. toch wel heel erg hoog in de lucht te han
gen. Maar misschien heeft het iets te maken met
dé „leefbaarheid" op het platteland. Wanneer de
heer Boone hieraan tekort komt, dan spijt ons dat
oprecht, doch we kunnen met de beste wil van
Zie verder pagina 857.)
dat u
i het verzoek van Uw redaktie onze
in diti
er L.
n, wa|
?n ka
tndho
één)
an dc
over
erop
rover
imenti
bedt
het 11
Pa;
lie Bo
lai'dei
ebruai
inde
eer
ner opgenomen artikel over de paarden-
one uit Ritthem voldoen. Niet zo zeer
s om zo te zeggen ons leven, maar veeleer
oepen, die afbreuk zouden kunnen doen
tussen trekpaard- en warmbloedfokkers,
verliespunten zal zijn van deze polemiek.
Boone bedoeld als een antwoord op een
ardenfokkerij in deze kolommen (Wouter
men kunnen lezen in het Z. L. B. van 2
ook niet in herhaling treden, aangezien
beft. Misschien zouden we in onze arga-
n van de heer Boone hebben getwijfeld,
n een -cel van precies dezelfde strekking was
blad v. d. Centrale Bond van Paarden-
mdel". (16 september j.l.). Dit, in zijn
an Paardenhandelaren afdeling Zeeland
nu wezenlijk afgeschaft worden"? Een
op de Algemene Vergadering van de
:e Utrecht, aan de orde werd gesteld.
n visie gaf over de paardenfokkerij van
PAAR DEN WET EN KRUISINGSVERBOD
TOT geruststelling van de heer Boone kunnen
we hem mededelen, dat hij geen verdere pro
paganda hoeft te voeren om dc Paardenwet 1939
af te schaffen, teneinde van het kruisingsverbod
af te komen. Dit zou weinig uit halen, om de een-
