De 66e Nationale Trekpaardententoonstelling
te Anderlecht
784
Bestrijdingsmiddelen
verbeterden kwaliteit
ZEEUWS LANDBOUWBLAD
De Nederlandse landbouw heeft aan bestrij
dingsmiddelen tegen plantenziekten in de jaren
1954 tot 1960 meer moeten uitgeven, omdat de kost-
prijs van deze produkten omhoog is gegaan. Maar
ook hier geldt: de kost gaat voor de baat uit, want
tegenover de hogere kosten staat een aanmerke
lijke daling van de schade aan landbouwgewassen,
die door allerlei insekten wordt aangericht. Boven
dien is door het gebruik van bestrijdingsmiddelen
de kwaliteit der geoogste gewassen verbeterd. De
Nederlandse landbouwers zien dan ook het nut van
bestrijdingsmiddelen terdege in. Gesteund o.a. door
de uitgebreide voorlichting door de Plantenziekten-
kundige Dienst te Wageningen en landbouwcon-
sulenten hebben de landbouwers, de bestrijdings
middelen op veilige wijze leren toepassen. De
beeldgrafiek brengt de stijging van de kostprijs in
de jaren 1954 tot 1960 in beeld. Van. vóór de oorlog
is geen cijfer bekend.
Ï|E Belgische trekpaardfokkers hebben in een lange reeks van
deels magnifieke exposities van jaar tot jaar een overzicht
gegeven van hun fokkerij. Reeds in 1886, een jaar na de officiële
oprichting van het Belgische Stamboek, is men er mee begon
nen. De Zeeuwse fokkers, die van oudsher de fokkerij van het
Belgische paard tot voorbeeld hebben genomen, kennen in grote
trekken de ontwikkeling ervan. Het hoge kwaliteitsniveau dat in
de loop der jaren werd bereikt, kon worden getoetst op de jaar-
Irjkse Belgische „Nationale". Binnen de muren van de Cinquante-
naire <later Centenaire) te Brussel trof men meermalen op de
eerste keuringsdag even zo veel Zeeuwse, als Belgische fokkers.
Vooral de laatste jaren, nu de reis er heen geen probleem meer
is. De fraai gelegen en van een uitstekende accomoclatie voorziene
Centenaire op de Heijsqlvlakte is een unieke gelegenheid, ook al
ontbreekt er een prachtig demonstratieveld zoals bij ons in Den
Bosch.
1|E prijsuitreiking op de laatste dag, door Z. M. de Koning of iemand anders van het Konink-
lijk Huis, gaf cachet en het geheel was van een voorname allure. Wel zat er immer weinig
vaart in het programma, doch dat nam men op de koop toe, omdat de kwaliteit van het Belgische
trekpaard steeds bewondering afdwong. De ..Expo" verdreef het paard twee jaar naar Charleroi,
excentrisch gelegen en weinig accomodate biedend. Vorig jaar was men onderdeel van een grote natio
nale expositie van alle mogelijke landbouwhuisdieren en deze keer had men onderdak gezocht in de
Slachthuizen van Anderlecht.
't Bleek nog weer een stap terug en met bet dalende aantal inschrijvingen, hield de eveneens dalen
de publieke belangstelling gelijke tred. Dit laatste kan misschien geschreven worden op het conto van
tie dichte mist in de ochtenduren. Zelfs de muzikale omlijsting was niet wat jc noemt. We hebben hoe
genaamd niets tegen juke-boxes, maar jitter-bug muziek vormt nu eenmaal niet de passende bege
leiding van een trekpaard-show. Het zal allemaal wel een samenloop van niet al te gunstige omstan
digheden zijn geweest en we hopen van harte, dat de Belgische fokkers deze, hopelijk tijdelijke im
passe, mogen doorbreken. De reputatie en de kwaliteit van het Belgische paard is er goed genoeg
voor. Ook nu viel er weer veel te bewonderen, want ergens voelt men zieli toch thuis in liet stamland
van le cheval de. trait Beige.
krachtig achterbeen en beste gangen. Zij weid
kampioene en 't werd luide toegejuicht door de
West-Vlaamse supportersschare. Ze kreeg het niet
cadeau, deze charmante 4-jarige. De 8-jarige Mar
quise d'Impde 57/3415 d. Barnum du Flamand
51/1340 van Joseph Dedobbeleer te Bellingen en
René van Malder te Leeuw-Saint-Pierre kwam
slechts weinig te kort. Ze is wat minder gespierd,
iets eenvoudiger in de voeten, maar bijzonder vlot,
typisch en met goede diepte, mooie schouder en in
alles van een zekere grandezza. We zouden er nog
20. of 30 kunnen noemen van nagenoeg dezelfde
kwaliteit.
BIJ de stammoeders werd 1ste: Norma de Bars-
dam 56/559 van Arseen Callebert te Zarren
vóór de onverslijtbare Costaud-dochter Sarah
i!'Heren te van Gebr. Simoens te Stalhille en Zeve-
kote.
Bij de Stamvaders werd heftige kamp geleverd
om de hoofdprijs van Big. Frcs 45.000. De nationale
kampioen van 1960: Diogene de Denville 56/92 van
Pierre Louis te Jauchelette bleek de haver te heb
ben verdiend en kreeg ze ook. De resterende
140.000 frcs werden verdeeld tussen Toto de Teig -
nies 58/56 (Kamp. '58), Max de Schouder vliet
winnaar vorig jaar), diens stalgenoot Costaud de
la Croix (Gebr. Simoens) en nog een paar die de
kruimels opveegden.
Het slot hebben we niet meer afgewacht. Geen
4-spannen dit jaar, maar wel een groot aantal
3-spannen, zowel Ardemiers als Belgen. We
zagen ze nog buiten opgesteld en behoudens
een enkele die afweken in de kleur, waren liet
machtige formaties, van superieure kwaliteit en
zij zullen ongetwijfeld nog wat show gebracht
hebben aan deze 66e expositie, die naar onze be
grippen te weinig belangstelling trok. Wc hopen
het een andere maal beter te zien, want de Bel
gische fokkers en vooral het gerenommeerde
Belgische paard verdienen meer.
P. J. LAKO.
BIJ de dames kon Ninon de Forestaille 61/2327
d. Fiat de Montifaut 47/668 «Kamp. '47) van
Albert de Baene te St. Pietérs-Brugge en Victor
Beguin te Ramskapelle bij Nieuwpoort, geen kwaad
Van een grote homogeniteit waren de Arden-
ners, het sympathieke kleine Belgische trekpaard.
Hun domein is vooral Hoog-België, ook al treft
men er wel een enkele buiten dit fokgebied en al
naar hun type, soms als afstammeling van het
zware Belgische trekpaard. Dit type nu, is buiten
gewoon sympathiek. Tamelijk klein formaat, op
vallend door hun grote diepte, gespierdheid, iets
gewelfde hals, soms even flauwe rug en vooral
gespierde broek. Ronde, vloeiende contouren, als
geheel een mals en economisch paard voorstellend.
Groot is hun uniformiteit, ondanks de vele kleur
schakeringen. Sedert 1935 vormen zij een aparte
rubriek op de „Nationale" en hebben hun eigen
nationale kampioenen.
Bij de hengsten was het deze keer: Dragon de
Thiboumont 60 1000 d. Hercule de Tillier 55/1172
van Gaspard Hick te Chevémont-Hombourg on
Jules Lemaire te Longlier. Volkomen beantwoor
dend aan de hierboven gegeven omschrijving cn
met behoorlijke stap en extra vlotte draf.
Kampioen merrie: Unie de Jemeppe 61/1157 d. La-
boureur de Jemeppe 53/1012 (Kamp. '54) en uit
Orgueilleuse de Jemeppe 56 1871 (Kamp. '60) van
Gebr. Dumont te Geneppe-Hargimont. Pracht type,
zwaar en gespierd met tamelijk correct voorbeen
en redelijke gangen. In de eindstrijd werd zij het
felst belaagd door haar stalgenote en halfzuster
Sarah de Jemeppe 59/1099, d. van Ivraqnette de
Jemeppe 52/3219 'Kamp. '53). Extra type, gangen
wat eenvoudig, doch met veel adel in hoofd en
hals. Kraquette werd 1ste der stammoeders, met
stalgenote Mignopne de Jemeppe op de 2de plaats.
Een goed gemeubileerde stal, die van de Gebr.
Dumont en goed doorgefokt bovendien. Dit bleek
ook uit hun 3-spannen vossen, bruinen en bruin-
schimmels). Pracht combinaties, alle drie.
Kostprijs op basis
100 in 1952/53
De kampioen hengst van de 66e Nationale Trek
paardententoonstelling te Anderlecht: BYOU DU
BOIS van Marcel van Hollebeke te Sart-Dames-
Avelines.
WAT ZIJN ZE BEST IN BELGIË
DETER te vergelijken met onze paarden en
daarom ook in het middelpunt van de belang
stelling van onze fokkers, stonden de echte „Bel
gen". Wat zijn ze nog best in België. Vooral de
merriën, waarvan de topkwaliteit veelvuldiger
aanwezig is dan bij ons. Bij de hengsten komt dit
minder tot uitdrukking. Ook bij onze Zuiderburen
is er kaf onder het koren en dat is niet te ver
wonderen als men bedenkt, dat de hengstenstapel
er meer dan 2 maal zo groot is als bij ons. Tot
Kampioen bracht het deze keer: Bijou du Bois
61/1266 d. Super de Rebecq 50/1686 van M&rcel
Vanhjollebeke te Sart-Dames-Avelines. Typisch,
zwaar en gespierd met even kort en wat hellend
kruis, vóór niet geheel correct maar desondanks
met beste gangen en van een zekere allure als
Vader.
Op de 2de plaats kwam naar onze mening onze
eigen favoriet: Dominici d'Aaigem 61/990 d. Evian
van 't Kasteelhof 56/1680 van Jacques Paquet Ce
Saint-Gery et Grand-Manil. Robuust en sterk ge
lijnd met goede diepte, fel gespierd en met beste
knie. Niet te veel actie in draf en met opvallend
klein hoofd dat wat kinderachtig aandeed. Kwestie
van appreciatie, want beide hadden hun kleine
tekortkomingen.
doen bij de jury. Bij ons trouwens ook weinig, want
zij is een schone vertegenwoordigster van haar
ras. Fors en toch vrouwelijk gebouwd cn van een
bekoorlijk type, diep en goed gespierd met beste
schouder, goed voorbeen en voeten, wat weinig
