De positie van de landbouw
(no
W" hebben in onze twee vorige beschouwingen gesproken over de verzwakte positie van de land
bouw in de Westelijke wereld, waarvan wij als een van de voornaamste oorzaken aanstipten de
ontstane overschotten van verschillende landbouwprodukten, waarvoor slechts uiterst moeilijk en
tegen sterk verliesgevende prijzen afzet te vinden is. Bovendien wezen wij vorige week op de over
schotten in Canada en Amerika, waarvoor praktisch geen afzet te vinden is.
ZATERDAG 15 APRIL 1961
OVERZICHT
mm
No. 2576 Frankering bij abonnement: Terneuzen
49e Jaargang
Zeeuws
1A.NÓBOUWBIAÖ
Het is een vrij droevige situatie, omdat in grote delen van de wereld de bevolking nog geen voldoende
voedsel heeft en er dus bij een koopkrachtiger bevolking aldaar of bij een ander en beter distributie
systeem of bij andere politieke verhoudingen heel wat minder moeilijkheden zouden zijn. De drie door
ons hierboven genoemde factoren zijn niet zo eenvoudig te veranderen en te verbeteren.
JN tal van onderontwikkelde gebieden wordt door de grote landen door en via organen van de
Verenigde Naties getracht vooral de koopkracht van de bevolking te verbeteren. Dit kan alleen
door te helpen de eigen produktie te verhogen. En dan- natuurlijk niet alleen de produktie van de
landbouw, maar ook door deze mensen en volkeren te helpen bij industralisatie met alles wat daaraan
vast zit. Afgezien nog van het feit, dat deze hulp slechts op lange termijn vruchten kan afwerpen en
dus zeker geen soulaas kan bieden voor de landbouwoverschotproblemen van de Westelijke wereld van
dit ogenblik, werkt de tegenstelling tussen Oost en West hierbij belemmerend. Zo bederven de slechte
verhoudingen tussen de twee grote blokken in de wereld eveneens de verbetering van de andere twee,
door ons genoemde factoren.
Het is duidelijk, dat deze gigantische onteige
ning een van de voornaamste factoren Is, die
heeft gemaakt, dat de vooruitgang van de Rus
sische landbouw ver is achtergebleven bij andere
landen. Daarnaast heeft het ver doorgevoerde
bureaucratische systeem voor de rest gezorgd*
70 stegen de gemiddelde opbrengsten per ha in
de periode 1909/1913 in verhouding tot de
periode 1954/1958 als volgt in kg:
wintertarwe
zomertarwe
mais
aardappelen
suikerbieten
1909/13
810
580
940
7800
15000
19o4/58
1310
800
1430
8340
17400
V. S. 1958
1840
3250
20300
38300
Zo men ziet is er van inhalen van de Verenigde
Staten nog geen sprake. Ook de veestapel steeg niet
indrukwekkend terwijl de cijfers van het kunst
mest verbruik veel verschillen.
Veestapel 1916 1959
Rusland miljoen stuks
Runderen 28.8 33,3
varkens 23,0 48,7
schapen 89,7 129,9
paarden 6,6 9,3
Kunstmestverbruik in
zuivere kg per L000 ha
Amerika Rusland
N- 2,5 0,3
Pa 05 2.4 0.1
Ka 2,0 0,3
OOK MOEILIJKHEDEN ACHTER HET
IJZEREN GORDIJN
WANNEER wij, na dus verleden week iets ver-
meld te hebben over de situatie in de Weste
lijke wereld, thans onze blik een ogenblik richten
op de communistische helft, dan zien wij daar niet
dezelfde moeilijkheden als in bijvoorbeeld Canada
en Amerika. De moeilijkheden daar zijn van geheel
andere aard. Enige jaren geleden, zo in de eerste
fase van het optreden van Chroestschew als dic
tator bleek, dat deze grote en eerzuchtige plannen
op het gebied van de landbouw had. Hij stelde zich
ten doel de produktie van de Verenigde Staten te
overtreffen. Eensdeels trachtte hij dit te bereiken
door reorganisatie van de bestaande en onder Stalin
met bloed en tranen gestichte Kolchosen (collec
tieve landbouwbedrijven) en Sovchosen (staatsbe
drijven), anderdeels door de ontginning van grote
gebieden in Azië en Siberië.
Men heeft zich in die jaren, toen deze plannen
werden aangekondigd, wel eens, ook bij ons, afge
vraagd, wat de gevolgen van deze nieuwe aanpak
van de Russische landbouw zou zijn voor de efgen
produktie en voor de wereldhandel in landbouw
produkten. Deze vraag werd urgenter, toen op de
West-Europese markt flinke hoeveelheden Rus
sisch vlas tegen zeer lage prijzen werden aange
boden, hetgeen mede leidde tot de crisis in vlas
teelt en vlasbewerking. Zou bijvoorbeeld Rusland
de markt gaan overstromen met goedkoop graan
en aldus het toen reeds aanwezige overschotten-
probleem vergroten?
Hoewel op deze vragen natuurlijk geen definitief
antwoord te geven is, kan toch wel geconstateerd
worden, dat deze vrees tot nu toe niet bewaarheid
werd. De redenen hiervan zijn thans ook bekend,
want wij weten heel wat meer van de Russische
omstandigheden, dan vóór de tweede wereldoorlog.
MISLUKKING VAN DE NIEUWE
ONTGINNINGEN ALS DE REORGANISATIE
HE bovengenoemde verreikende plannen van
Chroestschew om Amerika in te halen, de
Russische publikaties over de resultaten van de
landbouw, de steeds weerkerende berichten in de
laatste tijd over de mislukkingen van zowel de
reorganisatie als van de nieuwe ontginningen, de
in de twee vorige maanden plaats gehad hebbende
reizen van de Sovjet-dictator door de agrarische
gebieden en de redevoeringen op de laatste zitting
van de Opperste Sovjet hebben de toestand, waarin
de Russische landbouw verkeert, blootgelegd. Ook
kan door hen, die door jarenlange studie, inzicht
in de Russische verhoudingen hebben gekregen,
het nodige geput worden uit het pas verschenen
statistisch jaarboek over 1959. Het is duidelijk, dat
men de cijfers uit dit boek goed moet kunnen lezen,
daar het geen geheim meer is, dat de statistieken
in alle communistische landen vervalst worden.
Iets wat Chroestschew zelve ten aanzien van de
cijfers der Kolchosen en Sovchosen openlijk heeft
toegegeven.
Welnu, uit alles blijkt, dat het onttrekken van
bijna al het land aan de eigendom van de boe
ren, funest is gebleken voor de produktie. In
1928 was verreweg nog het grootste deel van de
grond in eigen boerenproduktie. De oppervlakte
van alle staatsbedrijven bedroeg toen 1,7 miljoen
ha. In 1959 was dit aangegroeid tot 58,8 miljoen
ha. De oppervlakte bij de collectieve boerderijen
in gebruik steeg van 1928 tot 1959 van 1,4 mil
joen ha iot 130 miljoen ha. Privé-bezit was in
1959 gedaald tot slechts 6,2 miljoen ha of 3,5
van de Russische landbouwoppervlakte.
Tenslotte werken er in Amerika 5,1 tractoren per
1000 ha tegen 0,5 in Rusland. Voor melkmachines
per 1000 koeien ligt het gunstiger. Hier zijn de
cijfers 15,6 voor Amerika tegen 12,1 in Rusland,
IS/AT wij met deze cijfers en dit betoog willen
aantonen is, dat de moeilijkheden voor de
Russen niet zijn het kwijtraken van voortdurend
stijgende overschotten, maar veeleer liggen in het
opvoeren van de eigen produktie om zodoende de
eigen bevolking meer welvaart te verschaffen, op
de wereldmarkt te kunnen komen, de onderont
wikkelde gebieden te helpen (met alle politieke
voordelen van dien) en het hongerende huurland
China te helpen.
Dat het door de Russen toegepaste systeem de
grootste rem voor het bereiken van deze doelein
den is, geloven zij zelve vooreerst nog niet. Maar
hun cijfers spreken voor ons boekdelen.
Wat voor ons van belang is, is dat voorlopig de
positie van de Westelijke landbouw door het Ooste
lijk blok niet verzwakt wordt. Hoogstens zou deze
positie door meerdere export naar die gebieden
versterkt kunnen worden. Maar zover zijn wij nog
lang niet.
S.
De nieuwe gebouwen van de Veilingsvereniging: „Zuid-Beveland",,
