FOTOGRAFEER ZELF
h is zo mooi
KIJK
271
11pf
eens, vrouw". Mijn vrouw kijkt op van haar hoek,
neemt de foto aan die ik haar voorhoud en bekijkt die.
Dan zegt ze „ja, weet je nog? Je kunt je haast niet meer voor
stellen dat ze zó klein waren". Vertederd kijkt ze naar de foto
waarop onze kinderen staan afgebeeld als kleuters van 2 en 3
jaar. Al weer 8 jaar geleden; waar blijft de tijd. Mijn vrouw
schuift ook bij de tafel waaraan ik oude foto's en negatieven zit
te sorteren ensamen duiken we in het verleden, „ons eigen
verleden", zo levendig vastgehouden door onze zelfgemaakte
foto's.
Ja, ik weet al wat U mij hierop gaat antwoorden. U hebt
minstens 3 levensgrote bezwaren klaar. Fotograferen is erg duur.
Fotograferen is erg ingewikkeld. Fotograferen vraagt gelegenheid
en tijd en daaraan ontbreekt het de jongeren in de landbouw.
De verwachting is wel dat* als de hoogconjunctuur ons
niet in de steek laat, de amateurfotografie een nog groter
vlucht zal nemen. De vrije zaterdag, die ook weer vraagt
om vrije tijdsbesteding, zal daartoe vermoedelijk ook wel
bijdragen. Ik hoop dat U ook nader kennismaakt met het
wonder dat fotografie heet. U wacht dan de vreugde van
de jacht op het goede object, de spanning over en de
voldoening om het resultaat en later, ja ook héél veel later
nog, de vreugde over de beelden, die het verleden deden
herleven, zoals dat zoals ik U beschreef, voor mij begon met:
„kijk eens vrouwweet je nog?
ZATERDAG 1 APRIL 1961
DIT, mijn waarde lezer, is geen verzonnen gebeurtenis. Meermalen hebben onze
avonden, soms al bestemd voor belangrijker dingen, een dergelijke onver
wachte vulling gevonden en dat. zonder latere spijt over de tijdelijk uitgestelde
belangrijker zaken. Het is mijn foto-liefhebberij of hobby zoals dat tegen
woordig in goed Nederlands heet die ons dergelijke gezellige avonden steeds
weer bereidt. In grote trekken ligt de levensloop van onze kinderen vast op foto's
of dia's. Op elk moment van de dag kunnen zij ons vertellen hoe het was. Voor
ons leven dan weer de details die anders, ook al leef je nog zo dicht bij je kinde
ren, verloren gaan. weggedrukt door het vele dat het heden steeds weer geeft.
Onze vakanties zijn ook zo vastgelegd zodat we, na ze intens te hebben beleefd,
ze steeds weer opnieuw kunnen beleven. In herfst of winter staan we, wanneer
we het maar wensen, weer middenin de vervlogen zomervakanties. Het foto
album of, nog intenser, een serie zwartwit of kleurendiai&jjSövert ons alles weer
voor de ogen. We zijn er weer! 't Maakt ons dankbaar ov&:Tietgeen was; 't stemt
oris nog eens extra hoopvol over hetgeen mogelijk weer komen gaat.
f\OOR de fotografie ligt een groot deel van ons leven vast. Verjaardagen,
U jubilea, de eerste schooldag, een schoolreisje, de eerste duik in het water
van een van de kinderen, het afleggen van de padvindersbelofte etc., wij hebben
het in beeld, 't Zijn kostbare herinneringen, die nog.steeds in waarde stijgen.
De foto's en dia's waarover ik sprak, ze zijn de resultaten van mijn foto-lief
hebberij. 't. Mooie is, dat het daaraan voorafgaande 'werk evenveel of nog meer
voldoening geeft als het bezit van een zelfgemaakte foto of dia.
De vreedzame jacht op het goede object geeft mij als amateur steeds weer een
dubbele vreugde. Ten eerste om het vinden, het zién van het object, of het nu een
persoon, een gebouw of een stukje van Gods mooie natuur is. Ten.tweede om
het triomfantelijke gevoel van het op het juiste moment nemen van de foto
daarvan.
En in feite is ook dat nog maar het begin. Warit als de sluiter van de camera
geklikt heeft is daar weer de, zelfs na lange jaren, nog onverzwakte nieuwsgie
righeid naar het resultaat. Hoe is het negatief? Is dat eenmaal klaar: hoe is de
afdruk die, waar mogelijk, weer wordt afgewerkt tot een vergroting.
IK schrijf dit zonder enige commerciële achtergrond of bijbedoeling. Gewoon
als amateurfotograaf, die niet alleen de schoonheid van de fotografie heeft
ontdekt, maar ook de waarde van een met aandacht opgezet foto-archief heeft
ervaren. De vreugde die deze liefhebberij mij zelf, maar ook.-mijn gezin en mijn
vriendenkring geeft, doet mij dit schrijven. Zonder schroom durf ik U toe te
roepen: „Ga ook fotograferen, U zult er nooit spijt van hebben!"
IK mag natuurlijk niet zeggen dat U ongelijk hebt. Maar evenmin geef ik U
gelijk. Wat betreft de eerste twee bezwaren moet ik beginnen met te zeg
gen dat de begrippen „duur" en „ingewikkeld" betrekkelijk zijn en afhankelijk
van vele factoren. Ten aanzien van „duur" zou ik willen zeggen dat je toch
wel kunt dansen, al is het niet met de bruid. Ook met een bescheiden uitrusting,
die dus geen grote investering vraagt, kunnen al heel goede resultaten worden
bereikt. Door veel zelf te doen en dat kan! worden ook de kosten van ont
wikkelen, afdrukken en vergroten sterk gedrukt, waardoor de amateurfotografie
zeker niet duur is in vergelijking met andere hobby's die toch ook sterk toe
nemen, zoals platenspeler met discoteek, bandrecorder, etc.
Natuurlijk kan men het duur maken. Nou, en flink ook! Dat begint al met
Ze onderzoeken alles.
Ze breit, zelfs aan een koeienstaart
de aanschaf van een camera. Als men wil kan men 1500,neertellen. Maar
heus, voor omstreeks honderd gulden heeft men al een goed toestel, dat zeer
goede resultaten geeft.
I\E ingewikkeldheid valt ook erg mee. Er zijn heel eenvoudige toestellen ze
kosten maar enkele tientjes waarmee U, door U te houden aan een paar
simpele regels, zo maar klik klak, heel aardige kiekjes maakt, die voor U net
zo waardevol kunnen zijn als de mooiste haarscherpe vergrotingen voor de verder
gevorderde amateur.
Ook de duurdere toestellen, die afschrikken door hun ingewikkeldheid, vallen
mee bij nadere kennismaking. Alles wat op en aan die toestellen zit heeft een
logische functie, die U heus gauw door hebt. U moet bij het gebruik van dit soort
toestellen meer uw hersens gebruiken om goede resultaten te bereiken. Maar,
hebt U gevoel voor het spelen met licht, dat fotografie heet, dan bent U al- gauw
een behoorlijk amateur. Bovendien, U staat niet alleen! Naast de fotoclubs, het
goede fotoboek of fotoblad geeft de vakman, de fotowinkelier U graag alle nodige
voorlichting. De fotohandelaar ziet in U geen concurrent. Integendeel. De ama
teurfotograaf is voor hem een zeer gewaardeerde klant, waarop zijn zaak drijft
en hij zal U graag met raad en daad bijstaan.
ANDANKS ons begrensd taalgebied zijn er in ons land heel goede handboeken
voor de fotografie, ook in pocketuitgaven en daardoor dus zeer laag in
prijs. Door al deze hulpmiddelen kan de ernstige willende amateur spoedig de
ingewikkeldheid oplossen.
Rest nog uw derde bezwaar: de Zeeuwse jonge boer heeft geen gelegenheid
of tijd voor amateurfotografie. Dat U geen gelegenheid hebt meent U niet ern
stig. Werkend in het wijde Zeeuwse land vindt U interessante objecten genoeg.
En bekijk eens het leven en werken op de boerderij met het oog van een toto-
graaf! Daarbij hebt U nog uw leven in de familie- en vriendenkring, in vereni.
gingen, etc.
Ook het tijdsgebrek zal bij nadere beschouwing wel meevallen. Alles heeft zijn
gestelde tijd, dus de normale, al is het weinige, tijd voor recreatie kan benut
worden. Met een camera voor gebruik gereed bij de hand en een open oog voor
het goede object, kan ook „gejaagd" worden in de voor de boer drukke tijd. In de
rustiger tijden, die het boerenleven toch ook kent, kan de amateurfotografie veel
vreugde brengen.
IIET zelf fotograferen neemt in ons land van jaar tot jaar toe. Ieder, die er
mee begint, wordt er door gegrepen en gaat er zich verder op toe leggen.
Men heeft de keus" tussen zwart/wit of kleurenfotografie en dan kunt U nog
kiezen of U die wilt beoefenen in foto, papier dus, of in lichtbeeldplaatjes, de
zogenaamde dia-positieven. Is U dat nog niet genoeg en vraagt U nog meer
actie, dan kunt U ook nog gaan filmen. Dit laatste vraagt echter een andere
uitrusting
J. KARS.
