Van Boerderij en Organisatie
913
ZATERDAG 2 a DECEMBER 1960
SCHOUWEN-DUIVEL AND.
20 dec.
IIET geploeter in de bieten is nu vrijwel afgelo
st pen. De laatste weken is veel gevergd, vooral
van trekkers en wagens. Velen z\jn tot de aanschaf
van anti-slipwielen overgegaan. Het resultaat is
soms verrassend goed, alleen bij vastzitten verhogen
we de kans op het in elkaar draaien van onze trek
kers. De kammen aan de anti-slipwielen pakken
goed in de grond. Het gevaar dat we te veel van
onze trekker vergen is dan niet denkbeeldig.
De suikergehaltes zijn vrij laag gebleven en we
geloven niet dat het gemiddelde van 15 Vi wordt
bereikt.
Het ploegen begint nu ook goed op gang te ko
men. Bij gunstig weer kan er vóór Nieuwjaar nog
heel wat omliggen. Niettemin zal deze winter maar
een heel korte rustpauze geven. Veel moet nog ge
beuren.
Bij het omzetten van de aardappels schrikt ieder
een van de kwaliteit. Veel kuilen zijn ingeregend.
Ook het uitvalpercentage in de uien is zeer groot.
Er komt steeds meer koprot.
Deze keer nog iets over het onderhoud van onze
drainage. In veel kavels liggen de buizen al weer
een aantal jaren. Jaren, waarin aan drainage-onder
houd weinig is gedaan. Onderhoud is dan ook drin
gend gewenst. Het meest aantrekkelijke systeem is
het doorspuiten van onze drains met slootwater.
Het geheel (pomp, motor en ongeveer 200 m slang)
kost ongeveer ƒ2000. Een groot bedrag, maar bij
aanschaf door 3 of 4 man beslist verantwoord. Ge
zamenlijk behoeven de kosten per jaar per man
niet hoog te zijn. De kosten van het uitvoeren in
loonwerk bedragen ook al gauw 811 ct per meter,
afhankelijk van de dagcapaciteit. Het opnieuw drai
neren kost ƒ1000 (exclusief arbeidsloon) per ha.
Dat laatste bedrag is wel duur en zover hoeft het
beslist niet te komen. Praat eens met buurman over
gezamenlijk onderhoud en tracht deze winter nog
wat aan het onderhoud te gaan doen.
THOLEN EN ST PHILIPSLAND.
DE laatste weken was bij ons persoonlijk alleen
maar actueel hoe we onze aardappelen en bie
ten uit de grond moesten krijgen en daarna hoe we
deze produkten van het land moesten halen. Allen
hebben we met deze problemen te maken gehad
en naar onze mening was het weinig actueel u een
verslag te geven van onze eigen moeilijkheden.
Hoogstens had u zich dan kunnen troosten met de
wetenschap dat uw overzichtschrijver ook wel eens
heeft „vast" gezeten ondanks een trekkracht van
zo'n slordige 100 pk!
Op een enkele uitzondering na zijn de bieten van
het land; van de aardappelen kan dit niet geschre
ven worden. Nog ettelijke ha's zitten in de grond.
Dikwijls is de kwaliteit van dien aard, dat het de
moeite en de kosten niet meer loont ze te rooien.
Dit jaar heeft de mechanisatie het pleit helaas
dikwijls verloren, zowel bij de aardappelen als bij de
bieten. De kopschoffel en de rooi tang bleken een
uitkomst bij de bietenoogst en... het aardappelriekje
bij de aardappeloogst.
Op Tholen liggen nog vele aardappels aan de
kuil; en het ziet er naar uit dat nog grote verlie
zen zullen optreden.
Vooral in een jaar als dit bewijst een geventi
leerde bewaarplaats zijn nut dubbel en dwars. Niet
alleen ons machinepark moet modern zijn, ook onze
bedrijfsgebouwen, zij moeten aangepast zijn of wor
den aan de gewijzigde bedrijfsmethoden. Rationeel
zullen alleen zij werken, die met hun tijd meegaan.
Daarom dient de Thoolse aardappelteler ook op dit
punt diligent te zijn.
NOORD-BEVELAND.
ANDERS was zo rond de kortste dag het werk
zo goed als aan kant. Doch dit jaar moeten er
op dat tijdstip zelfs nog bieten worden gerooid (hoe
wel gelukkig niet veel meer), moeten in elk geval
nog vele tonnen bieten naar de afleveringsplaatsen
ongeveer 20 van het land op de ploeg.
En dan hebben we de aardappels nog niet ge
noemd, waarvan er zich nog tennaastebij 200 ha in
de grond bevindt. Weliswaar kan zeker de helft
hier als afgeschreven worden beschouwd door
rotting en kwaad, maar er blijft toch nog een kleine
honderd ha over, die op het oog nog een gaaf pro-
dukt kan opleveren. Wat er hiermee zal gebeuren
is moeilijk te zeggen. We hebben het al eens eerder
meegemaakt, dat er in maart nog aardappels wer
den gerooid. Maar wanneer dit volgend voorjaar
mogelijk mocht zgn, dan zou dit op een zachte win
ter '60'61 wijzen, die we voor onze verblubberde
grond nu juist niet nodig hebben.
Men kan in het algemeen moeilijk zeggen, wat
het beste is. Met de riek rooien loont weliswaar de
kosten nog ruimschoots, maar het ontbreekt het
personeel hier en daar aan moed om na het ge
zwoeg in de bieten, nu nog eens overnieuw in de
modder tet duiken voor de aardappels.
Aan de andere kant is het toch wel jammer en
het ware boerenhart moet hiertegen wel in opstand
komen om de kostelijke vrucht zomaar prjjs te
geven (al is dan de prijs ook niet kostelijk).
Erger nog is het, dat men een meer of minder
groot deel van de aardappels en de kuil kan weg
gooien, omdat ze door te hoge waterstanden van
de laatste paar maanden ten dele soms ook ge
heel verrot zijn. Dat is toch wel het allerergste.
Men was blij de aardappeloogst geborgen te hebben
en die Is nu toch nog verloren.
ZUID-BEVEL AND.
EINDELIJK, nu we reeds kort bij de jaarwisseling
zijn, is het zover (ongeveer 3 tot 4 weken later
dan normaal het geval was) dat de suikerbieten zijn
gerooid en afgevoerd. Het resultaat kan thans on
geveer berekend worden; we weten de opbrengst en
het suikergehalte; daaruit kunnen we uiteindelijk
de geldopbrengst per ha berekenen. Rekening moet
nog gehouden worden met de aftrekpost voor het
teveel aan suiker voor de Nederlandse bevolking
dat uit oogst 1960 gewonnen zal kunnen worden.
Ook zijn van invloed de premies voor vroege en voor
late levering alsmede premies of boetes voor de
tarra.
Aan de andere kant zitten we met de extra hoge
kosten bij het zware handrooien, de extra trek
kracht i.v.m. de grote opbrengst, de moeilijkheden
bij het afvoeren, de zeer slecht en moeilijk berijd
bare grond, de extra kosten wegens reparaties aan
trekkers en wagens; verder zijn er verschillende
punten die volgend jaar pas goed te beoordelen zijn,
zoals struktuurbederf, waardoor de gewassenkeuze
in vele gevallen beperkt zal kunnen zijn en zeer ver
moedelijk een extra gift stikstof zullen vragen.
Afgaande op de resultaten in 1960 verkregen op
enkele proeven op Oost Zuid-Beveland zal ir. M. A.
v. d. Beek op de Algemene vergadering van de Ver
eniging voor Bedrijfsvoorlichting Oost Zuid-Beveland
op 6 januari te Kruiningen een inleiding houden
over de mogelijkheid om suikerbieten mechanisch te
wieden en te dunnen met veel minder arbeidsuren per
ha dan normaal 't geval was. Het aantal landarbeiders
zien we steeds kleiner worden. Willen we nog een
behoorlijke oppervlakte suikerbieten blijven verbou
wen, dan zullen we toch moeten proberen de ar-
beidstop, die het doorslaan, dunnen en wieden geeft,
zoveel mogelijk af te vlakken. Uit de inleiding kun
nen waardevolle punten voor uw bedrijf naar vo
ren komen.
Hier en daar is er de vorige week nog wat winter
tarwe gezaaid. Plannen om wintertarwe uit te zaai
en zijn er nog volop, of ze uitgevoerd zullen worden
is een tweede. Verschillende percelen, die wat vroe
ger gezaaid zijn, hebben jammer genoeg een zo
danige onregelmatig slechte stand, dat ze als mis
lukt beschouwd moeten worden.
Het op wintervoor ploegen vordert regelmatig. Het
blijkt in verschillende gevallen nog niet eens tegen te
vallen. Zo blijkt de struktuur op verschillende reeds
geploegde bietenpercelen minder geleden te hebben
dan na de afvoer van de bieten verwacht zou kunnen
worden. Afhankelijk van de ontwatering is er nog
al wat verschil tussen de polders.
WALCHEREN.
VOOR de boer loopt een buitengewoon jaar ten
einde. Het profijt van hoge opbrengsten ging
door slechte weersomstandigheden deels verloren
als gevolg van kwaliteitsverlies en zelfs door totaal
verloren gaan van produkten. Ook laten de prijzen
van de „vrije" produkten veel te wensen over. Om
de oogst te bergen zijn hoge kosten gemaakt. De
omvang hiervan is gedeeltelijk niet na te gaan
omdat het transportmateriaal veel meer heeft ge
leden dan in andere jaren.
De bietenoogst loopt op zijn eind. Vóór de kerst
dagen zullen op de meeste losplaatsen de bieten
zijn aangevoerd. Een lange moeilijke bietencampag
ne is daarmee achter de rug.
De laatste weken is het goed december-weer ge
weest. Het was weer mogelijk dat geploegd werd
zonder dat al te veel struktuurbederf werd veroor
zaakt. Op veel bedrijven zal het echter niet moge
lijk zijn vóór Nieuwjaar geheel klaar te komen.
Zowel de Coöperatieve Melkfabriek als de Coöpe
ratieve Aankoopvereniging hebben grote investe
ringsplannen. De Melkfabriek zal voor een groot
deel worden vernieuwd, terwijl „Eiland Walcheren"
er een nieuwe silo gaat bijbouwen. Deze investerin
gen zullen, zeker op langere termijn gezien, voor
delen voor de leden met zich meebrengen.
OOST ZEEUWS-VLAANDEREN.
TOT nog toe zijn we van vorst gespaard gebleven.
Een van de weinige meevallers in de laatste
maanden. De bieten zijn wel voor het grootste deel
geleverd. Indien mogelijk proberen we te ploegen;
op vele percelen echter een hopeloze karwei. Hier
en daar zien we dan ook twee trekkers voor een
tweescharige ploeg rijden.
Al hopen we dat de vorst nog even uitblijft, een
winter zonder vorst zou voor de grondtoestand in
het nieuwe jaar een ramp betekenen.
Aan het zaaien van winter overgangstarwe wordt
door velen niet meer gedacht en zullen we het in
het aanstaande voorjaar maar op zomertarwe hou
den. Zo zit ieder, helemaal tegen de gewoonte in,
tegen Kerstmis nog volop in de drukte. Een enke
ling die zijn balans al opmaakte zal wel geschrok
ken zijn van de totaalpost onkosten. Nu moet men
daar wel geen belasting van betalen gelukkig nog
niet), maar het is toch voordeliger wanneer men
daarmee aan de lage kant zit. Temeer ook omdat
onze minister Marijnen bij prijsvaststellingen alleen
maar van lage kostprijzen uitgaat. „Wanneer een
boer hoge onkosten maakt, dan hoeft de consument
daar nog niet de dupe van te worden" (van politiek
moet je verstand hebben).
Ondanks alles is met veel gemodder toch eindelijk
een eind gekomen aan de oogstmisère. Verschillende
zaken moesten door het slechte weer verstek laten
gaan. Extra drukte brengt de reeds vroeg opge-
vit een orktim
WeEKBOEK vam
19 dec.
OTRAKS luiden de Kerstblokken weer over de
gehele aarde, Vrede op aarde, hoewel er toch
momenteel overal geen vrede is. Er is wel geen
feest, dat zo algemeen wordt gevierd over de gehele
wereld, als het Kerstfeest. Alleen de omstandig
heden kunnen wêl veel schelen. Is het hier hartje
winter en zijn de kerstkaarten altijd wit van de
sneeuw, in Australië b.v. valt kerstfeest midden
in de zomer. Het lijkt ons niet zo aangenaaih, maar
de mensen vieren het altijd en meest wordt het
buiten gevierd. Het kerstfeest, dat reeds bijna 20
eeuwen gevierd wordt, de geboortedag van de
Verlosser der wereld, die als een kindje in de
schamele stal werd geboren.
Misschien wordt het feest wel meer als een
groot feest van jolijt, vreugde en goede diners
gevierd, dan aan een stille herinnering aan dit
grote gebeuren.
Twintig eeuwen is een hele tijd; niet vele fees
ten kunnen op zo'n ouderdom bogen. Hieruit blijkt
ook wel, dat dit feest niet is ingezet door de men
sen, want dan zou het geen 20 eeuwenlang uit
gehouden hebben
De natuur doet bij ons ook .mee aan de stem
ming en wijding van het mooie kerstfeest. De
dagen zijn kort, de avonden en de nachten lang
en donker. Het Licht komt ook in de duisterste
dagen, ook toen in Judea, dat er toen ook donker
uitzag, bezet door de Romeinen we hebben
ook nog kennis aan bezet-zijn ze waren niet vrij
en een mens, die niet vrij is, voelt zich altijd on
behaaglijk.
Nu de Verlosser geboren was zou het niet lan
ger meer duister zijn en weldra licht worden voor
het ganse volk Doch het is niet zo gegaan. Ze
hebben het als altijd weer beter geweten; ze heb
ben zich aan Hem vergrepen en Hem ter dood
gebracht als een moordenaar.
Nu, wij weten nu meer dan de inwoners van
Judea toen, maar toch misschien niet veel meer,
wanneer wij zien in welke wereld we leven, van
onrust, dreigende oorlog, onlusten in veel landen,
rassenhaat, dan zijn we nog niet veel verder dan
20 eeuwen terug.
De haat onder elkaar, de vele veten, de jalousie,
de grote liefde voor zichzelf en niet voor zijn
naaste, zijn nu heden ten dage niet veel minder
geworden.
De mens wapent zich tot de tanden, de chemici
proberen nogal sterke atoombommen te maken,
de vliegtuigenen worden nog al sneller, de duik
boten worden met atoomwapenen uitgerust en
door atoomkracht voortgestuwd, kunnen zelfs
onder de grote ijskap van de Noordelijke Poolzee
doorvaren. De ene macht wil de andere overtroe
ven, zelfs met het zenden van bemande raketten
naar de maan en andere planeten. Of dit ooit
lukken zal, is nog de vraag.
Hoe lang zal dit nog duren? Of zal de wereld,
die zo mooi kon zijn, wanneer ieder zijn naaste
liefhad als zichzelf, zich toch tot de gehele onder
gang richten, waarin de mensen allen verliezers
zullen zijn. Laten we bidden, dat de mensheid einde
lijk tot bezinning zal komen en bij het Licht van het
Kerstgebeuren de wereld zal kunnen jubelen:
„Vrede op aarde in de mensen een welbehagen".
Alle lezers een gelukkig Kerstfeest toegewenst.
stalde veestapel mee. Een veelbewogen boerenjaar
ligt achter on^, materieel voor velen ongunstig,
terwijl de grondtoestand tegen het volgende jaar
ons reeds bij voorbaat pessimistisch stemt. Geestelijk
hebben we weer kunnen leren: n.l. de kleinheid van
meng en materiaal in de natuur.
Vlak voor de Kerstmis is het goed daarbij stil te
staan. Het is mogelijk dat we met het inzien hier
van toch nog „rijker" geworden zijn. Dit is natuur
lijk gemakkelijker te begrijpen wanneer het ook
materieel goed zitdaar zijn we nu eenmaal
mensen voor.
WEST ZEEUWS-VLA AN DEREN
WEDEROM is de tijd nabij, dat een jaar tot het
verleden zal behoren en waarbij de 366 dagen
alg één samenbundeling de geschiedenis ingaan.
1960 zal wel gekenmerkt blijven als een jaar met
abnormaal veel regen en zal dan ook wel lange
tijd worden beschouwd als één van die jaren, waar
in de landbouw het zwaar te verduren heeft gehad.
Maar vele van onze nakomelingen zullen dan wel
niet weten, dat de gevolgen van de regenovervloed
maar een gedeelte hebben uitgemaakt van de ramp
die zich in 1960 over agrarisch Nederland heeft
voltrokken.
Want tengevolge van de regeringsbesluiten de
landbouw betreffende, genomen in datzelfde ramp
jaar, zijn donkere wolken boven het agrarisch be
drijfsleven komen te hangen.
Zonder te willen ontkennen, dat de jongste ge
beurtenissen meestal vers in het geheugen liggen,
mogen we toch wel stellen, dat de Nederlandse land
bouw zelden een dergelijke teleurstelling heeft gekend.
Tot hier onze mening over het afgelopen jaar.
Straks beginnen we aan een nieuw jaar, een jaar
waarin wij, niettegenstaande de ongunstige vooruit
zichten, al onze lezers een goed boerenjaar toe
wensen, met daarnaast veel geluk en voorsjjped,
zowel in gezin als in boerderij en organisatie.
