Fruitsortering op kleur
TUINBOUW
DINGEN VAN DE WEEK
DE APPELEXPORT
NAAR BELGIË EN
LUXEMBURG
ZATERDAG 2 7 AUGUSTUS l»f>©
F|E wetenschap staat niet stil. In onze tijd worden we dat steeds opnieuw gewaar. Wat van-
daag onmogelijk lijkt, wordt morgen als de gewoonste zaak van de wereld beschouwd. Het
is werkelijk verbazingwekkend als we zien hoe snel de ontwikkeling op technisch gebied gaat en
we vragen ons wel eens af waar het eind van dit alles ligt. Aan de vooruitgang van de techniek
werden we ook weer herinnerd toen we in het Vakblad voor de Groothandel in aardappelen,
groenten en fruit een artikel lazen over het fruitsorteren op kleur dat in Amerika reeds op grote,
schaal wordt toegepast.
Voor het op kleur sorteren van citroenen heeft men daar een elektronisch oog in gebruik ge
nomen. „Pure Gold" is een grote organisatie in Californië welke zich heeft ingesteld op de handel
in citroenen en op de teelt hiervan. Ook in ons land worden steeds veel Pure Gold citroenen
ingevoerd.
Voor het op kleur sorteren van de citroenen heeft Pure Gold in Californië een hele batterij
van zgn. elektronische ogen welke onschatbare diensten bewijzen. Hierdoor zijn de Pure Gold
Pakstations de modernste van de gehele wereld. 6.000 tot 8.000 cartons met citroenen kunnen
in dit pakstation per dag op kleur worden gesorteerd. Hiermede wordt bereikt dat het produkt
in een uniforme kleur op de markt wordt gebracht.
IWANNEEK men een weekje door ons land heeft
gezworven, doet men uiteraard vele indruk
ken op en men is dan ook geneigd deze indrukken
weer te geven. Alleen moeten we er daarbij weer
voor oppassen dat deze indrukken niet een al te
persoonlijk cachet dragen maar dat ze getoetst
zijn aan de werkelijkheid. De eerste indruk die
zich aan ons op deed was: wat leven we toch in
een klein landje. Men heeft het spoedig van Zuid
tot Noord en van Oost tot West doorkruist. Als
men dat goed doordenkt is het geen wonder dat we
op velerlei terrein „klein'' zijn en afhankelijk van
die politiek van de grootmachten. Vandaar de moei
lijkheden welke we dikwijls hebben hij onderhande
lingen bij handelsovereenkomsten met onze grote
buren. We zijn niet alleen onder de indruk ge
komen van «ie kleine oppervlakte van ons land
maar nog meer van de geweldige massa's mensen
welke op deze kleine oppervlakte leven en werken.
De grote steden barsten uit als een vuurspuwende
berg en de lavastroom bedekt honderden hectare's
waar eziige jaren geleden de boer en de tuinder
nog rustig zijn bedrijf uitoefende. Allen «lie leven
en werken in de buurt van de grote steden en
industrie centra leven wel erg in de spanning dat
ze oj> een zekere dag zullen vernemen dat bun
grondbezit ook in het uitbreidingsplan is opge
nomen. Dat de honger naar levensruimte onrust-
borend is toegenomen en groots wordt toegepast
kan men zien als men bekijkt hoe stad aan stad
wordt aaneengetrokken en de oude steden worden
omgeven door ongekend grote nieuwe wijken. Als
men ziet hoe snel dat alles gaat en men bedenkt
daarbij wat er wordt aangelegd aan recreatie
oorden, sportvelden, gebieden voor watersport,
kortom alles voor ontspanning en vermaak, voor
al deze op elkaar gepakte mensen, als men ziet hoe
het wegennet steeds groter en uitgebreider moet
worden dan vraagt men zich wel eens af hoe
Nederland er over 25 tot 50 jaar zal uitzien.
Men komt ook onder de indruk van de pro
blemen die deze uitbreiding voor ons agrarisch
volksdeel met zich meebrengt. We ondervinden dit
ook in Zeeland maar als men ziet hoe dat het geval
is in de Randstad Holland dan gebeurt het in onze
provincie alles nog niaar erg in het klein.
Steeds wordt erop gewezen wat Zeeland te wach
ten staat wanneer onze provincie met de Delta
werken wordt „opengelegd". We kunnen dit zien
wanneer we thans de steden in Holland voor ogen
nemen. Men moet dan ook als vakantieganger veel
zoeken om in ons land nog een rustig plekje te
vinden. Om nu eens echt te genieten van een niet
kunstmatig aangelegd recreatie-oord waar je
bovendien in hoofdzaak je eigen taal hoort spre
ken, is niet zo eenvoudig. Gelukkig zijn deze plek
jes er nog, ook al worden ze elk jaar schaarser.
Het is goed om niet alleen grote steden, Flo-
riade's, grote sportwedstrijden enz. te bezoeken,
maar zich ook de tijd te gunnen om het leven eens
gade te slaan van onze mede agrariërs die een
voudig en zeer bescheiden hun bedrijf uitoefenen
en het razende verkeer van deze tijd langs zich
heen laten gaan. Om te kijken naar de mensen die
hun eigen leven nog leven zoals ook hun ouders
dat deden. We zijn op hun bedrijfjes geweest en in
hun woningen. We hebben gezien hoe ze werkten.
Op zulke momenten komen er veel vragen en ge
dachten bij je op. Vragen waar je direct geen ant
woord op kunt krijgen. Als hun oogst verregend
Ls en hun magere akkerbouw weinig verwachting
geeft, hoort men ze nog niet klagen en zijn ze nog
beleefd tegen de toerist welke met zijn mooie, glan
zende wagen daar eens komt kijken. Meermalen
hebben we gedacht dat hoogconjunctuur nog geen
tevreden mensen maakt. In.deze mening zijn we
weer versterkt door het bezoek aan vele grondge
bruikers in andere streken van het land die met
veel minder aardse goederen genoegen moeten ne
men dan velen van ons, maar ook tevredener leven
dan velen onzer. Men kan zo materialistisch wor
den dat men enkel maar over geld meer kan den
ken en dat de jacht om maar zo gauw mogelijk
zoveel mogelijk geld te hebben, de mens geheel in
beslag neemt. Dan kan het gebeuren dat het lijkt
of er geen andere waarden meer zijn in het leven.
Het geestelijke en het culturele dat is allemaal
maar bijzaak. Het geld, daar gaat het om. Er zijn
streken in ons land waar dit de mensen beheerst.
Daarnaasf kent men het rustige, aan de natuur
overlatende leven van de eenvoudige landman.
Vergelijkt men daarmee het uitgaande, mondaine
leven van de mens die steeds meer genot wenst,
dan krijgt men wel een veelzijdig beeld van «le
verschillende levensuitingen in ons kleine landje.
VeJe artikelen zouden we kunnen schrijven over
al deze dingen die men in een week van reizen en
trekken aan zich voorbij ziet rollen.
De mens hunkert naar meer zien en meer ge
nieten, naar verre reizen, de wereld rond. Noch-
thans wordt het oog niet verzadigd. Toch kan men
veel leren op zijn vakantiereizen, ook in eigen land.
Men kan dan tot deze conclusie komen dat men
het nog zo slecht niet heeft en dat de eigen zorgen
en moeiten de zorgen en moeiten zijn van duizen
den anderen. Dat wat wij vaak als weelde, rijkdom
en genot zien, dikwijls niets meer is dan schijn.
We moeten onze vakantie overpeizingen beslui
ten. De ruimte Ontbreekt ons om er verder op door
te gaan. We zijn dankbaar dat we ook In deze
dagen een blik hebben kunnen slaan in de ver-
Citroenen kunnen nog groen of half groen zijn
als ze worden geplukt maar overigens toch reeds
geheel rijp zijn. Zij kunnen dan nog niet in de
handel worden gebracht en worden enige tijd op
geslagen in speciale cellen. De mate van het
groene stadium kan variëren. Vroeger werd dit op
kleur sorteren door vrouwen gedaan, maar dit was
zeer vermoeiend en kon gemakkelijk leiden tot on
nauwkeurigheden.
De elektronische ogen bieden hier een grote uit-#
komst. De citroen wordt door de transportband
aangevoerd, valt door een 6-hoekige kast en tijdens
deze val wordt in een fraktie van een seconde de
citroen door de machine van 3 zijden bekeken.
De machine weet nu de mate van groenheid van
drie zijden. Hiervan maakt ze een gemiddelde en
wanneer de citroen aan het einde van zijn korte
luchtreis, welke slechts een fraktie van een secon
de duurt, zacht wordt opgevangen door een rond
draaiend wiel, is reeds beslist waar de citroen te
recht zal komen. Er wordt langs een electronische
weg een kontakt tot stand gebracht waardoor op
het juiste moment een klepje opengaat en de
citroen op de juiste transportband komt. Op deze
wijze kan de machine op vier tot vijf soorten
„groen" sorteren. Daarna gaat het fruit in de cel
len om na te rijpen, ook weer elke kleur bij elkaar.
1/OOR zover ons bekend, zijn we in ons land nog
niet zover dat we het fruit op kleur kunnen
sorteren met de machine. Voor- ons staat echter
vast dat het er in zit dat dit ook in de toekomst
mogelijk zal zijn. Dan is het geen vraag meer of
een vrucht wel voldoende kleur heeft. De ma
chine za] het wel uitmaken en weer zullen er min
der arbeidskrachten nodig zijn om het werk te
doen.
Ook dat lijkt een eis van de tijd. De ontwikke
ling op het gebied van het sorteren van fruit houdt
hiermede trouwens al rekening. Steeds worden er
sorteermachines uitgevonden welke efficiënter
werken.
We zagen dat ook weer bij een van onze Zeeuw
se veilingen waar in de afgelopen weken een
nieuwe sorteermachine werd geplaatst welke, met
FRUITAFZET (17—23 AUG. I960.)
Dinsdag 23 augustus begon België met een heffing
van 6 cent per kg voor de naar dat land uitgevoerde
appels. De terugslag daarvan op de prijzen was be
langrijk. Vooral de Zigeunerin moest het ontgelden.
De prijzen hiervoor daalden van 37 a 47 cent naar
20 -24 cent voor de exportkwaliteiten. De Manks'
Codlin werd in grote hoeveelheden geveild, overwe
gend in een kleine maat. De prijzen hiervoor daal
den van 2534 cent naar 1828 cent.
Tydeman's Early Worcester werd met 5090 be
taald voor dé exportkwaliteit los, verpakt werd hier
voor 76105 cent betaald.
Begonnen werd met de James Grieve. De prijzen
liepen van 50 a 60 cent terug naar 33 a 43 cent voor
de maten 70 mm en op. Jammer genoeg werden ver
schillende te groene partijen aangevoerd, welke niet
geveild konden worden. Een prachtig zicht vormden
de aan jonge boompjes hangende Rode James Grieve
Lired, welke in een perceel te zien waren. Mooi van
vorm en met een helderrode kleur maakt deze Rode
Grieve een goede indruk.
In de peren werden grote hoeveelheden Clapp's
Favourite geveild, de laatste dagen liep de aanvoer
al sterk terug. De prijzen bleven goed op peil. Export
kwaliteiten deden van 3545 cent pjer kg.
De pruimenaanvoer bleef op een behoorlijk peil.
De prijzen bleven goed, deze waren: Belle de Louvain
I 50 70, 30-55. Victoria I 70—115 15 65.
Reine Claude d'Althann I (met export naar België)
85 153. verpakt 159- 169,'35 80. Jefferson I
60—90, 35—60.
Bramen bleven op peil met 8595 cent per kg.
schillende levensomstandigheden van vele van onze
bedrijfsgenoten. Dat stemt ons tot nadenken on
Inspireert ons tot nieuwe inzichten.
Tot de volgende week.
nauwelijks de helft van het aantaj arbeidskrach
ten van vroeger, een hogere capaciteit heeft. Deze
machines zijn niet goedkoop maar ze betalen uit
eindelijk zichzelf omdat arbeidskrachten duur en
schaars zijn.
We zien in Zeeland een toenemende belangstel
ling om het fruit te laten sorteren op de pak
stations van de veilingen. We geloven dat de
telers daar verstandig aan doen want we krijgen
dan een uniform produkt aan de veiling en de pak
stations zijn gespecialiseerd op het werk dat uit
eindelijk toch veel tijd kost. Er kunnen nog wel
bedrijven zijn waar men zelf evengoed kan sor
teren maar dan zal men toch, zeker op bedrijven
van enige omvang, de beschikking moeten hebben
over een sorteermachine want do tijd om met de
hand te sorteren, lijkt toch wel voorgoed voorbij
te zijn.
MET ingang van woensdag 17 augusus j.l. heb
ben België en Luxemburg de invoer van
appelen uit de E. E.G.-landen verboden. Deze
maatregel is genomen in verband met de prijs
ontwikkeling' van appelen op de markt in deze
landen.
Ingevolgeeen tussen de betrokken Benelux
Ministers gemaakte afspraakmag Nederland
nog wel appelen blijven uitvoeren naar België en
Luxemburg, mits een overeengekomen minimum
prijs wordt gegarandeerd.
Voor de maand augustus is deze minimum
prijs B. frs. 6,65; september B. frs. 6.30; oktober
B. frs. 6,25; november B frs. 6,50 en december
B. frs. 6,70.
Wanneer de veilingprijs van appelen in ons
land daalt beneden deze overeengekomen mini
mumprijs, moeten de exporteurs bij export van
appelen naar België en Luxemburg een heffing
betalen. Deze heffing kan dagelijks verschillend
zijn, afhankelijk van de veilingprijs. Een voor
recht is in elk geval dat de grens voor ons Jand
niet automatisch is dicht gegaan toen dat voor de
andere E. E. G.-landen het geval was. Op het mo
ment dat we dit overzicht schrijven is de prijsont
wikkeling van de appelen op onze veilingen nog
zodanig dat geen heffing betaald moet worden
wanneer ze worden uitgevoerd naar België en
Luxemburg. Genoemde landen kopen nog elke
dag een flinke hoeveelheid appelen, in het bij
zonder ook op onze Zeeuwse veilingen.
Het is opmerkelijk dat vooral de keukenappels
zoals Early Victoria en Codlin Keswik zo ge
vraagd zijn voor de Belgische markt.
Verder hebben we dit seizoen ook gezien dat
de Belgen veel belangstelling hadden voor de
mooi gekeurde Stark Earlyst waarvan het aan
bod reeds behoorlijk is toegenomen en op som
mige dagen op de Zuid Bevelandse veilingen
prachtige partijen te koop waren.
Het is te hopen dat de prijs van appelen in ons
land zich voorlopig enigszins zal kunnen hand
haven, dat is voor onze export naar België en
Luxemburg ook erg belangrijk. Vooral de goede
kwaliteiten zijn immers altijd gevraagd in dit
land en het is altijd goed merkbaar wanneer de
exporteurs op België als kopers in onze veiling-
banken zitten.
In elk geval is de situatie van het ogenblik
bevredigender dan het vorig jaar toen er geen
sprake was van Benelux preferentie bij de uit
voer van groenten en fruit naar België en
Luxemburg. Wanneer toen de grens dicht ging
voor de E. E. G.-landen gold dat ook voor Neder
land.
Wat dat betreft heeft de Ministersconferentie
van het afgelopen voorjaar toch wel een gunstig
resultaat opgeleverd, ook al moeten we er bij
zeggen dat de gestelde minimumprijzen hoog
Zijn en bij een toename van het aanbod u>el
degelijk een exportbelemmering kunnen vormen.
