Het vraagstuk van het eenmalig fust TUINBOUW Schatting van de fruitoogst Verlaging invoerrechten Euromarkt DINGEN VAN DE WEEK ZATERDAG 9 JULI 1969 527 |\E Nederlandse fruitveilingen zijn nog niet zover dat ze op vrijwillige basis kunnen komen tot het gebruik van eenmalig fust bij de export van be paalde appel- en peren-rassen. Dat is duidelijk gebleken tijdens de, vorige week in Utrecht gehouden, vergadering van fruitveilingen, waar dit probleem aan de orde is gesteld. Het dagelijks bestuur van het Centraal Bureau van de Tuinbouwvei lingen had plannen om op basis van vrijwilligheid het komende seizoen de ap pelrassen Golden Delicious en Cox's Orange Pippin in eenmalig fust aan te bieden. Als daar wat van komt zal het regionaal moeten gebeuren, want lan delijk komt er niets van. EIDRAAD bij de besprekingen omtrent dit L punt was de regeling voor eenmalig fust zoals deze het vorig jaar in Noord-Holland heeft gegolden en welke daar ook dit jaar zal worden voortgezet. Daarbij werd het eenmalig fust aan de handel voor verlaagde prijzen beschikbaar ge steld en de kosten van deze subsidie werden ge dragen door de telers van de betreffende rassen, waarvoor een heffing op deze appels werd inge houden van 90 cent, per 100 kg. Ook het dagelijks bestuur van het Centraal Bureau van de Tuin bouwveilingen dacht in de richting van een hef- OP basis van de landelijke standcijfers van appelen en peren, welke zijn berekend uit de waarnemingen van de rijkstuinbouwconsu- lentschappen, heeft de directie Tuinbouw van het ministerie van Landbouw en Visserij een schatting gemaakt van de oogst in het komende seizoen. Deze schatting heeft enkel betrekking op de voor de handel geteelde pro-dukten; de produktie uit volks- en particuliere tuinen is hierin niet begrepen. Tot ongeveer 1954 bedroeg het vruchtdragend areaal peren rond de 13.000 ha, daarna daalde het areaal tot beneden de 11.000 ha. Het stand- cijfer van peren in 1960 is wel iels hoger dan het veeljarig gemiddelde, doch niet hoog genoeg om de daling van het areaal, die dus 15 °/o bedraagt, Ie compenseren. Na het aanvankelijk sterk toegenomen vrucht dragend areaal appelen in de eerste na-oorlogse jaren is na 1953, evenals bij peren, een daling in het areaal te constateren. Deze vermindering wordt in het seizoen 1960-61 evenwel ten volle gecompenseerd door de goede stand van het ge was. De te verwachten oogst van appelen ligt dan ook boven die van het veel jarig gemiddelde. De produktie van de voorgaande jaren en de produktie-schattingen voor dit jaar zijn als volgt: appelen peren 297.000 ton 122.000 ton 298.000 99.000 141.000 33.000 383.000 145.000 325.000 130.000 310.000 105.000 Van de hierboven genoemde cijfers zijn die over 1959 '60 de voorlopige, terwijl uiteraard voor 1960/'61 de schattingen worden gegeven. gem. 194748-1959 60 1956/'57 1957 '58 1958/ 59 1959/ '60 1960 61 MET ingang van 1 juli j.l. zijn de invoerrech- ten voor de onderlinge handel tussen de zes E.E.G.-landen West-Duitsland, Italië, Frank rijk, Luxemburg. België en Nederland) opnieuw met 10 °o verlaagd. De eerste verlaging van de invoerrechten tus sen deze landen vond plaats op 1 januari 1959. Deze verlaging van de onderlinge invoerrech ten is een onderdeel van de geleidelijke afschaf fing van deze invoerrechten tussen de Euro- marktlanden. De maatregel van 1 juli is geheel volgens de regels van het E.E.G.-verdrag. On langs is door de Raad van Ministers tot versnelde uitvoering besloten, maar daar heeft de verlaging van thans nog niets mee te maken. Van deze versnelde uitvoering gaan we pas iets merken op 1 januari 1961. Op die datum n.l. worden de binnentarieven voor niet-geljberali- seerde landbouwprodukten nog eens met 5 extra verlaagd. Er behoeft niet verwacht te worden dat de verlaging merkbare invloed zal hebben op de afzet van onze produkten. Dat is trouwens ook de bedoeling van de overeenkomst. Men wil alles zo geleidelijk mogelijk doen verlopen en daarom gaat de afschaffing ook in étappes. We vermelden het echter om aan te geven dat de ontwikkeling voortgaat en dat de Euromarkt steeds meer een feit wordt. Dat hebt u trouwens ook de vorige week kunnen zien toen we schre ven over de onderlinge invoer. fing om de kosten van het eenmalig fust te be talen. WIJ hebben op het ogenblik nog niet verno men of er in Zeeland plannen bestaan om zich verder te gaan bezig houden met dit vraag stuk. We hopen van harte dat het zal gebeuren want het lijkt ons voor de fruitteelt van het grootste belang dat er een oplossing komt voor het fustvraagstuk en wanneer dit op landelijk niveau nog niet mogelijk is dan zal er toch zeker regionaal wat dienen te gebeuren, speciaal in een gebied als Zeeland dat er altijd prat op gaat dat het toon aangevend is voor de Neder landse fruitteelt. Het percentage hoogwaardige rassen is iiv ons fruitgebied hoger dan in welke andere fruitcentra van ons land. We hebben veel goede Cox's en prachtige Golden Delicious. Het is echter allerminst in het belang van de afzet van ons goede fruit wanneer dit op de buiten landse markten en met name in West-Duitsland wordt aangeboden in een verpakking die in flag rante strijd is met de kwaliteit van het produkt dat er in zit. MEER ANDACHT AAN DE VERPAKKING SCHENKEN WIJ zien in onze dagen dat er steeds meer aandacht wordt geschonken aan de ver pakking van de produkten. Kijkt u maar eens rond in de winkels en warenhuizen. Veel is er veranderd in de laatste tien jaar op dit gebied, en nog zijn we hier niet aan het eind. De grote handelshuizen hebben echter maar al te goed begrepen dat; een goede verpakking de vraag stimuleert en hierop wordt voortgeborduurd. En onzo prachtige appels die van zo uitzonderlijk goede kwaliteit zijn, gaan in dikwijls vuile, te grote meermalige kisten naar het buitenland waar ze op de markten moeten concurreren met het Italiaanse fruit dat wordt aangeboden in een bijzonder aantrekkelijke verpakking. Dat is een zware opgave. Dan spreken we ver der nog maar niet over de extra zorgen welke het gebruik van meermalig fust met zich mee brengt in verband met berekening van statiegeld, opslag van het fust en terugbezorging. Alles zou er voor pleiten om over te schakelen op een malig fust voor onze goede appels en peren, maar er is een groot bezwaar en dat zijn de kosten. De eenmalige kratten zijn te duur in vergelijking met de kosten van het meermalige fust. Dat is het grootste probleem dat om een oplossing vraagt en dat zal niet zo eenvoudig zijn. PROBLEEM DAT OM EEN OPLOSSING VRAAGT IN Noord-Holland heeft men het gedaan door middel van een heffing. Dat is wel het meest aangewezen middel. Dit seizoen zullen we ook weer de heffing krij gen op het fruit dat beneden een bepaalde prijs wordt verkocht, om doordraai van de mindere kwa-liteiten te vergoeden. We vinden dat een weinig gelukkige heffing maar ze is er nu een maal en het zal niet gemakkelijk zijn ze weer te laten verdwijnen, in het bijzonder omdat we te maken hebben met andere fruitgebieden waar men er erg voor geporteerd is. Heel wat liever zouden we dan tenslotte nog een heffing zien voor de kosten van eenmalig fust, hoewel ook dat bezwaren met zich meebrengt. We hopen echter dat de Zeeuwse veilintfmensen dit vraagstuk grondig zullen bestuderen en tot een daad zullen komen want dat het voor de afzet van ons fruit op de duur van het grootste belang zal zijn dat we onze produkten aanbieden in een aantrekkelijke verpak king, staat toch wel als een paal boven water. Juist in tijden waarin de afzet niet vanzelf gaat en elke cent meer of minder van grote invloed is, zal dit vraagstuk urgent zijn. Met ons sortiment en onze kwaliteit zijn wc behoorlijk „bij de tijd". Met de aanbieding zijn we ech ter een heel eind achter want dat doen we nog precies eender als 20 jaar geleden en dat is jammer. WANNEER dit overzicht u onder ogen komt, zal voor ons het aardbeienseizoen afgelopen zijn. Volgende week hopen we u iets te kunnen ver tellen over de resultaten er van. Het is zo dat het voor velen een teleurstellend seizoen is geweest. Toch zal het de beroepsaardbeienkweker het er niet van weerhouden om voort te gaan met deze teelt. Met name noemen we dan «le beroepsaard beienkweker. De man die «le teelt al vele jar«'n l»eo<»font en al m«»er ups en downs heeft meege maakt met dit produkt. Hij is nu al bezig om een goe<! „zaaibed" klaar te maken v«>or de aanplant zomer I960, waarvoor het beste maar nauwelijks goed genoeg is. Het afgelopen seizoen heeft hem opnieuw geleer«l welke rassen er bij «Ie consument in willen <*n tegen een lage kostprijs geteehi kun nen worden. In onze tijd is het niet meer mogelijk jaren a«*h- tereen met enkele rassen venier te gaan. Vroeger kon «lat wel. Nu niet m«H^r. Steeds komen er nieu we rassen naar voren welke zich «uiige tijd kuiuH'n handhaven en «lan weer worden ver«lrongen door andere welke beter schijnen te zijn. Zo moet er steeds nauwlettend op wortlen toegi'zien wat de afzetniogelijkhe<len zijn voor bepaalde rassen en welke kanten men er mee uit kan. Voor zover mogelijk en verantwoord is, hopen we u steeds op «Ie hoogte te houden van de rassen die wat Ixdoven, want al zijn er dan geen juichtonen in de klein- fruitcentra van Zeeland, de gang van zaken van het ogenblik zal de kleinfruitkw<>k<M* enkel maar stimuleren om met zijn produkt zijn concurrent «Ie baas te blijven en de beste prijs te maken. On danks alles zien we immer» nog steeds op de vei lingen dat «1e beste partijen ook de hoogste prijzen opbrengen. Het zijn juist die enkele centen per kilo welke «1e balans kunnen doen omslaan van verlies naar winst. Dat zien we ook weer dui«lelijk bij de fram bozen. Vergelijk «le industrieprijs maar eens met die van frambozen in doosjes, kwaliteit I. Het gaat er juist om die laatste kwaliteit te kunnen kwek«ui. Voor «Ie industriekwaliteit komt niet zoveel vak kennis kijken. Dat kan iedereen wel, maar als er e«>n boterham aan verdient wordt, zal deze toch zeker niet belegd zijn. Zo zal ook «1e kweker die «Ie laatste jaren het kleinfruit op zijn b«Mlrijf heeft gebracht onnlat het. er mee „ging" zich afvragen of het niet beter is zich maar te bepalen tot de voor zijn bedrijf ge- eigende teelten waarmee hij vertrouwd is, hetzij hard fruit of akkerbouw. Wanneer het bedrijf "r zich niet voor leent, ook in verbum! met «le per- sfineelsbezetting en afzetmogelijkheden lijkt het ons beter zich af te vragen of het oude spreek- wo«»rd „Schoenmaker bljjjf bij je l«*est", ook hier niet van toepassing is. D»'ze week zal er ook 'een belio«>rlijk kwantum rod<» bess«'n aangevoerd zijn. We koesteren hoop «lat de afzet hiervan wat vlotter zal gaan. Zwarte bessen beginnen ook te komen. De prijs van dit prothikt zal wel goed zijn, maar het aantal kilo's zul in onze omgeving sterk tegenvallen. Voor velen zal de hoge prijs «le teelt niet goed kun nen maken onnlat er geen bessen aan «le struiken hangen. Ondertussen komt het hard fruit seizoen steeds dichterbij. We gaan weer al kijken naar de maat van de Yellow's «lie een goe«i«' oogst belov«*n te geven. Zowel in de tuinbouw ais in de landbouw zitten we midden in «Ie oogsttij«l. Tot de volgende w«M?k. WIJ LAZEN VOOR U in „Groenten en Fruit": dat de Italiaanse pruimenoogst 1960 wordt geschat op 85.400 ton tegen 99.080 ton in 1959. dat met ingang van 1 juli 1960 in Israël alleen nog maar tomaten van het ras Mo neymaker geteeld mogen worden. dat. in de eerste week van juli in Zuid- Duitsland reeds de eerste appelen van de oogst 1960 aangevoerd worden. in het vakblad voor de Groothandel: dat uit een verslag van de veilingsvereni- ging „Zuid-Beveland" te Goes blijkt dat het Zeeuwse appelsortiment op het ogen blik sterk wordt beheerst door vier rassen waarvan de goudreinette me 21,9 van de totale aanvoer nog steeds het belangrijkste is, direct gevolgd door de Jonathan met 21,2 °/o. Op de derde plaats komt de Golden Delicious met 13 r/c en de vierde plaat» wordt ingenomen door de Cox's Orange Pippin met 12,3 °/o. Verder wordt opgemerkt dat ten opzichte van 1955 de aanvoer van Cox's vrijwel ge lijk is gebleven terwijl het aanbod van Gol den Delicious op de veiling in Goes in 1955 nog maar 3,4 van het totale aanbod be droeg tegen het afgelopen jaar reeds 13 Bij de peren is in Goes de Conference het belangrijkste ras met 22,4r: o van de totale aanvoer. Met 11,2 is de Clapps Fa vorite een goede tweede. Bij de pruimen zijn in Goes Reine Claude d'Ouillin en On tario de belangrijkste rassen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1960 | | pagina 11