Het vraagstuk van het eenmalig fust
TUINBOUW
Schatting van de fruitoogst
Verlaging invoerrechten
Euromarkt
DINGEN VAN DE WEEK
ZATERDAG 9 JULI 1969
527
|\E Nederlandse fruitveilingen zijn nog niet zover dat ze op vrijwillige basis
kunnen komen tot het gebruik van eenmalig fust bij de export van be
paalde appel- en peren-rassen. Dat is duidelijk gebleken tijdens de, vorige week
in Utrecht gehouden, vergadering van fruitveilingen, waar dit probleem aan de orde
is gesteld. Het dagelijks bestuur van het Centraal Bureau van de Tuinbouwvei
lingen had plannen om op basis van vrijwilligheid het komende seizoen de ap
pelrassen Golden Delicious en Cox's Orange Pippin in eenmalig fust aan te
bieden. Als daar wat van komt zal het regionaal moeten gebeuren, want lan
delijk komt er niets van.
EIDRAAD bij de besprekingen omtrent dit
L punt was de regeling voor eenmalig fust
zoals deze het vorig jaar in Noord-Holland heeft
gegolden en welke daar ook dit jaar zal worden
voortgezet. Daarbij werd het eenmalig fust aan
de handel voor verlaagde prijzen beschikbaar ge
steld en de kosten van deze subsidie werden ge
dragen door de telers van de betreffende rassen,
waarvoor een heffing op deze appels werd inge
houden van 90 cent, per 100 kg. Ook het dagelijks
bestuur van het Centraal Bureau van de Tuin
bouwveilingen dacht in de richting van een hef-
OP basis van de landelijke standcijfers van
appelen en peren, welke zijn berekend uit
de waarnemingen van de rijkstuinbouwconsu-
lentschappen, heeft de directie Tuinbouw van
het ministerie van Landbouw en Visserij een
schatting gemaakt van de oogst in het komende
seizoen.
Deze schatting heeft enkel betrekking op de
voor de handel geteelde pro-dukten; de produktie
uit volks- en particuliere tuinen is hierin niet
begrepen.
Tot ongeveer 1954 bedroeg het vruchtdragend
areaal peren rond de 13.000 ha, daarna daalde
het areaal tot beneden de 11.000 ha. Het stand-
cijfer van peren in 1960 is wel iels hoger dan het
veeljarig gemiddelde, doch niet hoog genoeg om
de daling van het areaal, die dus 15 °/o bedraagt,
Ie compenseren.
Na het aanvankelijk sterk toegenomen vrucht
dragend areaal appelen in de eerste na-oorlogse
jaren is na 1953, evenals bij peren, een daling in
het areaal te constateren. Deze vermindering
wordt in het seizoen 1960-61 evenwel ten volle
gecompenseerd door de goede stand van het ge
was. De te verwachten oogst van appelen ligt
dan ook boven die van het veel jarig gemiddelde.
De produktie van de voorgaande jaren en de
produktie-schattingen voor dit jaar zijn als volgt:
appelen peren
297.000 ton 122.000 ton
298.000 99.000
141.000 33.000
383.000 145.000
325.000 130.000
310.000 105.000
Van de hierboven genoemde cijfers zijn die
over 1959 '60 de voorlopige, terwijl uiteraard voor
1960/'61 de schattingen worden gegeven.
gem. 194748-1959 60
1956/'57
1957 '58
1958/ 59
1959/ '60
1960 61
MET ingang van 1 juli j.l. zijn de invoerrech-
ten voor de onderlinge handel tussen de
zes E.E.G.-landen West-Duitsland, Italië, Frank
rijk, Luxemburg. België en Nederland) opnieuw
met 10 °o verlaagd.
De eerste verlaging van de invoerrechten tus
sen deze landen vond plaats op 1 januari 1959.
Deze verlaging van de onderlinge invoerrech
ten is een onderdeel van de geleidelijke afschaf
fing van deze invoerrechten tussen de Euro-
marktlanden. De maatregel van 1 juli is geheel
volgens de regels van het E.E.G.-verdrag. On
langs is door de Raad van Ministers tot versnelde
uitvoering besloten, maar daar heeft de verlaging
van thans nog niets mee te maken.
Van deze versnelde uitvoering gaan we pas
iets merken op 1 januari 1961. Op die datum n.l.
worden de binnentarieven voor niet-geljberali-
seerde landbouwprodukten nog eens met 5
extra verlaagd.
Er behoeft niet verwacht te worden dat de
verlaging merkbare invloed zal hebben op de
afzet van onze produkten. Dat is trouwens ook
de bedoeling van de overeenkomst. Men wil
alles zo geleidelijk mogelijk doen verlopen en
daarom gaat de afschaffing ook in étappes.
We vermelden het echter om aan te geven dat
de ontwikkeling voortgaat en dat de Euromarkt
steeds meer een feit wordt. Dat hebt u trouwens
ook de vorige week kunnen zien toen we schre
ven over de onderlinge invoer.
fing om de kosten van het eenmalig fust te be
talen.
WIJ hebben op het ogenblik nog niet verno
men of er in Zeeland plannen bestaan om
zich verder te gaan bezig houden met dit vraag
stuk. We hopen van harte dat het zal gebeuren
want het lijkt ons voor de fruitteelt van het
grootste belang dat er een oplossing komt voor
het fustvraagstuk en wanneer dit op landelijk
niveau nog niet mogelijk is dan zal er toch zeker
regionaal wat dienen te gebeuren, speciaal in
een gebied als Zeeland dat er altijd prat op
gaat dat het toon aangevend is voor de Neder
landse fruitteelt. Het percentage hoogwaardige
rassen is iiv ons fruitgebied hoger dan in welke
andere fruitcentra van ons land. We hebben veel
goede Cox's en prachtige Golden Delicious. Het
is echter allerminst in het belang van de afzet
van ons goede fruit wanneer dit op de buiten
landse markten en met name in West-Duitsland
wordt aangeboden in een verpakking die in flag
rante strijd is met de kwaliteit van het produkt
dat er in zit.
MEER ANDACHT AAN DE VERPAKKING
SCHENKEN
WIJ zien in onze dagen dat er steeds meer
aandacht wordt geschonken aan de ver
pakking van de produkten. Kijkt u maar eens
rond in de winkels en warenhuizen. Veel is er
veranderd in de laatste tien jaar op dit gebied,
en nog zijn we hier niet aan het eind. De grote
handelshuizen hebben echter maar al te goed
begrepen dat; een goede verpakking de vraag
stimuleert en hierop wordt voortgeborduurd. En
onzo prachtige appels die van zo uitzonderlijk
goede kwaliteit zijn, gaan in dikwijls vuile, te
grote meermalige kisten naar het buitenland
waar ze op de markten moeten concurreren met
het Italiaanse fruit dat wordt aangeboden in een
bijzonder aantrekkelijke verpakking.
Dat is een zware opgave. Dan spreken we ver
der nog maar niet over de extra zorgen welke
het gebruik van meermalig fust met zich mee
brengt in verband met berekening van statiegeld,
opslag van het fust en terugbezorging. Alles zou
er voor pleiten om over te schakelen op een
malig fust voor onze goede appels en peren, maar
er is een groot bezwaar en dat zijn de kosten. De
eenmalige kratten zijn te duur in vergelijking
met de kosten van het meermalige fust. Dat is
het grootste probleem dat om een oplossing
vraagt en dat zal niet zo eenvoudig zijn.
PROBLEEM DAT OM EEN OPLOSSING
VRAAGT
IN Noord-Holland heeft men het gedaan door
middel van een heffing. Dat is wel het meest
aangewezen middel.
Dit seizoen zullen we ook weer de heffing krij
gen op het fruit dat beneden een bepaalde prijs
wordt verkocht, om doordraai van de mindere
kwa-liteiten te vergoeden. We vinden dat een
weinig gelukkige heffing maar ze is er nu een
maal en het zal niet gemakkelijk zijn ze weer
te laten verdwijnen, in het bijzonder omdat we
te maken hebben met andere fruitgebieden waar
men er erg voor geporteerd is. Heel wat liever
zouden we dan tenslotte nog een heffing zien
voor de kosten van eenmalig fust, hoewel ook
dat bezwaren met zich meebrengt.
We hopen echter dat de Zeeuwse
veilintfmensen dit vraagstuk grondig
zullen bestuderen en tot een daad zullen
komen want dat het voor de afzet van
ons fruit op de duur van het grootste
belang zal zijn dat we onze produkten
aanbieden in een aantrekkelijke verpak
king, staat toch wel als een paal boven
water. Juist in tijden waarin de afzet
niet vanzelf gaat en elke cent meer of
minder van grote invloed is, zal dit
vraagstuk urgent zijn. Met ons sortiment
en onze kwaliteit zijn wc behoorlijk „bij
de tijd". Met de aanbieding zijn we ech
ter een heel eind achter want dat doen
we nog precies eender als 20 jaar geleden
en dat is jammer.
WANNEER dit overzicht u onder ogen komt, zal
voor ons het aardbeienseizoen afgelopen zijn.
Volgende week hopen we u iets te kunnen ver
tellen over de resultaten er van. Het is zo dat het
voor velen een teleurstellend seizoen is geweest.
Toch zal het de beroepsaardbeienkweker het er
niet van weerhouden om voort te gaan met deze
teelt. Met name noemen we dan «le beroepsaard
beienkweker. De man die «le teelt al vele jar«'n
l»eo<»font en al m«»er ups en downs heeft meege
maakt met dit produkt. Hij is nu al bezig om een
goe<! „zaaibed" klaar te maken v«>or de aanplant
zomer I960, waarvoor het beste maar nauwelijks
goed genoeg is. Het afgelopen seizoen heeft hem
opnieuw geleer«l welke rassen er bij «Ie consument
in willen <*n tegen een lage kostprijs geteehi kun
nen worden.
In onze tijd is het niet meer mogelijk jaren a«*h-
tereen met enkele rassen venier te gaan. Vroeger
kon «lat wel. Nu niet m«H^r. Steeds komen er nieu
we rassen naar voren welke zich «uiige tijd kuiuH'n
handhaven en «lan weer worden ver«lrongen door
andere welke beter schijnen te zijn. Zo moet er
steeds nauwlettend op wortlen toegi'zien wat de
afzetniogelijkhe<len zijn voor bepaalde rassen en
welke kanten men er mee uit kan. Voor zover
mogelijk en verantwoord is, hopen we u steeds op
«Ie hoogte te houden van de rassen die wat Ixdoven,
want al zijn er dan geen juichtonen in de klein-
fruitcentra van Zeeland, de gang van zaken van
het ogenblik zal de kleinfruitkw<>k<M* enkel maar
stimuleren om met zijn produkt zijn concurrent
«Ie baas te blijven en de beste prijs te maken. On
danks alles zien we immer» nog steeds op de vei
lingen dat «1e beste partijen ook de hoogste prijzen
opbrengen.
Het zijn juist die enkele centen per kilo welke
«1e balans kunnen doen omslaan van verlies naar
winst. Dat zien we ook weer dui«lelijk bij de fram
bozen. Vergelijk «le industrieprijs maar eens met
die van frambozen in doosjes, kwaliteit I. Het gaat
er juist om die laatste kwaliteit te kunnen kwek«ui.
Voor «Ie industriekwaliteit komt niet zoveel vak
kennis kijken. Dat kan iedereen wel, maar als er
e«>n boterham aan verdient wordt, zal deze toch
zeker niet belegd zijn.
Zo zal ook «1e kweker die «Ie laatste jaren het
kleinfruit op zijn b«Mlrijf heeft gebracht onnlat het.
er mee „ging" zich afvragen of het niet beter is
zich maar te bepalen tot de voor zijn bedrijf ge-
eigende teelten waarmee hij vertrouwd is, hetzij
hard fruit of akkerbouw. Wanneer het bedrijf "r
zich niet voor leent, ook in verbum! met «le per-
sfineelsbezetting en afzetmogelijkheden lijkt het
ons beter zich af te vragen of het oude spreek-
wo«»rd „Schoenmaker bljjjf bij je l«*est", ook hier
niet van toepassing is.
D»'ze week zal er ook 'een belio«>rlijk kwantum
rod<» bess«'n aangevoerd zijn. We koesteren hoop
«lat de afzet hiervan wat vlotter zal gaan.
Zwarte bessen beginnen ook te komen. De prijs
van dit prothikt zal wel goed zijn, maar het aantal
kilo's zul in onze omgeving sterk tegenvallen.
Voor velen zal de hoge prijs «le teelt niet goed kun
nen maken onnlat er geen bessen aan «le struiken
hangen.
Ondertussen komt het hard fruit seizoen steeds
dichterbij. We gaan weer al kijken naar de maat
van de Yellow's «lie een goe«i«' oogst belov«*n te
geven. Zowel in de tuinbouw ais in de landbouw
zitten we midden in «Ie oogsttij«l.
Tot de volgende w«M?k.
WIJ LAZEN VOOR U
in „Groenten en Fruit":
dat de Italiaanse pruimenoogst 1960 wordt
geschat op 85.400 ton tegen 99.080 ton in
1959.
dat met ingang van 1 juli 1960 in Israël
alleen nog maar tomaten van het ras Mo
neymaker geteeld mogen worden.
dat. in de eerste week van juli in Zuid-
Duitsland reeds de eerste appelen van de
oogst 1960 aangevoerd worden.
in het vakblad voor de Groothandel:
dat uit een verslag van de veilingsvereni-
ging „Zuid-Beveland" te Goes blijkt dat
het Zeeuwse appelsortiment op het ogen
blik sterk wordt beheerst door vier rassen
waarvan de goudreinette me 21,9 van de
totale aanvoer nog steeds het belangrijkste
is, direct gevolgd door de Jonathan met
21,2 °/o. Op de derde plaats komt de Golden
Delicious met 13 r/c en de vierde plaat»
wordt ingenomen door de Cox's Orange
Pippin met 12,3 °/o.
Verder wordt opgemerkt dat ten opzichte
van 1955 de aanvoer van Cox's vrijwel ge
lijk is gebleven terwijl het aanbod van Gol
den Delicious op de veiling in Goes in 1955
nog maar 3,4 van het totale aanbod be
droeg tegen het afgelopen jaar reeds 13
Bij de peren is in Goes de Conference
het belangrijkste ras met 22,4r: o van de
totale aanvoer. Met 11,2 is de Clapps Fa
vorite een goede tweede. Bij de pruimen
zijn in Goes Reine Claude d'Ouillin en On
tario de belangrijkste rassen.