SJoor de <*Orouw
Och
waren
alle
mensen wijs
rr
EEN PAAR MINUTEN
van bet platteland
onder redactie van mevrouw l. n. huijsman—griep
Van het hoofd naar de voeten
Waarom
ZEEUWS LANDBOUWBLAD
MIJN goede vaderstad Groningen gaat een grote week tegemoet, want
voor één week zullen we „Modestad" zijn, althans we zijn geprocla
meerd tot deze hoge titel. Of we de naam kunnen waar maken, zal later
moeten blijken, doch het zal niet aan de winkels liggen. Iedere détaillist
slooft zich uit om met het mooiste en nieuwste voor de dag te komen en de
étalages zijn bedolven onder de .,Nouveauté's".
Het zal voor ons, in de regel vrij sobere Groningse vrouwen moeilijk
worden weerstand te bieden aan al dat moois. Gelukkig zal ieder wel wat
naar haar smaak kunnen vinden, dat prettig te dragen zal zijn, dat niet
gauw vervelen gaat en dat bij de persoon in kwestie past..., 't Is maar
een afwegen van wat men wel en wat men niet kan dragen. En bij veel
vrouwen zit hem juist daar de kneep.
IEZERESSEN, zit u net als ik graag op een
k terrasje of achter een caféraam in onze
Herestraat of aan uw .markt in Goes de voorbij
gangers te bekijken? Het is een leuke bezigheid.
Je ziet veel goeds, maar ook veel, dat beter kon.
Deze zomer zullen we in onze Herestraat de> fou
ten van de modeweek kunnen zien. Ze liggen nu
al in de mooie étalages op de klanten te wach
ten.
In het meest opvallende hoekje vóór aan de
straat in een hoekétalage staat een rijtje Tiroler-
hoedjes van vilt en zelfs van het glanzende mélu-
sine, dat totaal niet past voor deze jolige hoofd
deksels. Er zou eén aankondiging moeten staan
met zoiets als: ..Alleen voor jonge meisjes" of
„Beneden de achttien jaar", want nu ziet men
er al dames van onbestemde leeftijd mee lopen.
Het kan misschien een aardige grap zijn daar
boven in de bergen van Tirol, maar deze hoeden
zijn beslist geen stadsdracht voor volwassenen.
Zij, die ze wel dragen, verraden een gebrek aan
stijl.
is een hele afstand, maar op mijn critiserende
wandeling stond de schoenenwinkel naast de
Tirolerhoeden en omdat ik toch in een veroor-
deel-stemming was, viel mijn oog op een uit
stalling van wit schoeisel. Nu is wit schoeisel op
zichzelf niet te veroordelen als zomerdracht. Het
kan luchtig zijn, het staat goed bij blauw en bij
gebloemde stoffen met witte ondergrond. Het
kan zelfs een gedekte kleur van de kleding wrel
eens een zomers aanzien geven.
Zij, die leven op een voet, die boven maat 40
vereist, zullen wel wat voorzichtig dienen te zijn
met al die witte schoenen omdat „wit" de voet
nog groter doet lijken, maar verder.... valt er
niets van te zeggen.
moeten die witte schoenen in de mooie Here-
straat-étalages het toch ontgelden? Nu, het
leek wel of wit leer gewoon maar wit leer
nog niet mooi genoeg was als zomerdracht. Daar
om had de fabrikant het opvallende wit nog op
gesierd met glinsterend zilver. Reepjes, slipjes,
sterretjes, rondjes en blokjes zilverband versier
den de pumps en deze waren echt niet als
avondschoen bedoeld, maar als schoentje voor
alledag. Men griezelt nu al van al die Assepoes-
tersmuiltjes, die we van de zomer zullen zien.
Gelukkig kan deze gril nooit lang duren, want
hoe stelt men zich het onderhoud van al dat wit
met zilver voor? In weinig weken zullen ze be
slist ontoonbaar zijn.
We mogen nu misschien nog veronderstellen,
dat niet zo heel veel vrouwen erin zullen lopen,
maar we behoeven nog niet eens zo heel lang
terug te denken om bij de zomer van de licht
blauwe en roze schoenen aan te landen. Ze wer
den veel gedragen doch deze opvallende onge
distingeerde éénda'gsvliegen gingen gauw ver
velen, zelfs jonge meisjes hadden er zó genoeg
van.
ALS we nu eens kritisch terugdenken aan de
mode, zoals we die op straat zagen dragen,
dan slaat ons ook nog wel even de kleur uit. Zegt
v. eens eerlijk„Zou iedereen die witte, crème en
lichtgele schoenen, bruine kousen en donkere
mantels of bontjassen mooi hebben gevonden?"
Toch zag men ze dragen en niet weinig ook. Niet
alleen door mooie jonge vrouwen, die wel met
alles uit de weg kunnen. Och heden, neen. Ook
de lieve kleine schommel met dikke onderdanen
en korte brede voeten liep op deze manier opge
tuigd langs 's Heren wegen.
Hadden al deze dames nu eens vol zelfkennis
Sn de beroemde onmisbare lange spiegel ge
keken. dan zouden ze hebben geweten, dat bij
een donkere jas of bontjas ook donkere schoe
nen gedragen moeten worden om het goede
evenwicht te bewaren. Dan hadden ze ook ge
zien, dat lichte schoenen een korte brede voet
niet flatterenmen kan ze alleen 's zomers dra
gen bij lichte kleren omdat ze daarbij niet zo
opvallen.
Die donkere kousen namen wij oudere vrouwen
waarschijnlijk over van de jeugd, die ze weer
oppikt van foto's van B.B. enz.
Zo zien we hoe gemakkelijk het voor ons alle
maal is om te verdwalen in het Rijk der Mode. Het
eompas, dat ons moet leiden „DE GOEDE
SMAAK" slaat weleens af door de schok van
al die nieuwigheden. Het blijft dus steeds maar
weer „OPPASSEN" om de juiste richting te be
waren.
WE zijn vooral in de zomer niet zo „hoederig"
uitgevallen Er zijn anders wel wonderlijke
bouwsels te zien. Als we graag zoiets willen heb
ben voor een bruiloft of zo, dan zijn er prachtige
exemplaren te kust en te keur. Alleen laten we
ons nu niet voorstellen, dat we er op een morgen
mee over de markt moeten lopen om onze weke
lijkse boodschappen te doen. Ze zijn een „extra"
en dus duur. In mijn lijfblad staat een foto van
een pagina in kleur, waarop alleen een beeldig
jong vrouwenhoofd staat met een nog beelöiger
hoed op van twee rozen en een knop. Het geheel
is werkelijk betoverend, maar het leven is zelden
zo betoverend, dat dergelijke rozenhoedjes er v<j
passen. Dus slaan we deze bladzijde om en dan
gaan we over tot de meer sportieve, maar toch
flatteuze hoofddeksels, die wel in de praktijk van
het leven passen en daarom gaat het toch.
VUANT ook in het dagelijks leven kunnen we
zonder in uitersten te vervallen „goed
gekleedzijn. We mogen ons als vrouwen geluk
kig prijzen, dat we mogen leven in deze tijd nu
de „mode" is gedemocratiseerd. Deze uitdrukking
is niet van mij, maar van mej. Kanteman (Van
Menko N.V.), die op de kaderdag van de pro
vinciale kledingcommissies een lezing hield over
de „textiel". Zij vertelde van de korte tijd, die er
verliep tussen de vertoning van de collecties in
Parijs en Rome en de détailverkoop in de Neder
landse zaken. Maar ze gaf ook een overzicht van
de zorgen, die aan het brengen van een stoffen-
collectie vooraf gaan, de lange tijd, die er mee
gemoeid is en de gok, die erin zit. Of de kleur
zal gaan, of een bepaald weefsel het zal doen, of
de lijn zal veranderen en veel problemen meer.
Ze vertelde van het drukken van de katoenen
weefsels, van de dessins en de variaties in het
weven. Met de dessins waren we meteen op een
glibberig pad. Denkt u maar eens aan al die
bloemen op onze zomerjurken. De collectie van
Boussac was ook rijk aan bloemen, die het uit
stekend doen onder een zuidelijke zon, maar lang
niet altijd onder onze koele noordelijke luchten.
X17AT naar eigenlijk, dat in de Mode,
de uitersten van kleur en gloed
niet altijd smaakvol kunnen zijn. Maar
het is nu eenmaal niet anders. Kleren
zijn slechts het omhulsel van een mens.
Zijn ze al te opvallend, dan verdwijnt de
mens in het niet. Hieruit volgt dat de
persoon beter uitkomt in kleren van een
gepaste ingetogenheid, die niet saai be
hoeft te zijn. IntegendeelWie de
Schouwse dames in Goes op de Voque
kledingshow zag lopen, heeft de juiste
toepassing in de praktijk gezien. Laten
wij hopen, dat dit voorbeeld nog vaak
nagevolgd mag worden.
D. ELEMA—BAKKER.
|\E gemiddelde leeftijd komt steeds hoger te
liggen, de geest van de tijd eist dat wij er
jong blijven uitzien en al kunnen wij ons nog zo
jong voelen, het uiterlijk moet ook meewerken
om de indruk van gezondheid en kracht te
accentueren. Met „wij" zijn dan in hoofdzaak de
jonge en niet meer zo jonge vrouwen bedoeld.
Oude vrouwen bestaan niet meer in deze tijd van
wetenschappelijk verantwoorde schoonheids
preparaten en goede verzorging van het lichaam.
EEN GEZONDE HUID
TEN gezonde huid geeft een stralend uiterlijk
maar eist verzorging met dag- en nacht
crème en een tonic met reinigende kracht. Men
heeft zich afgevraagd of de jeugdige toestand
van de huid veroorzaakt of althans bevorderd
wordt door bepaalde hormonen die misschien in
het ouder wordende organisme niet meer in
dezelfde mate geproduceerd worden en of men
door toediening van die hormonen op de huid
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Zo blijf ik de schoonste van het land.
deze zou kunnen „verjongen". Nu is het ouder
worden een verschijnsel waaraan alle weefsels en
organen deel nemen en de hormoonklieren ver
ouderen mee. Dit neemt niet weg dat een aan
vullende toediening van hormonen bij oudere
mensen bepaalde ouderdomsverschijnselen kan
verminderen. Zo heeft een hormoon-cz-ème, mits
wetenschappelijk samengesteld, zoals dit o.in.
gebeurt in Oss, een bepaalde werking op de huid.
Men heeft daar het endocil-homioon ter be
schikking, dat uitsluitend op de huid werkzaam
is en dus geen invloed heeft op andere lichaams
functies. Dit bijzondere huid-hormoon stimuleert
de cel-delingen van de huidcellen en bevordert
de voeding van deze cellen door verhoogde op
name van druivensuiker, waardoor een betere
teint ontstaat.
DAG EN NACHT IN DE WEER
HET endocil-hormoon is dag en nacht voor u
in de weer. De nachtcrème met dit hormoon
herstelt, terwijl u slaapt, het vochtevenwicht in
de huid, het weefsel wordt versterkt en de huid
is bij het ontwaken weer soepel geworden. De
dagcrème voorkomt uitdrogen door vochtverlies
en is de gezonde basis voor poeder en make-up.
's Avonds dient de huid gereinigd te worden
met een tonic. Elk spoortje van stof en :vuil
wordt dan verwijderd, terwijl een vermoeide huid
erdoor gestimuleerd wordt.
Na het reinigen wordt de nachtcrème opge
bracht. En ook in de- ochtend komt de reinigende
tonic weer van pas, waarna de dagcrème aan de
beurt komt.
Nieuw is ook een vloeibare crème, zonder en-
docol-hormoon, die zowel overdag als 's nachts
kan worden gebruikt en een sterk bevochtigende
werking heeft. Deze kan voor elke huidsoort en
door jong en oud in plaats van de dag- en nacht
crème worden aangewend. Van dit principe van
Zie verder volgende pagina
