DE BOERENJEUGD
ZWITSERSE SNEEUWTRIP
IN OKTOBER
ORGAAN VAN DE LANDBOUW JONGEREN GEMEENSCHAP ZEELAND
Een nieuwe lente
I
ZATERDAG 26 MAART 1966
Redactie: L. Hage, L. Felius, A. Deist, M. Murre, Z. Poppe en M. Risseeuw.
Eind-redacteur: C. J. van Damme, Telef. 01108206. Redactie-adres: Landbouwhuig, Goes.
Reisbeschrijving van een oud-redaktielid
(siot.:
Als een eeuwigdurend perputuurn
mobile voltrekt zich ieder jaar weer
opnieuw de wisseling der seizoenen.
Haast onmerkbaar gaan de seizoe
nen in elkaar over: het najaar in
de winter en de winter in het voor
jaar. Zwart en grauw lagen tot
voor enkele weken de vruchtbare
Zeeuwse akkers. Ze lagen daar te
•wachten op het sein om te ontwa
ken, op die zachte, onmerkbare
aanraking van moeder Natuur. En
plotseling was daar dan die myste
rieuze overgang: het is welhaast
als het sprookje van Doornroosje,
die door de schone Prins met een
zachte kus uit een lange slaap tot
het leven werd teruggeroepen.
Ook de velden en akkers, de vo
gels, planten en bomen zijn als het
ware door een onzichtbare adem
tocht beroerd en bereiden zich voor
op een nieuw leven, een nieuw jui
chend opbloeien. We staan weer
aan het begin van een nieuw hoofd
stuk in de cyclus van de wederople
ving van de natuur.
We beschouwen dit alles als iets
heel gewoons. We hebben dit al zo
dikwijls meegemaakt en maken ons
nergens meer druk over. Wanneer
het slecht weer is klagen we dat we
moeten stoppen met vlas of bieten
zaaien en we zitten ons te ergeren.
En wanneer dan alles in de grond
zit, maken we ons weer zorgen of
alles goed zal groeien en we kunnen
het niet hebben, dat bij buurman de
gewassen beter staan.
En wanneer het zover is, is het
voorjaar weer voorbij en we hebben
geen tijd gehad om ervan te genie
ten
-it-
Men is tegenwoordig in staat al
les tot begrijpelijke normen te her
leiden. We weten, dat we vermoede
lijk van de zee-apen afstammen en
hoeveel A.O.W. we moeten betalen.
We vinden het heel gewoon, dat er
Russische en Amerikaanse kunst
planeten door het heelal vliegen en
dat Chessman al zo'n jaar of tien in
de dodencel zit. We verwonderen
ons er niet over dat een prinses een
fotograaf als man krijgt en dat men
met melk meer mans is. En zo zijn
er nog zoveel dingen, waarover men
zich niet meer druk maakt.
Maar heeft u zich wel eens afge
vraagd waarom de kieviten steeds
naar diè plaats terugkeren, waar zij
<hjn uitgebroed of waarom een bc
paalde bloem maar eens in de zo
veel jaar bloeit? Kunt u misschien
uitleggen hoe een trekvogel zo on
feilbaar zijn weg naar zijn broed
plaats terugvindt?
De natuur is iets onbegrijpelijks,
iets fascinerends, in hoofdlijnen
hetzelfde en toch altijd nieuw. Wan
neer u op een stille morgen eens er
gens midden in de polder of aan
een zeedijk gaat zitten en u let goed
op wat er rond u gebeurt, is er al
tijd wel iets te zien. Een koppel wil-
Zo stonden we dan na enkele uren
een 400 m lager en besloten om maar
verder te gaan, samen met een hele
stoet auto's die naar Erstfeld wilden
om te proberen daar hun auto op de
trein te kragen. In Göschenen kon
men het niet verwerken. Naar later
bleek kon dat ook in Erstfeld niet.
Onderweg moesten we telkens stop
pen voor auto's die dwars op de weg
stonden of niet meer weg kwamen.
Anderen waren weer bezig om sneeuw
kettingen aan te leggen.
de eenden landt druk snaterend in
een sloot en de jonge woerd met
zijn mooie kleuren is druk bezig zijn
wijfje te behagenroerloos op
één poot staat daar in de sloot een
blauwe reiger, tien minuten, een
kwartier staat hij doodstil, totdat
plotseling zijn lange bek uitschiet en
ij een forse paling bemachtigt. En
daar op de wintertarwe zijn een
paar hazen aan het spelen. Ze ge
ven grote, wilde sprongen, en gaan
er plotseling in grote vaart vandoor.
En hoe mooi kan het 's avonds
zijn, wanneer de zon bijna on
der is gegaan. De natuur maakt zich
op om te gaan slapen en de dieren
van de nacht komen behoedzaam uit
hun schuilplaatsen. Een grote uil zit
daar roerloos op een tak, knippert
even tegen het voor hem nog te felle
licht en besluit dan toch maar zijn
jachtvelden op, te zoeken. Statig
zwevend verdwijnt hij in de avond.
En wanneer men hiervoor de tijd
niet neemt, merkt men het niet
eens op.
En toch gaat het voorjaar niet
zomaar onopgemerkt voorbij. We
kunnen toch dikwijls aan onszelf
merken dat er iets veranderd is,
maar we lopen teveel in de tredmo
len van de dagelijkse sleur, dan om
er nog aandacht aan te besteden.
U zult zich er ongetivijfeld wel
eens op betrappen, dat u zin heeft
om te zingen of om zomaar, net als
de koeien wanneer ze voor het eerst
in de weide gaan, een paar rare
sprongen te maken. Maar wij zitten
nu eenmaal in het harnas van de
conventie en wanneer we zoiets zou
den doen, zou iedereen het raar vin
den.
We hebben onze vergaderingen,
onze verenigingen, commissies en
sub-commissies en hebben al onze
aandacht nodig om ons daarop te
concentreren. Maar trek toch in
dit jaargetijde uw sleurjasje eens
een ogenblikje uit, ontvlucht al uw
dagelijkse verplichtingen en ga eens
op uw eentje de natuur in. Vertoon-
der u over alle mooie dingen en ge
niet ervan. Dit jaargetijde is té mooi
om zo maar ongemerkt voorbij te
laten gaan. En wanneer u eens lust'
heeft een paar sprongen te maken
doe dat dan, daarvoor is het toch
voorjaar.
Een nieuwe lenteU zult dit ar
tikeltje misschien lezen en zeggen:
sentimenteel geklets. Mij goed, dan
al het beste en veel succes met al
uw beslommeringen. Tenslotte is
dit maar een pretentieloos artikel
tje, een bladvulling en ongetwijfeld
zullen er velen zijn, die telkens op
nieuw iets moois in het voorjaar ont
dekken.
v. D.
Enkele keren spraken we nog Neder
landers die mede in de stoet zaten.
Ze moesten naar Italië en waren nog
tot Göschenen gekomen en gingen nu
weer terug om te proberen in Erst
feld hun auto op de trein te krijgen.
Hoe lager we kwamen hoe minder
sneeuw er viel en eindelek ging deze
sneeuw over in regen. Wel een vreem
de ervaring om van de sneeuw in de
regen te komen. In Erstfeld, 1000 m
lager dan Andermatt, hadden we geen
belangrijke hellingen meei*. De meeste
auto's bleven staan voor de trein.
Naar we de volgende dag lazen was
er een aanbod van meer dan 200 auto's
voor de trein geweest en waren er dus
lange wachttijden. Ook lazen we toen
de verhalen over de grote sneeuwval
en de verkeerschaos op de Gotthard,
waar we zo nauw bij betrokken ge
weest waren. Verder, dat niet enkel
de Gotthard maar ook de Grimsel, Sus
ten, Klausen, Furka en Overalppas
door de grote sneeuwval gesloten wa
ren en deze zullen vermoedelijk wel
niet eerder dan in 't voorjaar berijd
baar zijn.
Lugano werd dus afgeschreven.
Wachten op 'de trein met de auto
duurde ons te lang en is ook nog al
prijzig.
Zo belandden we in Luzern, waar
we een dag regen meegemaakt heb
ben. Dit wel tot genoegen van vrouw
lief. Ik ken nu alle grote warenhuizen
in Luzern van binnen. Zowat alles is
daar duurder dan in Nederland. De
andere morgen zijn we met nog steeds
regen naar Bazel vertrokken. We
zagen nog wat sneeuw bij 't overste
ken van de Hauensteinpas, verder
steeds maar weer regen.
Weer huistoe.
In Bazel namen we nog eens extra
benzine in, dit vanwege 't prijsver
schil. In Zwitserland betaalt men
0,40 en in Frankrijk, wanneer men
geen toeristenbonnen heeft, 0,90.
Voor de rest is Zwitserland duurder
dan wij gewend zijn. Men kan echter
in de niet specifieke toeristenplaatsen
vooral om te eten, ook voor een ma
tige prijs terecht. Frankrijk is daaren
tegen vooral de laatste jaren stukken
duurder geworden.
Op onze terugreis door Frankrijk
gingen we ook onze oude kennissen in
de buurt van Reims nog eens opzoe
ken. Hier was echter de stemming
wat betreft de opbrengsten in de
landbouw niet best. Zelf zag ik op
hun bedrijf ruim 20 ha bieten die
eigenlijk het rooien niet waard waren.
Men vertelde ons over 15 ha aard
appelen, die de kosten van 't pootgoed
niet opgebracht hadden en minimale
graanopbrengsten. Sinds 28 april had
men geen regen gehad en dit op een
voor droogte gevoelige grond.
Het was er in de zomer enkele
dagen zo warm geweest dat men in de
buurt niet met een gewone auto op
de asfaltwegen kon komen daar de
wielen door 't wegdek zakten.
Ook voor 't vee, bestaande uit een
50-tal koeien had men weinig eten. De
prijs der melk was nog steeds stijgende.
Men kreeg nu zo wat 0,50. Ook de
kosten, arbeidslonen en belastingen
bleven echter stijgen.
Toch vertelde men, dat wanneer
er in deze omgeving eens wat land
of een boerderij vrij kwam er bui
tensporige prijzen voor betaald wa
ren. Meer zuidelijker lag dit wat
gunstiger, maar daar was de grond
minder en 't gebrek aan arbeiders
nog nijpender.
Nog meer naar 't zuiden stichtte
men reusachtige fruitbedrijven, veelal
door uit N.-Afrika gekomen kolonis
ten met geweldige kapitalen achter
zich. Toch was het met de oogst niet
overal zo slecht gesteld. Er waren
gebieden waar de aardappelen en het
graan zeer goed waren. Later zagen
we zelf in het uiterste noorden van
Frankrijk nog behoorlijke suikerbieten.
Van de verdere thuisreis valt weinig
te vermelden. Heuvel op heuvel af
ging het door 't uitgestrekte noorden
van Frankrijk met zijn nog onafzien
bare suikerbietenvelden en de beruch
te bordjes met „Beteraves, slipge
vaar".
Via Bergen, Brussel, Antwerpen,
waar we nog een kleine zondvloed
meemaakten, ging het nu definitief
huiswaarts.
N. F.
STREEK
WEST ZEEUWS-VLAANDEREN
L. J. GZ. P. M.
Streekavond op 26 maart om 7.30 uur.
Hotel „De Eenhoorn" te Oostburg.
O.a. Muziek Filmvertoning
Bakwedstrjjd (biscuittaart, appeltaart,
cake of sprits) Verloting gebak.
Het wordt een gezellige avond, komt
dus allen!
HET STREEKBESTUUR.
WIE HELPT MIJ AAN COPY?
Iedere week heb ik het nog kunnen uitstellen, omdat er
op het laatste moment steeds nog copy binnenkwam, maar
thans is alles schoon op- Ik heb geen voorraad meer en toch
moet „De Boerenjeugd" iedere week weer vol. Begrijpt U
dat dit niet meevalt?
Daarom doe ik in de eerste plaats een dringend beroep
op de redactieleden om mij per omgaande enkele artikeltjes
toe te sturen.
Voorts wil ik een ieder, die zich de moeite wil getroosten
iets in te zenden, bij voorbaat mijn hartelijke dank betuigen.
Zou het tè overdreven zijn te mogen verwachten, dat
reeds volgende week de eerste brieven mijn brievenbus
binnendruppelen? Ik hoop dat er sprake is van een stroom
VAN DAMME.
I
L
t. ff
