Algemene Vergadering
der LJ.G.
ORGAAN VAN DE LANDBOUW JONGEREN GEMEENSCHAP ZEELAND
Voor flinke zelfstandige
jonge boeren een unieke kans
Naar de bollenin Tholen
55
Richtlijnen voor het
schaatsenrij den
NEGEN MAADEN NAAR CANADA
ZATERDAG 16 JANUARI 1960
Redactie: L. Hage, L. Felius, A. Deist, M. Murre, Z. Poppe en M. Risseeuw.
Eind-redacteur: C. J. van Damme, Telef. 01108206.
Redactie-adres: Landbouwhuis, Goes.
Er zit heel wat meer in-schaatsen--
rijden dan je zo op het óog zou zeggen;
Een flink gedeelte raakt een heel an
dere kant van het lichaam. Als je je
gaat aankleden voor de vijver advi
seer ik een flinke trui, een pet met
oorkleppen en een ruime -broek, de
laatste te dragen over twee kussens
één vóór en één aan de achterzijde.
Bij aankomst aan het schaatsterrein
raad ik je aan om eerst even aan de
kant het ijs te onderzoeken op draag-
vermogen door er flink hard op te
stampen. Een natte voet duidt aan
dat het seizoen nog niet ver genoeg
gevorderd is en dat je beter doet later
nog eens terug te komen. Vele schaat
senrijders houden bij het rijden hun
handen op de rug, maar ik geef de
voorkeur aan een positie waarbij de
handen voor het lichaam worden uit
gestoken nat of je een op je afko
mende trein wilt tegenhouden.
Na enige lessen onder mijn leiding
ben je gereed om te gaan kunstrijden.
Vanzelfsprekend is de eerste figuur
die je gaat proberen het cijfer 1,
maar na korte tijd zul je instaat zijn
een 11 te rijden en met de nodige oefe
ning zelfs 1111.
Als je een rondje met een meisje zou
willen gaan rijden doe je goed het aan
wezige materiaal van te voren nauw
gezet te keuren voor je een keus doet
en een meisjevraagt. Ik zou in het
algemeen zowel het langbenige stop
naaldmodel als het plompe hardwer
kende type vermijden. Lange benen
betekenen lange streken en een
schrikbarende^ snelheid. Gewichtige
jongedames zijn riskant in verband met
een mogelijke dubbele val.
Gèroutineerde schaatsers veroorza
ken door hun plotselinge manier van
stoppen een regen van ijssplinters en
scheppen dikwijls een klein paniek je
onder de onschuldige toeschouwers.
Deze wijze van stoppen is helemaal
niet noodzakelijk. Er is niets verkeerds
aan een gracieuze boog naar de rand
van de ijsbaan, gevolgd door een
krachtige duik in een sneeuwhoop. Hoe
groter de vaart, hoe krachtiger je duik
zal zijn.
Misschien dat ik later nog eens de
verschillende spelletjes met U zal be-
HET leven geeft aan ieder nieuwe kansen en andere mogelijkheden. Twintig-
jaar geleden heeft niemand durven dromen van de mogelijkheid dat er nog
eens een tijd zou komen, waarin de verste afstanden zouden verdwijnen. Wie
durfde toen denken aan jonge hoeren, die „even" negen maanden naar Canada
gaan om daarna toegerust met een nieuw stuk levenservaring naar huis terug
te keren?
Vandaag kan dit. Het is mogelijk voor ieder, die zich daarvoor wil inspannen.
Er is een unieke kans om niet alleen Canada, een land met ruimte en toekomst
te leren kennen, maar tevens om zichzelf een groot stuk levenservaring eigen
te maken.
Er is nu met dit plan een ervaring
van twee jaair. Zowel voor ons hier in
Nederland als voor hen, die de rege
ling in Canada helpen uitvoeren. Zowel-
in 1957 als in 1958. zijn er een flinke
groep jnnge boeren naar Canada ge
gaan. Zij hebben daar negen maanden
of langer op een of meer bedrijven ge
werkt en in deze periode voldoende
verdiend om alle onkosten te kunnen
betalen en eveneens een aardig zak
geld te sparen, dat gebruikt kan wor
den om iets meer van land en volk te
leren kennen.
INHOUD VAN HET PLAN.
Doel van dit plan is, waaraan zowel
de Nederlandse als Canadese regering
volle medewerking verlenen, om jonge
boeren uit Nederland in nauw contact
te brengen met land en volk, maar
vooral ook met het plattelandsleven
in Canada.
Zij die aan dit plan deelnemen als
bezoekers naar Canada met een ver
gunning om er te werken. Een speciale
vergunning dus. In de negen maanden
(kan verlengd worden tot 18 maan
den) is men verplicht op een boerderij
te werken en nadien terug te keren
naar Nederland. Men verdient een be
hoorlijk loon, dat ruim voldoende is
om alle onkosten van reizen enz. terug
te verdienen.
VOOR WIE?
Dit plan is voor twee groepen van
jongeren, n.l:
handelen die op het ijs gespeeld kunnen
worden. Er is één spel dat bekend is
onder de namen: de Zweep, de Slang
of Ieder voor Zich.
Eén van mijn kennissen haalde op
een goede dag eens het waagstuk uit
om aan te haken aan de staart van
een slang. Zijn vrouw heeft nog een
poosje geadverteerd in de rubriek:
„Vermiste personen", maar tenslotte
heeft ze 't maar opgegeven.
JONGEREN EN OUDEREN BEZOEKT ALLEN DE JAARVERGADERING
VAN DE L. J. G.—ZEELAND OP:
WOENSDAG, 20 JANUARI 1960
OM 13 UUR IN DE „PRINS VAN ORANJE" TE GOES.
Inleidster: Mej. H. C. L. Müller Kühlenthal, directrice van het Opleidings
centrum „Middelloo".
Onderwerp: „Opvoeding en opleiding tot actieve vrijetijdsbesteding".
Het L. J. G.-orkest „Tholen" verzorgt de muzikale omlijsting.
De Streek Walcheren zal het toneelstukje „Geen roos zonder doornen" op-
VOeren* ZORGT DAT U EK BIJ BENT!
HET BESTUUR
a.) voor hen, die wel eens iets meer
van de Canadese landbouw, de taal
en de cultuur willen weten en die
daarna in Nederland wensen te
blijven;
h.) voor hen, die er over denken om
in de toekomst te gaan emigreren.
Zij kunnen door deelname zonder
enige risico eerst zelf gaan kijken
en hun mening vormen.
VOORWAARDEN VAN DEELNAME.
Zij die wensen deel te nemen moéten
aan de volgende voorwaarden voldoen:
a.) Het boerenwerk goed verstaan en
bereid en in staat zijn om in Cana
da op een bedrijf te werken.
b.) Voldoende persoonlijkheid om zelf
standig op eigen benen te staan en
in een Canadees gezin te worden
opgenomen.
c. Kennis van de Engelse taal, hoe
meer kennis van de taal hoe beter
het gaat.
d.) Bij voorkeur ongehuwd en in de
leeftijd van 19 tot 30 jaar.
Voor militaire dienst kan uitstel
worden verkregen.
PLAATSING IN CANADA.
De bedrijven waarop de jongens ge?
plaatst worden zijn vooraf uitgezocht
door vertegenwoordigers van de ver
schillende kerkelijke organen in Cana
da. Daarbij wordt zoveel mogelijk re
kening gehouden met de wensen v; 1
de deelnemers en hun vakbekwaam
heid. Men kan dan ook vragen om
plaatsing op een bepaald type bedrijf
en ook voor een bepaalde provincie in
Canada.
Het is de wens van de Canadese rege
ring, dat er een goede spreiding over
heei het land is. Er wordt in ieder ge
val heel veel werk verzet om alles
goed le laten verlopen.
De administratieve verzorging in Ne
derland is in handen van de drie Cen
trale Landbouwjongeren Organisaties,
die zo nauwgezet mogelijk aandacht
aan deze belangrijke zaak wijden.
Ongetwijfeld zult U voor een bezoek aan de hloemhollenvelden de richting
LisseHillegom uitgaan.
Deze streken zijn nu eenmaal over de hele wereld beroemd door hun sier-
teelt-produkten.
I-iet zal waarschwnlijk nog nimmer in U opgekomen zijn te veronderstellen
dat U misschien later met Uw kleinkinderen de mogelijkheid heeft om uitge
strekte velden met prachtige bloemen in Uw eigen provincie te bewonderen.
U zult dan, Opa en Oma geworden
zijnde, misschien met trots'kunnen ver
tellen dat de L. J. G. waarvan U vroe
ger lid bent geweest als één van de
initiatiefneemsters genoemd kan wor
den van de tulpen en irissen-teelt in
Uw gewest.
Uw verhaal zult U dan waarschijn
lijk als volgt aan de jongelui vertellen:
„In mijn jonge tijd was de jeugd nog
ouderwets degelijk. Wij werkten van
's morgens vroeg tot 's avonds laat, ja
zelfs op zaterdagmorgen werd er ge
werkt. Wij hadden veel minder zak
geld dan jullie, maar nooit klaagden
wij, dat wij tekort hadden. Hoewel mijn
soldij in militaire d.enst slechts 1,
per dag was heb ik nog kans gezien
een nieuwe fiets over te sparen.
Wij maakten ons niet druk over een
„supersonische muziek-rage", maar
hielden ons bij klassieke musici als El-
vis Prestly. Wij waren vooral gauw
tevreden en de verenigingen waarvan
wij lid waren konden altijd op ons
rekenen. Wij wisten toen tenminste
wat initiatief was. Een afdeling van
de L. J. G. in Tholen organiseerde een.
cursus in bloembollenteelt".
Met gegevens uit het volgende zult
U dan Uw verhaal zelf kunnen aan
vullen.
NIET ALLEEN ONTSPANNING!
Inderdaad U leest het goed: een cur
sus in bloembollenteelt
Door velen wordt helaas de L. J. G.
alleen maar gezien als een vereniging
waar men alleen ontspanningsavonden
organiseert of waar alle activiteiten die
men doet direct of indirect met muziek,
zang of dans te maken hebben.
Ik wil U daarom een activiteit van
één van de afdelingen van de L. J. G.
met een gering leden-tal niet onthou
den.
De afdeling Stavenisse van de L. J.
G. heeft slechts een 12-tal leden. Het
is bepaald niet eenvoudig om voor een
dergelijk gering aantal mensen iets te
organiseren. Men besloot dan ook zich
voorlopig voornamelijk te zullen toe
leggen op het geven van vakkursussen.
Gezien het belang van het grote aan
tal kleine landbouwbedrijven bj de
bloembollenteelt kwam er vorig jaa-
een cursus in gladiolenteelt tot stand,
die door velen (ook ouderen) met ani
mo werd gevolgd.
De teelt van gladiolen is uiteraard
niet aan een vergunning gebonden.
Bedoelde teelt is in deze plaats reeds
van veel betekenis.
Het L. J. G.-bestuur besloot echter op
de ingeslagen weg voort te gaan en
kontakt werd gezocht met personen uit
bloembollenstreken om ook te komen
tot teelt van bloembollen waarvoor
een teeltvergunning wordt geëist. Van
zelfsprekend worden voor het in aan
merking komen van dergelijke vergun
ningen en voor de teelt eisen van
vakkennis gesteld.
Besloten werd toen een cursus in
tulpenteelt te organiseren.
ANIMO.
Thans komt elke week een leraar
uit Lisse les geven aan 25 jongelui uit
Stavenisse en omstreken in het vak
tulpenteelt. De mentaliteit van de
cursisten kennende menen wj er zeker
van te zijn dat er na de cursus op be
scheiden schaal met de teelt van tul
pen en irissen zal worden begonnen.
De afd. Stavenisse van de Z. L. M.
en de K. A. V. B. hebben bljk gegeven
het initiatief naar waarde te kunnen
schatten. Men heeft een verzoek ge
richt tot het hoofdbestuur der Z. L. M.
om te komen tot vakonderwijs in
bloembollenteelt aan de landbouw
school te Scherpenisse.
Zal het misschien toch nog ooit zo
ver komen dat U tegen Uw kleinkin
deren zegt: „Jullie mogen vandaag
met Opa en Oma f jn een da 3 je naar de
bollenveldenin Tholen"!
L. H.
