HA?or de<*Ureuw
DAAR WAAR MEN STAAT
VORM EN KLEUR
AAF
22
VAN HET PLATTELAND
ONDER REDACTIE VAN MEVROUW L. N. HUIJSMAN—GRIEP
(li)
Een boek, dat gratis wordt
toegezonden
BONEN
D. J. VAN DER HAVE n.v.
ZEEUWS LANDBOUWBLAD
UI? zijn heel wat mensen, die moeten wennen aan een nieuw jaar. Niet enkel aan het andere
L» jaartal, dat zij boven hun brieven zetten, maar aan de leegte na de met feestdagen volle
decembermaand. Het was zo plezierig naar die feestdagen toe te Jgyen al brachten zij voor de
meeste huisvrouwen de nodige beslommeringen mee. Na Nieuwjaarsdag valt 't zo af, zeggen eer
dergenoemde mensen. Het leven gaaf zijn gewone gang en je loopt weer in de tredmolen van alle
dag. Er is niets aan, voegen zij er aan toe. Eigenlijk zijn zij die zo denken beklagenswaar
dige lieden. Het leven kan nu eenmaal niet een aaneensehakeiing van feestdagen zijn. Ik ge
loof zelfs, dat het oervervelend zou worden als het zo was. Wat een leeg leven zou dat zijn. Juist
in het vervullen van onze dagelijkse kleine en grote plichten, kunnen wij onze vreugde vinden
en dan doet het er niet toe of er feestdagen op til zijn of dat deze weer tot het verleden behoren.
VELE mensen van onze tijd zijn veeleisend ge-
worden en weinig tevreden. De innerlijke on
tevredenheid wordt maar al te vaak veroorzaakt
doordat zij voorbijlopen aan datgene wat vlak voor
hun voeten ligt op de plaats waar zij gesteld zijn.
Een paar weken geleden las ik een verhaal uit
het kleine boekje: „De weg van de mens", geschre
ven door de Oostenrijkse auteur van Joodse verha
len, Martin Buber.
„Daar waar men staat" stond er boven en de
schrijver verhaalde hierin hoe Rabbi Buman aan
de jongelingen, die voor het eerst, bij hem kwamen
de geschiedenis vertelde van Rabbie Eisik, zoon
van Rabbi Jekel uit Krakau. Deze laatste was na
jaren van rampspoed, die zijn Godsvertrouwen
niet hadden geschokt, in de droom bevolen, in
Praag onder de brug, die naar het Koninklijk
paleis voert, naar een schat te zoeken. Toen de
droom ten derde male terugkeerde, maakte Rabbi
Eisik zich op en trok naar Praag. Maar bij de
brug stonden dag en nacht schildwachten en hij
waagde het niet te graven. Toch kwam hij elke
morgen naar de brug en zwierf daar tot de avond
rond. Eindelijk vroeg de hoofdman van de wacht
hem vriendelijk of hij iets zocht of op iemand
wachtte.
Rabbi Eisik vertelde daarop welke droom hem
uit het verre vaderland herwaarts had gevoerd.
De hoofdman lachte: „En zo ben jij arme drommel
met lompen aan je voeten hierheen getrokken. Wie
vertrouwt er nu ook op dromen. Dan had ik zeker
op pad moeten gaan toen mij eens in de droom be
volen werd naar Krakau te reizen én in de woning
van de Jood Eisik, zoon van Jekel moest hij heten,
onder de haard naar een schat te zoeken. Eisik,
zoon van JekelIk zie mezelf al daarginds
waar de éne helft der Joden Eisik en de andere
helft Jekel heet, alle huizen opbreken". En- weer
lachte hij luid.
Rabbi Eisik boog, keerde naar huis terug, groef
de schat op en bouwde een bedehuis.
k LS Rabbi Buman dit. verhaal aan zijn leerlingen
vertelde, placht hij er aan toe tevoegen: „Neem
in je op, wat dit verhaal te vertellen heeft en om
het de jongelingen nog duidelijker te maken,
knoopte hij er een wijsgerige beschouwing aan
vast met ongeveer de volgende woorden:
Er is iets. dat men op één enkele plaats
ter wereld kan vinden. Het is een grote
schat, die men de vervulling van het be
staan zou kunnen noemen. En de plaats
waar deze schat te vinden is, is de plaats
waar men staat. Velen voelen een tekort
in hun bestaan en doen moeite ergens dat
te vinden, wat hen ontbreekt. Ergens op
enigerlei gebied van de wereld, alleen niet
daar waar zij geplaatst zijn, niet in de situa
tie, die hen door het lot is gegeven, in dat
wat dag aan dag om hen heen is, wat hen
dag aan dag opeist. En toch ligt daarin de
wezenlijke taak en de vervulling van hun
bestaan. Al kenden zij de geheimen der
hogere werelden, dan zouden zij niet een
zodanig werkelijk aandeel aan het ware
bestaan hebben als wanneer zij in de tred
molen van alle dag een door hen te vervul
len taak met heilig enthousiasme verrich
ten. Onder de haard van onze woonstede
ligt onze schat begraven.
rT zover het verhaal van Martin Buber. Het is
waard doorgegeven, gelezen en overdacht te
worden nu wij zo juist een nieuw jaar zijn binnen
getreden.
Mogen wij allen vreugde vinden in het nauw
gezet vervullen van onze dagelijkse plichten, hoe
onbelangrijk deze soms ook lijken. Mogen wij allen
gelukkig zijn op de plaats waar wij werden gesteld,
dan zal het pas begonnen jaar voor ons een ge
zegend jaar zijn.
Heil en zegen wensen wij allen, die deze regels
onder ogen komen.
In een vorig artikel was de eindconclusie, dat
er over smaak wel degelijk valt te praten en het
is goed om er maar dadelijk mee te beginnen.
Alvorens u een woning of een vertrek gaat in
richten, dient u zich af te vragen hoe de kamer
of de woning zal worden gebruikt. Waar gaat u
eten en vanwaar dient u het eten op. Waar wilt
u zitten en genieten van het uitzicht of van de
zon. Waar zullen uw kinderen het huiswerk ma
ken of hun speelhoek hebben.
Zelden kunt u voor de door u gestelde eisen
ook de juiste plaats en voldoende ruimte vrij
maken en ergens zullen de zeer uiteenlopende
functies elkaar raken of voor uw gevoel elkaar
verdringen.
Om een onjuiste verdeling van ruimte te voor
komen, dient u in volgorde van de door u toege
kende waarde uw eisen op papier te zetten.
Hoe wenst u de maaltijd te gebruiken? Neemt
het eten niet zo'n belangrijke plaats in uw leven
in dat het per se een waardig en sfeervol décor
moet hebben en krijgt u niet te vaak etensgasten,
waarom dan niet een eethoek in de keuken, in
dien deze zich daartoe leent? Als u zo te werk
gaat, gaat uw interieur nauw samenhangen met
uw levensfilosofie. Het interieur is een deel van
de oneindige ruimte, d.m.v. vloeren, wanden en
plafonds een afgescheiden ruimte, een box.
De wijze waaroo de afscheiding plaats vindt,
schijnt de mensen in twee groepen te verdelen.
De eerste groep wil de wanden zoveel mogelijk
loochenen, wil een visueel zo groot mogelijk deel
van de oneindige ruimte. Deze groep maakt ge
bruik van grote ramen, open platte gronden,
lichte kleuren. Hun karakter verdraagt geen
ruimte die definitief is afgesloten van de rest van
de wereld.
De andere groep kenmerkt zich door een voor
liefde voor afgeslotenheid en door de absoluut
heid waarmee men de ruimte als beperking ac
centueert. De laatste groep is de grootste en wel
in hoofdzaak door klakkeloos navolgen van ge
woonten en vaak ook door een zekere angst voor
het leven. Men voelt zich in de besloten^ ruimte
veilig en behagelijk. Zodra we deze dingen gaan
overwegen, zitten we ook midden in de vorm en
de kleur. U kunt uw kamer b.v. visueel groter ma
ken door horizontale lijnwerking, door kleur, door
de wijze van opstellen van het meubilair.
Een lage kamer kan men hoger doen lijken
door kleur en verticale accenten, u kunt dus door
juiste toepassing van materialen en door een
juiste wijze van opstellen uw vertrek aan uw eisen
aanpassen. In het volgend artikel hoop ik u aan
de hand van een aantal „naar het leven" gete
kende schetsjes van woninginterieurs, enige voor
beelden te geven.
L. DE JONGE.
yAN tijd tot tijd slaken vele huisvrouwen de
verzuchting„Ik weet niet waar mijn geld
blijft." Dat kan soms tot moeilijkheden leiden,
want niet alle echtgenoten zijn er van overtuigd,
dat vrouwlief economisch met de al dan niet
zuurverdiende centen omspringt. Soms wordt er
gevraagd„Vertel mij dan eens wat je met al dat
geld gedaan hebt?" Meestal kunnen de uitgaven
over een maand bij lange na niet worden opge
spoord. tenminste als er geen kasboek wordt bij
gehouden. Sommige vrouwen laten dit na uit ge
makzucht, anderen zeggen, da.t zij bang zijn gie
rig te zullen worden en zij vergeten, dat hun man
wel degelijk een boekhouding moet voeren om
ten alle tijde te weten hoe zijn zaken er voor
staan. Ten eerste is het nodig te weten of de
boerderij of zaak economisch gedreven wordt en
anderzijds is het nddig om de belastinginspecteur
er van te overtuigen, dat men niet meer verdiend
heeft dan aan hem is opgegeven. Soms is deze
ambtenaar niet te overtuigen als er naast de be-
drijfsboekhouding geen huishoudboekhouding
aanwezig is en daarom alleen al kan een huis
houdboekhouding ten zeerste worden aangera
den.
Dezer dagen werd ons door „De Olveh van
1879" een gezinskasboek ter bespreking in deze
rubriek aangeboden en wij voldoen gaarne aan
dit verzoek.
Ten eerste kunnen wij de vrouwen, die er te
gen opzien iedere uitgegeven cent te moeten
verantwoorden, geruststellen. Alle dagelijkse uit
gaven voor voeding en dergelijke zijn in één post
„Huishoudgeld" tezamen genomen. Verder is er
voor ieder soort uitgaven een aparte kolom. Ook
uitgaven per giro of bank kunnen in dit boek
worden genoteerd. Deze worden evenals de kas
uitgaven in de verschillende kolommen opge
schreven. Dit kan men b.v. ééns per maand doen
aan de hand van giro- en bankstrookjes.
Achterin het boek vindt men op een uitvouw
baar blad de begroting. Men kan aan de hand
van rekeningen, girostrookjes e.d. van het afge
lopen jaar ongeveer schatten wat men voor ver
schillende posten nodig denkt te hebben. Aan
het eind van iedere maand kan men de werkelij
ke uitgaven vergelijken met de begrote, zodat men
zo nodig op bepaalde posten tijdig een bezuiniging
kan aanbrengen.
Het boekje is zeer overzichtelijk en zelfs al
heeft men nooit les in boekhouden gehad, kan
men zonder moeite dit kasboekje bijhouden en op
het einde van iedere maand weten wij voortaan
waar ons geld gebleven is.
Zolang de voorraad strekt is dit kasboek op
aanvraag gratis verkrijgbaar aan „Het hoofdkan
toor van de Olveh van 1879. Kortenaerkade 1,
's Gravenhage. Wij kunnen u van harte aanraden
dit kasboek zo spoedig mogelijk aan te vragen. Het
zou jammer zijn als u achter het net viste, want
bovenbeschreven boekje stelt u in staat zonder
moeite een doeltreffende huishoudboekhouding
te voeren.
<Adv.)
hebben vele voordelen
ft Hoge opbrengsten
ft Gezond
ft Zeer goede consumptiekwaliteit
ft Prima kookkwaliteit
ft Zeer smakelijk
Koninklijk Kweekbedryf en Zaadhandel
KAPELLE- B1EZEUN GE
