Wijziging sortèringsvoorscliriften uien dingen van de week
Minimumprijsregeling voor fruit
Exportmoeilijkheden
en
-mogelijkheden
ER DAG 5 SEPTEMBER 19 5 9
TllNBOlM.
HOEWEL er ook in onze provincie uientelers zijn die zelf hun uien sorteren en een gesorteerd
produkt ten verkoop aanbieden, is hun aan Al toch niet groot. De meeste telers van uien
brengen hun produkt naar de veiling waar het velt klaar gemaakt, of verkopen het „lands-
gewas" aan de handelaar. Over het algemeen heb >en de telers dan ook niet zoveel te maken met
aBe nieuwe - sprteringsvoorschriften voor uien ':c met ingang van 21 september a.s. van kracht
zullen worden. Toch willen we er melding van ma ien omdat in de eerste plaats er velen in onze
provincie zijn die met de teelt van uien hebben maken en in de tweede plaats omdat liet goed
fis dat men weet wat er te koop is op het terrein van de afzet van dit wat kilo's betreft, belang
rijkste Nederlandse expertprodukt.
||OEWEL op het moment dat we dit. schrijven
de publikatie in de Staatscourant van de Mi
nisteriële beschikking nog niet heeft plaats gevon
den, mag worden verwacht dat dit toch binnen
kort zal gebeuren en dat met ingang van 21 sep
tember de uien als volgt gesorteerd zullen moe
ten worden: picklers van 2028 mm, uitsluitend
unbieden in kleinverpakking tot 5 kg; picklers van
25 tot 35 mm; drielingen krijgen de maat 3247
mm. en gewone uien 40 mm en opwaarts met een
maximum verschil tussen de grootste en kleinste
ui per verpakkinseenheid van 20 mm.
Vertier zullen picklers van langwerpig flesmodel
wiet voor uitvoer in aanmerking komen.
Deze maatregelen zijn genomen naar aanlei
ding van de enige weken geleden gehouden ver
gadering van deskundigen, belegd door het Uit-
voercontróle Bureau voor Tuinbouwprodukten en
de Stichting Nederlandse Uienfederatie. Tijdens
deze in Rotterdam gehouden bijeenkomst heeft
de heer P. H. W. Klamer, directeur van het U.C.B..
ten kritische beschouwing gehouden over de
uienexport. Daarbij heeft deze deskundige er op
gewezen dat er teveel goede en slechte partijen
uien door elkaar worden aangeboden. De heer
Klamer heeft daar ook met nadruk verteld dat
Nederlandfgrote moeite zal moeten doen om' zijn
plaats als uien exporterend land te behouden. In
de rij van uien exporterende landen neemt
Nederland de tweede plaats in. Om die plaats te
behouden zal veel moeten gebeuren op het gebied
van het verbeteren van de kwaliteit. In het alge
meen zijn de Nederlandse uien niet voldoende
hard en niet voldoende houdbaar. Voor een deel
is dat een teelt-aangelegenheid, een kwestie van
zassenkeus en van bemesting. Voor een deel komt
het echter ook door beschadigingen bij de oogst
en bij het sorteren.
De heer Klamer wees er op, dat dé uien niet
MAANDAG 7 september treedt de nieuwe mi-
nimumprijsregeling voor appelen, seizoen
3959'60 in werking. Deze nieuwe regeling houdt
m, een verhoging van de minimumprijs voor
appels en een vergoeding bij doordraai. In het
kort willen we hier weergeven de voornaamste
bepalingen van de nieuwe regeling.
De minimumprijs voor appelen wordt vastge
steld op 8 cent per kg. De vergoedingsprijs voor
appelen, met uitzondering van kroet, wordt 6
cent per kg. Indien bij verkoop aan de industrie
een hogere prijs dan 6 cent per kg wordt verkre
gen krijgt de teler de werkelijke opbrengst uitbe
taald. Indien appelen niet verkocht kunnen wor
den voor de minimumprijs van 8 cent per kg zul
len deze uitsluitend ten verkoop worden aange
boden aan de industrie met in achtneming van
een minimumprijs van 5 cent per kg. Indien op
een minimumprijs van 5 cent geen kopers worden
gevonden zal dit fruit uit de markt worden ge
nomen en worden vernietigd.
HEFFING
Om voor de doorgedraaide appelen, met uit
zondering van kroet, een vergoeding van 6 cent
per kg te kunnen uitbetalen, zal een fonds wor
den gevormd door middel van een heffing op de
appelen welke op de veilingen 15 cent per kg en
minder opbrengen. Deze heffing komt ten gun
ste van het bestaande minimumprijzenfonds
voor appelen van het Centraal Bureau van de
Tuinbouwveilingen en bedraagt ƒ0,20 per 100
kg.
KROET
Op kroet zal geen heffing worden opgelegd,
terwijl evenmin bij doordraai een vergoeding zal
worden uitgekeerd. Bij verkoop aan de industrie
zal voor kroet een minimumprijs worden aan
gehouden van 3 cent per kg.
Indien de industrie geen belangstelling heeft
voor kroet tegen een prijs van 3 cent per kg zal
het doorgedraaide produkt worden vernietigd en
zal een aanvoerverbod voor kroet worden inge
steld.
ïn verband met de beperkte verwerkingsmoge-
lijkheden voor appelen in de maand augustus
gaat deze regeling niet eerder in dan a.s. maandag
7- september.
Ten aanzien van de peren is geen nieuwe re
geling gemaakt. Hiervoor blijft de bestaande re
geling van kracht. De minimumprijs voor de
handel is 6 cent per kg en voor de industrie 3
cent per kg. Bij doordraai krijgt de teler voor pe
ren geen vergoeding. De nieuwe regeling voor
appelen zal gelden voor het gehele seizoen 1959
6G Daarna zal door het Centraal Bureau van de
Tuinbouwveilingen opnieuw worden bekeken
wat gedaan moet worden.
langer op het land mogen blijven liggen dan
strikt nodig is. Als er een afstaartpiachine ge
bruikt moet worden, dient dat met de grootste
voorzichtigheid te gebeuren.
Over de mogelijkheden tot kwaliteitsverbetering
sprak de heer J. L. Koert, boofd-assistent bij de
Nederland e uienfederatie We kunnen hier on
mogelijk deze interessante en deskundige inlei
ding weergeven.
ALS taak voor de toekomst zag de heer Koert
het krachtig blijven streven naar verbetering
van de eigenschappen van de ui, met name van
de houdbaarheid, door middel van veredeling.
Voorts het blijvend aandacht schenken aan ver
betering van teeltmethoden, ras, bemesting, ziek
tebestrijding en het grote zorg besteden aan
oogst, bewaring en verzendklaar maken van het
produkt. Verder waarschuwde deze spreker ern
stig tegen het kwaad van achter de markt „aan-
zaaien". wat vooral bij de uien erg groot is. Er
dient steeds een globaal areaal aangehouden te
worden.
We maken in het kort hier melding van deze
bijeenkomst en van de wijziging van de sorte
ring omdat de uienteelt voor Zeeland zeer be
langrijk is. De handel in uien is ondertussen al
weer volop aan de gang. Voor de gewone uien
wordt op het ogenhjik tussen 17 en 18 cent per
kg betaald. Voor de telers die een goede oogst heb
ben. is dat een zeer behoorlijke prijs. Over het
algemeen valt de uienoogst dit jaar echter erg
tegen. Er zijn wel goede percelen maar top-op-
brengsten zullen er wel nergens zijn, integen
deel, het aantal percelen datT een zeer lage op
brengst zal geven is ver in de meerderheid. Ook
het areaal is dit jaar heel wat kleiner dan het
vorige jaar.
|)E mate waarin export mogelijk is, is voor de
u afzet van onze tuinbouwprodukten van het
allergrootste belang. Elke keer opnieuw wanneer
we de exportcijfers zien, raken we hiervan on
der de indruk. Als fruitkwekers hebben we het
persoonlijk weer een keer al te duidelijk onder
vonden toen twee weken geleden België zijn
grenzen sloot voor appels uit Nederland (en
voor appels uit andere landen). Er gingen van
uit Zeeland elke week veel appels naar België.
Toen de grenssluiting kwam,zaten we juist
middenin de Zigeunerin, een ras dat in België
erg gevraagd is, maar in het binnenland niet
gewaardeerd. De Belgen kochten hier veel Zi
geunerin en ze betaalden er tijdens de drukste
aanvoerdagen nog regelmatig 35 tot 40 cent per
kg voor. Toen ging de grens echter dicht en de
prijs liep terug tot minder dan 20 cent per kg.
Dat was jammer en een teleurstelling voor de
telers die hun vruchten zo lang mogelijk lieten
hangen om ze mooi op kleur te krijgen. Het slui
ten van de Belgische grens voor appelen was ook
op de andere rassen van invloed, maar toch niet
niet in zo ernstige mate als bij de Zigeunerin.
In de rubriek van de marktberichten kunt u
meer lezen over de prijsontwikkeling. Op deze
plaats behoeven we daar dus niet dieper op in
te gaan. We willen enkel wijzen op het ver
schijnsel als zodanig.
Met de afzet van peren gaat het bijzonder
goed. Er zijn al een keer geruchten geweest dat
België de grens voor peren zou sluiten maar bij die
geruchten is het gelukkig tot op heden gebleven.
Vanuit Zeeland gaan er veel peren naar dit
land. Een andere belangrijke afnemer van Ne
derlandse peren heeft met ingang van 1 septem
ber zijn grenzen hiervoor gesloten. Dat land is
Zweden. Elk jaar gaat rond 1 september de grens
voor peren in dit land dicht. Men wil dan de
eigen oogst ruimen tegen prijzen die niet wor
den omlaag gedrukt door import. De laatste da
gen van de vorige week zijn er in ons land veel
peren voor Zweden gekocht. De Beurré en Bonne
Louise d'Avranches kwamen in behoorlijke
kwantums aan de veiling en de handelaren op
Zweden konden er nog wat van gebruiken. Zij
hadden er graag een goede prijs voor over. Het
zal wel duren tot oktober voor de grens van
Zweden weer open gaat voor peren, zo wordt al
gemeen aangenomen,
ALS u dit artikel onder ogen krijgt is de vakan-
tietijd weer voorbij en is een ieder weer aan
het werk. Voor de een zal de vakantie slechts even
hebben geduurd, slechts een korte vlucht, zijn ge
weest uit werk en omgeving. Voor de ander zal
het enkele weken hebben geduurd, terwijl er ook
nog wel mensen zijn die er helemaal niet aan toe
gekomen zijn.
Hoe het ook geweest is als men vakantie heeft
gehad, men zal er toch iets van mee naar huis
hebben genomen als herinnering. Dan denk ik
daarbij niet aan een paar mooie foto's die men
ergens heeft genomen of een souvenir uit een
plaats waar men is geweest, maar ik denk aan de
indruk die men mee heeft genomen uit de plaats
of de streek waar men hetzelfde beroep uitoefent.
Zo kan men een indruk meenemen uit de Noord
Oost Folder, het jonge gebied waarheen zovele
Zeeuwen zijn getrokken. Als men thans de jonge
fruitteeltbedrijven in dit gebied bezoekt, dan komt
men onder de indruk van de geweldige pioniers
arbeid die daar is verricht. Toen enkele jaren ge
leden de jonge boompjes werden geplant in het
nog modderige slijk en de als het ware steppe-
wind nog door de eindeloze vlakte gierde, toen was
er moed voor nodig om te beginnen. Als men er
nu komt en het prachtige, goed verzorgde fruit
aan de duizenden jonge bomen ziet, dan moet men
respect hebben voor de mensen die dat hebben
aangedurfd. Niet dat men er al overal gouden
eieren kan rapen. Zo ligt het niet. Het is een leven
op hoop van zegen en meestal op crediet, maar de
opstand is er en dat is bezit.
IjlT oudere gebieden kan men daarvan ook wel
wat leren. In de oude fruitgebieden laat de
verzorging nog al dikwijls te wensen over. Dit ziet
men o.a. aan de bruine kleur van de boomgaarden.
De bruine kleur, niet van de herfst maar van het
spint. Ik weet wel dat hier de omstandigheden
weer geheel anders liggen als in die jonge, moder
ne centra, maar toch zijn we van mening dat we
het hier nog al gauw te gemakkelijk nemen. In een
jong gebied, waar opgebouwd moet worden, streeft
men naar het volmaakte. Men is er als het, ware
dag en nacht mee bezig.
Dat kan leiden tot zuiver materialisme. Tot ner
gens anders meer oog voor hebben. Het is de kunst
van het leven om niet te verstarren in liet bedrijf
en aan de andere kant niet zorgeloos voort te leven
en de vreugde van het leven te zoeken buiten eigen
bedrijf en gezin. Als men over de weg rijdt ziet
men vaak aan de buitenkant hoe iemand leeft. Een
huis waar de gezelligheid u tegemoet komt, een
bedrijf dat rijke vruchten voortbrengt, dat samen
een harmonisch geheel vormt. Daarnaast iemand
waar alles even ongezellig, slordig en doods is.
Waar men meer buiten" leeft dan in eigen huis
en bedrijf. Dit zijn allemaal van die indrukken die
men meeneemt, als men op reis is. Een mens kan
veel leren van al die indrukken.
WK zijn immers zo dikwijls van mening dat onze
manier van leven en werken de enig juiste
is. Een goede vakantie, waarin we onze ogen ge
bruiken, kan ons daarvan genezen. We kunnen
onze indrukken toetsen op eigen bedrijf en leven.
Wie dat serieus doet zal ontdekken dat hij van
anderen soms veel kan leren. Een waarschuwing
voor de oudere fruitcentra welke het gevaar lopen
overvleugeld te worden door de jonge fruitgebie
den van ons land die voor een lagere kostprijs zul
len telen. Daarom, fruitkwekers, let op uw zaak.
Het zal een zware concurrentiestrijd worden. We
zien het aan de prijzen die thans worden betaald.
Een ieder zorgt voor zichzelf. Onze kwaliteit die
we enkel verkrijgen door een uiterst goede ver
zorging, zal een duchtig woordje meespreken in
onze strijd om het bestaan.
Tot de volgende week.
De belangrijkste afnemer van appels en peren
blijft West Duitsland. Het Nederlandse fruit
doet het daar goed. Overigens zullen we in de
komende tijd wel rekening moeten houden met
een grote concurrentie op de Westduitse markt
want Italië zal naar alle waarschijnlijkheid dit
jaar voortdurend fruit aan West-Duitsland mogen
leveren. Het vorig jaar lag dat heel anders. Toen
sloot West-Duitsland op 20 september zijn gren
zen voor de invoer van appelen en het duurde
tot 15 maart voor de grens weer open ging. Al
leen Nederland mocht toen nog leveren aan dit
land omdat wij dank zij ons veilingsysteem een
minimumprijs konden garanderen. Toen was er
wel concurrentie van het fruit uit Duitsland zelf
maar het Italiaanse fruit was er niet en dat zal
er nu wèl zijn, want Italië heeft een behoorlijke
appeloogst. Overigens wil dat niet zeggen dat we
met betrekking tot de toekomstige afzetmogelijk
heden voor appelen pessimistisch zijn.
Onze oogst is belangrijk minder groot dan het
vorig jaar en ook in de ons omringende landen
is het over het algemeen maar matig. We mogen
dus hopen dat het met de afzet van onze appels
en peren in de komende maanden mee zal val
len.
