IJSPRET
SINTERKLAASVIERING
OP SCHOOL
MIJN EERSTE DAG OP
DE SCHOOL
241'
GELUK BIJ EEN ONGELUK
DE meisjes van de LandbouwhuisHoudscHool reden
druk pratend naar school.
Het had al een paar nachten hard gevroren en
het ijs was al sterk genoeg om er op te schaatsen.
Ze waren van plan ijsvrij te vragen en dan
samen op de Veste bij Breskens te gaan rijden.
Zo gauw ze op school kwamen, vroegen een paar
meisjes aan de directrice vrij, maar het ging niet
door.
's Middags kwam er toch een verrassing: ze zou
den dinsdagmiddag een schaatswedstrijd houden,
dus moesten ze dan allemaal hun schaatsen mee
brengen. Een gejuich steeg op en allen vonden het
even leuk.
Ieder was de dinsdag vol van de wedstrijd; ze
Hadden 's maandagsavonds al flink geoefend.
's Middags ging de juffrouw met hen mee naar
de Molenkreek.
De eerste wedstrijd was in hardrijden, waarvan
de prijs een boek was. De baan was 100 m lang.
De la klas zou tegen lb rijden. Het startsein werd
gegeven en daar ging het er op los.
Het was een zeer spannende wedstrijd, dan weer
was lb voor, dan weer la. Toén plotseling kwam er
een meisje uit lb naar voren; met een geweldig
tempo reed zij allen voorbij en kwam ze als eerste
over de lijn. De andere meisjes van lb, aangemoe
digd door hun voorgangster, verhoogden toen hun
tempo zodanig, dat ook zij met een flinke voor
sprong op la wonnen en dus het mooie boek in de
wacht sleepten. Maar nu kwam het moeilijkste deel
van de wedstrijd, want de assistenten gingen tegen
de Vormingsklas eierrijden; dat is met een ei op
een lepel rijden, zonder dat het er af valt. Weer
werd het startsein gegeven en de meisjes begonnen
aan hun moeilijke opdracht. Nu ging het in tegen
stelling met hardrijden, heel langzaam; elk meisje
probeerde het ei op de lepel te houden, wat echter
niet zo eenvoudig was. Onder gelach en geschreeuw
rolde bij de assistenten het éne na het andere ei
op het ijs (gelukkig, dat het maar kalkeieren waren).
De Vormingsklas bracht het er stukken beter af en
haalde glansrijk de overwinning. Ook hier was een
prijs voor uitgeloofd en wel een heel leuke: elk
meisje kreeg een kalkei, waarop een luid gejuich
van alle meespelenden opsteeg.
Tot slot van de wedstrijd gaven de meisjes van
de 2a klas en de 2b klas een wedstrijd te zien in
schoonrijden. Het was een lust voor het oog, hoe
sierlijk de meisjes toen over het ijs zwaaiden. De
jury kon niet uitmaken, wie van hen het mooist
gereden had; daarom kreeg elk meisje, dat deel
genomen had, een heerlijke reep chocolade.
Tevreden ging toen ieder weer naar huis. want
ze hadden allen genoten van deze prettige middag.
MAGDA DE LOOZE.
Landbouwhuishoudschool ..Prinses Marijke"
te Schoondijke.
TJè hè daar werd ik wakker en bleef nog even
lekker liggen en dacht na wat er allemaal ging
'gebeuren.
O, ja dat is waar, het was Sinterklaas en meteen
stond ik naast m'n bed. Ik holde naar beneden,
maakte me klaar om vlug met de bus naar school
te gaan.
We hadden vier weken van tevoren een briefje
'getrokken waar een naam op stond waar je wat voor
moest maken. Ik had een giraffe van touw gemaakt
waar ontzaglijk veel werk was aangeweest. Maar
de man van mijn zuster had er aan geholpen.
Ik had voor Corrie M. iets gemaakt. We hadden
allemaal afgesproken een oude hoed mee te brengen
om daarmee een spelletje te doen.
Maar ik had m'n hoed bij m'n zuster laten liggen,
dus daar moest ik eerst nog om.
Ik vertrok dan een beetje vroeger dan de ande
ren, omdat m'n zuster nogal ver woont. Doch
halverwege bij Leni in de groentewinkel stonden
er al een heleboel met allemaal van die verschrik
kelijke gekke hoeden op. Leni had zo'n platbomer
op die ze gewoon niet op haar hoofd kon houden.
Ze gingen met mij mee en een eindje verder
kwamen we er nog meer tegen, ook allemaal met
van die rare hoeden op. Isa O. had een fel gele,
die ze helemaal voor op haar hoofd moest zetten,
omdat ze een dotje heeft bovenop haar hoofd.
De andere Isa had zo'n grote zwarte met een
vlerk als een raket zo steil in de hoogte en een tuil
aan de zijkant waar ze bijna scheel door ging kijken.
Corrie had een grijze met een poppetje er aan
hangen. En Corrie v. P. met Jannie hadden zo'n
hoge voorkant aan der hoed. 't Was om je naar te
lachen.
Mijn zuster zocht gauw de hoed op, waar ze nog
'gauw een pluim opspeldde. En zo gingen we naar
de bus waar een heleboel anderen nog waren die
ons uitlachten, maar het toch wel lollig vonden.
En de oudere mensen spraken over „die jeugd van
tegenwoordig".
De chauffeur wilde onze kaarten niet knippen,
want hij zei als er eens wat gebeurde.
In ThoLen stonden ze allemaal naar ons te l\iken.
Juffrouw van G. had een garibaldi hoed op'. En
zo gingen we met zijn allen naar de keuken waai;
ZATERDAG 28 MAART 1959
we het feest zouden vieren. We maakten het eerst
gezellig en gingen toen maar met de spelletjes be
ginnen. De doos met cadeautjes brachten ze binnen,
waar we allemaal hunkerend naar keken.
Intussen sloop de juffrouw weg en ineens
regende het peperbollen overval vandaan. We deden
stoelendans en wie daar van overbleef mocht het
eerst een pakje ontvangen; dit was Willie van der J.
Ze kreeg een lepeltje en wat snoep.
We deden nog meer spelletjes, zoals Fikkie, twee
emmertjes water halen en de zevensprong, die we
op de gang deden.
Er deden er ook nog voordrachtjes, drie meisjes
deden het voordrachtje van de valse markiezin en
Jantje wil zijn pap niet eten enz.
We kregen allemaal ons pakje en ik kreeg een
ceintuur van Corrie waar ik ook wat voor gemaakt
heb.
Voor de consumptie was ook goed gezorgd.
We kregen limonade, taai-taai, snoep en koek.
We ruimden met z'n allen de rommel op en zetten
ook onze hoeden weer op, op een paar spelbrekers
na, die het niet meer deden.
En zo gingen we in de bus waar ook de andere
klas van St. Annaland was, daar was het een leven
van jewelste en cadeautjes laten zien.
In St. Annaland hielden we hem ook op en zo
gingen we naar huis om onze cadeautjes te laten
zien.
Het was een ontzaglijk fijne voormiddag geweest
en toch was er geen Sinterklaas geweest zoals ver
leden jaar.
ANNIE HEIJBOER.
Landbouwhuishoudschool Tholen.
"POEN we bijna 2 jaar geleden van de lagere school
af gingen deden we dat met de hoop op de
vacantie en met het oog op de nieuwe school. Er
moest in de vacantie natuurlijk een schooltas ge
kocht worden en een agenda en weet ik al wat nog
meer.
Het was een hele gebeurtenis.
Dagen van te voren werd alles klaargemaakt en
nagekeken.
De wekker moest vroeg aflopen.
De derde september begon de school. We hadden
met ons drieën afgesproken dat we tegen 8 uur
weg zouden rijden. We moesten er pas om 9 uur zijn,
maar ja, beter te vroeg dan te laat, want het was
maar een halfuur fietsen. Toen we daar wat te
vroeg aankwamen gingen we eerst maar een beetje
rondneuzen.
Het ene was mooier en ook dikwijls nog vreemder
dan het andere. Om 9 uur kwamen er enkele le
raressen de gang ingelopen en gingen op de trap
staan, zodat ze ons allemaal konden zien staan.
De directrice las je naam op en we werden in
klassen verdeeld. Wij werden de 1B klas, een erge
leuke klas.
We begonnen met koken.
Alles was zo anders dan anders; het leek hele
maal niet op een school.
Het was erg leuk om elkaar te leren kennen.
Eerst werd alles uitgelegd, hoe we het moesten
doen en gebruiken.
Tussendoor kwam de directrice met het les
rooster.
Je moest wel uitkijken of je het wel goed op
schreef en natuurlijk niet bij de verkeerde dag.
Toen ze daarmee klaar was ging de juffrouw
weer verder met het uitleggen en het vertellen.
Eindelijk mochten we dan gaan koken.
Nu vinden we zoiets maar heel gewoon, maar
toen. voor de eerste keer, een hele gebeurtenis.
Het was chocolademelk.
De één riep nog harder om de hulp van de
juffrouw dan de ander. Ik zelf durfde de electri-
sche knop van het stel niet om te draaien.
Toen we de chocolademelk met een beschuit
opgegeten hadden en opgeruimd, was het twaalf
uur en mochten we naar buiten, 's Middags stonden
we om kwart voor één alweer voor de deur te
wachten.
Die middag begon met 2 uur A.V.O., wat ook
weer veel vreemder was dan op de lagere school.
Daarna hadden we nog 1 uur Engels. Dat was erg
vreemd, want een vreemde taal hadden we nog
nooit gehad.
Toen de les voorbij was, mochten we naar huis.
De eerste schooldag was voorbij. Maar thuis ge
komen begon de dag eigenlijk nog eens opnieuw,
want alles moest nog eens verteld worden.
Een paar dagen later vertelde ik thuis, dat we
in de keuken electrisch gas hadden; maar ik be
doelde natuurlijk gewoon een electrisch kookstel.
Daar hebben ze me zo om uitgelachen, dat ik er
soms nog mee geplaagd word.
Maar ja, ik vind het erg leuk. Er zijn natuur
lijk in de anderhalf jaar die ik nu op school ben,
ook wel eens vakken gekomen, die ik niet zo erg
graag doe. Maar over het algemeen gaat dat wel.
Zo zie je maar; er zijn wel eens nare dingen op
school, maar meestal is het erg leuk.
MARIETJE BOM,
Landbouwhuishoudschool „Prinses Beatrix",
Kruiningen.
Zou zij later lid van de Nederlandse Bond van
Plattelandsvrouwen geweest zijn? Met haar oudera
emigreerde zij naar het Canadese platteland. Nu
helpt zij haar moeder met het broodbakken.
TJET is al weer twee jaar geleden, maar toch zal
ik dat niet gauw vergeten. Ik zat toen in de
eerste klas en in het begin is alles nog een beetje
onwennig. Wij hadden 's maandagsmorgens altijd
koken en het was altijd nog goed gegaan, maar je
kunt zo'n morgen hebben, dat alles tegenloopt.
Ik weet nog wel, dat het die bewuste morgen
regende en toen ik bijna in Kortgene was, klapte
mijn band. Wij kwamen druipnat aan, maa~ ik
moest gelukkig op de kachel koken, dus droogde
ik tamelijk vlug op. Wij moesten die morgen ko
ken: aardappelen met rauwe andijvie er door met
spek en custardvla.
Goed, ik zou de custardvla maken en de andijvie
mee helpen snijden. Ik was helemaal geen genie
in vla koken, want het werd altijd te dik of te dun.
Daar ging ik dan. De melk kookte en maar
roeren, roeren
Ja, warempel, het leek nog goed te worden ook.
Maar na een poosje, toen ik er naar keek, zaten
er toch wel een paar klontjes in en het was ook
nog wel een beetje te dik. De andijvie was intussen
gesneden en het spek stond te bakken.
Zodoende zaten we een beetje op onze lauweren
te rusten, toen mijn buurmeisje wij kookten
altijd samen met een gil van haar krukje sprong:
„Onze aardappelen Ja hoor, ze waren aange
brand, o jé, en de juffrouw had gezegd dat ze er
cijfers voor zou geven
We hebben ze gauw in een ander pannetje over
gedaan, water er op en maar gauw opzetten. On
dertussen heb ik de vla door een zeef gedaan en
een pietsje met water verdund.
Gossiepikkie, de gootsteen zag er uit, vreselijk l
Gauw de Vimbus gehaald die per ongeluk uit
schoot, maar alia, dan zou zij zeker wel schoon
worden
Zo was ik daar bezig met een grote borstel; de
aangebrande aardappelen waren ondertussen gaar
geworden en mijn buurmeisje kwam ze afgieten en
toen schoot ook per ongeluk het deksel er af en
de aardappelen rolden de gootsteen in
De gootsteen, waar per ongeluk de Vimbus in
was uitgeschoten en die ik met een borstel aan het
schuren was
Goede raad was duur. Tijd om nieuwe aard
appelen te koken was er niet en we kregen er een
cijfer voor
We hebben de aardappelen toen maar uit de
gootsteen gehaald, we hebben de andijvie erin ge
stampt met het spek en het op smaak afgemaakt.
En toen kwam de juffrouw proeven en naar
de vla kijken en ze schreef alles op een papiertje.
Toen gingen we opdoen en vóórdat we begon
nen las de juffrouw de cijfers op van het papiertje,
en wij, wij waren het laatst aan de beurt en
wij hadden een goed cijfer; hoe is het mogelijk,
met de aangebrande Vim-aardappelen en de ge
zeefde vla
Wij keken elkaar verbaasd aan en begonnen
toen te lachen. Kun je begrijpen
Wij hebben heerlijk gegeten, het was echt lekker
en het smaakte helemaal niet naar Vim.
En de vla, daar zaten geen klontjes in en het
was net goed van dikte.
We hebben netjes afgewassen en de gootsteen
verder uitgeschuurd. We hadden 's middags vrij
en de zon scheen en mijn band was weer gemaakt
en er was helemaal geen wind.
Zo was de ochtend, die zo slecht begonnen was,
toch nog goed geëindigd.
Ik keek naar de zon en het was net of zij mij
een knipoogje gaf, net of zij wilde zeggen: Na
regen komt zonneschijn
INA KRAMER,
Landbouwhuishoudschool, Kortgene.
