i
BISON CB
CENTRAAL BUREAU
Wat beteken het Kerstfeest voor mij
BOEKEN JEUGD
Kerstverhaal
i
u Zo mooi en gaaf
zien ze er allemaal veil
E n wal een ge wicïii 1
Een recordoogst - ami
hielen enloof- mei
Kerstmis 1958
DINSDAG 23 DECEMBER 1958.
847
T\E voorwaarde voor een feest is, dat
we feest gaan vieren omdat we blij
zijn. We kunnen ook feestvieren om
bet leven wat op te vrolijken zonder dat
er sprake is van blijdschap. Maar dan
is het geen waar feest. Een echt feest
is de uiting van iets vreugdevols. Feest
vieren kan ook betekenen iets vreugde
vols herdenken. Maar we kunnen dit
laatste ook dan pas goed vieren wan
neer dit vreugdevolle dat in 't ver
leden is gebeurd ons nog wat zegt.
Daarom is het goed om ons nu bij het
naderen van het Kerstfeest af te vra
gen: wat betekent het Kerstfeest voor
mij?
y\E boodschap die op Kerstmis tot mö
komt zegt: „...U is heden de Hei
land ge Doren, namelijk Christus de
Here
Dat houdt in dat Christus naar deze
wereld gekomen is om de kloof die ont
staan was tussen God en de mensen
weer te overbruggen.
En wat betekent dit voor mij? Dat
Christus ook voor mij in Bthlehem ge
boren is, om mij te redden van m'n
eigen ik. Het betekent ook voor mij,
dat de wereld waarin ik leef niet aan
z'n lot overgelaten is. Het kerstgebeu
ren een 2000 jaar geleden is het begin
van een nieuwe mogelijkheid. Het
Evangelie, wat blijde boodschap bete
kent, vertelt ons daarvan. Het vertelt
van Christus die mensen geneest. Blin
den kunnen weer gaan zien en mensen
die in figuurlijke zin blind zijn krijgen
de kans om alles in de juiste verhou
dingen te gaan zier.. De genezing die
Christus bewerkstelligt houdt in dat
de mensen in de juiste verhouding ko
men te staan tegenover God en hun
medemensen.
Het kerstgebeuren is het bewijs van
Gods liefde voor een mensheid, die zon
der Gods ingrijpen verloren ;zou gaan
aan egoïsme en liefdeloosheid. Tegen
over deze liefdeloosheid stelt God de
liefde. Tegenover de duisternis het
Licht. Omdat ik dit geloof kan ik de
geboorte van Christus niet zien als een
romantisch gebeuren in een kerstnacht.
Want tegenover deze Liefde staat de
liefdeloosheid van de mensen. Daar
door ontstaat er een strijd tussen het
goede en het kwade.
Kerstmis is het begin en staat niet op
zichzelf. Later wanneer dit Kind van
Bethlehem opgegroeid is, ontmoet het
de weerstanden van de mensen die
„zichzelf" willen blijven. De mensen
gaan zo in hunzelf op, dat ze zich voor
Christus niet gewonnen willen gevn.
Op geen enkel terrein. Op sociaal ter
rein niet. En ook niet op het gods
dienstige en politieke vlak. Slechts en
kele eenvoudige mensen geven zich ge
wonnen al begrijpen ze ook meestal
niets van hun Heer.
Dit alles mag ons niet koud laten,
omdat het bovenstaande ook ons aan
gaat. Ook bij de herdenking van Chris
tus geboorte dienen we te bedenken
wat er nadien is gebeurd. Dat doen we
meestal niet en Christus is voo rons een
Kind gebleven. Maar de geboorte van
Christus moet gezien worden als het
begin van Zijn opofferende liefde. Hij
is naar deze wereld gekomen omdat we
zouden leven door Hem.
YVTAT betekent Kerstfeest voor mij?
Dat ik de kans krijg om mezelf
gewonnen te geven aan die Liefde
waarmee Christus ons (mij) lief heeft,
zodat de duisternis door het Licht uit
mijn hart wordt gedreven. Hierdoor
krijg ik nieuwe mogelijkheden. Door
Christus komt er vernieuwing in m'n
leven. En elke dag krijg ik de kans
om weer opnieuw te beginnen.
Om deze reden kunnen we Kerstfeest
als een echt feest zien omdat we iets
vreugdevols wat ons aangaat mogen
herdken. Deze vreugde zet een stempel
op alles wat we doen omdat na Chris
tus geboorte het leven weer zin heeft.
Z. P.
jgEN kerstverhaal schrijven voor de
lezerskring van „De Boerenjeugd"
luidt mijn opdracht. In gedachten sor
teer ik de onderwerpen waarover ik U
zou kunnen schrijven. Zal ik schrijven
over het „kerstmannetje" of over de
„kerstboom" Misschien kunnen wij
net als Irving Berlin „dromen van een
witte kerstmis". Van een kerstmis
waarbij de wereld schuil gaat onder
een witte vacht van sneeuw? Wij zou
den (in onze droom) de arreslee van
stal kunnen halen en gaan rijden over
de wijdse vlakte. De bellen zouden din-
kelen, de bomen glinsteren in de
sneeuw en een fee (voor de dames een
ridder) zou ons op onze tocht vergezel
len. Een orkest met 1000 violen zou
kerstliederen voor ons spelen.
„De kalkoen en kerstmis" lijkt mij
ook een pakkende titel voor een even
pakkend verhaal. Ik meen haast zeker
te weten, dat geen enkele kalkoen het
prettig zal vinden om met kerstmis op
gegeten te worden. Het verband tussen
„vrede op aarde" en een kalkoen, die
levend onthoofd wordt en waarvan de
ganse familie zit te smullen is mij nog
nimmer duidelijk geweest. Ik zou U
(lezers) in mijn kalkoen-verhaal kun
nen vergelijken met Indianen, die in de
wildernis van een „blanke" peuzelen.
Of gelooft U, dat het meer in de
geest van een „gevormd vrordende"
jeugd zou zijn om een meer tehologi-
sche beschouwing over het kerstgebeu
ren te geven.
Natuurlijk kan ik U ook een „stich
telijk" verhaal schrijven, zoals het op
sommige zondagsscholen aan de leer
lingen wordt verteld. Het wordt dan
het verhaal van een dozijn kleine kin
dertjes, die met opa en oma in ken
kleine hut wonen, die in een eenzame
landstreek staat. Het hout, dat opa
i
V.
i
De Bison CB prijkt al jaren als num
mer 1 op de lijst van bietenrassen, en
terecht! Op de IVRO-proefvelden
«verden 69 rassen onderzocht. De
Bison CB voederbiet won glansrijk,
dankzij de allerhoogste opbrengst
aan drogestofl
Wilt u nog hogere opbrengsten?
Begin dan heel vroeg met zaaien.
Vóór 1 april, 't Kan makkelijk: de
Bison CBheeft geen last van schieter
vorming.
Zaai vroeg, zaai Bison CB en... reken
op een recordoogstf
TELEFOON 111340 - POSTBUS 182, ROTTERDAM
voor de winter gesprokkeld heeft, is on
voldoende en opa zal op weg naar het
dorp een ongeluk overkomen. Geluk
kig komt dit soort verhalen tot een
ged einde, maar als kind hebt ik soms
vergeten van angst mijn snoepgoed op
te eten, dat ik had meegekregen om
stil te zitten.
Voor boven de achttien zal het ver
haal dan „rijper" moeten worden. Het
is nu geen opa meer die uitglijdt, maar
een vader die veel dorst heeft en
's nachts stroopt. Het komt vanzelf
sprekend allemaal op zijn pootjes te
recht.
Er zijn dus onderwerpen te o\-er,
waarvan ik U zou kunnen schrijven.
Ergens kom ik echter in conflict met
mijn geweten, omdat het nu eenmaal
traditie is, dat al deze vertelsels zo
zooi en goed eindigen.
lis dit niet in strijd met de werkelijk
heid? Er is van de „vrede op aarde"
zo bitter weinig terecht gekomen.
Wij leven in een wereld waarin mate
rialisme, egoïsme, haat en nijd, hoogtij
vieren. Een wereld, -lie, goed be
schouwt, een aanfluiting is voor de
„kerstviering". Het is niet de wereld,
niaar de mensen die op deze wereld
wonen, die er dit van gemaakt hebben.
En wij behoren ook tot deze mensen!
Had ik U toch maar niet beter kun
nen laten dromen over een witte kerst
mis? Wij zouden ons dan aan de illu
sie hebben kunnen koesteren, dat het
zo vredig is op aarde. Dat vi) (vooral
wij) het zo goed met de „kerstbood
schap" menen. Geen symbool, maar een
realiteit, waarnaar wij ons leven leiden.
Willen wij deze „erfenis" van twee
dracht, haat en nijd niet verwerpen?
Kunn wij nSg de moed opbrengen om
he dualisme tusen „vrede op aarde" en
werkelijkheid te overbruggen? Van
deze vragen zullen wij zelf het ant
woord bepalen!
Verbeter de wereld, maar begin bij
jezelf, zult U zeggen. Zullen wij het
samen proberen? Wellicht kan ik U
dan een volgend jaar een kerstverhaal
schrijven, waarin alles wel goed terecht
komt.
En wat de kalkoen betreft: „Eet
smakelijk".
H.
ENKENDE aan art. 2 van de statu
ten behoren ook wij (de redaktie)
iets aan Kerstmis te doen. En wij
nemen deze taak van harte op ons.
Kerstmis vieren we immers alle
maal?? Alleen de wijze w-aarop is heel
verschillend, zeker in onze Z. P. M. en
L. J. G. kringen.
En nu is de vraag: hoé beleven wij
die dagen. Als kind behogefden we
hierover niet na te denken. We waren
vol van het komende feest. We keken
naar de kerstbomen in de étalages en
in de huizen. We vroegen ons ieder
jaar opnieuw af, hoe zal het deze keer
zijn. Zou de kerstboom in de kerk weer
zo groot zijn? Hoeveel lichtjes zouden
er in branden? Zou de koster net als
de vorige maal een kaars te laat uit
doven, zodat er een dennetakje in brand
vliegt?
Sinterklaas was het feest van vro
lijkheid en grapjes Kerstmis het feest
met zijn stille blijdschap.
Kerstmis vraagt niet alleen van ons
o miets te doen, maar vooral om iets te
zijn. Omdat dit laatste veel meer be
tekent en ook moeilijker is, vraagt dit
van ons een langere voorbereidingstijd.
Daarom vieren we Advent.
Nu zijn wü Z. P. M.-sters en L. J. G.-
ers van schoolkind landbouw jongeren
geworden. En hoe staan we nu tegen
over het feest van Jezus-geboorte.
Ga je naar de kerk, versier je de
woonkamer met dennegroen, maak je
een kerstdiner klaar, lees je een boek
of maak je er een gezellige visitedag
van?
W hebben ons dit afgevragad en be
slóten dat elk iets van Kerstmis zou
doorgeven. U vindt dus op deze pagina's
een paar gedachten van plattelandsjon
geren.
We hopen dat de inhoud van het
Kerstblad van „De Boerenjeugd" U
bevalt en wensen U prettige Kerst
dagen toe.
M. R.
