kJoor de<TVouu? Gedachten rondom Kerstmis Kleine lekkernijen 830 VAN HET PLATTELAND ONDER REDACTIE VAN MEVROUW L. N. HUISMANGRIEP Bét? ding is nodig ZEEUWS LANDBOUWBLAD T1TIL je over dat en dat probleem je gedachten eens laten gaan Wil je daar en daar eens goed over nadenken Heb je er al eens over nagedacht hoe we dat werk zullen aanpak ken Het zijn de vragen, waarmee velen onder ons dagelijks lastig gevallen worden. Denken, steeds maar denken hoe wij verschillende problemen zul len oplossen, op welke wijze wij met anderen zul len samenwerken. Wij worden er zo hopeloos moe van. Och, wij weten wel, dat het nodig is om eerst eens goed na te denken voor wij iets onder nemen. Eerst denken en dan doen. Het ergste is echter, dat wij er dikwijls helemaal niet uitkomen. Je moet dan zoveel denken voor je met iets begint. „Ja", zeggen wij tegen onszelf, „wij hebben met mensen te maken. Mensen met hun kleine en grote gevoeligheden, met hun sympathieën en antipa thieën en met hun egoïsme op de koop toe." Neen, het is allemaal niet zo gemakkelijk en al denkende vergeten wij één ding en wel, dat andere mensen, die met ons willen en moeten samenwerken, van ons zo ongeveer hetzelfde denken. Ja, echt, dat doen ze en geef ze eens ongelijk. Zijn. wij zelf al tijd even prettig om mee om te gaan Laten wij eerlijk zijn, wij hebben ook wel eens lange tenen, wij zijn van binnen lang niet altijd zo vriendelijk als wij aan de buitenkant willen lijken. Hebben wij nooit eens met een vriendelijk, o zo vriendelijk ge zicht iemand een venijnig steekje gegeven, zo ééntje waarvan wij later met welgevallen zeiden: ,.Nou, die zat Weten wij dat niet meer Och wij kun nen ook niet aan alles denken, daarvoor hebben wij teveel aan ons hoofd: zoveel, dat er geen tijd overschiet onszelf eens serieus onder de loupe te nemen. En dit laatste zou toch echt geen kwaad kunnen. O, maar dat zullen wij later wel eens doen als wij wat meer tijd hebben. Nu kan het onmogelijk, want wij hebben het veel te druk. Bij alle vragen, alle problemen, die er in ons hoofd rondzweven, moeten wij ook nog aan KERSTMIS gaan denken. Dat wordt hoog tijd, want wij krijgen gasten en wij willen een mooi opgetuigde kerst boom voor de kinderen. Wij moeten zorgen voor lekkere dingen en wij hebben geen hulp. Wij waren al zo moe van alle vragen, die er in de loop van het haast voorbije jaar op ons afgestormd zijn. Er is nog een heleboel te doen. Wij zien tekort aan tijd en worden prikkelbaar. Ja, hoor eens, ze moe ten ons maar nemen zoals wij zijn. Een mens is geen engel en er wordt ook zoveel van ons ge vergd. De kinderen zijn lastig en de logees bellen ©p 24 december om te zeggen, dat ze twee uur vroeger komen d^n de afspraak was. Vanwege het drukke vervoer later op de dag. Nu is de boot werkelijk aan. Begrijpen ze niet dat wij als gast vrouw nog zoveel te redderen en die drie uur zo hard nodig hebben Is het heus zo erg om eens een eindje te staan in een trein of een bus Mis schien hebben onze gasten wel voetgebreken, een pijnlijke rug of een niet al te sterk hart, maar daar kunnen wij niet over gaan piekeren. Wij zijn de dupe. De kinderen worden afgesnauwd als zij komen vragen wanneer wij samen de kerstboom gaan versieren. Dat kunnen wij er net nog bij hebben. Ze hebben toch gezien, dat het kerstgebak in de oven gegaan is en stel je voor, dat het te bruin werd. Ja, dat zou een schadepost betekenen en dat moeten wij voorkomen, maar hadden wij de kinderen dan toch niet lief en vriendelijk aan het verstand kunnen brengen, dat zij een tijdje geduld moesten hebben Is er nu wel zo'n groot verschil tussen al die anderen, die zo moeilijk zijn om mee samen te werken, die zo egoïstisch zijn, en ons 11TIJ zijn wel druk bezig voorbereidingen te tref- fen voor een huiselijk feest, maar misschien glimlachen wij wat bitter als wij er aan denken, dat het KERSTFEEST het feest van VREDE OP AARDE behoort te zijn. „VREDE", daar geloven wij niet meer in. Hoe kan er ooit VREDE OP AARDE zijn als de grote mannen, die het voor het zeggen hebben, zo weinig begrip voor eikaars be langen tonen. „Het is een mooie wereld, wraarin leven", zeggen wij schamper. Ja, nu vergeten wij warempel weer een voor naam ding. maar dat komt zeker door de drukte. „Wij maken ook deel uit van die wereld, al zijn wij dan slechts eenvoudige huisvrouwen. Wij zijn ook verantwoordelijk voor de gang van zaken in het kleine stukje wereld, dat ons toebedeeld werd. Zeker, wij doen een heleboel. Maar denken wij er wel aan, dat één ding nodig is en wel de LIEFDE. Zij herbergt in zich onbaatzuchtigheid en geduld. Zij is in staat kloven te overbruggen, zowel in grote vèrhoudingen als in kleine menselijke con flicten. KERSTMIS nadert. Laat het niet zo zijn, dat het slechts een feest is van kaarslicht en lekker nijen, van gezelligheid en cadeaux. Maar laat ons gaan tot het Kind in de kribbe, dat ons als leidraad voor ons leven meegaf: „HEBT UW NAASTE LIEF ALS U ZELVE". Als wij er naar streven dit grote gebod te vervullen, zullen vele moeilijkheden en ergernissen uit de weg worden geruimd en zal het vrediger worden in ons eigen hart. Kort geleden las ik nog eens het mooie ge dicht van Jacqueline v. d. Waals, dat betrekking heeft op dat éne nodige. Dit gedicht wil ik u ter overdenking bij het naderende Kerstfeest mee geven. Verder wens ik u met allen, die u lief zijn: „GELUKKIG KERSTFEEST". L. N. H.-Gr. Indien ik de talen der mensen sprak En der Engelen taal. Ik ware, zo mij de Liefde ontbrak Een luidende schel, een klinkend metaal Indien ik in de toekomst las En profeteerde. En alles wat verborgen was Verstond en leerde. Indien ik dat geloof bezat Dat bergen verzet, maar de Liefde niet had Ik ware niets een ledig vat. Indien ik ook tot onderhoud Der armen al mijn goed en goud Had uitgedeeld. Zo ik mijn leven Als offerande had gegeven Indien ik myn lichaam verbranden liet Wat nuttigheid zou het mij geven Had ik de Liefde niet. Jacqueline E. v. d. Waals. DE komende feestdagen zijn wel bij uitstek de dagen, waarop wTe, waarschijnlijk als com pensatie van de extra zoetigheid die we dan tot ons nemen, zo tussendoor grote behoefte kunnen hebben aan een hartig hapje. Weet u dat men kaas niet alleen zo puur kan eten, maar er ook de heerlijkste gerechtjes mee kan bereiden, die beslist niet veel tijd vergen en ook geen extra hoge eisen aan onze kookkunst stellen Maakt b.v. eens een kaasgarnituur, door in blokjes gesneden belegen kaas een gepelde zoute amandel te steken, door op andere blokjes met een cocktailprikkel een stukje worst, augurk of een sjalotje, of combinatie daarvan, te prikken. Durft u het ook eens aan, de kaas te combineren met stukjes gember of ananas en breidt u uw schotel dan nog eens uit door vierkante toastjes dik te be dekken met kaasboter, welke u maakt door boter romig te roeren en er een gelijke hoeveelheid ge raspte oude kaas door te mengen. Niet alleen toast jes kunt u daarmee maken, u kunt met die kaas- boter ook plakjes roggebrood besmeren en zo meer dere lagen opeen stapelen, goed koud laten worden en dan in plakjes of kleine blokjes snijden. Juist die afwisselende donkere en lichte laagjes geven aan uw kaasgarnituur een bijzonder levendig aan zien Hetzelfde geldt voor tomaatjes, die uitge hold en met kaasboter gevuld kunnen worden. Voor garnering neemt u dan een kappertje, blaadje peterselie of een plakje gevulde olijf. Ook plakjes bacon of ham, bespoten met kaasboter, opgerold en vastgestoken met een cocktailprikker doen het uitstekend. En hebt u nog wat kaasboter overgehouden Vorm daar dan eens truffeltjes van, rol ze door wat geraspte kaas of roggebroodkruim en u hebt zo langzamerhand een schotel gekregen, waar u, met recht, trots op mag zijn En weet u niet wat u voor uw kerstmaaltijd zult kiezen Denkt u dan ook eens aan kaas Een heerlijk warm voorgerecht, wat u na de soep geeft, is het sneetje Hawaii. Hiervpor moet u in een koekepan sneetjes brood goudbruin bak ken of in de oven roosteren. Daarna ieder stukje beleggen met een plak ham. Daarop een hele schijf ananas en daaroverheen een plak belegen kaas leg gen. In de oven zetten, totdat de kaas uit gaat vloeien en licht gekleurd is. Voor 't opdienen met wat paprikapoeder bestrooien. En voor oudejaarsavond TMTATUURLIJK Quiche Lorraine, die zowel warm 1 als koud gegeten kan worden. Hier volgt het recept: 100 g. bloem, 60 g. roomboter, plm, dl. water, iets zout, 3 eieren, 3 lepels melk, 100 g. ham, 500 g. oude kaas. Van de bloem, zout, boter en het water een deeg kneden en een ingeboterde taartvorm hiermee be kleden. Daarna de bodem beleggen met een paar plakjes schouderham, hierop een laag dikke plak ken oude kaas, weer een laagje ham en nog eens een laag kaas leggen. Det met melk losgeklopte eieren hierover heen gieten en de taart in de oven in plm. uur lichtbruin en gaar bakken. Een kleine variatie hierop vormen de kaasge bakjes. U bedekt daarvoor open vruchtentaart- vormpjes met hetzelfde deeg en vult ze dan met een mengsel van 250 g. geraspte kaas, 1 dl. room, 2 eieren en wat zout, peper en paprika. U bakt de taartjes in de oven gaar en goudbruin en bestrooit ze voor het opdienen met wat paprikapoeder. Vindt u deegmaken moeilijk Geen nood Dan geeft u warme gevulde broodjes Van uw bakker neemt u kleine puntbroodjes, waarvan u een dek seltje afsnijdt en die u daarna zorgvuldig uitholt. Nu gaat u een kaascrême maken door van Vz L melk, 50 g. bloem en 50 g. roomboter een mooi glad gebonden saus te maken, waardoor tot slot 100 g. geraspte kaas en 1 dl. slagroom geroerd wordt. Zo nodig het geheel met iets zout en peper op smaak afmaken en de uitgeholde broodjes ermee vullen. Het dekseltje er weer opleggen en de broodjes in een hete oven warm en knapperig laten worden. Wij wensen u met behulp van deze gerechtjes heel gezellige feestdagen I

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1958 | | pagina 14