HENRIE AERNOUDTS 80 JAAR
BROMFIETSEND ZEELAND
493
De Thoolse schapenfokdag
ZATERDAG 19 JULI 1958
OP 21 juli a.s. hoopt de heer H. J. Aernoudts te
Sluis, alom bekend door de vele successen van
de stallen d'A.H.E.A., 80 jaar te worden. „Stallen
d'A.H.E.A.", een naam, die niet in den lande, doch
ook daar buiten, goede weerklank vindt. Ontleend
aan de voorletters der vier gebroeders: Alois, Henri,
Edemond en Alfons van wie de voorlaatste geen
fokker, maar dokter is getuigt deze naam van
een goede kijk op de betekenis van eensgezindheid
en samengaan.
Naast de stoeterij Van Dixhoorn te Axel en de
stallen De Dobbelaere te IJzendijke behoorde de
stalcombinatie d'A.H.E.A. destijds tot de grootste
trekpaardfokkerijen van ons land.
Van de vier gebroeders was de thans 80-jarige
in de kringen van collega's en vrienden meer be
kend als „Harry" in de eerste plaats de prima
kenner van het trekpaard, terwijl zijn broer Alfons
de latere burgemeester van Sluis speciaal
als de man voor de propaganda en de reclame viel
aan te merken. (We denken in dit verband o.a. aan
de geïllustreerde brochure, die destijds het licht
zag.) We doen de andere broers zeker niët te kort,
als we Henri als de spil van de combinatie beschou
wen en zijn bedrijf als het centrum daarvan Hier
toch waren de hengsten gehuisvest en werden
amateurkopers, excursies van vreemdelingen en
leerlingen en oud-leerlingen van landbouwonder-
wijsinrichtingen op de meest charmante wijze ont
vangen.
1^" IJKEN we de oudere jaargangen der Stamboe-
xv' ken in, dan treft het ons hoe op tal van stallen
in de lande het d'A.H.E.A.-bloed zijn diensten heeft
bewezen.
Vele zijn de lauweren, welke de Aernoudtsen in
de loop der jaren met hun trekpaarden hebben ge
oogst, zowel in Den Haag, als in Dordrecht en in
in Den Bosch. Diverse regionale shows en fokdagen
nog daargelaten. Ja, zelfs in het buitenland wisten
zij beslag op hoge onderscheidingen te leggen, ge
tuige hun successen in Milaan 1925, waar zij
voor eigen rekening en risico paarden hadden inge
zonden. Welk een durf en ondernemingsgeest wer
den daardoor aan de dag gelegd!
Evenwel niet enkel zeges waren voor de ener
gieke Aernoudtsen weggelegd. Ook tegenslagen
bleven voor hen niet uit. Dat zij tussen 1925 en
1930 te Oostburg een 12-tal hengsten bij publieke
verkoop tegen afbraakprijzen van de hand deden,
is daarvan een der treffendste voorbeelden.
Maar laten we ons nog even bepalen tot de heer
Henri persoonlijk. Een dierenvriend is hij van top
tot teen. Kenner van het trekpaard, zoals men er
slechts weinigen aantreft. Doch ook op het terrein
der rundveefokkerij is hij geen vi eemdeling. Als
paardenkeurmeester op tentoonstellingen en fok
dagen genoot hij groot aanzien. Zijn oprechtheid
bracht mee, dat hij paarden en geen boeren keurde.
Fel kantte hij zich destijds tegen de oprichting van
een apart Zeeuws Stamboek. Aan de hand van het
succes der Belgische collega's, was hij een uitge
sproken voorstander van ons nationale stamboek.
Z.i. mocht dit, op grond waarvan dan ook, in geen
geval verbrokkeld worden.
/^\P het type van het paard had de heer Aernoudts
zijn eigen visie. Naarmate de mechanisatie van
het transport hand over hand toenam, zag hij aan
komen, dat er eerlang slechts plaats zou zijn voor
een mals groeiend paard met vier goede benen en
voeten en dito gangen en voor geen olifanten die te
duur in de kost waren.
En wie heeft gelijk gekregen?
Het landbouwonderwijs droeg de heer Aernoudts
een warm hart toe. Enerzijds gaf hij daarvan blijk
in z'n eigen gezin, anderzijds was het hem nooit te
veel jongelui op excursies of anderzins voor te lich
ten over allerlei wat het paard aanbelangt.
Bescheiden van aard en vriendelijk en beschaafd
in zijn optreden zijnde, ligt het voor de hand, dat
de heer Aernoudts zich hierdoor, gepaard aan z'n
grote vakkennis, vele vrienden wist te verwerven.
Dat men ook in Overheidskringen het belangrijke
werk van de heer Aernoudts wist te waarderen,
bleek ondubbelzinnig toen bij gelegenheid van z'n
70ste verjaardag H.M. de Koningin hem benoemde
tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
Blikt de thans 80-jarige op zijn welbesteed leven
terug, dan is er in die lange periode nogal een en
ander veranderd. Niet in de laatste plaats op land
bouwgebied. Vooral na de tweede wereldoorlog
voltrokken deze veranderingen zich met grote snel
heid. Hoe hebben we niet in een luttel aantal jaren
de motortrekker de paarden voor een groot deel
op de boerderijen zien verdringen. Zo ook op het
bedrijf van de heer Aernoudts zelf, waar nu twee
zijner zoons de scepter zwaaien en die, evenals zo
vele hunner collega's, de paardenstapel tot een mi
nimum hebben teruggebracht.
We zouden over dit tijdsverschijnsel kunnen gaan
jammeren. Waar dit al zeer weinig zin heeft en het
bovendien niet past bij de herdenking van iemands
80ste verjaardag, zullen we dit achterwege laten.
Laat ons mogen besluiten met de heer Aernoudts
en de zijnen onze hartelijke gelukwensen aan te
bieden met het heugelijke feit, dat hij zo'n hoge
ouderdom heeft mogen bereiken en dat hij als
paardenfokker een zegen heeft mogen zijn voor de
ganse Nederlandse trekpaardenfokkerij.
Moge voor hem en zijn vriendelijke wederhelft,
onder Hoger zegen, nog menig goed en rustig jaar
zijn weggelegd.
VAN DIJK.
NA de oprichting van de Onderlinge Verzeke-
-11 rings Mij. voor motorvoertuigen der Z.L.M.
in 1951 werd een aanvang gemaakt met het ver
zekeren van personenauto's en tractoren.
De Z. L. M.-leden konden op dat moment nog
geen motorrijwiel of bromfiets bij de Onderlinge
verzekeren.
Waarom het bestuur juist met het verzekeren
van auto's en tractoren begon, laat zich gemak
kelijk verklaren. Enerzijds ging het hier om een
groot aantal voertuigen en anderzijds en dit
was van doorslaggevende betekenis speelden in
deze branches het premieverschil een grote rol.
Het laat zich verstaan, dat een premieverschil
van 100,tot ƒ200,voor een auto sterker aan
slaat dan een premieverschil van enkele guldens
voor b.v. een bromfiets.
Na enkele jaren kwam er echter van de zijde
der leden steeds meer aandrang om ook motor
rijwielen en bromfietsen te gaan verzekeren.
Het bestuur van de Onderlinge heeft in 1955
hieraan gevolg gegeven: temeer omdat het aan
tal bromfietsen onder de leden de laatste jaren
sterk was toegenomen.
Er werd derhalve voor motorrijwielen en brom
fietsen een premietarief gecreëerd, welk tarief er
op neer kwam, dat b.v. een bromfiets voor 7,
per jaar tegen W.A.-risico verzekerd kon worden,
met een dekking van 500.000,per gebeurtenis
en een eigen risico van 25,
Verder kon de bromfiets tegen het risico van
eigen schade verzekerd worden, waarvoor een
premie van 10,werd gesteld mits de catalogus
prijs niet boven de ƒ500,— uitkwam. Boven de
500,cataloguswaarde werd voor iedere 100,
meer 5,extra premie berekendterwijl het
eigen risico ook hier 25,— bedroeg.
Concreet gesteld kwam het er op neer, dat een
All Risks premie voor een bromfiets van 600,
catalogusprijs, 22,— bedroeg. De Z. L. M.-leden
konden nu hun bromfiets bij de Onderinge ver
zekeren.
Bezien we het grote aantal bromfietsen welke
in gebruik waren, dan mag geconstateerd worden,
dat de aanvragen maar zeer geleidelijk binnen
kwamen. Het waarom is terug te voeren tot het
vrij geringe premieverschil met particuliere
mij en.
Nu deed het typische verschijnsel zich voor,
dat met name de bromfietsenbranche geen on
gunstig schadeverloop te zien gaf; dit in tegen
stelling tot de verwachtingen.
GOED NIEUWS
IJET gunstige schadeverloop is dan ook voor het
A bestuur aanleiding geweest de premietarieven
voor bromfietsen met ingang van 1 januari 1958
vrij drastisch te herzien; althans wat de All
Risks-verzekering betreft. De voorschottarieven
voor bromfietsen zijn thans als volgt
Alleen
Cataloguswaarde All Risks W.A.-dekking
1,— tot 500,— 14,50 7,—
501 tot 600.— 17,— ƒ7
601tot 7C0.19,50 7,'—
ƒ701,— tot ƒ800,— ƒ22,— ƒ7,—
enz.,per 100,— telkens 2,50 premie meer.
Bovendien is het eigen risico in geval van
eigen bromfietsschade (casco) teruggebracht tot
ƒ10,— per schadegeval. Bij W.A.-schade is het
eigen risico 25,gebleven. De zeer gunstige
W.A.-dekking van ƒ500.000,per gebeurtenis is
gehandhaafd.
Van bovenstaande nieuwe tarieven mag ge
steld worden, dat ze bijzonder gunstig liggen.
Bovendien zal de verlaging van het eigen risico,
welke onevenredig hoog lag, worden toegejuicht.
ADVIES
WflJ kunnen het er over eens zijn, dat de
TT hoogte van de premie geen beletsel oplevert
voor het verzekeren van een bromfiets. Dat er
toch nog zeer velen onverzekerd rondrijden kan
o.i. alleen maar een gevolg zijn van grove nala
tigheid. Niet alleen een nalatigheid tegenover
zichzelf, vrouw en kinderen, maar ook tegenover
zijn medemens.
Men mag alleen dan onverzekerd rijden, in
dien men er zeker van is, dat elke schade, die
aan derden wordt toegebracht uit eigen porte
feuille betaald kan worden, zonder daarbij schade
te berokkenen aan eigen gezin of bedrijf.
Dit is praktisch gesproken een onmogelijke op
gave; immers men weet nooit hoe hoog een|
W.A.-schade kan zijn.
Daarom is ons simpel advies: niet per onver
zekerd motorvoertuig van de openbare wegen
gebruik te maken.
de L.
TAE Thoolse schapenfokdag van geregistreerd
Texels ras, die in het kader van de Z. L. M.-
tentoonstelling op 20 juni plaats vond, overtrof
de verwachtingen. 16 inzenders brachten in totaal
150 dieren voor. Deze waren in 68 catalogusnum
mers ingedeeld en gekeurd in 9 rubrieken. De ge
middelde kwaliteit was goed. Een aantal dieren
was van beste klasse. De jury was van oordeel,
dat de selectie op een hoger niveau stond dan de
vorig jaar gehouden provinciale fokdag.
Dit schept goede beloften voor de toekomst. Een
beperkt aantal dieren had er niet behoren te zijn.
Deze aanwezigheid echter demonstreerde, dat de
verschillen in kwaliteit groot zijn. Dit kan een sti
mulans zijn tot verbetering. Enkele ambitieuze
fokkers zetten hun stempel op deze fokdag door
hun inzendingen van typische dieren. De minder
gunstige weersomstandigheden bemoeilijkten de
beoordeling.
De eerste rubriek van overjarige rammen met
8 inzendingen was van zeer goede kwaliteit. De
la-prijs behaalde Z 343, eig. M. A. Geuze. Een best
ontwikkelde typische ram van goede diepte met
beste benen. Deze ram werd later uitverkoren tot
kampioen. De lb-prijs behaalde Z 397, eig. G. M.
Geluk. Typische ram met fraaie huid. Later op de
dag werd deze ram als reserve-kampioen aange
wezen. No. 7764 NH behaalde de lc-prijs. Eig. G.
M. Geluk. Een typische, iets ranke ram. Een 2e-
prijs was voor Z 375, eig. C. L. Geluk.
Rubriek II, omvatte 7 inzendingen van 1-jarige
rammen. Dit was een voldoende collectie met vrij
goede kopnummers. De eerste prijs behaalde Z 419,
eig. G. M. Geluk. Goed gelijnde ram met ontypische
staart. 2e prijs Z 420, eig. L. J. Vermaas. Typische
ram, iets smal in de achterhand. Een 3e prijs be
haalde Z 444, eig. L. A. M. Elenbaas.
De kwaliteit van de ooien was goed. Er waren
verscheiden typische dieren met goede verhoudin
gen. In het algemeen vielen de ooi- en ramlamme-
ren tegen. Dit als gevolg van een minder goede of
onvoldoende ontwikkeling. Het is wenselijk, dat in
de jeugd wat meer zorg aan de voeding wordt be
steed.
Rubriek III, enkelingen 1-jarige ooien, was een
kleine rubriek. Ie prijs 1418 NH, eig. G. M. Geluk.
2e prijs 4168 l.o., eig. G. M. Geluk. 3e prijs 4408
l.o.eig. M. A. Geuze.
De rubriek IV, tweetallen ooien, was van beste
klasse. Ie prijs 4319 en 4322 l.o. NH. Dit zijn typi
sche, uniforme ooien. 2e prijs 4166 l.o. en 4169 l.o.
3e prijs 4171 l.o. en 4167 l.o. Al deze dieren zijn van
G. M. Geluk.
Rubriek V. In deze rubriek ooi met ooilam be
haalde 5702 NH met lam 2739 de la prijs, eig. G.
M. Geluk, lb werd Z 3789 met lam 4672, eig. J. Th.
M. Akkermans. Z 3532 met lam 4667, eig. L. J.
Vermaas, behaalde een 2a-prijs. De 2b-prijs was
voor Z 3790 met lam 4621, eig. M. A. Geuze. Een
3e-prijs werd toegekend aan Z 3644 met lam 4581,
eig. J. P. van Gorsel en Z 3652 met lam 4688, eig.
M. W. Kloet.
Bij de ooien met ramlam werd als eerste ge
plaatst Z 3651 met lam 4669, eig. M. W. Kloet. Als
no. 2 werd geplaatst Z 3523 met lam 4639, eig. C.
L. Geluk. De 3e prijs was voor Z 2933 met lam
4619, eig. M. A. Geuze.
Rubriek VI, ooi met 2 ooilammeren. De eerste
prijs was hier voor Z 2929 met de lammeren 4630
en 4631, eig. C. L. Geluk. Typische dieren met
mooie koppen. Z 3157 met de lammeren 4627 en
4628, eig. M. A. Geuze, behaalde de 2a-prijs. 2b
was voor Z 3530, met de lammeren 4650 en 4651,
eig. G. M. Geluk. Aan Z 2931 met de lammeren
4679 en 4680, eig. J. Boonman, werd de 3e prijs toe
gekend.
In rubriek VII, ooien met ramlammeren, kon
geen eerste prijs worden toegekend. De 2e prijs
behaalde Z 3158 met 2 ramlammeren, eig. J. Boon
man. Lammeren met beste ontwikkeling, iets grof.
De derde prijs behaalde Z 3548 met de lammeren
4613 en 4614, eig. M. A. Geuze.
In rubriek VIII, ooi met ooi- en ramlam, werd
ook geen le prijs toegekend. Een 2e prijs was voor
Z 3653 met de lammeren 4665 en 4 (v.l.) eig. J. L.
Mol. Aan Z 3545 met de lammeren 4611 en 4 (v.l.)i
werd een 3e prijs toegekend, eig. C. J. Kosten. In
deze matige rubriek hadden de lammeren te wei
nig ontwikkeling. De bekroonde dieren vertoonden
wel type.
Rubriek IX, jaarling ooien met lam of lamme
ren, was een matige rubriek. De lammeren hadden
in het algemeen te weinig ontwikkeling. De le prijs
werd behaald dóór 4388 l.o. met de lammeren 4666
en 4 (v.l.) eig. L. J. Vermaas. Typische lammeren,
doch iets licht ontwikkeld. De 2e prijs werd toe
gekend aan 4160 l.o. met lam 4608, eig. Chr. P.
Burgers.
rjE kampioenschapkeuring van de ooien leverde
enige spanning. Uiteindelijk werd als kam
pioene aangewezen de 1-jarige ooi 4319 NH, eig.
G. M. Geluk. Een fraai gelijnde ooi met mooie kop
en beste benen. Kon iets dieper zijn. Het reserve
kampioenschap behaalde Z 2927, eig. C. L. Geluk.
Deze 5-jarige zeer typische ooi, die iets zwaarder
kon zijn, vertoont slijtage aan de benen.
De jury heeft streng gekeurd. Het aantal prijzen
is hierdoor beperkt. Deze werkwijze is stimulerend
tot verbetering van het gewenste rastype.
De Thoolse organisatoren kunnen met voldoe
ning op deze fokdag terugzien.
J. H. LANTINGA.
