**"L/oor cis.^vrouu)
Scherpenisse kunne menie misse
400
VAN HET PLATTELAND
ONDER REDACTIE VAN MEVROUW L. N. HUISMAN—GRIEP
ZEEUWS LANDBOUWBLAD
VELE Tholenaars zullen het oude rijmpje kennen,
dat betrekking heeft op de zeven plaatsen, die
op het eiland gelegen zijn. Als zij bovenstaand op
schrift lezen, zullen zij waarschijnlijk denken, dat
ik het rijmpje niet goed ken, want daarin vergaat
het Scherpenisse minder goed. Waarschijnlijk zijn
er buiten Tholen maar heel weinig lezeressen, die
ooit van dit puntdicht hebben gehoord en daarom
laten we het hier in zijn geheel volgen. Het luidt
aldus:
Tholen is een stad,
Poo'vliet is een gat,
Scherpenisse kunne we misse,
Smaerdiek blienkt,
Staevenisse stienkt,
St. Annaland is een toaverkot,
In Vosmeer zitte ze mit de deure op slot.
Een directe verbinding tussen huiskamer en
keuken is voor de huisvrouw maar wat gemakke
lijk! Geloop door de gang wordt daardoor over
bodig. En ook wanneer de kinderen in de huis
kamer spelen is het gemakkelijk, een oogje in 't
zeil te kunnen houden.
(Foto Sipkema.)
TK weet niet of de bewoners van Scherpenisse er
zich ooit iets van hebben aangetrokken dat ze
gemist konden worden. Mocht er ergens een angel-
tje zijn blijven zitten, dan zullen ze die kleine prik
vast vergeten, nu hun dorp is uitverkoren om de
duizenden mensen te ontvangen, die de Z.L.M.-
tentoonstelling komen bezoeken. Het zal het hart
van iedere rechtgeaarde Scherpenissenaar goed
doen, dat hun dorp nu eens niet gemist kan wor
den. Zo zien we toch maar weer, dat ieder op zijn
beurt zijn kans krijgt. Poortvliet kan er op bogen,
dat één zijner inwoners kapitein op de Z.L.M.-
boot is, dus zal men er zich wel voor wachten te
beweren dat Poortvliet een gat is. En wat denkt
U van Stavenisse? Al verspreidde vroeger de haven
bij laag water vast geen 4711-geur, tegenwoordig
kan het trots zijn op een mooi dorpshuis waar de
plattelandsvrouwen van heel Tholen zo nu en dan
met hun vergadering goed terecht kunnen. „Tholen"
behoeven we geen hart onder de riem te steken,
want het staat reeds eeuwen in de rij der steden,
dus konden zijn bewoners daar een beetje trots op
zijn. Dat blienkende Smaerdiek trof 't ook best, dus
gaan we daar aan voorbij, maar we willen het
toch graag opnemen voor St. Allano, want daar ge
looft men beslist niet meer aan toveren, tenminste
niet in die zin, dat er zwarte katten en toverhek
sen aan te pas komen. „En hoe zit dat nu met
Vosmeer?" zult U vragen. Als ze daar op 19, 20
en 21 juni de deur op slot hebben, is dit omdat
de hele familie op stap is paar de tentoonstelling.
Dat voorbeeld moesten we allemaal volgen. Zeg
nu niet: „Tholen is zo'n uithoek, want dan hebt U
beslist ongelijk. Dank zij de brug, die het eiland
met het vasteland verbindt, kunt U even gemak
kelijk met auto of bus naar Scherpenisse gaan als
naar Middelburg of Goes. Verleden jaar was U
toch ook in Zierikzee present. Aan die reis zat iets
meer vast, nl. de veren, en die tellen wat tijd
verlies betreft mee. Zoek ook geen andere uitvlucht
door te zeggen: „Op Tholen is zo weinig te zien,
ik voel b.v. niets voor de rijtoer."
Dat is ook niet juist, want op het eiland is er
de laatste jaren, mede door de herverkaveling, ont
zaglijk veel veranderd. Het is toch ook belangrijk
voor ons, vrouwen, dat we dit alles zien. Als de
mannen er in ons bijzijn met elkaar over praten,
weten we tenminste waar het over gaat en dat is
toch prettig, voor Uzelf en voor Uw man. Zo is
het ook met verschillende zaken, die op de ten
toonstelling zelf te zien zijn. Misschien bent U
niet technisch aangelegd en hebt U geen interesse
voor landbouwwerktuigen. Meermalen zag ik, dat
op een landbouwtentoonstelling een man zijn vrouw
meenam naar de machinehoek en met haar één of
andere machine aandachtig bekeek. Dan dacht ik
altijd: „Dit is zoals het wezen moet." Het gaat
bij de aankoop van zulk een machine meestal om
een aanzienlijk bedrag. Het is dus zeer belangrijk
dat ook de vrouw weet wat er precies met zo'n
werktuig gedaan kan worden en dat het nodig is
op het bedrijf van haar man. Ik weet van ge
vallen, waar door de belangstelling van de zijde
der vrouw ook de man meer belangstelling ging
tonen voor mechanisatie in de huishouding, waar
door haar werk vergemakkelijkt werd.
TLTET kan natuurlijk ook zijn, dat het machine-
A park van Uw man geen vernieuwing of aan
vulling behoeft en U bovenstaand argument als
ongeldig voor Uzelf beschouwt. Blijft U nu thuis?
Toch niet? Dat is verstandig, want U zult ontdek
ken, dat er veel te zien is, dat zuiver op huis-
vrouwelijk terrein ligt. We hebben niet voor niets
een grote afdeling van de Nederlandse Bond van
Plattelandsvrouwen op Tholen. De dames zijn al
geruime tijd met de voorbereidingen bezig. Zij
verkeren in de gunstige omstandigheid, dat zij
een vrij grote ruimte kregen toegewezen. Mejuf
frouw Sipkema, de binnenhuisarchitecte, die mo
menteel in het herverkavelingsgebied werkt, heeft
zich met de aankleding van het geheel bemoeid,
dus zal het wel in orde zijn. Meermalen hebben
de plattelandsvrouwen aandacht gevraagd voor
werkstukken die op de diverse cursussen werden
gemaakt. Steeds trokken deze grote belangstelling.
Ook nu zullen verschillende
mooie artikelen te bewonderen
zijn. Men gaat op deze tentoon
stelling nog een stapje verder. Het
ligt nl. in de bedoeling verschil
lende handwerktechnieken te to
nen. Niet enkel door de tentoon
stelling van „kant-en-klaar"-
werkstukken, maar er zal ook te
zien zijn hoe de werkwijze van de
diverse technieken is. Er zal o.a.
weefwerk zijn.
Mevrouw Kooyman-Krijger uit
Sint Annaland en mevrouw Blin-
denbach uit Sint Maartensdijk
zullen U het werken met een meer
ouderwets als met een modern
weefgetouw tonen. De dames heb
ben nog meer op hun program
ma. Ze willen ook aandacht be
steden aan de inwendige mens.
Evenals verleden jaar in Zierik
zee zal er in de tent van de Plat
telandsvrouwen een buffet zijn,
waar verschillende dranken en
mogelijk iets eetbaars zullen wor
den geserveerd. We hebben horen
fluisteren, dat onze vrouwen daar
nog wel eens een ideetje voor
zomerdranken en spijzen kunnen
opdoen. Daar zijn we eigenlijk
allemaal wel voor te vinden. We
willen van tijd tot tijd met wat
nieuws op tafel komen.
Ik zou van die stand nog meer kunnen vertel
len, maar ik mag niet alles verklappen. U moet
ook nog een beetje nieuwsgierig blijven en die
wordt daar in Scherpenisse vast en zeker bevredigd.
De plattelandsmeisjes hebben ook iets aardigs
bedacht. Zij maken iets, dat ter plaatse wordt ver
kocht. In die stand kunt U iets leren en zo U voor
Uw thuiswacht een cadeautje wilt meenemen, kunt
U daar heel aardig terecht.
De tent van de Stichting „Huishoudelijke voor
lichting ten Plattelande" gaat U toch niet voorbij?
En het landbouwhuishoudonderwijs? Kijkt U daar
ook eens even? Zo ziet U dat er op de landbouw
tentoonstelling nogal wat te vinden is wat onze
belangstelling waard is. Nu heb ik nog niet eens
gesproken over de stand van de Commissie, die
voor de herverkavelingsgebieden werkt. Ik weet
nog niet precies hoe het er daar zal uitzien, maar
gaat U er in ieder geval even kijken. U is nu toch
in Scherpenisse trecht gekomen, al was U het
niet van plan.
WAT zegt U? O, is het U meegevallen? Dat wist
ik wel en daarom heb ik Uw aandacht voor
de tentoonstelling gevraagd. Het zou zo jammer
zijn als U er niet heen geweest was. En naast al
het moois en leerzaams dat U hebt gezien, was het
nog een gezellige dag bovendien. U hebt vrien
dinnen ontmoet, die U in lange tijd niet gezien
had, laat staan gesproken. Er waren familieleden
waarmee U nu meteen een afspraak kon maken
voor een bezoek. Al met al was het plezierig op
de tentoonstelling.
De rijtoer had U al met Uw man op voorschot
gehad. Daar hebt U toch echt van genoten. Mis
schien was U nooit te voren op St. Alland (St. An
naland) geweest. Vindt U dat het niet op een
„Toaverkot" lijkt? Neen? Dat doet het ook niet
en toch is er de laatste jaren getoverd. Krotten
werden opgeruimd en nieuwe woningen kwamen er
voor in de plaats. De dames Bosman en Van Es
organiseerden korte cursussen om de vrouwen die
de niéuwe huizen gingen bewonen, iets tê leren
over goede, verantwoorde woninginrichting. Uit
eindelijk is het aan de Nederlandse Bond van
Plattelandsvrouwen te danken, dat dit voorlich-
tingswerk ook op Tholen plaats vond. Immers,
had de Bond na de ramp van 1953 niet een binnen
huisarchitecte aangesteld voor de rampgebieden,
zo zouden we nu vast niet de beschikking hebben
over een deskundige in de herverkavelingsgebie
den. Uit het éne werk is het andere voortgevloeid.
Nog niet zo heel lang geleden was Tholen een
eiland waar de mensen leefden en werkten in een
besloten gemeenschap. Velen hadden weinig con
tact met de wereld, die buiten dat eiland lag.
Mede door de gevolgen van de jongste wereldoor
log en de watersnood van 1953 is er ontzaglijk veel
op Tholen veranderd en voelt de bevolking zich
meer dan vroeger opgenomen in de Nederlandse
gemeenschap.
Als deze regels U onder ogen komen, zijn de
voorbereidingen voor de tentoonstelling al in een
vergevorderd stadium. Ieder, die in Scherpenisse
kan meehelpen om dit jaarlijks landbouwfestijn te
doen slagen, zal zijn medewerking geven. Dit móét
ook. Ik schreef immers hier boven: „Scherpenisse
kunne me nie misse!
Een gerieflijke interieur op Tholen. Door de tafel tegen de
muur te schuiven wordt een grotere doorloop-ruimte verkregen.
Een idee, dat in Tholen navolging vondevenals trouwens de
directe doorgang naar de keuken.
(Foto Sipkema.)
