C. DE JAGER
won het Provinciale
Ploegkampioenschap
Tour de France
ALGEMENE VERGADERING IN GOES!
ORGAAN VAN DE LANDBOUW JONGERE N GEMEENSCHAP ZEELAND
Grote figuren.... Vierde bij Nationale wedstrijden
Vlaggen
en Tonkinstokjes
Zoekt uw voordeel
Van
wie zijn
Motregen kontra
Belgische stoppel knollen
11 JANUARI 1958
ZATERDAG 23 NOVEMBER 1957
721
Redactie: C. J. van Damme, L. Hage, M. de Jager, T. Lievense, M. Murre, Z. Poppe en M. Sanders
Eindredactie en Redactie-adres: Landbouwhuis, Goes. Telef. 011002345
ja, kennen wij in onze provincie ook.
Ieder van ons weet er wel een paar op
te noemen. Het burgerlijk bestuur van
Zeeland kent er, de Z. L. M. heeft er
en ook binnen de L. J. G. treffen wjj
ze aan.
Nu kunnen wij hier wel schrijven,
dat wij de grote figuren „kennen",
maar dat kennen is maar betrekkelijk.
Immers, wij maken die mensen mee op
vergaderingen, bij officiële openingen
en wij lezen over hen in de couranten.
Maar eigenlijk weten wij maar bitter
weinig van hen persoonlijk.
De redactieraad van „De Boeren-
jeugd" heeft besloten om een paar van
die grote figuren eens te vragen om
voor het voetlicht te willen treden.
Wie het zijn en wat hun gevraagd
zal worden blijft voorlopig nog een ge
heim.
Let dus op de artikelen, die over
deze figuren zullen volgen!
De L. J. G. Afd. 's Heer-Abtskerke
Nisse e.o. biedt tegen gereduceerde prijs
ter overname aan: 12 exemplaren cn
eer* gratis bewijs van eerste opvoering
van het toneelstuk in 3 bedrijven
„DE OLMENHOEVE".
Te bevragen bij de Secretaris II. v.
Liere, Poelweg XV no. 3, Goes.
zijn na de Puzzelrit nog niet voor hun
winterslaap naar het Landbouwhuis
teruggekeerd. Hun opsporing en aan
houding wordt verzocht. En dan graag
bericht aan 't Provinciaal Secretariaat
Het betreft gele en groene driehoekige
vlaggen van zgn. Gloria-linnen en de
stokjes, waar ze aan waren bevestigd.
de twee koekblikken, die na de
bakwedstrjjd in Koudekerke bleven
staan?
Een blik is van Ark (een gewoon
koekjesblik). Het komt uit de buurt
van Zaamslag en staat daar nu bij Van
der Veke.
Het andere is een zeer grote ronde
trommel. Die kan aan 't Landbouw-
I huis worden afgehaald.
Het is alweer een poosje geleden,
en de kaarten werden onderdehand
weer geschud. Maar we welen allen
nog, hoe onze L. J. G.-er C. de Jager
het dit jaar gebracht heeft tot ploeg-
kampioen van Zeeland!
Op een avond waren wé in het gast
vrije huis van de familie De Jager op
bezoek. De vader en de moeder van
Kees waren ook thuis en op die manier
ontstond er een prettig gesprek over
heel veel verschillende dingen, maar
natuurlijk en voornamelijk ook over
het ploegen.
SPORT EN PRACTIJK.
U weet allen, dat een ploegkampioen
schap of een ploegwedstrijd een samen
gaan betekent van technische kennis
met een sportieve instelling.
Vooral die sportieve instelling blijkt
al geslachten lang bij die De Jagers
aanwezig te zjjn. Het is zelfs één van
de dingen waarom ze in hun streek be
kend zijn. Denkt U maar aan het
schaatsen, om bij één voorbeeld te blij
ven.
Die sportiviteit komt ook heel sterk
tot uiting in de verhouding tussen
Bram van Dijke (nu Nederlands kam
pioen tweede in de Wilhelminapolder)
en Kees de Jager, (eerste bij de provin
ciale kampioenschapnen). Deze twee
zullen op een wedstrijd hard met. elkaar
vechten, maar na afloop graag de win
naar zijn zege gunnen.
Daarom moet Uw interviewer ervoor
oppasssen, dat hij geen dingen twee
maal gaat neerschrijven. Maar ook
daarom is het erg prettig, dat deze
twee kampioenen op zo uitstekende
wijze laten zien, dat wedstrijdploegen
eer. agrarische sport kan zijn!
STRIJD ZONDER SUPPORTERS.
Bij de provinciale ploegwedstrijden
in de Wilhelminapolder was er een
harde strijd te leveren en die is daar
geleverd ook! Er is met grote ver
betenheid en hardnekkigheid gevoch
ten. Niemand heeft de ander ook maar
iets cadeau gegeven.
Er was. wat dat betreft, een betrek
kelijk geringe belangstelling van de
zijde van het publiek. Jammer!
Men zou1 mogen verwachten, dat in
onze landbouwprovincie een grote be
langstelling, van jongeren en ouderen,
zou bestaan voor provinciale kam
pioenschappen, die in een plaats ge
houden worden, die zo centraal ge
legen is! Al was het waar, dat de boe
ren het in die tijd zeer zeer di'uk had
den.
HET PEEL GAAT OMHOOG!
C. de Jager is van mening, dat het
peil van het ploegen in Zeeland vooral
de laatste 3, 4 jaar sterk gestegen is.
En inderdaad, de resultaten wijzen het
uit
Dit is daarom ook zo belangrijk, om
dat het goede ploegen in Zeeland zjjn
directe weerslag heeft op de bedrijfs
voering. Ook draagt het goede ploegen
van de grond in zeer hoge mate bp tot
de bedrjjfsuitkomsten (voor zoverre
men die tenminste in de hand heeft).
Het is niet teveel gezegd, dat het
ploegen de basis legt voor alles wat er
in de loop van het seizoen met de
grond gebeurt. En het is evenmin te
veel verzonnen, wanneer we stellen,
dat het boerenvakmanschap vooral in
het ploegen tot uiting komt!
WAT DOET DE GROND?
Het was opvallend, hoezeer C. de
Jager waarde hechtte aan geode ken
nis van de grondsoort, waarin geploegd
moet worden. Het ging, met andere
woorden, niet alleen om de ploeg en de
man maar ook de grond speelde een
uiterst belangrijke rol'. Wij behoeven
dit hier trouwens niet als een nieuwig
heid neer te schrijven: het valt op hoè
men in Zeeland de hoedanigheid en het
gedrag van z'n grond kent. De heer
De Jager wees echter nog op de nood
zaak om zo goed mogelijk in kennis te
komen met de grond waarin men ploe
gen gaat bij een wedstrijd: meestal
grond die anders is en zich anders ge
draagt dan die, waarin men regel
matig werkt.
PLOEG VOORT!
Wij hopen, namens de hele L. J. G.,
dat C. de Jager het nog ver zal bren
gen. Het is trouwens al een mooie op
brengst dit jaar: eerste bjj de Provin
ciale kampioenschappen en slechts 9
punten achterstand op de Nederlandse
kampioen
Wjj verwachten in de toekomst ook
nog toeschouwers te mogen zijn wan
neer A. van Dijke en C. de Jager
elkaar weer op sportieve en deskun
dige wijze naar de kroon zullen steken.
Zeeland is trots op zulke ploegers!
Na vorig jaar enkele
indrukken over Zuid-Enge-
land in ,JDe Boerenjeugd" te
hebben verhaald, is het
thans Frankrijk geweest
waar we een weeklang ver
toefden.
Enkele indrukken, vooral
gezien vanuit „agrarisch"
oogpunt willen we U onder
de titel „Tour de France"
trachten weer te geven.
M. MURRE.
Op een vroege maandagmorgen met
echt Nederlands motregenweer ver
trokken we gepakt en gezakt met de
zes cyl. Vauxhall inclusief vijf personen
met als doel: een Nederlands pioniers-
bedrjjf 100 km achter Tours.
Nog even een blik om ons heen cn
al spoedig vervaagd onze Zeeuws-
Vlaamse gespecialiseerde landbouw
streek om plaats te maken voor het
meer heuvelachtige Belgische land
schap.
De regen tikkelde op de ruiten en de
wind floot om de voortsnellende wagen
„Spoetnik", echt guur najaarsweer, al
was het dan pas begin september.
De Belgische akkerbouwkultui'es
schenen alleen uit stoppelknollen ie
bestaan, honderden ha's stonden links
en rechts van de weg.
Knollen, knollen en nog eens knol
len, het scheen alsof België vol stond
met dit gewas.
Er was weinig verkeer, zo nu en dan
zag men de grootste kontrasten in be-
drijfstransport middelen.
Eerst een nieuwe Ferguson met ban
denwagen even later geloei van ge
hoornd vee dat gespannen was voor
een tweewielige niet-verende kar op
„ijzeren" banden, in tentoonstellings-
verband had minstens volgend bord op
de kar moeten staan: „melk, kaas,
botergevende, werk en rijtraktie", in
derdaad een „ideale" kombinatie.
Op de Franse grens, die we via Peru-
wez wilden passeren vond nog een kort
intermezzo plaats.
We hadden n.l. gemeend de „katte-
bak" vol met „goedkope" Nederlandse
benzine te moeten laden en hiermee
zonder kennisgeving de Franse grens
te passeren.
De wagen hing door de benzine en
de drie achterinzittenden dan ook
lichtelijk achterover, zodat we wel iets
weghadden van een „tankboot", wat de
dienstdoende douane dan ook direkt
opviel.
Onze koelbloedige chauffeur meende
in dichterlijke Franse bewoordingen de
zaak uiteen te moeten zetten, aan het
einde van zijn „feestrede" werd hjj ech
ter vriendelijk verzocht zich met zijn
portefeuille op het kantoor te vervoe
gen.
Zo begaven we ons dan een tijd later,
enige „duizenden" lichter in Frankrijk.
(Wordt vervolgd.)
