oor zit ter
Zó doen ze liet in
Engeland
ZEELAND
ZATERDAG 2 2 DECEMBER 19 5 6
785
I, Murre, Z. Poppe en M. Sanders
dagen Goessestraatweg 4, Kapelle
van de veerboten tot werkelijkheid zul
len zijn geworden.
Wanneer zo'n school zich in een an
dere gemeente bevindt, dan is dat voor
vele ouders een groot bezwaar. Zelfs
kan dit van invloed zijn op de keuze
van een verdere opleiding, omdat, wan
neer men daaromtrent een keuze moet
doen, men het eerst denkt aan de nader
bij gelegen onderwijsinrichtingen.
Inderdaad zijn de moeilijke verbindin
gen ook wel eens struikelblok, maar
veel minder groot dan het eerstgenoem
de.
Daarom is het zeer te hopen, dat tot
de stichting van zo'n middelbare Land
bouwschool in Zeeland spoedig wordt
besloten. Veel boerenzoons, die zo'n
schoolopleiding achter de rug zouden
hebben, zouden veel beter toegerust zijn
voor het probleem, waar ze voor gesteld
zullen wordenzich op eigen benen een
bestaan te verwerven, dan nu veelal het
geval is.
Er zou ook een sterkere drang ont
staan om hogerop te komen en het aan
tal leidinggevende figuren, dat van het
platteland afkomstig is, zou stijgen. Het
verschil tussen stad en platteland, dat
nu in dit opzicht bestaat, zou verdwij
nen, of althans minder scherp kunnen
worden. En wie zal bestrijden, dat in
dit verband de vóóropleiding een van
de meest belangrijke fundamenten is?
\Vy staan voor een periode van gro
te werken: drie eilandenplan en delta
plan staan voor onze deur. Deze wer
ken, yiè wij van zeer nabij zullen kun
nen gadeslaan, zullen in de structuur
van het leven van zeer velen een diepe
invloed gaan hebben.
Deze plannen, die zowel de veiligheid
van ons land op het oog hebben als de
ontsluiting van Zeeland met zich mee
brengen, bieden vele mogelijkheden,
doch hebben ook hun schaduwzijden.
Eén van de laatste is wel, dat de
zware en grootindustrie van buiten
Zeeland een nóg sterkere zuigkracht
zullen gaan uitoefenen op de bevolking
van ons Zeeuwse platteland. Wij kennen
dit verschynsel nu al; wanneer het in
de toekomst nog grotere afmetingen
zal gaan aannemen, dan zou dat een
verarming betekenen, die op geen en
kele wyze vergoed zou kunnen worden.
Als ergste schrikbeeld staat ons voor
ogen de ontvolking van het platteland,
hetgeen in waarheid het ontstaan van
een grote cultuurwoestijn zou beteke
nen. Bij een dergelijke ontvolking zou
een van de eerste dingen, die afbrokke
len, de gemeenschapsband zijn, die het
dorpsleven min of meer bindt en waar
van wij nu de verenigingen, groepen
en fanfarekorpsen, om er maar enkele
te noemen, als uitingen willen noemen.
Dergelijke organisaties zijn immers van
niet te onderschatten betekenis voor de
dorpsgemeenschap. Vaak zyn het de
mogelijkheden, waardoor de trots van
het dorp tot uiting kan komen en die
de dorpsgemeenschap ook onderhouden
en vernieuwen.
Daarom wil ik U dan, als voorzitter
van de Landbouw Jongeren Gemeen
schap, een organisatie, die een algemene
vorm heeft, aanmoedigen om leden te
winnen, onze gemeenschap uit te brei
den en te verstevigen, om op die ma
nier onze bijdrage te leveren om de
plattelands-samenleving te binden en
meer attractief te maken.
Als landbouwjongeren hebben wjj hier
een taak, die zeker niet gemakkelijk is,
maar des te meer waardevol, en die,
indien goed gericht, ons ook zeker veel
voldoening zal schenken. Wij zijn er
ons echter wel van bewust, dat in dit
verband niets moet worden gedwongen,
omdat op die manier ons streven eer
der een negatieve dan een positieve
invloed zou hebben.
In het vaste vertrouwen, dat ik voor
deze belangrijke zaak gehoor zal vin
den, wil ik dit niet alleen onder de
aandacht van de L. J. G.'ers, maar ook
onder die van de ouders, burgerlijk be
stuur en ouderen-organisaties brengen.
Ieder zal er mee gebaat zyn, wanneer
de ouderen de jeugd het nut van het
verenigingsleven onder ogen weten te
brengen en hun enthousiasme zullen
weten te wekken. Wy willen in verband
met deze taak binnen de gemeenschap,
in bewustzijn van onze gemeenschappe
lijke verantwoordeiykheid graag samen,
werken op alle punten, die daartoe de
mogeiykheid bieden.
Als eerste vruchten daarvan verwach
ten wij een goed wederzijds begrip en
een uitstekende verstandhouding. Het
verheugt ons buitengewoon, dat wy
reeds mochten ondervinden hoe groot
deze bereidheid tot samenwerking, met
name ten aanzien van onze ouderen-
organisaties in intern verband en ten
aanzien van de andere jongeren-orga
nisaties binnen het verband van de Pro
vinciale Jeugdraad, hoe groot deze be
reidheid in wezen reeds blijkt te zijn.
De toekomst houdt vele beloften in.
Om maar één voorbeeld te noemen, wij
denken aan een vergadering, waarop
waarlijk deskundigen zouden spreken
over het deltaplan, de uitvoering en de
toekomst daarvan, waarop voor alle
aanwezigen de mogelijkheid openstaat
om zich over dit voor ons allen zo be
langrijke onderwerp op de hoogte te
Sylvia Isles is een jong Engels meisje
van 19 jaar oud. Ze woont in Pen-
wortham, een voorstadje van Preston
in Lancashire. Ze ging, toen ze klein
was in Penwortham naar de Elemen
tary School, de lagere school, en later
drie jaar op Higher Grade School, dat
is ongeveer hetzelfde als in Nederland
de H. B. S. Daarna volgde ze een cur
sus voor secretaresse, maar toen ze van
school kwam, voelde ze er niet veel
voor een kantoorbaan te zoeken. Nu
helpt ze haar ouders op het bedryf, een
gemengd bedrijf van ongeveer 50 acres
(1 acre 4047 m2), 30 koeien en heel
veel varkens. De zorg voor de varkens
komt hoofdzakelijk op Sylvia neer.
Behalve dit werk heeft ze ook een
vooraanstaande positie in de Young
Farmers Club, de Engelse L. J. G. Ze
is secretaresse van de Hooi Y. F. C. en
heeft haar afdeling verscheidene malen
vertegenwoordigd op wedstryden en
conferenties in en buiten Lancashire en
stellen. En weer bijvoorbeeld er
zou kunnen worden gehandeld over de
gevolgen van een uitgevoerd deltaplan
in verband met de vergroting van het
zoetwaterreservoir, de verbetering van
de verbindingen, de vestiging van de
industrie. En dit alles in een zodanige
vorm, dat de toppen van de industrie
vallen in de daien van de landbouw,
want het één kan noch bestaan noch
gezond zijn zonder het ander Derge
lijke directe voorlichting aan de men
sen, die zo nauw bij de uitvoering van
deze plannen betrokken zijn, is een uit
stekend middel om die nationale en pro
vinciale zaken tot in de huiskamers te
brengen.
Dames en heren, U weet allen, dat
over dit onderwerp nog veel, nog zeer
veel, te zeggen zou zyn. Er ligt hier nog
een breed veld braak voor onze afdelin
gen
Wij wensen U. die ons de eer hebt
aangedaan hier aanwezig te willen zün,
U, die naar Middelburg bent gekomen
om uw verbondenheid met onze ge
meenschap te betuigen, een nuttige, ge
zellige en leerzame middag. En moge
onze gemeenschap bewijzen, dat zij
moge zijn „een symbool van Zeelands
toekomst," haar sterkte vindend in haar
verbondenheid en in haar sterkte een
schoon deel van ons Zeeuwse en Neder
landse platteland.
Ik dank U
zelfs eenmaal haar afdeling vertegen
woordigd op een conferentie in Londen,
een landeiyke dus. Zij stuurde ons een
verslag van de Royal Lancashire Show,
een grote tentoonstelling op het gebied
van landbouw en veeteelt, die dit jaar
in Blackpool gehouden werd.
Voor het derde achtereenvolgende
jaar werd de Royal Lancashire Show
gehouden in Blackpool, een grote bad
plaats aan de Westkust van Lancashire
aan de Ierse Zee. Het tentoonstellings
terrein is een groot vliegveld, dat niet
meer gebruikt wordt, en tijdens de ten
toonstelling, die vier dagen duurt, wor
den de oude vliegtuigloodsen gebruikt
als stallen voor de paarden en enkele
van de koeien.
Het weer op de dagen voor de ten
toonstelling begon was verschrikkelijk
en verscheidene tenten werden omver
geblazen door de sterke winden en de
zware, langdurige regenval maakte het
terrein erg vies en modderig. Ondanks
dit alles ging de tentoonstelling door.
Terwijl de boeren lopen te praten en
rond te kijken in de vele stands, die de
laatste tractoren en machines voor het
boerenbedrijf tentoonstellen, kijken
hun vrouwen naar de demonstraties
van koken en bespreken de nieuwste
electrische uitrustingen voor de ideale
keuken.
Ook worden er de beste dieren van
het Noorden van Engeland tentoonge
steld, en dit jaar bereikten de inschrij
vingen van alle soorten vee, als Ayr
shire, Friese, Sorhorn, Aberdeen, Angus
en Hereford koeien een recordhoogte.
Varkens en schapen zyn evengoed
vertegenwoordigd als paarden en hon
den. Ofschoon de Shire-paarden niet
meer gebruikt worden op de meeste
boerderijen in Lancashire, worden er
toch nog genoeg rasdieren gefokt, en
ondanks het feit, dat hun aantal ver
mindert. zijn z5j nog steeds van de beste
kwaliteit.
Twee dingen, u.e an,jd heel populair
zijn bij de gewone mensen, die de show
bezoeken zün het paardenspringen en
de proeven met herdershonden. Hier
kampen enkele van de grootste ruiters
en amazones van Engeland om.het na
tionale kampioenschap en dat van
Noord-Engeland. Onder de beroemde
amazones was dit jaar ook miss Pat
Smythe, die Engeland reeds heeft ver
tegenwoordigd op ve'e internationale
paardenrennen.
In de tent voor Ooft- 'ioinbouw
leveren de bloemen en het fruit een
prachtige aanblik. De bloemen variëren
van de langstelige gladiolen tot de
kleine cactussen. Het is prachtig, deze
massa's bloemen yan alle grootten en
kleuren te zien en te ruiken.
Een ander kleurig schouwspel wordt
geboden door de Dagenham Girlpipers
(een dames doedelzakband) in hun
wuivende Schotse rokken en zwart flu
welen jasjes. Zij geven een Schotse
noot aan deze show met hun dansen en
doedelzakmuziek uit de Hooglanden.
Voor de Young Farmers van Lan
cashire is deze tentoonstelling van het
grootste belang, want hier wordt tegen
elkaar gekampt voor zilveren wissel
bekers en zilveren schilden. De Young
Farmers heben hun eigen tent op het
tentoonstellingsterrein, en daar worden
de wedstryden gehouden. Dit jaar was
er een tentoonstelling van bakken en
koken door een afdeling georganiseerd.
Eerder in dit jaar wonnen zij het
„Schild voor Efficiency" van Engeland,
dus maakten zij de tentoonstelling om
de andere afdelingen te tonen wat zij
deden en hoe z'.j aJon tezamen werk
ten om hun a.c. \ir.g tot de beste van
Engeland- te maken.
Ook de demonstraties met de tracto
ren zyn een grote attractie en er is
altijd een spannende wedstrijd, wie het
beste met een tractor met wagen kan
rijden. Daartoe wordt een lege melk
bus op de wagen gezet, en deze moet
zonder omvallen naar de finish worden
gebracht.
Eveneens voor de jongens is de com
petitie in het beoordelen van machines.
Deze competitie werd dit jaar gewon
nen door een jongen van 16 jaar, die
een eg en een wiedmachine ontwierp
en in de praktyk beproefde.
Voor de meisjes van de Young Far
mers zijn er de wedstrijden in bakken,
naaldwerken en het panklaar maken
van kippen. Voor jongens en meisjes
samen de wedstryden in het beoordelen
van vee en pluimvee.
Een zeer populaire weds try d is die
in het opfokken van kalveren, waarby
ieder lid een kalf kan opfokken tot een
leeftijd van 6 tot 8 maanden. Als het
kalf oud genoeg is, wordt het tentoon
gesteld door dat lid en er worden zowel
prijzen als een zilveren beker beschik
baar gesteld voor het beste kalf in
iedere klasse en voor de keurigste ten
toonstellen
De meeste boeren kijken uit naar de
tentoonstelling, en het is jammer dat
die dit jaar werd bedorven door het
slechte weer, maar iedereen hoopt, dat
we volgend jaar mooi weer en een
goede tentoonstelling zullen hebben.
Graag maken we nog gebruik van
deze gelegenheid om de Young Farmer
Clubs in Nederland het allerbeste toe
te wensen en we hopen dat enkele
leden in staat zullen zijn, volgend jaar
Lancashire te bezoeken in het kader
van de uitwisseling van Plattelands
jongeren.
Good luck
