Tiu inbo uwla ntaarn
UIT EEN crehetm
S lfj^B£KBO£K VAM
BXAM-wr DESL/KHOEK,
VE6L ótPOA/PSLECUTC STQAALKO$T8AK€ GVOND, SLECHTS 800M
re "DUUR OM AAM T€ HOUVEN
ZATERDAG 2 2 DECEMBER 1956
ONDER
de
Wat gaat het leven toch snel. De dagen vlieden
als een schaduw voorbij. Deze klacht hoort men
telkens door velen verzuchten. Vooral aan het einde
van het jaar worden wij dit dikwijls gewaar hoe
snel een jaar in ons mensen-leven verloopt.
Ook nu staan waj weer aan het einde van een
druk en bewogen jaar. Nog enkele dagen en dan
zullen overal de klokken weer luiden. Zij zullen
ons oproepen ter bezinning op ons werk in het af
gelopen jaar. Zij zullen ons ook herinneren aan de
geboorte van de Christus, die in deze woelige, ja
gende wereld als de vredevorst werd geboren.
Bij het ontsteken van de laatste tuinbouiwlan-
taarn in 1956 werd ook uw lantaarnman tot naden
ken gesteld.
Wat heeft het bijna afgeleefde jaar ons gebracht?
Was het ellende of zegen? Hebiben wij redenen om
dankbaar te zijn in ons eigen gezin, in ons geliefd
bedrijf?
Een ieder zal in die laatste dagen van het jaar
deze vragen beleven in zijn eigen hart.
Wanneer wij het licht van onze tuinbouwlantaarn
nog even laten schijnen over het afgelopen jaar in
onze tuinbouwbedrijven dan kunnen wij onomsto
telijk vaststellen dat wij over het algemeen wel
zéér tevreden en dankbaar kunnen zijn over de be
haalde resultaten. Deze dank in ons hart wordt nog
rijker en voller als wij rondom ons blikken in de
wereld. Wij mogen nog in volle vrijheid leven en
ons werk verrichten. Hoevelen kunnen en mogen
dit niet in deze rumoerige wereld. Zijn wij voor al
die zegeningen oprecht dankbaar?
Wanneer wij nog eens rustig het afgelopen jaar
de revue laten passeren en beginnen met de zachte-
fruitoogst zal een ieder direct met mij beamen dat
deze ongekend goed was. De teelt van het klein-
fruit komt de laatste jaren wel steeds meer in de
belangstelling in ons gewest. Het begon al met de
aardbeienoogst. De verwachtingen werden verre
overtroffen. De vroege rassen deden het ook dit
jaar weer uitstekend. De kg-opbrengst bleef wel
beneden die men er van had verwacht maar de
prijs maakte deze teelt rijk beloond. Ook de indus
trie-aardbeien deden het goed. Vooral de Jucunda
kwam dit jaar bijzonder goed tot zijn recht. De
kwaliteit van dit ras was prima en werd dan ook
voor het grootste deel verladen voor export naar
West-Duitsland,
De kersenoogst mislukte dit jaar weer voor de
zoveelste maal. Regen en wind (net voor de pluk
van de Markiezen) zette weer radicaal een streep
door de rekening. De prijzen waren begrijpelijk
door de zéér slechte kwaliteit die men kon aanbie
den, steeds laag en onrendabel.
Ook de frambozen hadden van het slechte weer
te lijden. Het was vooral de wind die de kwaliteit
naar beneden trok. In tegenstelling met vorig jaar
werd nu van de frambozenoogst bijna niets in doos
jes geleverd. De kwaliteit was hiervoor te zwak.
Dit mocht echter niet hinderen, want de industrie
was voor dit edele produkt in het vat zo geïnteres
seerd, dat de prijsnotering tot zéér hoog op liep.
Ook de rode en zwarte bessen werden door de
verwerkende industrie weer evenals vorig jaar te
gen abnormaal hoge prijzen gekocht. De kwaliteit
was niet best door de vele regen, maar ook hier
speelde deze geen rol bij de afzet.
Door deze zeer gunstig te noemen resultaten die
behaald zijn bij de teelt van klein-fruit kunnen wij
wel verwachten dat dit areaal in de eerstvolgende
jaren nog belangstelling genoeg zal hebben bij de
telers en zeer zeker uitgebreid zal worden.
Een waarschüwing voor te grote uitbreiding Is
echter een ieder geboden. Neem bij de teelt van
klein-fruit zeker niet te veel hooi op uw vork. Reken
vooral met de arbeidskrachten die hier altijd de
grootste parten spelen.
De brament.elers brachten het er dit seizoen min
der goed af. Enkele uitzonderingen waren er wel,
maar het overgrote deel was door de vorst volko
men onrendabel. De vooruitzichten voor dit pro
dukt zijn ook voor de toekomst erg onzeker. De be
langstelling van de industrie is niet meer zo opval
lend als enkele jaren geleden.
Pruimen. Deze teelt werd door het ongunstige
weer (weinig zon en veel regen) ook belangrijk be-
invloed, maar was desondanks toch niet slecht te
noemen. De prijzen waren, vooral.voor de vroege,
rassen vrij hoog. Bij het ras Victoria was hel de
industrie weer die goede belangstelling toonde. De
kleinste sorteringen brachten hierdoor zéér hoge
prijzen op.
Wat valt het toch dikwijls moeilijk om voorspel
lingen te doen aan het begin van een seizoen. Dit
is ook dit jaar weer zo duidelijk gebleken. Ten eer
ste al bij het zachte fruit. De afzet verliep ondanks
slechte weersomstandigheden tot aller tevreden
heid.
Bij het harde fruit verliep de afzet echter nog
opvallender, buiten ieders verwachting, in de goede
richting. De verwachtingen waren immers niet
hoog gespannen bij de afzet van onze appels en
peren. Vooral de vooruitzichten voor de appels was
allerminst rooskleurig. Grote kolommen werden
hierover geschreven in de bladen. Men verwachtte
een overvloedige oogst van appels in binnen- en
buitenland. De concurrentie op de buitenlandse
markten zou hierdoor de prijzen wel belangrijk
drukken. Het waren gelukkig maar voorspellingen
en verwachtingen. Tot hiertoe is het wel wat an
ders verlopen. De kg-opbrengst is door het ongun
stige zomerweer sterk gedrukt geworden. De
vruchten bleven klein van stuk. Een belangrijk per
centage haalde de maat niet die men er voor had
gesteld en kwam daardoor niet voor export in aan
merking. Ook in de omliggende buurlanden viel
de oogst van appels en peren tegen. Het zomer
fruit werd voor export tegen goede prijzen in grote
kwantums verladen. Vocral België is voor onze
provincie een zeer geliefde klank geweest. Dage
lijks trokken de volgeladen auto's de grens over.
Ook nu nog worden iedere dag opnieuw de auto's
geladen met exportfruit naar dit afzetgebied. De
exportheffingen speelden dit seizoen geen parten
bij de uitvoer. Voor de Goudreinetten werd wel een
heffing opgelegd maar dit viel bij de prijsnoterin
gen niet op. Het ras 'Goudreinette was dit seizoen
bijzonder goed van kwaliteit. Door de storm in het
laatst van juli is de kwantiteit van hiet harde fruit
wel enigszins gedrukt.
Op enkele plaatsen was ook nog -belangrijk scha
de door de hagelbuien, die zich boven die bedrijven
ontlasten.
Al bij al is de geschatte oogst wel tegengeval
len en zal dan ook bij vele rassen onder de raming
blijven. De prijzen die ec' ter tot heden besteed wer
den voor de appels en peren lagen steqds goed en
boven de verwachtingen. Menige fruitteler wil dan
ook wel tekenen (gezien de opbrengsten die hij
heeft gemaakt) voor de toekomstige jaren, met
een evenredig resultaat.
De kwaliteit van het harde fruit viel over het
algemeen niet tegen. De kleur was ondanks de
weinige zonnestralen toch nog niet slecht. Het was,
echter wel een zéér laat jaar. De pluk was bij alle
rassen ongekend laat. Dit heeft in vele bedrijven
wel enige moeilijkheden met zich mee gebracht.
Op het einde van het seizoen kwaimi alles immers
gelijk. Men had arbeidskrachten te kort om de
vruchten te plukken. Ook de onverwachte vroege
nachtvorst was nog een spelbreker bij de pluk. De
schade aan de vruchten die nog aan de bomen hin
gen bij die lage temperaturen viel echter wel mee
en was niet noemenswaardig.
Ook de ziektebestrijdingen hebben dit jaar geen
hoofdbrekens gekost. Schurft was er over het alge
meen weinig. Ook spint en bloedluis was er weinig
in tegenstelling met 1955.
De bladluizen dreigden nog wel even lastig te
worden, maar konden toch nog, dank zij de nieuwe
middelen, voldoende bestreden worden. Wel ver
oorzaakte de bladroller nog op vele bedrijven tame
lijke schade.
1956 was echter voor de ziektebestrijding in de
fruitteelt gieen probleem.
Ook een tekort aan fust was er dit seizoen bijna
niet. De meeste telers hebben de laatste jaren eigen
kisten aangebracht wat een wijze daad is geweest.
Men voorkomt hierdoor veel moeilijkheden. ï.c
denk ook nog even terug aan de nuttige voorlich
tingen die menige teler genoot op bijeenkomsten
zoals de vanouds bekende fruitteeltdagen in Goes
en de werktuigendemonstratie in Kapelle. Een 40-
tal Zeeuwse fruittelers maakte een excursiereis
naar Italië. Ook zij verrijkten hun kennis op fruit
teelt gebied door eens bij een concurrent te gaan
kijken.
Alom ziet men in de verouderde boomgaarden
niet meer produktieve bomen rooien. Een gelukkig
teken. Het wijst er op, da - men als goede fruittelers
hiermede terdege rekening dient te houden, on
danks dat soms toch nog wel goede prijzen worden
betaald voor verouderde rassen. Wij hebben u dit
jaar in onze rubriek hierop al verscheidene malen
gewezen.
Ook aan de sorteringen is het afgelopen jaar veel
getornd in den lande. De Zeeuwen waren echter
de goede mening toegedaan dat maatverlagingen
(met uitzondering van enkele rassen) absoluut
overbodig waren.
De koelhuizen werden tegen de verwachtingen
in vol gezet met de bewaarrassen. Het laat zich tot
heden wel aanzien dat de bewaarbaarheid niet te*
gen zal vallen.
Wij waren onvolledig met dit kort overzicht. Ik
weet dit, doch het zou te lang worden om alles te
noemen en de hoofdzaak is weergegeven. Voor
velen was het afgelopen jaar een gezegend jaar.
De fruitcultuur is zeer -wisselvallig.
Wanneer men in de tuinbouw zijn boterham ver
dient, dan is steeds gebleken, dat men dan een be
roep heeft dat rijk is aan verrassingen.
Zo zullen wij straks ook weer staan bij het weg
stervende jaar en onze gedachten bepalen bij alles
wat 1956 ons heeft gebracht. Wij zullen onze blik
ken ook weer vooruit werpen op dat wat komen
gaat in het nieuwe jaar. Zal het ons zegen bren
gen? Wij weten het met. De Almachtige Schepper
van hemel en aarde zal het ons echter op Zijn tijd
en Zijn wijze doen ervaren.
Vol vertrouwen mogen wij verder gaan in dit
leven en aan ons bedrijf de nodige en juiste verzor
ging geven.
Uw lantaarnman wil u ook hierbij steeds terzijde
staan in zijn wekelijks "aatje en wenst u allen
een gezegend Kerstfeest en een voorspoedig 1957.
18 december.
Gisteren waren we op de familiereünie der
Z. L. M. in Middelburg. Het was gezellig vol in de
Concert- en Gehoorzaal, een tiende deel van ons
ledental (reeds ver boven de 6000 leden) was pre
sent. Dit is niet zo heel veel, maar er is nog op
vele boerderijen werk aan de winkel en daarom viel
het ons mee.
Het was zeer jammer, dat onze Voorzitter, door
ziekte afwezig was en we wensen hem een spoedig
herstel toe. De leiding was bij de Vice-Voorzitter in
goede handen en de vergadering verliep vlot. De
rede van onze Voorzitter, als altijd belangwekkend,
deed ons vele fasen van de grote landbouwproble
men belichten en gaf ons weer moed om verder te
gaan. De eisen, die de' georganiseerde landbouw
heeft gesteld aan de Regering, zullen volgens hem
en ook volgens de heer Louwes, wel in ernstige
overweging genomen worden maar waarschijnlijk
niet voor 100 direct ingewilligd worden.
Hei zii ae Regering op 't ogenblik niet mee, om
ook met het Deltaplan in uitzicht, allen het ge
vraagde direct te geven. Het zit er niet best aan.
zegt onze minister van Financiën en de belastingten
moeten opgevoerd worden en dan die grote vraag
van de landbouw zo ineens, nee, dat alles ligt zwaar
op de maag der Regering. We zullen moeten af
wachten wat er van kamt.
De huishoudelijke zaken gingen er door als ge
sneden koek en hoe groot het vertrouwen der ver
gadering was in het bestuur, bleek toen de begro
ting zonder één vraag werd goedgekeurd.
De rondvraag bracht nog enige vragen over de
herverkaveling te berde, toen wg.s het de beurt
van het Forum. Deze eerste proef is zeer zeker
in de smaak gevallen, er werden vragen door ver
schillende sprekers beantwoord en ieder gaf daar
op zijn eigen zienswijze. Het verdient zeker navol
ging, alles met al een mooie vergadering en hij, die
afwezig was, heeft veel gemist.
Het is stil op onze boerderijen geworden, de
kraaien en mussen vliegen nog wat rond en geven
nog wat leven op de bedrijven te zien. Het land
ligt te rusten tot de voorjaarszon het weer tot
leven roept.
Het is volgende week Kerstmis 1956. Het Vrede
op Aarde is nog niet overal op de wereld te horen
het wordt op sommige plaatsen nog overstemd
door gekletter van wapens en het schieten van
machinegeweren. Op sommige plaatsen worden de
rechten der mensen met harde laarzen vertreden,
en het, ben ik mijn broeders hoeder, geantwoord
op de vraag wie hunne naaste is.
Zolang het brute geweld het nog wint van die
Liefde zal er nooit Vrede op Aarde komen en toch
is het Kerstfeest, het komen van het Kindeke, het
grootste liefdebewijs aan ons mensengesl&cht.
