I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
(mDRjEL7
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
De Nationale Trekpaardenshow in Brussel.
I
I
583
HOOFDDORP
DORDRECHT
ZATERDAG 22 SEPTEMBER 195*
Het is momenteel in België t.a.v. de oudere hengsten
al niet anders dan bij ons, buiten beschouwing dan gelaten
het feit dat ze er altijd veel méér hebben dan wij. Paar
den van behoorlijke klasse zijn er genoeg, maar die van
superieur gehalte moet men met een lantaarntje zoeken om
nu maar eens niet te zeggen dat ze er niet zijn. Merk
waardigerwijze zien we de laatste jaren telkens weer tal
van veelbelovende veulens onder de tweejarigen in de
centenaire, maar het is evenzeer een feit dat Nederlanders
die in België een hengst van klasse willen kopen, tot de
conclusie moeten komen dat dit een zeer moeilijke opgave
is. We zullen in dit verslag, dat we zeer kort moeten hou
den, van verdere vergelijkingen afzien, maar beginnen met
het uitspreken van onze grote bewondering voor de
prachtige basis van vrouwelijk elite-materiaal waarover
de Belgische fokkerij thans beschikt, een basis waarop
ze trouwens al jaren steunt.
Wat dus de oudere hengsten betreft: een serie goede
paarden zonder meer, die elke prognose t.a.v. het te
behalen kampioenschap vrijwel bij voorbaat onmogelijk
maakte, maar. merriën om jaloers op te worden. Wij
hebben dat al jaren geweten, mqar juist nu nu er
wat minder paarden waren in Brussel dan anders, nu er
van Belgische zijde te- weinig publiek was en het enthou
siasme van vroeger ver te zoeken juist nu zijn we
daarbij weer eens speciaal bepaald geworden. Welk een
schat aan vrouwelijk fokmateriaalMer. kan er bij wijze
van spreken zó tien uithalen, die met ere nationale kam
pioene zouden kunnen worden en er dan nog twintig,
dertig aan toevoegen die zo heel veel minder niet zijn
Paarden, zwaar en middenzwaar, typisch alle, welge
vormd in hoofd, fijn in hals, prachtig van schouderligging,
met mooie en lange lijnen, gemiddeld goed beenwerk,
vaak goede voeten en veelal lange gangen. Paarden met
adel, distinctie en vele rastypische kwaliteiten, als groep
zéér unifórm bovendien.
Wie de vaders zijn van al deze mooie en goede mer
riën Soms gerenommeerde „raceurs", maar lang niet
altijd. Vaak ook hengsten die zeker niet tot de promi
nenten kunnen worden gerekend, vaak zelfs hengsten,
die niet eens „gekeurd" zijn en slechts de merriën van
eigen stal dekken. Is het wonder dat we ons wel eens
hebben afgevraagd of het er wel veel toe doet hoe de
hengsten in België er uitzien als ze maar het goede bloed
voeren en maar de bewijzen leverden zulke mooie doch
ters te kunnen verwekken als daar bij tientallen in de
centenaire te bewonderen waren
Wat ons altijd weer opvalt in Brussel is het raffine
ment van het toilet van de meeste paarden die in Brussel
worden voorgebracht. De „finishing touch" ontbreekt
2elden en wat dat betreft, kunnen we veel leren van de
Belgen, die de „make up" van hun paarden en ook het
voorbrengen daarvan veelal doen verzorgen door beroeps-
trotteurs.
Wat ons ook is opgevallen is, dat de klasse der
loten zo best bezet was en zo goed, dit keer. Een schit
terende categorie, niet minder dan 19 nummers tellende
en waarvan eerste werd het prachtige ensemble van
Roppe, die blijkbaar een fusie aanging met de stal Henry.
Tweede werd Brasseur met rouanen, w.o. de schitterende
Junon Warn en de kampioenmerriën Cartouche de Dan-
sonspenne en Ketty de Beaumarche. Derde, de kolossale,
iets ouderwetse, maar desondanks indrukwekkende vossen
van Wed. Coheur en Zn. Zelfs omstreeks de tiende
plaats noteerden we nog combinaties om van te water
tanden en we vragen ons af hoe het mogelijk is, dat juist
op deze tentoonstelling met te weinig Belgisch publiek,
weinig feu sacré en minder paarden, juist deze zo moei
lijke categorie zo moeilijk omdat natuurlijk de grote
stallen verdwenen zijn -zo buitengewoon goed was.
Matador de Buvrinnes won weer bij de raceurs en hij
won verdiend. Tweede werd de zoon van Azur: Idéal de
Houtave, óók verdiend o.i. Derde: Sarazani du Berger
met enkele opvallende produkten, o.a. de driej. hengst
Costaud de la Haute Folie, die de Nederlanders wel
zeer opvipl, een tweejarige hengst die in bovenlijn nogal
zondigde maar op een stel benen stond als geen ander,
en de driejarige dochter Vertha de Sirieux, maar welke
Sarazani o.i. toch te dikwijls zijn al te hellende achter
hand vererft om hem te plaatsen boven de groep van de
oud-kampioen Wallon de Libenne, zoon van Costaud,
die gemiddeld niet klein fokt, maar o.i. toch een uitge
sproken goed vaderpaard is. Hierbij zagen we o.m. een
vierjarige zoon van zeer goede klasse, een groot, maar
typisch paard met lijnen en benen die niet aangegeven
was in zijn categorie en dus niet individueel was gekeurd,
omdat zijn eigenaar iets te maken had met de jury; deze
in dit geval mede hielp benoemen. Wij zagen in de col
lecties afstammelingen meerdere van deze gevalle want,
naar ons bleek, is 't usance in België, dat juryleden niet
inzenden. Olympien de la Loge, het paard met de grillige
carrière, was vijfde en viel dus, spijtig voor zijn eigenaren,
juist buiten de prijzen, hoewel hij onder de tweejarigen
waarmee hij de strijd aanbond, twee zonen telde, die in
hun klasse de kop hadden gedaan. Het wil ons voor
Jtomen dat dit min of meer exclusieve paard, dat als drie
jarige slechts de merriën van de stal „Beauvoir" dekte
en met vrijwel heel zijn hebben en houden in Brussel was,
in de toekomst als vader zal gaan meetellen.
Van de stammoeders behaalde, staande in de uitste
kende categorie, Lotta d'Houbrouge de eerste prijs; ze is
een beste, niet te grote en zeer typische merrie die was
gevolgd door een gelijkwaardige, zwaardere volwassen
dochter, vervolgens door de zeldzaam mooie Lily du
Tombois en verder nog een zeer goede tweej. dochter van
Albion de Klokhof en 'n goede éénj. dochter van Fifils du
Chateau.
Wij zagen goede klassen tweejarige merriën in Brus
sel en een aantal driejarige merriën om zo mee naar huis
te nemen; voorts waren diverse rubrieken volwassen
merriën van „la race de gros trait" wel te verstaan van
«ea bewonderenswaardige kwaliteit en eenvormigheid.
Veel indruk bijv. maakte die der 4-5 jarige merriën grote
maat, met aan het hoofd de wel zeer voorname, grote en
ongemeen fraai gelijnde Lily du Tombois, een zeer ge
distingeerde verschijning met goede benen en buitenge
wone gangen. Maar ook 2. Tosca de Kooigem, d. Brutal
de la Montagne, grof en zwaar, misschien wat minder
hard in de benen, met beste gangen en een qua type en
lijnen onberispelijk lichaam, is van zeldzame klasse. De
derde, voor ons een outsider: Reine d'Abremé, d. Lambic
d'Aubremé, die in Wernhout werd afgekeurd, is een
zwartschimmel die zeer de aandacht trok, iets lang mis
schien en ze miste even 't lieve vrouwelijke van haar
zwaarste concurrenten, mjaar deze formidabele, diepe en
brede merrie, di* best marcheerde ook, stond op een stel
benen die menige hengst haar zou mogen benijden. Zelfs
op de vierde plaats noteerden we een merrie van een
zodanige klasse, dat ze zelfs met ere in menige andere
categorie de kop had kunnen doen.
Zoals gezegd waren er tal van veel belovende twee
jarige hengsten; in twee gevallen waren de kopnummers
van Olympien; beide gefokt door en van Brasseur, zeer
felle veulens. In de derde categorie deed de reeds ge
noemde Sarazani de kop; zijn bovenlijn kan ons niet, zijn
beenwerk kan ons zeer bekoren.
Quinto du Vert Chasseur, d. Ruitz d'Annecroix werd
eerste in de eerste categorie, d.w.z. van de oudere heng
sten, grote maat. De klasse als zodanig was niet extra.
Het paard had koliek en kwam bezweet en dus uit vorm
binnen, maar hij won desondanks terecht door zijn goede
gave benen, goede voeten en uitstekende gangen. Qua
bouw en lijnenverloop zijn we overigens niet zo weg van
hem. Tweede werd de enorme Olympien, derde Super
de Millecamp, een zeer zwaar paard wiens achterbenen
in de loop der jaren wel zoveel verbeterd zijn, dat ze er
nu bij door kunnen.
Na arbitrage werd eerste in de middenmaat een hengst
van Fosseur: Diogène de Denville, d. Arsouille d'Enée.
Diep en massief met fel achterbeen, goede voeten, een vrij
goed voorbeen en uitstekende gangen welke hem waar
schijnlijk 2. Aiglon de Vierset, d. Idéal de Houtave, van
Simoens, die minder vlot ter been is, deden verslaan Ove
rigens is deze laatste 'n best paard met vele rastypische
deugden en staande in de rij valt het moeilijk aan Diogène
de voorkeur te geven.
Van de grotemaatsvierjarigen werd eerste Espoir du
Moulin, d. Barnam du Flamand, van Van Doorslaer; veel
goeds, kleine tekortkominge in details, minder goed in
stap, best in draf, wèl een hengst en zelfs een goede.
Gamin de l'Eaugrence, d. Matador, van Simoens, met
niet te veel macht voor maar overigens goed beenwerk,
beste voeten en een zeldzaam typisch, best gesloten koffer
en uitstekende gangen, won zoals hij wilde in de midden
maat der vierjarigen. Hij werd tenslotte óók kampioen
en terwijl hij als zodanig niet Lriljant is, viel deze keus
toch te accepteren. Ongetwijfeld had ook Espoir du
Moulin zijn aanhangers, maa voor het moment leek ons
de gemaakte keus toch goed te ver.'edigen. En de Gebr.
Simoens, die heel veel betekenen voor de Belgische fok
kerij, hebben lang genoeg op* een kampioenschap ge
wacht
Dit nu mag wel geen punt van overweging uitmaken
bij het toekennen van de een of andere onderscheiding,
maar het is een bijkomstigheid die men toch met plezier
vermeldt.
Lily du Tombois weftf nog geen kampioene zoals we
eigenlijk hadden gedacht, maar de Costaud-dochter Ba-
ronne du Moulin van Rosomme. Best te verdedigen, want
deze merrie, ditmaal alleen voo. het kampioenschap ge
komen, had het o.i. verleden jaar al moeten zijn. Wat
lang is deze merrie en wat gespannen in het achterbeen*
maar grof en gespierd met een fors fundament, diepte,
breedte en briljante allures. Ook hier dus een o.i. te
verdedigen keus.
Z. M. Koning Boudewijn rijkte tijdens het défilé de
voornaamste prijzen uit en dat is ongetwijfeld door allen
zeer gewaardeerd. Lang niet al het geprimeerde materiaal
passeerde overigens de revue en dat is tot daar aan toe,
maar we misten de spirit en het élan waarmee men
vroeger gewend was dit prachtige materiaal in deze niet
minder prachtige gelegenheid te demonstreren. Waarom
Want de Belgen kunnen trots zijn op hun paarden, zéér
trots
COT F.NB RAN DER.
Model 561 - 10 schoceis
voor gebruik achter traktor
Naar voren strooiend
(gepatenteerd)
DE WILMO REPUTATIE
staat boven ELKE REPUTATIE!
Neem geen genoegen met namaak, eis
WILMO!
RABEWERK-PLOEGEN
Het beste merk is Rabewerk.
Schwalje tweeweg-ploeg
voor 3-puntsophanging of
handlichting. Voor lichte
tractoren. Eenvoudig, doel
matig, handig.
Kiebitz tweeweg-ploeg
voor zwaarder werk, uit
sluitend voor
WILMO VAN DRIEL
KUNSTMESTSSC HOTELSTROOIERS
Een van de beste in Nederland gebruikte
strooiers volgens het rapport van Wageningen!
Minimum slijtage, maximum opbrengst door
oersterke konstructie en de 1001 goede eigen
schappen en voordeien.
Leverbaar voor traetor- en paardetractie.
Ook voor grote bedrijven en loonwerkers is er
een WILMO traktorschotelstrooier, speciaal
gekonstrueerdI ENIG IN ZIJN SOORT!
Vraagt omgaand uitvoerige inlichtingen met
prijzen
Roerslev Bietenoogstmachines
3-punts
hanging.
op-
Bijzondere aanbouwconstructie waardoor het
gewich t van de ploeg tot 200 kg op de achter
wielenvan de tractor rust. Verhoogde trekkracht
van de tractor: geen gevaar voor steigeren of
s'ippen op kopeinden of bij transport.
„HASSI A-OUVERTURE
Nokkenradsysteem. Type „AN" speciale ver
zwaarde constructie, aangepast aan de Neder
landse omstandigheden, voor tractor- en paarde
tractie.
Type „RN" zware uitvoering, voor zwaar werk.
Stalen tandwielen in oliebad.
Beide typen ook als Vlaszaaimachine leverbaar
met groot aantal rijendeze machines zijn tevens
geschikt voor alle andere normale zaaiwërk
zaamheden.
De prachtige ROERSLEV combinatie, waarmee U
én kopt én rooit, is de beste oplossing voor Uw
arbeidersprobleem. Roerslev staat vooraan in de
ontwikkeling van de mechanisatie op dit gebied
Daarom is Roerslev de meest goedkope en meest
economische machine. Er is weer een nieuw
type met aftakasaandrijving van de korf.
Vraagt speciaal prospectus.
ZAAI MACHINES
MEER OOGST -
