landelijke ruiters in Domburg
Hoogtepunt
van
de zaterdag
VEENMAN'S AGRARISCHE
WINKLER PRINS
ZATERDAG 7 JULI 1956
Lest joest is hierop van toepassing. Deze dag
leverde de meeste betalende bezoekers. Het is nog
niet eerder gebeurd, dat de laatste dag een hoogte
punt vormde. Zonder enige twijfel is dit voor het
leeuwendeel te danken aan de aanwezigheid van
de landelijke ruiters. De landelijke ruitersport op
Walcheren beleeft op het ogenblik een bloeiperiode.
Niet alleen kwamen beide Walcherse rijverenigin-
gen zowel met een achttal als een viertal voor de
dag, maar ook de toekomst is verzekerd. Want
nergens in Zeeland is de animo onder de jeugd zo
groot als op Walcheren.
De grote publieke belangstelling was ondanks
minder gunstig weer, een verheugend feit. Niet
alleen uit organisatorisch en financieel opzicht,
maar ook ten aanzien van de maatschappelijke
waarde. De plattelandsbevolking, die nog liefde
heeft voor dieren en in het bijzonder voor het edel
ste dier het paard bewijst hiermee immers
nog het echte boerenhart te bezitten.
Velen beschouwen alle dierlijke wezens tot over
last. Het aantal vee- en paardeloze bedrijven neemt
de laatste tijd sterk toe. In diepste wezen wordt de
boer steeds meer ondernemer. Het leven ten platte-
lande wordt 'n industrie in de openlucht. Hierdoor
kan 'n grote armoede in geestelijk opzicht ontstaan.
Het probleem van een verantwoorde vrije-tijdsbe-
steding wordt urgent. Juist de landelijke ruiter
sport heeft in dit opzicht een hoogst belangrijke
taak, een taak, die ik in de toekomst nog belang
rijker zie worden. De bewoner van het platteland,
die zijn ontspanning nog op landelijke wijze blijft
zoeken, is een bevoorrecht mens. In tegenstelling
met hem, die zijn ontspanning elders zoekt. Dit
ontgaat grotendeels de schoonheid en de vreugde,
die het platteland kan bieden.
Misschien vinden velen deze regels wat overdre
ven. Ik meen echter dat de plattelandsorganisaties
steeds meer hun streven er op zullen moeten rich
ten dat hun leden op het platteland ontspanning
kunnen blijven vinden. Voor jonge 'boeren is de lan
delijke ruitersport daartoe zeer geëigend.
NU IETS OVER DE DAG ZELVE.
Reeds om 8 uur werd met de verschillende voor
keuringen begonnen. Gelukkig waren deze tijdig
klaar. Alleen het voorspringen voor klasse B was
niet mogelijk, doordat de ring bezet was.
Het middagprogramma werd geopend met één
spannen pony's voor versierde wagentjes, een
nummer dat bij het publiek in de smaak viel. Het
temperament van enkele pony's of van hun berij
ders was soms wel iets te groot. (Maar het publiek
genoot! Red.).
Hierna volgde het voorspringen voor klasse B.
De 7 besten mochten later nog eens overspringen.
Het totaal aantal fouten van beide parcoursen be
paalt de uiteindelijke volgorde. Nu het voorsprin
gen in de morgenuren niet kon plaatsvinden, had
het weinig zin dit in het middagprogramma in te
lassen. Beter ware het geweest dat meteen om de
prijzen was gesprongen. Het werd een overwinning
voor dierenarts Coppoolse op Bambino, die in de
eerste ronde 1 weigering noteerde en m de tweede
foutloos ging. Zonder overspringen zou W. K. van
Nieuwenhuyzen met Piet Hein winnaar zijn ge
weest, want hij was de enige foutloze in de eerste
ronde. In tegenstelling met de meesten, die in de
tweede ronde beter sprongen, maakte Piet Hein
toen wat foutjes en de kans op de overwinning was
verkeken.
De parade onder leiding van wachtmeester De
Munck, was indrukwekkend. Het publiek heeft
volop kunnen genieten van een veld vol paarden,
die schijnbaar in elkaar vastliepen, maar wat toch
kennelijk niet de bedoeling was van de parade
commandant. Na de inspectie, die afgenomen werd
door de Commissaris van de Koningin in de provin
cie Zeeland, de voorzitter van de Gewestelijke Bond,
de voorzitter van de kring Walcheren van de
Z. L. M. en de burgemeester van Domburg, vond de
prijsuitreiking van de achttallen en de viertallen
plaats.
Bij de achttallen moesten de Oranjeruiters uit
Willemstad en de Schouwse Ruiters een zwaardere
proef afleggen dan de overige drie deelnemers.
Een handicapnummer dus. En zoals altijd bij der
Autoriteiien tijdens de
inspectie van
de landelijke ruiters
gelijke nummers is de uitslag moeilijk te voorspel
len. De beide zwaarder geplaatsten werden tenslotte
no. 2 en 3, terwijl de rijvereniging Walcheren uit
Nieuwland met de eerste prijs ging strijken. Een
mooie prestatie, temeer als men weet dat enkele
minuten voor het afleggen van de dressuurproef
nog een ander paard genomen moest worden, door
dat één uit het achttal plotseling tijdelijk kreupel
viel.
Ook de Schouwse ruiters hadden pech, dat Bonzo
niet geheel fit was. Vierde werden de Julianaruiters
met een zeer jeugdig achttal; een compliment voor
hun prestatie is zeker óp zijn plaats. De vijfde
plaats was voor Oranjezon, ook met een achttal
met nieuwelingen.
Het viertallen-nummer was als van ouds voor
Noord-Beveland. Toch zullen ze goed moeten blij
ven oefenen, want er komen mededingers. Nu be
zitten Walcheren en Oranjezon de tweede en derde
plaats met gering verschil.
Het concours éénspannen tuigpaarden was voor
Durabiel, die door L. J. Boone in fraaie stijl ter
overwinning werd gevoerd. Een zeer regelmatige
verrichting liet ook no. 2 Pindia van J. de Visser
zien. De driejarige merrie van Iz. de Buck was nog
niet geheel klaar; bij momenten echter buitenge
woon. Deze kan in de toekomst wel eens een ern
stige mededinger worden.
Het handicap springconcours telde slechts 5 deel
nemers. Geen enkele kon het parcours foutloos
overwinnen. Zodoende werd Kruisbeek uit Willem
stad met Kat ja met 4 fouten winnaar.
Hierna kwam de grote verrassing van Domburg:
de jeugd te paard. Was het aanvankelijk de bedoe
ling met één of twee jeugd viertallen een demon
stratie te geven, zo is dit nog plotseling uitgegroeid
tot 'n massale jeugddeinonstratie. Een 18-tal jeug
dige ruiters uit geheel Zeeland vertoonden hun
kunnen in het publiek onder leiding van mevrouw
v. d. Bosch. Een demonstratie die zeer gewaardeerd
werd. Het getuigde ook van de makheid van de
paarden der landelijke ruiters, want vele jongens
van 12 of 13 jaar zaten op een paard, dat ze nooit
van hun leven eerder gezien hadden. We hopen dat
deze prachtige demonstratie tijdens de kampioen
schappen op 28 juli in Heinkenszand herhaald zal
worden.
Het ringrijden met versierde wagentjes, georga
niseerd door de L. J. G., gaf weer een geheel ander
beeld in de ring. Veel zorg was aan de versiering
besteed en het geheel was dan ook een schitterend
schouwspel. Jammer dat dit nummer wat weinig
vaart had. Winnaar werd I. Wisse met dame, Üe
21 van de 28 ringen wist te steken.
Ook het nummer tweespannen tuigpaarden voor
boerenwagens was voor L. J. Boone uit Ritthem
met Durabiel en Pandoer. Machtige gangen demon
streerden ze. Het span van Brand uit Oostkapelle,
twee mooie stamboekmerries, wordt voor dergelijke
nummers een geduchte concurrent. Nu pakten
beide merries nog niet altijd gelijk aan.
Tussen de bedrijven door waren de prijzen uit
gereikt van de individuele dressuurproeven. Bij de
B.-dressuur behaalde in ring I, C. Steendijk met
Winston en in ring II, A. Crucq met Orma, beide
van de rijvereniging Walcheren de eerste prijs. De
handicap-dressuur die ditmaal alleen bestond uit
6 ruiters, was voor J'. Munters uit Willemstad met
Boy.
Het eilandenspringconcours bracht veel span
ning. Walcheren, Noord-Beveland en de Oranjerui
ters sprongen allen 28 hindernissen. Overspringen
werd nu noodzakelijk. Nu werd Walcheren dank zij
Etcetera winaar.
De finale ringrijden besloot deze mooie dag.
SANDERS.
RINGRIJDEN EN LANDELIJKE RUITERSPORT
Ringrijden met sjees: (georganiseerd door de L.J.G.).
De wagens maakten 28 beurten. 1. Iz. Wisse te St.
Laurens (21 ringen).
Wedstrijden van de Gewestelijke Bond voor Zee
land van Landelijke Rijverenigingen.
Ponynummer enkelspan aangespannen voor ver
sierd wagentje: 1. H. Maljaars, Oostkapelle.
Dressuurproef voor achttallen (Handicap): 1. Lan
delijke Rijvereniging „Walcheren", Nieuw- en St.
Joosland.
Dressuurproef voor viertallen (Handicap): 1. „Nrd-
Beveland", Wissekerke.
Individuele dressuurproef klasse B: Ringl: 1. C.
Steendijk met Winston.
Individuele dressuurproef (Handicap), L., M. en Z.:
1. J. Munters met Boy („Oranjeruiters").
Concours van éénspannen tuigpaarden aangespan
nen: 1. L. J. Boone, Ritthem, met Durabiel.
Springconcours klasse B.: 1. J. Coppoolse met Bam
bino („Oranjezon") 3 fouten.
Springconcours (Handicap) klasse L., M. en Z.: 1.
H. Kruisbeek met Katja, L., („Oranjeruiters"), 4 fou
ten.
Concours tweespannen tuigpaarden aangespannen;
1 L. J. Boone, Ritthem, met Durabiel en Pandoer.
'Eilanden Springconcours: 1. Groep van „Walche
ren", Nieuw- en St. Joosland, 28 hindernissen.
De 1ste prijs van het ponynu nmer
3 delen van 35,
Het tweede deel van deze „encyclopedie voor de
landbouw" is reeds enige maanden geleden ver
schenen, terwijl getracht wordt ook het derde deel
nog dit jaar te laten verschijnen. Met dit tweede
deel zijn weer ruim 700 bladzijden toegevoegd aan
een standaardwerk dat in Nederland z'n weerga
niet kent. De redactiecommissie heeft onder voor
zitterschap van Prof. G. Minderhoud, getracht de
uitbreiding en verdieping van het landbouwkundig
onderzoek zo goed mogelijk weer te geven. Naar
het ons voorkomt is ze daar zeer goed in geslaagd.
Zodat we degenen die bij de verschijning van het
eerste deel geaarzeld hebben dit standaardwerk
aan te schaffen gaarne alsnog in overweging geven
tot aanschaffing over te gaan.
De verzorging van dit deel is ook weer uitnemend
zowel wat druk en illustratie betreft.
(Vervolg van pagina 448)
het levend materiaal kan worden besteed niet meer
als voorheen. Dit weerhoudt velen deel te nemen
aan keuringen hoewel de paarden er nog wel z\jn,
meer dan in Valkenburg aanwezig waren en óók in
goede kwaliteit. De moeilijkheden in de Z. L.-land-
bouw, alle terug te brengen tot één oorzaak: het nij
pend 'tekort aan personeel, zijn derhalve niet gemak
kelijk de wereld uit te helpen. Daarom moet men wat
heden ten dage door de Z. L.-fokkers wordt gepres
teerd zien in het licht der omstandigheden. Dat is
billijk. En dat noopt ook tot bewondering voor wat
men heden ten dage nog bijéén te brengen weet.
Wij maken ons enerzijds geen illusies over een
terugkeer van vervlogen tijden enz., maar elk pessi-
missie is ons vreemd. Zoals het ook de fokkers in
Z. L. vreemd is. Want dit oude, goede fokgebied mag
dan een zware tol hebben betaald aan de tijdsomstan
digheden: er zijn nog vele en goede paarden in Z. L.
die, zo de mensen al mogen ontbreken om deze op
de keuringen te laten zien, toch op de akker en voor
de fokkerij worden gebruikt. Niet in een mate als
voorheen, maar zeker nog in een aantal dat zeer be
langrijk mag worden genoemd. En met wat onder
linge hulp en steun moet het bovendien mogelijk
wezen de Valkenburgse fokdag te houden op het peil
van nu of zelfs nog wat uit te breiden. Dat moet
niet al te moeilijk vallen nu een onmiskenbare op
leving in de paardenfokkerij zich allerwegen heeft
aangekondigd, een opleving die zich manifesteert in
betere prijzen en een plotseling belangrijk toege
nomen aantal dekkingen.
Wij zullen voor ditmaal afzien van een gedetail
leerde bespreking, hoe kort ook, maar enkel nog ver
melden dat kampioene werd Bianca van Lovemich,
d Nico van Luntershoek, van J. Schijns te Simpel-
véld. Een magere, weinig vruchtbare merrie met
lijnen, formidabele benen en uitstekende gangen,
maar niet mooi in de kronen. Bekend paard, stam
mend uit prima bloed. Zij kreeg haar overwinning
niet cadeau en met name de Nico van Beek-dochters
Martha van de Bron en Nicoliene van Voerendaal
gaven uitstekend partij. Zodat t.a.v. de toekenning
van de hoogste titel wel enige critiek werd gehoord.
C.
