Domburg:
een gelukkige keuze
Lof van alcli
eren
19 5#
371
(Zie verder laatste kolom onderaan.)
W. J. E. CROMMELIN,
Nu de jaarlijkse Algemene Zomer
vergadering der Z. L. M. voor het eerst
sedert de oorlog weer in haar volle
omvang, mét de daorbö behorende
qrote landbouwtentoonstelling op wal-
cheren zal worden gehouden en als
plaats Domburg werd uitgekozen, is
dit voor onze gemeente een hele eer
en voor mij een reden tot grote vol
doening.
Bovendien is, naar het mij wil voor
komen, deze keuze van de zo over
bekende Walcherse badplaats een zeer
gelukkige, en meer voor de hand lig
gend dan men zo op het eerste gezicht
wel zou denken.
Wat het eerste punt betreft, zal
het wel zonder meer duidelijk zyn, dat
Domburg het zich tot een eer rekent
dit hoogtepunt op het gebied van het
jaarlijks agrarisch gebeuren, binnen
haar poorten te zien plaatsvinden. Ge
durende die dagen immers zal een on
gekend aantal mensen, dat
indirect in betrekking tot de landbouw
staat, onze gemeente bezoeken. Daar
onder zullen vooraanstaande figuren
uit overheidskringen, zowel als uit de
organisatiewereld, te vinden zrjn. Maar
het grootste gedeelte der bezoekers zal
bestaan uit vertegenwoordigers van de
boerenstand, Zeeuwen in de eerste
plaats, maar ook velen uit de andere
provincies, naar ik hoop.
Hen allen roep ik een hartelijk wel
kom toe. Het verheugt mij in niet
geringe mate, dat zovelen van hen
binnen de grenzen onzer gemeente
zullen vertoeven en dat, naast onze
al jaarlijks terugkerende badgasten,
nu ook deze categorie in zo groten ge
tale naar Domburg zal optrekken.
Onze gemeente zal hierdoor in bredere
kring bekendheid verwerven, en naar
mijn stellige overtuiging, zal grotere
bekendheid, grotere bemindheid be-
tekens*
Tevens wil ik hierbij de hoop uit
spreken, dat de bezoekers, naast een
quede vergadering en een leerzame
tentoonstelling, ook de schoonheid
van Domburg, haar omgeving en de
bekoring van een zomerse zee, ten
volle zullen weten te genieten.
DfLt ik de keuze van Domburg op
zichzelve, als een gelukkige zou wil
len betitelen, vindt zijn oorzaak vooral
in het feit. dat een bezoek in de zo
mermaanden aan Domburg steeds een
geliefde uitgang van een ieder is ge
weest. Zodat men dan ook gedurende
het seizoen haast dagelijks boeren, uit
alle delen van Zeeland, met de vrouw
en verdere familieleden kan zien ge
nieten langs de zee of aan het strand.
Hoe gemakkelijk laat zich hier, nu
men toch naar Domburg optrekt om
te vergaderen of de tentoonstelling te
bezoeken, het nuttige met het aan
gename verenigen
Een ander gunstig punt is, dat
Domburg, als badplaats met een jaar
lijks groot vreemdelingen- en gasten-
bezoek, typisch is afgestemd op het
ontvangen van een groot aantal men-
sen
Domburg is geen grote plaats met
talloze takken van bedrijf of indus
trieën, wier belangen met die van een
te organiseren tentoonstelling en he
daarmee gepaard gaande grote bezoek,
in botsing zouden kunnen komen.
Maar het is wel een goed ontwikkelde
hotellerie rijk. die zich geheel kan
wijden aan deze taak, terwijl boven
dien het eigenlijke badseizoen dat
helaas scherp aan de schoolvakantie
is gebonden, pas half juli begint.
Men mag daarom zeer zeker verwach
ten, dat Domburg de nodige service
en accomodatie ten volle zal kunnen
bieden.
Ook de plaats waar de tentoon
stelling, dank zij de bereidwillige
medewerking van de heer W. de Buck,
zal worden gehouden, kan mijns in
ziens niet gunstiger zijn. Terwijl im
mers menigmaal een tentoonstellings
terrein kilometers buiten het centrum
van de betreffende gemeente gelegen
is zodat de bereikbaarheid daar
onder lijdt, of de terreinen te laag
zijn waardoor bij enige vochtigheid
moeilijkheden ontstaan ligt het Hof
te Domburg onder de rook van de
dorpskern, op wat hoger gelegen
Van ganser harte voldoe ik aan het
verzoek van de redactie, het speciale
nummer van het „Zeeuws Landbouw
blad", dat de na-oorlogse ontwikkeling
van het agrarische Walcheren zal be
handelen, met een kort woord in te
leiden. Wij allen zijn nog altijd sterk
onder de indruk van het offer, dat de
bevolking van Walcheren en speciaal
de agrarische bevolking in 1944 moest
brengen voor de bevrijding van ons
verdrukte vaderland. Het water, dat
eerst als bondgenoot de bezetter moest
verdrijven, maar daarna als vijand
moest worden overwonnen, heeft een
jaar lang vrij spel gehad in zijn ver
nielend werk. Doch met Zeeuwse
vastberadenheid en verbetenheid werd
het herstel aangepakt, eerst het water
staatkundig, daarna het agrarisch her
stel, dat naar het zich laat aan
zien binnenkort zal zijn voltooid.
Niemand zal in oktober 1944 hebben
vermoed, dat het offer van Walcheren
nog een andere betekenis zou krijgen,
nameiyk die van de wegbereiding
naar een nieuwe toekomst voor de
lotgenoten, die in 1953 door de ramp
van de overstroming werden getroffen.
Zodra de nieuwe strijd tegen het water
was gewonnen, kon men gebruik
makend van de ervaringen opgedaan
in Walcheren het agrarisch herstel
in het rampgebied terstond in de
juiste banen leiden en ik denk daarbij
niet in de laatste plaats aan de her
verkaveling.
Anderen zullen in dit nummer de
vele facetten van het agrarisch her
stel van Walcheren belichten. Rest
mij aan de Walcherse boeren en tuin
ders dank te brengen voor hun ver
trouwen in de toekomst en voor de
kracht, waarmede zij hebben bijge
dragen in het herstel en de ver
nieuwing van Walcheren.
Minister van Landbouw, Visserij
en Voedselvoorziening,
gronden die van alle kanten goed be
reikbaar zijn.
Tenslotte verheugt het mij, dat in
onze gemeente, die vaak uitsluitend
als badplaats genoemd wordt maar
onmiskenbaar een sterk agrarisch
karakter draagt, wat een stempel van
eenvoud op de badplaats heeft gedrukt,
waardoor zij juist bij haar gasten zo
hoog staat aangeschreven dit be
langrijke evenement op landbouwge
bied plaats zal vinden.
Al deze factoren bijeengenomen
ben ik van mening, dat hei geheel een
groot succes kan worden, hetgeen ik
zowel voor de Z. L. M. als voor onze
gemeente vurig hoop
Uit de verzamelde gedichten van Jan Canipert*
(ongedateerd)
Daar is geen land dat zoo verkeld
door ket water wordt omarmd
als tusscken W"ester-Sckelde en Sloe
van Walckeren ket strand.
Dat moet, toen God de wereld sckiep,
dien dag zóó zijn geweest,
dat kij ket opriep uit ket niets
als weldaad voor den geest
een kandvol grond, waaraan ket oog
kad zijnen lieven lust,
een groen juweel, een Honk er-steen,
domein van stilte en rust.
jMLen reize waarkeen men ook wil,
den versten kaap voorkij,
maar nimmer trelt men zulk een land
als "Walekeren in Je M ei.
V7ie ooren om te kooren keelt
kij luistere naar ket lied,
dat in de meidoornliagen leett
en kij vergeet ket niet.
Wie oogen keelt om nog te zien
zal, als lii| Wklckeren ziet,
die sluiten voor een wijl missckien
maar kij vergeet ket niet.
En zelts de voorjaarswind, die vaart
langs zee en ,l;jk en d ti in
koudt den bewogen adem in
boven God s lielsten tuin
met zi|ii meidoornhagen 111 bloei
en twieg lend wegelkrtud -
en keert weerom en vaart nog eens,
verlietder dan een bruid*
Daar is geen als dit mijn land
besloten tusscken zee en strand.
- O palm van God's 1 land
