VAN DE BRABANTSE FOKDAGEN.
LIEROP
BREDA
736
EEËUWSCH LANDBOUWBLAD
HET aantal fokdagen, dat jaarlijks in Noord-Brabant wordt georganiseerd, is sedert 1954 met één
verminderd: Goirle, dat nooit veel vitaliteit heeft getoond, altijd wat bloedarm is geweest en,
hoezeer het ons ook spqten zou, misschien voor goed verdwenen is. Gelukkig bleven er voldoende
fokdagen over in Brabant; in 't zandgedeelte wel te verstaan, waar de animo groter is en de fokkerij
meer zichtbaar bloeit, dan waar ook in Nederland. Waar de bedrijven een uitgesproken gemengd ka
rakter dragen, meestal geen grote oppervlakte beslaan, slechts zeer ten dele zijn gemotoriseerd en
meestal door uitsluitend eigen mensen worden bewerkt. Deze, voor de fokkerij, gunstige voorwaar
den, waarbjj gevoegd .de bij velen aanwezige passie voor het paard, hebben a.h.w. een natuurlijke, en
dus gezonde, basis geschapen, voor al deze fokdagen, die derhalve kennelijk in een behoefte voorzien.
Kan er weliswaar niet in alle gevallen van een merkbare groei worden gesproken, vrijwel alle
handhaven ze zich op een peil, dat allerminst onder doet voor de meeste der elders in den lande ge
houden districtsfokdagen.
Typerend is niet alleen de grote belangstelling van de zijde van het publiek, maar ook het feit,
dat men veelvuldig dezelfde paarden op de Brabantse fokdagen ziet verschijnen, soms tot zeven maal
toe in één seizoen. Deze, die natuurlijk de slechtste niet zijn en doorgaans op één der hoogste plaatsen
eindigen, kan men tenslotte wel dromen en hoewel ze de spanning m.b.t. de keuringsuitslagen uit de
aard der zaak niet verhogen, wordt hun aanwezigheid toch telkens weer op prijs gesteld, omdat men
grote waardering heeft voor de geestdrift der betreffende fokkers, die zich voor dit herhaald expo
seren, dat hoegenaamd geen financiële baten oplevert, moeite noch kosten ontzeggen.
Sommige dezer Brabantse fokdagen trekken niet alleen belangstelling uit eigen wijde omgeving,
maar ook van over de provinciale grenzen; een enkele maal zelfs is er bezoek uit het buitenland.
Kenmerkend is voorts de gemoedelijk gezellige sfeer en de prettige wijze, waarop men ontvangn wordt
op deze Brabantse fokdagen, maar hoofdzaak zijn natuurlijk de paarden, waarvoor men komt en
die de laatste jaren in de oudere jaargangen een kwaliteit laten zien, die veelal bij de jeugd ver
geefs wordt gezocht. Aan dit bedenkelijke feit is een tekort aan prominente verervers onder de be
schikbare vaderpaarden debet, een euvel, dat gemakkelijker is te signaleren dan te verhelpen. De pro
vinciale keuringen van de hengsten met afstammelingen brengen overigens zo goed en zo kwaad als
dat mogelijk is, wel de meeste vooraanstaande kwekers naar voren en zijn er dus aanwijzingen, waar
naar de fokkers goed zullen doen zich te richten.
opende als gewoonlijk 't Brabantse
fokdagenseizoen, bofte met het weer
en kon, mede door de goede belangstelling, op een
best geslaagde dag terug zien. De hengstveulens wa
ren éls klasse onbetekenend. De merrieveulens, vrij
talrijk, konden bogen op goede kopnummers, waar
na de kwaliteit snel daalde. Eerste was bij de vroege:
Resie v. Beenderhof, d. Berliet v. d. Jozinahoeve, van
H. Steyvers, Maarheeze. Dit veulen, in Limburg ge
boren, stond ook in R'mond eerste; nu uiteraard ge
speend en dus mager, trok het de aandacht door een
prachtig, vrouwelijk gelijnd type en expressieve benen
met een fors fundament.
Late merrieveulens. 1. Mia v. St. Jozefhoeve, d.
Castro v. Geleenhof, van L. van Mierlo, Someren.
Zeer mooi, met veel type en voldoend grove, correcte
benen.
Zeer talrijk waren de éénj. merriën met diverse
goede, nogal wat tarra en geen enkele positieve uit
blinker. Eerste grote maat: Carline, d. Burus v.
Aardenburg, uit Zeeuws-Vlaanderen ingevoerd door
J. Kuipers, Helmond. Niet te diep en wat kort van
koot, maar fors, gebeend en gespierd met veel uit
drukking en vrij vlotte bewegingen. In de midden
maat eerste: Marijke v. d. Wilhelminahoeve, d. Do-
rus, 173510, van M. C. Donkers, Nuenen. Soort best,
iets open in front, wel grof en gespierd, maar niet
bepaald nauwkeurig afgewerkt. Deze werd gevolgd
door enkele, die, naar veler mening, niet voor haar
onder deden. M.a.w. een uitgesproken „kop" werd
gemist. Kleine maat: 1. Dorothy van Castro, d. Cas
tro v. Geleenhof, van J. C. van Acht, Acht. Licht
beestje, maar zeker harmonisch, mooi en typisch; 't
achterbeen heeft wat weinig macht en gewricht.
Gewoon goed waren de tweejarige merriën met in
de grote maat als beste kopnummer Dorette v. d.
Kerkhoeve, d. Castro, van J. M. van Genuchten, Ne-
derwetten. Robuste verschijning, voldoend edel in de
lijnen, grof, gespierd, correct en goed van soort. Ook
de eerste in de middenmaat was een Castro-dochter:
Elly van Eikenhof, van Kind. P. v. d. Linden, Mierlo.
Mooi en soortig met beste voorbenen en een niet on
berispelijk achterbeen. Ria van Castro, ook d. Cas
tro v. G., van P. Toelen, St. Oedenrode; best type,
goed gebeend, maar wat afwijkend in de middenhand,
was een goede eerste in de kleine middenmaat.
De in Zeeland bekende Gudula v. d. Hogeweg, d.
David v. d. Louisa, van Kind. v. d. Broek, Veghel;
compact, soortig, gebeend en gespierd, niet helemaal
correct vóór, wat mannelijk in algemeen voorkomen
en zeer vlot, was eerste in de klasse de driej. gr.
maat. In de middenmaat bezette gemakkelijk de
kopplaats: Johanna v. d. Biezen, d. Castro, van M.
van Acht, Acht. Soort extra, mals en correct, met
rondom goed beenwerk en goede gangen. De kl. maat
werd gewonnen door Lieke van Certain, d. Certain
v. d. Jozinahoeve, van Fr. v. d. Enden, Lierop. Vrijwel
correct, best van soort, diep, met wat lage rug en
goede uitdrukking in de benen. Over 't algemeen was
deze jaargang bevredigend.
Een goede indruk maakten de klassen der merriën
van 45 jr, met in de grote maat als eerste de uit
stekende Castro-dochter Castorine v. d. Kerkhoeve,
van J. M. van Genuchten en H. C. Kuypers te Neder-
wetten. Paard van formaat met type, lijnen en beste
benen; iets arm gebroekt, prachtschouder, de gangen,
die aanvankelijk erg eenvoudig waren, zjjn aanzien
lijk verbeterd. In deze rubriek werden in totaal vier
eerste prijzen toegekend aan paarden, die in elk ge
zelschap tot de goede zullen worden gerekend. Twee-
werd, na aanvankelijk 3de te hebben gestaan, Her-
sa v. d. Catharinahoeve, d. Herseur v. Ploegshof, van
M. A. Versantvoort, St. Oedenrode. Vrij grote, iets
ruinachtige merrie met lange lijnen en goede benen,
knie wat weinig geprononceerd, beweging gemakke
lijk. Resie v. d. Wilhelminahoeve, d. Nico v. Melo, van
C. Wullms, Helenaveen, won met overmacht de kl.
maat. Diep en ruim gebouwd in 't gewenste type,
massief, gebeend en gespierd, knie wat hol, voeten
goed, gangen idem. 2. Mia van Castro, d. Castro, van
F. Raymakers, Aarle-Rixtel. Heel mooi van soort,
met niet te veel achterbeen, correcte standen en veel
ras.
Merriën van 6—8 jr, gr. maat. 1. Ferocia, d. Nico v.
Puth, van W. Hoefnagels, Asten. Ruim en soortig,
minder correct voor. Idem, middenmaat. 1. Ria, d.
Clairon v. Rode, van M. Raaymakers, Helmond. Extra
van soort, zwaar van geraamte, goed gespierd, voe
ten en afwerking laten wat te wensen. Idem, kl.
maat. Selma van Moustic, d. Moustic van Urbain, van
J. A. Kuypers, Helmond. Vlotte merrie met 't type
van de vader; beenwerk behoorlijk goed. De al be
jaarde Mina van Herseur, d. Herseur van Groede, van
J. M. v. d. Hurk, Someren, wat kort van koot, maar
verder nog best in orde, met type, snit en uitdruk
king in de zware benen, had geen moeite met haar
rivalen in de klasse der oudere merriën.
Kampioene werd gemakkelijk Resie v. cl. Wilhel
minahoeve (Wullms), maar Castorine v. d. Kerkhoe
ve, van Van Genuchten en Kuypers, was een heel
beste reserve.
Rest ons nog te vermelden, dat op hetzelfde terrein
een warmbl. fokdag werd gehouden, waarin een sa
menwerking tot uiting komt. die alleen maar nuttig
kan zijn in de strijd tegen de enige gemeenschappe
lijke vijand, die de motorisatie is, terwijl de dag be
sloten werd met demonstraties voor de remwa^en.
fFMFRT I tweede fokdag van dit sei-
zoen j<an ongeveer op één lijn ge
steld met Lierop. Ook hier was het weer mooi en
de belangstelling uitstekend. Een enkele uitzonde
ring daar gelaten, konden de merrieveulens, die in
vier rubrieken werden gekeurd, slechts matig be
koren. Bjj de vroege veulens, grote maat, zegevierde
niettemin een best veulen d. Nico v. Kapelhof: Anne-
mie, van G. A. Hermanussen, Veghel. Ruim en typisch
gebouwd, met expressief beenwerk; iets Frans nog.
Dit veulen werd ook kampioene der merrieveulens,
een praedicaat waarar i we weinig waarde hechten
en dat men soms op Brab. fokdagen ook toegekend
ziet aan één-, twee- en driejarige merriën. plus dan
natuurlijk het kampioenschap voor de volwassen
paarden. Dit populariseren van kampioenschappen
verlaagt natuurlijk de waarde er van, maar als men
er in Brabant op gesteld is. dan zullen wij de laatste
zijn critiek te leveren op de genoemde gang van
zaken, die tenslotte een interne aangelegenheid is.
Eerste van de vroege m.v. kl. maat werd Jenny v. d.
Sluys, d. Alex v. Heille, van J. Bekx, Lieshout; een
grof en bestsoortig veulen, maar nogal overbouwd.
Anny v. Zandenburg, d. Nico v. Kapelhof, van H. v.
d. Zanden, Gemert, was vèruit de beste van de late
veulens, gr. maat. Soort extra, zwaar en grof, met
uitdrukking, iets gespannen en vóór wat scheef. In
de kleine maat stond, zonder uit te blinken, eerste
Maria v. Keidonk, d. Castro van J. Rijkers, Erp. Kort,
goed gebouwd veulen, correct, maar niet te grof.
Ook hier hadden de hengstveulens niets te beteke
nen. Flinke klassen vormden daarentegen de éénj.
merriën, zonder overigens kwalitatief uit te blinken.
Eerste in de grote maat werd Hersalientje van Alex,
d. Alex v. Heille, van M. A. Versantvoordt te St.
Oedenrode. Kampioene van haar jaargang. Mooi. diep
veulen met voldoende type en aardig*beenwerk; doch
ter van de zelden op de Brab. fokdagen ontbrekende
Hersa v. d. Catharinahoeve. 2. Caroline v. Elzendorp,
d. Karei v. Albert, van Kind. v. d. Biggelaar, Neder-
wetten. Uitstekend moedertype, diep, breed en ge
lijnd, grof en gespierd, wat week gekoot en niet hele
maal correct vóór. Had o.i. óók eerste kunnen staan.
Canstantia v. Croy, d. Clairon v. d. Watertoren, van
P. H. v. Bommel, Stiphout; diep, grof en correct, met
wat gesloten croupe, won in de middenmaat. In de
kleine maat: Certine v. d. Woerdt, d. Alex v. Maren
van H. v. d. Zanden, Erp. Veulen met goed beenwerk
en typische lijnen. Dorette v. d. Kerkhoeve, d. Castro,
van J. M. v. Genuchten, Nederwetten, was, evenals
in Lierop, eerste van de grote maats tweejarigen.
Ze werd evenwel voor het kampioenschap geklopt
door de eerste uit de middenmaat: Ellie v. Eikenhof,
óók d. Castro, van Kind. P. v. d. Linden. Mierlo: een
wat gerekte, boven sterke merrie met type, snit en
vooral goede voorbenen. De hoogste plaats in de
kleine maat was voor Gerda van Ham, d. Antoon v.
Berkenhof, van Andr. Donkers te Veghel. Lijkt niets
op de vader; klein, compact, extra van soort, met
veel uitdrukking in het goede beenwerk en heel ge
wone gangen.
Bij de driej. merriën, gr. maat, plaatste Simone van
Mirza, d. Jaap v. 't Paviljoen, uit de nat. kamp. Mirza
van Mina, van M. Rovers, St. Oedenrode, zich gemak
kelijk eerste. Zeer fraaie merrie met maat, lijnen,
klassebenen, beste voeten en zeer gemakkelijke gan
gen; arm en schenkel kunnen misschien wat ge
spierder en de schouder wat langer, maar dit paard
wordt geleidelijk beter en zal 't wellicht nog vèr kun
nen brengen. Hier behaalde ze 't kampioenschap der
driejarigen. 2. Gudula v. d. Hogeweg, die in Lierop
haar klas won. Johanna v. d. Biezen, d. Castro, van
J. C. van Acht te Acht, genoemd onder Lierop, was
hier eerste in de middenmaat. De eveneens van Lier
op bekende Lieke van Certain, d. Certain v. d. Jozina
hoeve, van Fr. v. d. Enden, Lierop, was niet alleen
daar, maar ook hier eerste in de kleine maat. Veel
goede zware paarden met type werden aangetroffen
in de klassen der vroegere jaargangen.
Merriën van 45 jr, gr. m. 1. Castorine v. d. Kerk
hoeve, d. Castro, van Van Genuchten en Kuypers te
Nederwetten, was ook hier een best koppaard. 2.
Nelly v. d. Boschweg, d. Castro, van H. v. d. Zanden,
Erp. Ruim, met snit, type en benen, kronen niet vlak
genoeg. Hersa v. d. Catharinahoeve (Versantvoort
werd hier derde. Idem, middenmaat. Minder impo
nerend. 1. Herma v. d. Willemspolder, d. Herman
K. 1986, van W. van Lankveld, Erp. Diep, ruim moe
dertype, correct geplaatst op zuivere benen en goede
voeten. Idem, kl. maat. 1. Mirza, d. Damiaan's Zoon,
van J. G. Nooyen, Opstal. Best van soort, iets hol en
met wat steile schouder. Matige klasse.
Merriën van 68 jr, gr. m. Gemakkelijk eerste:
Annie v. Herseur, d. Herseur v.Ploegshof, van J. L.
Hermanussen, Beers. Opvallend mooie merrie met
wat weke voorstand, een prachtige houding en veel
actie als ze draaft. Idem, middenmaat. 1. Nicoline v.
Dorotheahoeve, d. Nico v. Smakt, van W. A. Kuypers,
Stiphout. Hengstenmoeder; zwaar, goedsoortig paard,
wat onregelmatig gebouwd, beenwerk goed. 2. de be
kende Betsie van Riel, d. Certain van Hermine, van
Th. Jonkers, Gemert. Mals en breed. Idem, kl. maat.
1. Astra v. d. Belt, d. Clairon de la Lys, uit een doch
ter van Kriemhild de Malecote, van W. Biemans,
Boekei. Onverbeterlijk type; benen goed, maar niet
te fel.
Merriën van 9 jr en ouder. 1. Clarona v. d. Heide-
hoeve, d. Clairon's Zoon, van J. B. Wouters, De Rips.
Uitgesproken grof en gespierd, maar met weinig
distinctie. Eerste der merriën met afstammelingen
werd Gerda v. Boerdonk, d. Clairon's Zoon, van J.
Rijkers, Erp. Moeder met twee goede do-hters. 2.
Hersa v. d. Catharinahoeve (zie boven) m en goe
de tweejarige en een goed merrieveulen. In het ka
der der prov. keuringen van hengsten met afstamme
lingen werd aan Antoon v. Berkenhof, d. Dirk van
Berkenhoeve, van A. v. d. Heuvel te Keidonk en F.
v. d. Heyden te Mariaheide voor een nogal onregel
matige groep producten in diverse leeftijden een twee
de premie toegekend.
De mooie, best dravende merrie Annie van Herseur,
(Hermanussen) werd zowel kampioene als erekam-
pioene en, evenals in Lierop, werd Castorine v. d.
Kerkhoeve ook hier reserve. De kampioene is staan
de o.i. niet de beste; in de gangen is ze echter supe
rieur.
Vrij veel en een zeer geïnteresseerd
publiek bezoekt jaarlijks deze al zéér
oude fokdag in de daarvoor uitermate geschikte vei
linghallen. De deelname blijft overigens nauwelijks
op peil. Deze, die momenteel nog ruim voldoende is,
zal men toch goed doen met alle ten dienste staande
middelen te handhaven, 't geen blijkt te kunnen, ge
zien 't succes van de jubileumfokdag enkele jaren ge
leden. De merrieveulens hengstveulens waren ab
sent gaven als groep geen aanleiding voor hoog
gestemde toekomstverwachtingen, gezien de te veel
vuldig gesignaleerde afwijkingen in de standen.
Van de oudere werd eerste Kittie v. d. Westpolder,
d. Alban, uit een oud-kampioene, van Kind. Huij-
bregts, Etten. Een diep en bestsoortig veulen met
zware benen, wat weke koten en voldoende snit.
Nicoline van Alzicht, d. Costaud de Marche, uit de
oud-kampioene Farida van Jaap, van C. M. Romme,
Terheyden, behaalde de hoogste onderscheiding bij
de jongere. Best gelijnd, met mooie schouder, flinke
armen en schenkels en behoorlijk beenwerk.
Bij de jaarlingen was de grote maat niet al te best.
Het vinden van een kopnummer bleek niet eenvou
dig. 1. Warda v. St. Antoniushoeve, d. Alban, van W.
J. J. Rommens, Leur. Grof en zwaar, met tekortko
mingen in détails en wat minder distinctie. Veel beter
bleek de middenmaat. 1. Marie v. 't Zilverveld, d. Ber
liet v. d. Jozinahoeve, van Huize Overdonk, Dongen.
Rug mag wat sterker, maar extra van soort, met
correcte niet overzware kwaliteitsbenen en de schit
terende gangen van de vader. 2. Hennïe, d. Hein v.
Kwaderwjjk, van N. C. J. v. Bavel, Oosterhout, is
vóór wat scheef, maar fors en typisch, grof en in
arm en schenkel opvallend gespierd. Voorts valt op
de goede achterhand. De kleine maat, die van geen
betekenis kan worden genoemd, werd aangevoerd
door Mariëtte v. Molenschot, d. Carlo van Zeedijk,
van G. Boemaars, Molenschot. Klein, soortig ding,
met voldoende benen en te weinig beweging.
De jaargang '53 had in alle drie rubrieken goede
kopnummers. In de grote maat 1. Leotien, d. Chur
chill v. d. Schaapshoeve, van J. Diepstraten, Bavel.
Niet te fors in 't achterbeen, maar zwaar en mooi, met
type en beste gangen. Klarina uit de Briel, van M.
