fan boerden] en organisatie
636
ZEEÜWSCH LANDBOUWBLAD
WEST ZEEUWS-VLA ANDEKEN.
24 September.
Er is deze week weer veel werk ge
beurd. De aardappeloogst is groten
deels aan de kant; de bruine bonen
zijn gemend of van de ruiter gedorst.
Wanneer dit laatste met de combine
geschiedt, is het een goede gewoonte
om de combine maar één of twee keer
te verplaatsen en de ruiters aan te
voeren niet de rui ter drager. Een groot
zeil kan dan uitgelegd worden, waarop
alle bonen opgevangen kunnen worden.
De verliezen zijn dan kleiner en er
wordt, wanneer voldoende personeel
aanwezig is, sneller gewerkt. Het on
kruidzaad komt minder verspreid te
liggen evenals de zakken met graan.
Alles is klaar voor de bietenoogst,
en het ziet er naar uit, dat er druk ge
bruik gemaakt zal worden van de
vroege leveringstermijnen. Het is be
langrijk om vooral in het begin door te
kunnen zetten en zodoende iets meer
speling te krijgen in de termijnen
levering.
Er is nu ook voldoende gelegenheid
om een gedeelte van de super en kali
uit te strooien. Speciaal dan op de
zwaardere grond, want hoewel moeilijk
te bewijzen, kan toch wel aangenomen
worden, dat op de lichtere grond een
gedeelte uitspoelt. Vooral op die grond,
welke arm is aan een bepaalde mest
stof, kan beter in het voorjaar ge
strooid worden, omdat het dan direct
ter beschikking komt.
Waar alleen bemest wordt om de be
mestingstoestand in stand te houden,
lijkt het me minder erg om in het na
jaar te strooien.
Op vele plaatsen is reeds met het op
wintervoor ploegen begonnen. Het is
prachtig werk om dat droog te doen
en het voorbewerken in het najaar
heeft vrij algemeen ingang gevonden,
zodat ook eventuele opslag dan weer
verdwijnt. We zijn met de laatste
étappe van oogstjaar 1955 begonnen.
WALCHEREN. 0
26 September.
Het ziet er naar uit, dat de aardap
peloogst spoedig geborgen zal zijn, en
dat alle aardappelen gerooid zullen zijn
wanneer de eerste bieten kunnen wor
den geleverd.
De opbrengst van de aardappelen
valt nogal tegen en de partijen zijn ge
middeld aan de fijne kant. Ziek komt
dit jaar niet voor. De periode van
langdurige droogte is voor onze aard
appelen erg nadelig geweest wat be
treft een goede opbrengst. De meeste
percelen halen de 30 ton per ha dan
ook niet.
Ook de stambonen laten het dit
jaar zitten met de opbrengst. Hoewel
er nog weinig van dit product gedorst
is, blijkt nu toch reeds dat de op
brengst flink tegenvalt. Het was in
deze zeer droge zomer ook niet anders
te verwachten. Een meevaller is de
zeldzaam mooie kwaliteit van de bonen,
hoewel deze de lage kg-opbrengst niet
kan goedmaken. Het bonen lezen met
de hand is deze winter vrijwel over
bodig.
Het grasland is na de regen aardig
groen geworden, al is er geen sprake
van ruim voldoende gras. Nu de bie
tencampagne weer begint, vormen de
bietenkoppen een welkome aanvulling
van het geringe grasrantsoen.
Toch heeft dit bijvoeren van bieten
koppen ook zijn bezwaren. Indien U
grote hoeveelheden ineens geeft, loopt
u het risico, dat de melkrijke dieren
van de melk raken, of soms zelfs bijna
droog gaan. Oppassen is daarom de
boodschap, het dikwijls toedienen van
kleine hoeveelheden verdient de voor
keur. Bovendien wordt by ruime voe
dering teveel van dit kostbare voer
vertrapt.
Bij een natte herfst heeft dit bijvoe
ren in de wei nog een ander bezwaar,
omdat de zode dan sterk achteruit
gaat en talrijke onkruiden hun kans
krijgen.
Wees zuinig met het verse voer en
kuil zoveel mogelijk ervan in, het kuil-
voer is in de winter zowel als in een
droge zomer een welkome aanvulling
van het rantsoen.
NOORDBEVELAND.
27 September.
De laatste week van de herfstmaand
is nu ingegaan en nog steeds is het
weer overweldigend mooi. De aard
appels komen als goud, zo schoon, uit
de grond. En onophoudelijk rijden met
aardappels zwaar beladen wagens naar
de koelhuizen. Daar is het een drukte
van belang. Soms moet er worden ge
wacht, omdat één transporteur nu een
maal niet vier of vijf vrachten tegelijk
kan lossen. Dan helpt men elkaar.
Hol klinkt het monotone knarsen
van de transporteur en hol klinken
stemmen en voetstappen daar in de
gang, die de rijen cellen scheidt. Straks
is de wagen leeg en rijdt hij uit de
bewaarplaats, de vrolijke September-
zon weer tegemoet; weer voor nieuwe
vracht.
Dat gaat nu al zo meer dan veertien
dagen lang.
Deze week zullen.er zijn, die er mee
stoppen, eenvoudig omdat alles dan ge
borgen zal zijn. In de bewaarplaats, in
de kuil of in het ruim van een coaster,
de steven gericht naar de Noord-Euro-
pese landen.
In het begin van deze maand hebben
we een week gehad, die we, gewend
geraakt aan de mooie zomer, maar wat
moeilijk konden verdouwen. Maar nu
dat allemaal voorbij is, zijn we toch
ook weer tevreden met die regen. De
grond was op sommige plaatsen im
mers té droog, dan dat" het zich zo
maar liet stoppelen, al waren er geluk
kig nog wel veel uitzonderingen.
Maar nu, na de regen, kunnen we
ploegen, zo we willen en de onkruid
zaadjes ontkiemen ook beter bij deze
wat vochtiger grond. En vanzelf, voor
het rooien en rapen van aardappels
was de regen ook goed.
Ja, dat rooien van de aardappels
staat de laatste weken toch wel in het
middelpunt van de belangstelling. Niet
zozeer het rooien van de aardappels
zelve als wel de wijze waarop. Centraal
in de vele gesprekken hierover, staat
wel de rooidemonstratie te Sluiskil en
wat daar te zien was.
Hoewel er, vooral aan de Oostkant
van het eiland, veel (Romas-) voor-
raadrooiers opdoken, doen verreweg de
meesten het maar met de vertrouwde
werpradrooïer. Moeten we hierin een
verkapt wachten zien op een betrouw
bare en geschikte zaklJbnrooier?
Schoolmeester De Vries, de geestelijke
vader van het zo vermaarde exportras
Bintje, moest dit allemaal nog eens
kunnen zien, denken we soms. Wat
een vreugde zou hij beleven van die
„vondst", nu al meer dan vijftig jaren
geleden.
Wist U, dat peetmoeder Bintje Pe-
besmaJansma (zij was destijds één
van meester De Vries' beste leerlingen
en naar haar noemde hij daarom zijn
nieuwe creatie) bij voorkeur een ande
re aardappel uitzoekt om op tafel te
brengen? Zij houdt het, zoals alle Noor
delingen, bij Eigenheimer en Rode Star.
ZUID-BEVELAND.
27 September.
De weersomstandigheden waaronder
we thans aardappelen kunnen rooien,
verschillen veel met die van 't vorig
jaar. Kostte het toen in de kletsnatte^
grond nog moeite om met een werp
radrooïer de aardappelen boven de
grond te krijgen, dit jaar brengen de
voorraad rooiers de knollen netjes
boven de grond, waardoor het rapen
vlug en goed plaats kan hebben. Er
zijn echter nog maar weinig telers die
over een voorraadrooier beschikken.
Dit is begrijpelijk. Een rooier gaat
vele jaren mee, en de voordelen moe
ten belangrijk zijn om een nieuwe
machine aan te schaffen wanneer de
oude nog niet versleten is.
Wanneer men echter ziet, dat ook
dit jaar nog werpradrooiers werden
gekocht op bedrijven met zavelgrond,
dan vraagt men zich toch af of hier
niet een voorraadrooier beter op zijn
plaats was geweest.
Deze week zullen de eerste bieten
worden gerooid, waarmede de oogst
van het laatste gewas in 1955 reeds
weer begonnen is. Op die bedrijven
waar men over voldoende vaste ar
beidskrachten de beschikking heeft, zal
meestal nog met de hand gerooid en
gekopt worden. Talrijk zijn echter de
bedrijven waar niet voldoende arbei
ders zijn om op tijd klaar te komen
met de bietenoogst. Wanneer het
kleine bedrijven betreft kan het voor
komen, dat de boer er vrijwel alleen
voorstaat. Op deze bedrijven met b.v.
2 ha bieten, waar lange dagen ge
maakt moeten worden om op tijd klaar
te komen, terwijl dan soms ander be
langrijk werk moet blijven liggen, kan
een bietenlichter en eventueel een
kopper verlichting brengen. Bovendien
behoeven hier geen belangrijke inves
teringen voor worden gemaakt. Zoals
U zich wellicht nog herinneren zult
werden vorig jaar zeer goede resulta
ten bereikt met de l-rijige bietenlich
ter, in Zeeland in de handel gebracht
door de Fa Meindertsma te Sluiskil
onder de naam WeHA.
Echter niet alleen op kleinere, maar
ook op de middengrote bedrijven kan
zo'n l-rijige lichter met voordeel ge
bruikt worden. De capaciteit bedraagt
0.60 tot 0.80 ha per dag, hetgeen vol
doende is om zes arbeiders werk te
geven wanneer alleen gelicht en niet
machinaal gekopt wordt.
Er zijn vorig jaar hier en daar lich
ters aangeschaft, zowel 1- als meer-
rijige, om de eenvoudige reden dat men
anders niet op tijd klaar kwam. De er
varingen waren meestal zodanig, dat
ook dit jaar, met instemming van de
arbeiders, deze weer gebruikt zullen
worden.
Een pleidooi om toch vooral de bie
tenoogst te mechaniseren? Ja en neen.
Ja, wanneer los personeel moet wor
den aangetrokken of de boer zelf het
werk moet doen, terwijl ander werk
moet blijven liggen. Neen, wanneer er
voldoende vaste arbeidskrachten zijn
om met de hand te rooien en op tijd
klaar te komen. Nog één opmerking.
Wanneer men gekopte bieten nog enige
tijd in de grond laat staan heeft dit in
het algemeen achteruitgang van het
suikergehalte tot gevolg. Bieten ge
licht zonder dat deze gekopt zijn kun
nen zonder bezwaar een paar dagen
blijven staan voor dat deze gekopt
worden, daar dit dikwijls een verho
ging van het suikergehalte tot resul
taat heeft.
Gelezen dat er thans ook gewerkt
wordt aan een machine die eerst het
loof afslaat en daarna de bieten kopt.
Voor de grote akkerbouwbedrijven die
graag het blad onderploegen en alleen
de koppen vervoederen of verkopen
opent dit perspectief.
Blij en dankbaar zijn we voor het
gunstige oogstweer. Voor zover het de
organisatie betreft zijn we dit ook voor
de waardige opvolger van wijlen de
heer Scheele, nu de heer Dekker vice-
voorzitter van de Z. L. M. is geworden.
THOLEN EN ST. PHILIPSLAND.
De aardappelrooidrukte is thans in
volle gang. Het gaat allemaal zeer vlot
vanwege de gunstige weersomstandig
heden. Niemand klaagt nu over perso
neelstekort en meermalen komen er
nog mensen vragen of men soms aard-
appelrapers kan gebruiken. De rooiers
leveren mooi en goed werk en ze ver
zetten daarbij nog veel werk ook. De
aardappels rapen gemakkelijk en de
arbeidsprestatie per arbeider ligt dan
ook veel hoger dan vorig jaar. Des-
Advertentie.)
ondanks worden per gemet voor het
aardappelrapen toch nog hoge tarie
ven betaald, tarieven die in vrijwel alle
gevallen boven de vastgestelde con
tracttarieven uitgaan, dikwijls nog in
belangrijke mate. Waarom? Schreven
we vorig jaar ook al in deze geest, het
betalen van abnormaal hoge lonen
hielp toen niets aan het totale aantal
aardappelrapers, en' zo is het nu weer
precies hetzelfde. Echter met dit ver
schil dat vorig jaar alle boeren moei
lijk zaten met hun producten als aard
appels en bieten. Doch thans is daar
van zeker geen sprakeZeker het loon
peil is wel iets lager dan vorig jaar,
en de arbeidsprestatie is groter, zodat
we goedkoper werken dan toen, maar
waarom wordt er onder deze voor de
boeren gunstige omstandigheden niet
gestreefd naar normale contractueel
vastgelegde tarief-vergoedingen
Het zal ons benieuwen wat de nieuwe
loonpolitiek van de regering straks
voor invloed zal geven op het loonpeil
in onze streek. Het schijnt ons toe dat
de landbouw in z'n geheel niet gebaat
is bij een nieuwe loonsverhoging, en
zeker niet in de zin waarin dit thans
wordt voorgesteld, n.l. een groter aan
tal vacantiedagen en een verhoging
van de vacantietoeslag.
Wanneer er dan toch weer bij moet,
zagen wij dit liever in de vorm van
een loonsverhoging zonder bijkomstig
heden. Bjj het innemen van dit stand
punt houden wij ons oog dan vooral
gericht op ons eigen gebied. Wij zitten
zoals reeds opgemerkt toch al aanzien
lijk boven de „markt", zodat wij mis
schien van een normale loonsverhoging
niet eens zoveel zouden merken.
En wanneer deze verhoging dan ook
in de garantieprijzen van onze produc
ten wordt doorberekend dan zitten we
zelfs nog aan de goede kant ook mis
schien.
Overigens heeft dit z.g. „zitten aan
de goede kant" toch altijd nog een min
der aangename smaak, want dit be
tekent immers toch dat wij al jaren,
wellicht noodgedwongen, op deze loon-
ronde vooruit zijn.
SCHOL WEN-DITVEL AND.
26 September.
We zijn volop in de aardappels bezig.
Het is een lust om onder deze weers
omstandigheden te rooien. De grond
werkt prima en dit is dan ook één van
de redenen, dat vele boeren die zelf
geen voorraadkettingrooier hebben,
hiervan door middel van de loonwerker
gebruik maken. Het lijkt op zichzelf
wat gek, als men een goede werprad-
rooier heeft en men gaat deze dan in
de schuur laten staan om plaats te
maken voor de loonwerker. Toch
komt het meestal voordeliger uit, wan
neer de kettingvoorraadrooier zulk
mooi werk levert als dit jaar. De kos
ten hiervan bedragen 35 per gemet.
Hier staat echter tegenover, dat de
aardappelen zeker voor 25 per gemet
vlugger en beter kunnen worden opge
raapt. Want narapen is hierbij niet
nodig, terwijl het rapen veel veraan
genaamd wordt. Dan komt daar nog
bij, dat de tractor of de paarden met
de chauffeur of de knecht voor het
rooien kunnen worden uitgeschakeld
en deze dus ander werk kunnen ver
richten. Is er geen ander werk voor
de trekkracht, dan kan de knecht mee
helpen rapen en verdient hij dus ook
die overige 10 wel. Vaak echter kan
die trekkracht nog best benut worden.
Te veel percelen bouwland krijgen nog
steeds niet de juiste bewerking. Ieder
een schijnt er nog niet van doordron
gen te zijn, dat men in het najaar ge
makkelijker onkruid kan overwinnen
dan in de zomer in het gewas.
Deze week wordt het voorbeeldbe
drijf aan de Slikweg te Ellemeet, dat
een geschenk is van de Friese col
lega's, geopend. Zo waar een teken
van spontaan medeleven. We zijn hen
daar zeer erg dankbaar voor en hopen
dat het voorbeeldbedrijf in de ware zin
des woords een voorbeeld zal mogen
zijn. Pas dan is het geschonken geld
op zijn plaats. We hopen, dat vele col
lega's nu en in de toekomst er eens
een kijkje gaan nemen. Men kan dan
zien wat er op dergelijke grond met
een goede bedrijfsvoering valt te be
reiken.
