ZITDAGEN
BOEKHUUDBUREAU
ZATERDAG 20 AUGUSTUS 1955.
iiand
iOOELBURO
Koi. «288. Frankering bij abonnement: Terneuzen
«Se
Jaargaai*
ZEEUWSCH LANDBOUWBLAD
WAARIN OPGENOMEN HET NOORD-BRABANTSCH LANDBOUWBLAD
Officieel Orgaan van de Zeeuwsche Landbouw Maatschappij (Z. L. M.)
de Noord-Brabantsche Maatschappij van Landbouw en andere Verenigingen
©verzicHi
r In Zeeuws Vlaanderen is de laatste maanden
enige beroering in verband met de
export van aardappelen
naar Engeland en Zweden. Het heet, dat dit deel
van Zeeland gebied is, dat door de Plantenziekten-
kundige Dienst (P. D.) te Wageningen besmet is
verklaard, omdat men er coloradokevers zou aan
treffen. Hierdoor zouden aardappelen, geteeld in
Zeeuws-Vlaanderen, niet naar de beide hierboven
genoemde landen uitgevoerd mogen wc 'en, het
geen een financiële strop betekent voor de boeren
en voor de handel.
Het is bekend, dat de bestrijding van de colorado
kever in Zeeuws-Vlaanderen even serieus en gron
dig geschiedt als elders in Zeeland en men kon dan
ook klachten vernemen over de onbillijkheid van
deze door de P. D. getroffen maatregel. Deze
klachten bereikten het Z. L. M.-bestuur en tevens
het bestuur van de Gewestelijke Raad van het
Landbouwschap. Deze laatste instelling besloot een
onderhoud te vragen met de Directeur van de P. D.,
Dr Briejèr, hetgeen inderdaad geschiedde. Tijdens
dit gesprek bleek duidelijk waar de schoen wrong
en hoe moeilijk het zal zijn om in de bestaande
toestand verandering te brengen. Een verandering
overigens, waar de P. D. even hard voor gevoelt en.
zijn best voor doet als het gedupeerde gebied zelve.
Het buitenland stelt eisen.
Het feit namelijk, dat aardappelen uit Zeeuws-
Vlaanderen niet geëxporteerd mogen worden naar
Engeland en Zweden is het gevolg van de eisen,
die deze landen aan «e invoer stellen en van
Zeeuws-Vlaanderens begrenzing aan België.
De in voer landen willen geen aardappelen hebben
van telers, die wonen binnen een kring van 25
kilometer, waar coloradokevers gevonden worden.
In Engeland en Zweden is men nog vrij van deze
plaag en men doet daar alles om vrij te blijven. De
ze eis wordt dus aan Nederland en ook aan België
gesteld en het zijn de Plantenziektenkundige Dien
sten dezer landen, die hebben toe te zien. dat aan
deze, door het buitenland gestelde regel de hand
wordt gehouden. Wanneer zij een certificaat afge
ven, wordt er in genoemde landen vertrouwd, dat
alles in orde is. Hier is dus sprake van vertrouwen
en het is 'begrijpelijk, dat de P. D. zich strikt tracht
te houden aan de gemaakte afspraken. Want men
beg rijpe goed, dat als dit vertrouwen geschonden
zou worden, het uit is met de uitvoermogelijk-
heden. De respectievelijke grenzen worden dan on
middellijk voor Nederlandse aardappelen gesloten.
Dit staat als een paal boven water. De Plantenziek
tenkundige Diensen geven dus nauwkeurig de ge
bieden aan, van waaruit wel en die gebieden van
waaruit niet geëxporteerd mag worden naar Enge
land en Zweden, waarbij dus de straal van 25 kilo
meter als maatstaf geldt.
Het ongeluk voor Zeeuws-Vlaanderen, waarvan
men aanneeemt dat het zelve vrij is van Colorado-
TERNEUZEN: Woensdag 24 Aug. in Hotel „Des
Pays Bas".
ZIERIKZEE: Donderdag 25 Aug. in Hotel ,.Huis
van Nassau".
MIDDELBURG: Donderdag 25 Aug. in Café „De
Eendracht".
ST. MAARTENSDIJK: Donderdag 25 Aug. in
Hotel „Hof van Holland".
SEROOSKERKE: Vrijdag 26 Aug. in Café „Huijs-
se" van 9.00 tot 1.30 uur.
UZENDIJKE; Zaterdag 27 Aug. in Hotel „Lieven-
se".
kevers, is, dat Begië opgegeven heeft, dat haar ge
hele grensstrook besmet is. De Belgen, gaven
slechts twee gebieden als vrij op aan de Engelsen
en de Zweden. Het eerste ligt in hun provincie
Luxemburg, en het tweede is een gebied ten Zuiden
en Zuid-Westen vin Dix^uiden. Dat betekent dus,
dat ook het gebied, dat grenst aan Zeeuws-Vlaandn
ren als besmet is opgegeven. En aangezien geheel
Zeeuws-Vlaanderen ligt binnen de beruchte straal
van 25 km, wanneer men deze vanaf de grens (ook
de grens dus van het besmette gebied) trekt, is
export voor Zeeuws-Vlaanderen niet toegestaan.
Uit het onderhoud met de P. D. te Wageningen is
gebleken, dat ook daar de ontstane situatie als on
bevredigend werd aangemerkt. Er zal van deze
zijde gestreefd worden naar een oplossing, die ech
ter en men begrijpe dit goed op internationaal
niveau ligt. Een eventuele gunstige beslissing moet
door de Plantenziektenkundige Diensten van Enge
land en Zweden genomen worden, waarbij mis
schien ook de Belgen zouden kunnen helpen. De
nodige besprekingen zullen hier binnenkort over
gehouden worden.
Wij schreven verleden week over het loonbeleid
in 't algemeen. Thans iets over
het Landbouwbeleid
mede in verband met het loonbeleid. Voor de land
bouwsector zou een vrijere loonvorming alleen
acceptabel zijn, indien de dan door werkgevers en
werknemers in deland bouw overeen te komen
lonen doorberekend worden in die prijzen, die de
Regering nog garandeert. Want bij de landbouw
is er geen sprake Van, dat de uitkomsten van het
bedrijf zodanig zijn, dat er gemakkelijk nog wat af
k>an, zoals dat in verschillende industrieën wel het
geval is. Men stare zich vooral niet blind op de
uitkomsten van enkele bedrijven. Het is maar al te
goed bekend, dat er meerdere sectoren zijn, waar
het in het geheel niet rooskleurig is. Zoals bekend,
is het landbouwbeleid van minister Mansholt nog
steeds gebaseerd op de sinds 1948 bestaande in
deling van de producten in drie groepen. Voor de
eerste groep garandeert de Overheid de kostprijs
plus een zekere ondernemerswinst. Hierin Zitten
de tarwe, de suiker en het koolzaad onder anderen.
Voor de tweede groep garandeert men de kostprijs.
Hiertoe behoren de voedergranen. Betaalt de Rege
ring voor de eerste groep direct de garantieprijs,
zodat door de boer eventuele hogere prijzen niet
te maken zijn, bij de tweede groep grijpt hij slechts
in, indien de kostprijs niet gemaakt kan worden.
Wij kennen in dit geval de monopolieheffingen,
die op buitenlandse voergranen worden gelegd en
die reeds meerdere malen zijn toegepast. Tenslot
te laat de Overheid de prijzen van de overige pro
ducten vrij en men kan dus hier spreken van een
derde groep.
Dit systeem paste de Regering in de jaren van
en na 1948 zeer goed, daar de wereldmarktprijzen
van vele producten, mede tengevolge van de
Koreaanse oorlog, hoog lagen.
De laatste paar jaar heeft het er wel wat van
weg of de Minister aan dit systeem aan het knab
belen is. Hoewel hij meerdere malen openlijk ver
klaard heeft, dat de landbouw zich niet bezorgd
behoeft te maken, zijn er toch enkele dingen ge
beurd, die te denken geven. Wij denken aan de
verlaging van de tarweprijs en van de suikerprijs
en aan de moeilijkheden om het melkprijsvraag-
stuk.
Wij denken ook aan 's Ministers uitspraak, dat men
de totale uitkomst van het boerenbedrijf moet be
zien, waarbij dus best een product verlies kan ople
veren zonder dat dit gevolgen met zich mee be
hoeft te brengen ten aanzien van een eventueel in
grijpen van Overheidswege, wanneer de winst op
de andere producten dit verlies compenseert.
Over het geheel genomen echter, kan men niet
ontkennen, dat ae Minister zich aan het uitgestip
pelde beleid heeft gehouden, want de genoemde
verlagingen lagen binnen het kader van dit beleid.
Waar blijft de koolzaadprijs 1956?
De geruchten, die ons nu echter bereikten, zijn
verontrustender. Want indien uitgevoerd kon wor
den, wat men ten Departemente van plan schijnt
te zijn, zou aan het principe van dit boven uiteen
gezette beleid worden getornd.
Het gaat om de koolzaadprijs. Zoals men weet,
is het koolzaad één van de drie akkerbouwproduc
ten, waarvoor de Minister jaarlijks een garantie
prijs vaststelt, waarin, naast de kostprijs, een winst
marge voor de teler werd berekend. Het koolzaad
behoort tot groep één. Het is zeker niet zonder re
den, dat het in 1948 daarin gebracht is. Immers de
vetprijzen lagen op de wereldmarkt hoog en al het
vet, dat wij in Nederland zelve konden produceren,
werd door de regering dankbaar aanvaard. Wij gin
gen zelfs ter walvisvaart en kosten noch moeite
werden gespaard om dit bedrijf te steunen. De
koolzaadprijs werd gegarandeerd en medezeggen
schap in de walvisvaart werd bedongen.
Het koolzaad werd in groep één geplaatst, maar
dat betekende, dat de teler niet de hogere wereld-
prijs kon maken, maar genoegen moest nemen
met de kostprijs plus 20 Daartegenover stond
de vastigheid, de garantie, die natuurlijk zou moe
ten blijven gelden, als de tijden weer eens keerden.
De Hoofdafdeling Akkerbouw van het Landbouw
schap heeft nu uitgerekend, dat op grond van alle
beschikbare gegevens, de garantieprijs voor oogst
volgend jaar zou moeten bedragen 63,20 per
100 kg.
Daar men altijd over de wijze van kostprijsbe
rekening nog weer verschil van mening kan heb
ben iets v/at de laatste tijd hoe langer thoe meer
voorkomt zouden wij ons kunnen voorstellen,
dat de prijs om en nabij de 63,wordt vastge
steld. En de boeren, die practisch alweer aan de
uitzaai van dit gewas toe zijn, zouden op een der
gelijke prijs mogen rekenen, indien niet
Trouw moet blijken.
Ja, lezer, indien niet door ambtenaren van het
Ministerie van Landbouw de mening schijnt te zijn
verkondigd, dat het koolzaad gebracht moet wor
den van groep één naar groep twee. Wanneer deze
mening door de Minister, die momenteel met
vacantie is, gedeeld zou worden, zou dit betekenen,
dat de Overheid geen gegarandeerde prijs van bij
voorbeeld 63,voor het koolzaad van de oogst
1956 zal betalen, maar dat zij de prijs vrij laat met
de toezegging te zullen ingrijpen, als deze onder
de 55,daalt. En dat juist in een tijd, dat het vet
op de wereldmarkt niet duur meer is.
Ofschoon door een dergelijke maatregel de akker
bouwsector in ons vaderland niet ten onder zal
gaan,menen wij toch, dat dit we] een zeer éénzijdi
ge wijziging in het landbouwbeleid zou betekenen.
Eenzijdig, omdat dit beleid is tot stand gekomen
door overleg van minister en bedrijfsleven.
Eenzijdig ook, omdat dit landbouwbeleid uitdruk
kelijk door onze volksvertegenwoordiging, Tweede
en Eerste Kamer, waaraan de Minister uiteindelijk
verantwoording schuldig is, is goedgekeurd. De
Voorzitter van het LanüDouv..; uap, de heer H. D.
Louwes, heeft eens ten aanzien van het landbouw
beleid gezegd: „Trouw moet blijken". Wij zullen
hopen, dat Minister Mansholi: <.e luiste \,og zal
kiezen. Zolang er geen fundamentele wijziging in
het beleid na overleg met het georganiseerde be
drijfsleven en na goedkeuring door de Kamers tot
stand is gekomen, is een overbrengen van een pro
duct van de gegarandeerde prijsklasse naar de
kale kostprijs-klasse niet te aanvaarden. In ieder
geval is het te hopen, dat een spoedige, gunstige
beslissing zal worden bekend gemaakt, opdat onae
boeren weten waar zij aan toe zijn. S.
(Advertentie.)
VAN DER HAVE
ALBA tarwe
Staat dit jaar zeer gezond
Prima korrelkwaliteit
TELEFOON 441 -KAWH If - BIEZEUNGC I
