urr de
DE EERSTE LANDBOUWVAKLERAREN
provincie
N. V. WED. P. DE JONG
92
ZCIBWSCn LANDBOUWBLAD
-
boerderij eo organisatie
THOLEN. EN ST. PHILIPSLAND.
29 Januari.
Nu het landwerk onze aandacht mo
menteel niet opeist, kunnen we eens
aandacht besteden aan andere nuttige
werkzaamheden, die op alle bedrijven
in de drukke perioden dikwijls in het
vergeetboek terecht komen.
't Is nu de tijd om onze landbouw
werktuigen eens grondig na te kijken.
Men beginne met de meest vitale, zoals
de trekker. Deze trouwe helper be
hoort in de winter een goede beurt te
krijgen. Eventueel versleten onder
delen, late men vervangen door nieuwe,
zodat men, wanneer straks de werk
zaamheden weer aankomen, niet voor
verrassingen komt te staan. Deze ver
rassingen zijn meestal van onaange
name aard en komen bovendien altijd
zeer ongelegen.
Niet alleen de trekker geve men een
goede beurt, maar ook de andere werk
tuigen, waarvan we willen noemen de
luchtbandenwagens. Deze wagens heb
ben dit najaar heel wat meegemaakt in
de modder. Het verdient dan ook aan
beveling de wielen er eens af te halen
en de lagers eens schoon te maken en
daarna van nieuw vet te voorzien.
Ook de remtrommels mag men niet
vergeten. Aan het remmechanisme van
onze bandenwagens mankeert nog al
eens 'wat. We kunnen dit alles nu eens
rustig en goed bekijken. Wanneer alle
werktuigen een grondige beurt hebben
gehad, dan kunnen we met een gerust
hart het voorjaar tegemoet treden.
Onze bouwplannen hebben we wel
licht klaar gemaakt, en ook ons bemes
tingsplan zal op verwezenlijking in de
pract-ijk liggen- wachten. Er komen al
diverse schepen met kunstmest binnen,
en af en toe rinkelt de telefoon: „Kunt
U al kunstmest inschikken" is dan de
vraag. Dat deze vraag niet dikwijls
ontkennend wordt beantwoord, kunnen
we constateren, wanneer we een kijkje
nemen in de haven waar het schip ligt
te lossen.
Op 25 Februari gaat de C. A. V.
„Eiland Tholen" te St. Annalanó weer
een verkoping houden van gebruikte
landbouwwerktuigen, ditmaal te St.
Annaland. Vorig jaar is deze verkoping
wel een succes geweest, vermoedelijk
zal dit. ook dit jaar wel het geval zijn.
't Is in ieder geval een mooie gelegen
heid om landbouwwerktuigen, die niet
meer gebruikt worden en toch wellicht
in de weg staan, op te ruimen.
ZUID-BE VEL AND.
31 Januari.
Vorige week de „Spuitdag" bezocht.
De zaal was geheel gevuld, zowel met
loonspuiters met hun personeel, als met
landbouwers. Als zodanig is deze dag
ook zeker geslaagd. Maar ook datgene
dat door de verschillende sprekers naar
voren werd gebracht, was de moeite
waard.
Het is niet mijn bedoeling een ver
slag van deze bijeenkomst te gaan
geven. Enkele punten acht ik echter
van zoveel belang, dat het toch wel
goed is hier nog eens de aandacht op te
vestigen.
Waar vooral op gewezen werd, was
wel het gevaar, dat het omgaan met de
dikwijls zeer vergiftige middelen met
zich meebrengt voor mens en dier. Door
velen van ons en zeker van het perso
neel, wordt dit gevaar nog onderkend,
en we hebben daarom de plicht het
personeel hier steeds op te wijzen.
Maar hen dan ook de middelen te ver
strekken, die het gevaar zo klein mo
gelijk maken. Ik denk hierbij aan een
masker dat het inademen van de giftige
stoffen voorkomt. Een bestrijdingsmid-
delenkast die op slot kan, mag op geen
enkel bedrijf ontbreken.
Op de bijeenkomst werd vanuit de
vergadering de suggestie gedaan om tot
een regionaal waarschuwingssysteem
voor het tijdstip van bespuitingen te
komen.
Nu kennen de leden van de „Vereni
ging voor Bedrijfsvoorlichting Oost
Zuid-Beveland" een dergelijke bericht
geving al enkele jaren. Wanneer een
bepaalde bestrijding noodzakelijk is ont
vangen de leden een kaart waarop dit
is aangegeven, alsook de middelen
waarmede de bestrijding kan plaats
hebben.
Enkele weken terug is in West Zuid-
Bevelang het al of niet voortbestaan
van de Bedrijfsstudiegroep besproken.
In principe werd toen beslóten de ver
eniging te laten voortbestaan, en zo mo
gelijk enkele werkgroepen te vormen.
Wellicht dat voor een werkgroep „ziek
tebestrijding" hier een taak kan liggen
om de regionale berichtgeving op het
brede terrein van ziekte- en onkruidbe-
strijding in W. Z.-Beveland te verzor
gen.
Op de „Spuitdag" werden enkele ziek
ten en plagen en hun bestrijding, die
speciaal onze aandacht vragen, naar
voren gebracht. Hierbij kwam ook de
contractteelt van bonen ter sprake.
Hierin kwam vorig jaar veel vlekken-
ziekte voor. Mede hierdoor was het
financieel resultaat dikwijls zeer slecht.
Ik denk zelfs, dat het wel voorgekomen
is, dat tegenover de kosten geen enkele
opbrengst is komen te staan.
Wil de teelt van dit gewas bedrijfs-
zekerder worden, dan is 't zaak dat
meer aandacht aan de keuring te velde
besteed zal worden, dan tot nu toe het
geval is geweest.
Naar ik hoorde, is voor de boeren in
de herverkavelingsgebieden 15 Februari
a.s. de sluitdatum voor opgave om in
aanmerking te kunnen komen voor een
bedrijf in de Noord-Oost- of Braakman
polder. Ongetwijfeld worden velen daar
bij voor een moeilijke keuze gesteld, te
meer daar dit de laatste gelegenheid is
voor aanmelding. U verplicht U echter
thans nog tot niets en daarom kan,
wanneer U nog overweegt, er met niet
genoeg nadruk op gewezen worden een
opgave thans nog in te zenden. Zouden
onze Walcherse collega's nog een keer
de kans krijgen, ik denk dat velen deze
zouden waarnemen.)
Op nog een belangrijk punt wil ik de
aandacht vestigen. Het is gebleken, dat
in de herverkavelingsgebieden nog veel
mondelinge pachtovereenkomsten be
staan. Nu heeft de Herverkavelings
commissie Zeeland besloten, dat deze
overeenkomsten geen rechtsgeldigheid
bezitten. Voor hen, die hierbij betrok
ken zijn, is het zaak alsnog schriftelijke
vastlegging te verzekeren. Hiermede
worden moeilijkheden voorkomen.
WALCHEREN.
2 Februari.
Ogenschijnlijk heerst er op de bedrij
ven rust, maar ondertussen worden de
plannen klaar gemaakt voor oogst 1955.
Het bouwplan wordt langs vele kanten
breedvoerig bekeken en vele moeilijke
vragen moeten worden opgelost. Welke
oppervlakte erwten, aardappelen, bieten
en granen zullen er worden verbouwd
en op welke percelen? Hoe kunnen we
dit combineren met een goede vrucht
wisseling?
Andere factoren, die ook van belang
zijn, zoals de aanwezige arbeidskrach
ten, de arbeidsverdeling, de grondsoort,
de bemestingstoestand en de structuur
van de grond, vragen hierbij onze volle
aandacht.
Men is vaak geneigd de meest winst
gevende gewassen uit te zoeken en van
deze gewassen het meeste te verbou
wen. De oppervlakte erwten, die in
Walcheren in 1954 werd verbouwd, be
droeg bijna 2000 ha. De prijs van de
erwten steeg tot record-hoogte en zal
tot gevolg hebben, dat er in 1955 een
onverantwoorde uitbreiding zal optre
den. De oppervlakte zal waarschijnlijk
de 2500 ha gaan benaderen.
Het is echter gevaarlijk spel om de
oppervlakte erwten nog te vergroten.
Achter de markt aan zaaien is altijd af
te raden. Maar dubbel gevaarlijk wordt
dit, wanneer men zich daarbij niets aan
trekt van een redelijke vruchtopvolging.
Bij erwten dient men te streven naar
een verbouw van 1 op 5 7 jaren. Over
geheel Walcheren ge:::en zal de vrucht
wisseling van de erwten dit jaar wel
bijna 1 op 3worden. Dit houdt tevens
in, dat er veel, 'en vooral kleine bedrij
ven zijn, die 30 50 van hun bouw
land voor de erwtenteelt gaan benut
ten.
Deze bedrijven zijn bezig om hun erw
tengraf te delven; en dat in een snel
tempo. De erwtenmoeheid wordt op
deze manier zeer sterk bevorderd en
het prijzen-risico wordt op één kaart
gezet. De risico-verdeling over meerde
re gewassen is noodzaak om te zorgen
dat het inkomen niet él te veel schom
melt.
Het bouwplan moet er op gericht zijn
om niet één jaar een zeer hoog inko
men te verkrijgen, maar een zo hoog
mogelijk inkomen over een reeks van
jaren.
CURSUS PAARDENGEBRUIKER IN
DE LANDBOUW.
Na de openbare eindles van de kadercursus
Paardengebruik op 28 Januari in het Rijcentrum
van de Koninklijke Nederlandse Federatie van Lan
delijke Rij verenigingen te Oud-Leusden, zei de
Directeur van het Veeteeltwezen, de heer Ir. Rys-
senbeek, dat de kadercursus een voorbereiding was
voor de cursussen Paardengebruiker, die straks in
de provinciën zullen starten. Niet alleen om oud
leerlingen van landbouwwinterscholen en lagere
landbouwscholen een practische nascholing te
geven, maar ook om de paardenknecht straks meer
waard te doen zijn in het bedrijf. De paarden
mensen hebben wel eens de naam, dat ze achter de
feiten aanlopen, maar op het gebied van het land-
bouwvakonderwijs zijn ze nu de eersten.
De cursus paardengebruik is iets anders dan de
mencursus. Wel is deze cursus uit de mencursus
van de Federatie voortgekomen en we moeten de
Federatie dan ook zeer dankbaar zijn voor haar
initiatief. Maar deze cursus omvat eigenlijk alles
wat met het paard -te maken heeft, al kunnen
uiteraard van vele onderdelen alleen maar de
hoofdpunten naar voren komen.
De openbare eindles bracht enkele hoofdpunten
voor het voetlicht. Begonnen werd met het prac
tische gedeelte in de manege van de Federatie.
Iedere cursist verzorgde een bepaald onderdeel. Hij
gaf dit ons in de vorm van een les, die hij tevoren
natuurlijk goed voorbereid had. De opdracht luidde,
dat hij over het bepaalde onderdeel zijn gehoor een
uur moest onderwijzen. Maar na 10 minuten ging
de bel en de volgende cursist was aan de beurt.
Gebrek aan leerstof had de nieuwe leraar dus
niet en ieder deed zijn best in de hem toegemeten
tijd zoveel mogelijk kennis te spuien. Dit maakte
de eindles zeer levendig en aantrekkelijk, waarvoor
de leiding veel dank gezegd moet worden.
Het practische gedeelte bestond uit 8 lessen.
Eerst werd vertoond hoe een groen paard afge
richt moet worden. Het lijkt misschien wat om
slachtig, maar in praktijk valt het mee en de ver
toonde werkwijze geeft een betrouwbaar en be
drijfszeker paard.
Na deze nieuwigheid, wat eigenlijk niets nieuws
is, kwamen een paar meer alledaagse lessen over
het monsteren van een trekpaard en van een warm
bloed, hoe ze getoiletteerd moeten worden en welke
fouten vermeden moeten worden.
Ook het optuigen is iets wat dagelijks voorkomt,
maar ook hierbij valt er nog veel te leren. Daarna
volgde het aanspannen, waarbij een jong paard in
het span met een beleerd paard werd gezet. Naast
allerlei practische punten werd aandacht besteed
aan de juiste plaats van het trekpunt. Theoretisch
misschien, maar practisch van enorme betekenis.
Toen het span voor de landbouwwagen stond,
volgde het rijden van de bok, de mencursus dus
in praktijk.
Maar ook de aanspanning in de landbouw was
erbij en we zagen een trekpaard met de hotlijn
voor de ploeg. Wat is er beter 4 paarden naast
elkaar voor de ploeg of twee aan twee voor elkaar?
Tot slot een practische beoordeling van het paard
als gebruikspaard. Hierbij had de leraar een niet
te benijden taak, want wie weet hier nu iets van.
Het practische gedeelte werd gevolgd door 12
theoretische lessen; minder indrukwekkend maar
niettemin van groot belang. Enige kennis van het
bloed en de bloedsomloop en zo ook van het voe
dingsorganisme zijn nodig om de huid- en hoef-
verpleging en het hoefmechanisme beter te begrij
pen, naast de voeding van drachtige en zogende
merriën. Ook aan het hoefbeslag, een noodzakelijk
kwaad, werd een les gewijd en eveneens over de
maatregelen bij ziekten en ongevallen. De Maan
dagziekte (peeënberoerte) komt tegenwoordig de
hele week door voor, omdat het paard minder
regelmatig werkt en de voeding hier niet bij aan
gepast is.
Bij tuigenleer behoort ook de leer der stangen
en bitten en dus ook het al of niet vernielen van
de mond van het paard. Aan het mentoestel kun
nen we in de schoolbanken leren rijden voor we
op de paarden worden losgelaten. Aan het men
toestel zien we de fouten die de bestuurder maakt.
Dat is maar goed want in de praktijk heeft hij
nooit schuld en ligt het altijd aan die rotknol.
Via kennis van staal en ijzer kwamen we bij het
onderhoud der werktuigen. Bij een beter gebruik
bloed en de bloedsomloop en zo ook van het voe-
afschrijving bespaard worden. Bij de huidige grote
waarde van het werktuigenpark is dit al een mil-
lioenenkwestie!
Tot slot een les over de fokrichtingen. De fok-
richtingen zijn geen starre begrippen. Ze moeten
beantwoorden aan de vraag op een bepaald mo
ment, en we zien dat de vraag dan eens uitgaat
naar zware, grote paarden dan weer naar wat klei
nere paarden. In zekere zin zal de fokrichting ook
hiernaar bepaald worden.
Het lijkt misschien overdreven, dat we nu gaan
leren hoe we met paarden moeten omgaan. Hierop
zullen de cursisten uit Zeeland straks wel een ant
woord kunnen geven. Want de eerste cursus in
Nederland voor oud-leerlingen van landbouw
scholen is 4 Februari in de Landbouwwinterschool
te Goes gestart onder leiding van de kadercursist
de heer A. WisseVogelaar te Middelburg. Het is
reeds laat in het seizoen en daarom zullen er nu
wel niet veel cursussen meer gegeven kunnen wor
den. Maar de verwachting is, dat er volgend na
jaar ook cursussen voor paardenknechten gegeven
zullen wordén en eerst dan kan gesproken worden
van ware landbouwvakleraren.
Ir. M. SANDERS.
(Advertentie.)
STATIONSWEG 25 GOES
ZAAIGRANEN v
POOTAARD APPELEN
KLAVERZADEN
GRASZADEN
BIETENZADEN
TELfiF. K 1100 - 2420
