W: 'W BOEKHOUDBUREAU
Originele NOBEL
WAARIN OPGENOMEN HET NOORD-BRABANTSCH LANDBOUWBLAD
Officieel Orgaan van de Zeeuwsche Landbouw Maatschappij (Z. L. M.)
de Noord-Brabantsche Maatschappij van Landbouw en andere Verenigingen
z,TD,ra
EMMABLOEM Blauwmaanzaad
D. J. VAN DER HAVE
No. 2759. Frankering bij abonnement: Terneuzen ZATERDAG 29 JANUARI 1955.
ZEEUWSCH LANDBOUWBLAD
7 er zie fit
De trouwe lezers van ons Zeeuwsch Landbouw
blad zullen bemerkt hebben, dat er is
Beroering over de landbouw
in Nederland. De Algemeen Voorzitter der Z. L. M.
heeft in het vorige nummer enkele opmerkingen
gemaakt over wat hij noemde „het rumoer om de
melkprijs." Het waren slechts koï te opmerkingen,
maar een ieder, die in de laatste weken de grote
dagbladpers heeft gelezen en de radiosprekers plus
de radiograppenmakers heeft beluisterd, weet, dat
er slechts twee onderwerpen in ons vaderland wa
ren, die de volle aandacht opeisten. Twee onder
werpen, die voor hen, die erover spraken of schre
ven succes verzekerden. Het waren het liftverbod
en de melkprijs. Over het eerste zullen wij ons
wijselijk niet uitlaten. Maar het tweede 'geeft ons
stof tot radenken genoeg. Het is name'k gebleken,
dat de verhoging van de melkprijs voor de consu
ment door velen in den lande op de rekening van
de boerenstand wordt geschreven. Het is begrijpe
lijk. dat een plotselinge verhoging van de prijs van
één van die producten, die alle gezinnen in Neder
land dage'iiks nodig hebben, met meer dan 10
bij al die huisvrouwen, die toch al wekelijks moei
lijk kunnen uitkomen, grote ontstemming verwekt.
Wij leven nu eenmaal in een tijd van loonsverho
gingprijsverhogingloonsverhogingprijsverho
ging. Met elke loonsverhoging krijgt de werkne
mer mee*- guldens in zijn handen. Maar op hetzelf
de ogenblik, dat hij zich daarover begint te verheu
gen, beginnen de prijzen te stijgen en hij merkt al
spoedig even moeilijk te kunnen rondkomen als
voorheen.
Na de laatste 6 loonsverhoging, die per 1 Oc
tober 1954 tot stand kwam en die aangeduid werd
als een beter delen in de gestegen welvaart het
kind moet tenslotte een naam hebben was het
al niet veel beter. De huidige melkprijsverhoging
voor de consument is in wezen niets anders dan
het gevolg van de steeds sneller op elkander vol
gende loonsverhogingen. De meerdere kosten van
de boer-melkveehouder zitten voor een flink deel
in het hogere loon en van de drie centen, die de
huisvrouw meer moet betalen, verdwijnt dus een
flink deel in de zakken van de landarbeider.
Het is dus begrijpelijk, dat de Regeringsmaat
regel om de melkprijs voor de consument te ver
hogen bij ons gehele volk niet populair was. En bij
een dergelijke onpopulaire maatregel moet men
steeds
een hoofd van Jut
vinden. Iemand moet de zondebok zijn. Het is al
tijd prettig als men de aandacht van zichzelve kan
afleiden, wanneer men iets gedaan heeft, dat de
instemming van de grote massa niet heeft. In het
geval van de melkprijs heeft men hier de boeren
stand voor uitgekozen. Dat was het eenvoudigste.
IET,OP U SAEC*. K'--.
WISSENKERKE Woensdag 2 Februari in Hotel
„De Kroon".
OOSTBTJRG Woensdag 2 Februari in Café
„De Windt".
KOUDEKERKE Woensdag 2 Februari in Hotel
„Nieuw Walcheren" van 9.tot 1.30 uur.
ZIERIKZEE Donderdag 3 Februari in Hotel
„Huis van Nassau".
MIDDELBURG Donderdag 3 Februari in Café
„De Eendracht".
Dat was de weg van de minste weerstand. In vele
dagbladen en periodieken en voor de radio heeft
men openlijk of bedekt de boer gebruikt als het
hoofd van Jut. Toen deze reactie reeds was uit
gebarsten heeft de Minister nog wel een perscon
ferentie gehouden, maar toen was het feitelijk al
te laat. Tal van lieden, die van melkprijs weinig of
geen verstand hadden, waren reeds losgebarsten en
vele kranten namen ijverig ingezonden stukken op,
die mede hielpen de openbare mening te bepalen.
Dit alles is op zichzelve waarschijnlijk niet zo
heel belangrijk, want er komt dadelijk wel weer
iets anders, dat de publieke opinie in haar ban
krijgt. Er komt dan de een of andere filmster of
Abe Lenstra maakt het winnende doelpunt en dan
is de melkprijs weer op de achtergrond. Bovendien
vormt de verhoging van drie cent weer een wel
kome aanleiding voor een nieuwe loonronde nog
vóór de huurverhoging, met al wat daaraan vast
zit.
De lessen.
Er liggen toch voor de georganiseerde landbouw
wijze lessen in deze gehele gang van zaken. De
eerste is, dat ons volk de moeilijkheden, die de
voedselvoorziening in en na de oorlog opleverde,
weer voor een groot deel vergeten is. Vergeten is,
dat verreweg het grootste deel van diezelfde boe
renstand in die moeilijke jaren zijn plicht tegen
over zijn volk deed. Zijn producten inleverde tegen
prijzen, die een zekere winst waarborgden, maar die
vér lagen onder de prijzen, die op de vrije markt
te bedingen waren. Nog steeds is dit het geval met
het broodgraan, de tarwe. Vergeten wordt ook, dat
de prijzen voor de eerste levensbehoeften in het
buitenland over het algemeen stukken hoger liggen
en dat daar de boeren veelal ook betere prijzen
voor verschillende van zijn producten ontvangt.
De tweede les is, dat het Overheidssysteem, waar
bij een zekere financiële steun uit 's Rijks schat
kist aan de consument wordt gegeven bij de aan
koop van de eerste levensbehoeften het voedsel
voor de landbouw funeste gevolgen heeft. Want
bij gehele of gedeeltelijke afschaffing van deze con
sumenten-subsidies krijgt de boer de schuld. Veel
te lang heeft onze Regering deze ongezonde toe
stand laten voortbestaan.
De derde les is, dat de landbouw, ondanks zijn
goede en stevige organisatievormen, zich te weinig
bewust is van het feit, dat men met de modernste
middelen moet trachten de publieke opinie, de
openbare mening te beïnvloeden. Wij moeten tot
onze spijt vaststellen, dat de landbouw in dit op
zicht. na het bekend worden van de besluiten van
de Minister van Landbouw ten aanzien van de
melkprijs heeft gefaald. Er werd een overzicht van
de mening van de Hoofdafdeling Veehouderij aan
de pers verstrekt. Doch het is duidelijk gebleken,
dat dit totaal onvoldoende was.
De groot-industrie en maatschappiien als de K. L.
M. en de Nederlandse Spoorwegen wijden zeer veel
aandacht aan wat men noemt met een vreemd
woord „Public Relations." Men heeft daarvoor spe
ciale mensen aangesteld. Mensen dus, die goede
relaties onderhouden met de pers, met de radio,
met de Overheid, met reclame- en publiciteitsspecia.
lieten enz. Mensen, die als het ware aanvoelen wat
zij moeten doen, als er zich een situatie voordoet,
waarbij zij voor hun maatschappij voordeel kunnen
behalen.
Hiervan kan de landbouw nog heel wat leren.
Het geld, dat aan dit onderdeel wordt besteed, is
altijd goed besteed.
Dit is misschien de belangrijkste les, die uit het
rumoer om de melkprijs voortvloeit. Als de ge
organiseerde landbouw, die thans in het Landbouw
schap haar toporgaan heeft, hier de nodige aan
dacht aan gaat besteden, kan deze hele melkprijs-
affaire nog een winstpunt opleveren. Er is een
persafdeling bij het Landbouwschap. Men geve het
hoofd van deze afdeling zo spoedig mogelijk de
hoog nodige steun. Men verspille zijn kracht voor
al niet aan het uitgeven v^n een Mededelingenblad
voor de boeren. Er zijn voldoende landbouwbladen,
die de voorlichting van de boer zelve verzorgen
kunnen. Maar juist de voorlichting aan de rest van
ons volk is van zeer groot belang.
Eensgezindheid is een eerste eis.
Dit alles klemt temeer, omdat de conjunctuur in
de landbouw zich in dalende lijn bevindt. De finan
ciële uitkomsten van vele bedrijven, vooral op de
minder goede gronden, geven redenen tot onge
rustheid. Men verkeert daar in moeilijkheden.
Het verschijnsel doet zich voor, dat men enerzijds
om steun aanklopt bij de Overheid en anderzijds
zich keert tegen die onderdelen van het landbouw
bedrijfsleven, die nog betere resultaten konden
boeken door verschillende, dikwijls toevallige om
standigheden. Met name tegen de akkerbouwbedrij
ven op de kleigronden. Wij willen gerusterken
nen, dat vooral deze laatste tekenen ons ernstig
verontrusten. Want verdeeldheid in de landbouw
sector zelve betekent alleen verzwakking van het
totale boerenstandpunt. De regel „verdeel en heers"
geldt algemeen als een misschien minder fraaie,
doch zekere handige manier om te regeren. Wan
neer men zich nu als bedrijfstak landbouw zelve
gaat verdelen, dan maakt men het heersen voor
anderen al erg gemakkelijk. Het lijkt ons daarom
fout om als vertegenwoordigers van de zandgron
den, waar men met moeilijkheden te kampen heeft,
de oplossing te zoeken in het afromen van hen, die
op de kleigronden hun bedrijf hebben en die nu nog
voor hoe lang nog winst maken.
Het ware heel wat beter gezamenlijk te pleiten
voor regelingen, die de een hielpen zonder de an
der te schaden.
Hoezeer eensgezindheid noodzakelijk is, blijkt uit
de reacties op de melkprijs-vaststelling. Het blijkt
ook uit een artikel, dat wij aantroffen in „Elseviers
Weekblad" van 15 Januari j.l. onder de titel „Land
bouw: geen staat in de staat" met als onderschrift
„Voor privileges is thans geen plaats."
De vet gedrukte kop moet reeds de stemming
wekken. Wie dat artikel leest, ervaart dat het hier
gaat over de tuinbouw en speciaal over een rap
port van een commissie, die moest onderzoeken
hoe het met de weerstandskracht van de tuinders
gesteld is ten aanzien van de export. De schrijver
van het artikel meent, dat, als de tuinbouw wil
exporteren, hij dan ook de volledige risico's hier
van moet dragen, evenals de industrie dat doet.
Ofschoon verder in het artikel erkend wordt, dat
het rapport inzake eventueel door de Overheid te
nemen steunmaatregelen zeer gematigd van in
houd is, overheerst toch voor de lezer, die geen
verstand heeft van de vraagstukken in land- en
tuinbouw, de indruk, dat de landbouw op een uit
zonderingspositie aanspraak maakt. Wie iets van
de gehele geschiedenis van het door de verschillen
de regeringen gevoerde landbouwbeleid afweet en
wie de sociale betekenis van de landbouw voor
geheel ons volk kent over deze kant van de
zaak rept de schrijver totaal niet wie voorts de,
fondsvorming in de tuinbouw heeft bestudeerd en
de perfecte veilingsorganisatie waarop 't gehele
buitenland jaloers i£ die zal zich aan de manier,
waarop dit artikel in Elseviers Weekblad is ge
plaatst, ergeren. Maar het tekent weer de stem
ming ten opzichte van de landbouw. De georgani
seerde landbouw heeft de plicht zich hiertegen zo
goed mogelijk te wapenen.
S.
Advertentie. 1
en le nabouw
beperkt beschikbaar bij
KONINKLIJK KWEEKBEDRIJF
EN ZAADHANDEL
KAPELLE-BIEZELINGE
