DE PAARDENFOKKERIJ IN ZUID-BEVELAND
388 ZEEUW SCH LANDBOUWBLAD.
Dat de mechanisatie het aantal paarden per bedrijf belangrijk heeft doen inkrimpen, weet ieder.
Op gelukkig maar heel enkele bedrijven is het zo, dat het weiland tot aan de voordeur is omgeploegd.
Paarden, koeien en ander kleinvee behalve een kip, die moet zorgen voor het eitje bij het
ontbijt of bij de sla worden er niet meer gehouden. Daar is alle fleur en romantiek die onze
boerenbedrijven eigen is, zoek; het is of de erosie daar hoogtij viert. Ziet men daarnaast een bedrijf,
waar de levende have in alle delen is vertegenwoordigd, waar de merrie met haar veulen graast
in de zonovergoten bloeiende boomgaard of tussen de runderen in de met meidoorn omzoomde
weide, dan is het een verschil als tussen dag en nacht.
Uit het reclame-biljet voor de a.s. landbouwtentoonstelling zou de oningewijde licht de conclusie
kunnen trekken, dat deze uitsluitend in het teken van de mechanisatie zal staan en kan de vraag
gesteld worden, of het in Zuid-Beveland al zover is, dat er niet voldoende presentabele levende have
meer op de boerderijen aanwezig is. Zo is het zeker niet. De verschillende afdelingen, die de inzen
dingen van paarden, vee en kleinvee verzorgen, zullen dat bewijzen. Met name de paardenfokkers
zullen tonen nog voldoende materiaal te hebben, dat de belangstelling van de bezoekers ten volle
verdient.
in grote waardering mijn hoed af.
Ook het werk van de Hengstenvereniging te
Oudelande in het verleden, moet ten zeerste ge
waardeerd worden. Ondbr meerdere getuigt hier
van de aankoop van César du Melo, K. 1788, zoon
van de roemruchte Clairon de la Lys, K. 1488 en
Marquis.
Naast deze hengsthouderij in verenigingsverband
hebben ook de particuliere hengsthouders in ruime
mate hun steentje bijgedragen. De hengsthouders
Lenshoek, Van 't Westeinde, P. en M. Vermue,
Gebrs. Verdonk, Wagenaar,
Luyk, Jeronimus, Geus, hun
aller werk mag gerust in het
licht der waarderende belang
stelling gesteld worden.
Het fokproduct Castor, K. 916,
van de heer Lenshoek, werd in
1928 Nationaal Kampioen, ter
wijl zijn fokproduct Karei van
Keilen, K. 2371, in 1953 in het
Keurstamboek werd opge
nomen.
Ulrich, K. 1817 en Clairon van
Hoek, K. 1714, van Gebrs. Ver
donk, hun namen leven nog
voort, terwijl van deze stal Nico
II van Caroline, K. 2352 en
Evert van Brunswijk, K. 2372 in
resp. 1952 en 1953 tot het Keur
stamboek werden toegelaten.
Insiders weten welk een zwaar
examen moet afgelegd worden
om in het Keurstamboek te wor
den opgenomen.
De hengsten Manola's Karei,
K. 1295 en Marnix, K. 2005, van
J. van 't WesteindeVermue,
hebben o.m. de fokkerij goede
diensten bewezen en Kovaes Qp het bedrijf
Een geliefkoosd plekje
Dat bewees ook de fokdag, die in 1953 ter ge
legenheid van het 40-jarig bestaan van de Bond van
Zuid-Bevelandse Paardenfokkers op de Grote Markt
ttaöoes •,wer^, gehpuden- Dq^e Bond zal dit in
fftrnpnwerking, r^e,t. de Afdqling Zetland Van de
Koninklijke Vereniging „Het Nederlandse Trek
paard" op de a.s. tentoonstelling op 18 Juni zeker
opnieuw bewijzen. De paardenliefhebbers en
dat zijn er gelukkig veel meer dan de motor
enthousiasten willen doen geloven zullen hun
hart kunnen ophalen. De inschrijvingen waarbor
gen dit.
Trouwens, deze grote belangstelling voor ons
edele trekpaard komt overal in den lande bij de
keuringen naar voren. Ik herinner slechts aan de
bijzonder grote belangstelling, die de Centrale heng-
stenpremiekeuring hier te Goes ieder jaar opnieuw
geniet. Ook het aantal inschrijvingen voor de
paardenkeuringen handhaaft zich en wat vooral
belangrijk is, de kwaliteit blijft eveneens gehand
haafd.
Het was wel tekenend, dat de jury van de ver
plichte hengstenkeuringen dit jaar na de keuring
te Goes kon zeggen, dat dit de beste van alle reeds
buiten Zeeland gehouden keuringen was. En dat
dit zelfs nog gezegd kon worden de volgende dag",
na de keuring te Oostburg.
Dat de kwaliteit van de paarden hier op peil
blijft, is niet zonder reden. Immers, steeds lieten
en laten nog de Zuid-Bevelandse hengsthouders
opnieuw blijken, dat het beste hun maar net goed
genoeg is. Ze werken met vaderpaarden, die tot
de allerbeste behoren. Daarbij leeft bij vele merrie
houders eveneens de gedachte, dat voor hun fok-
merries alleen de beste hengst maar net goed ge
noeg is.
Een bijzondere plaats in de Zuid-Bevelandse
hengstenhouderij neemt de Hengstenverreniging
„Zuid-Beveland" in. Geen moeite is haar bestuur
te veel, geen kosten zijn de vereniging te hoog,
als het gaat om beslag te leggen op het beste wat
te koop is.
Het huldigen van dit standpunt kwam wel sterk
naar voren bij de aankoop van Certain van Lams-
waarde, K. 1429, zoon van de beroemde Frans, K. 714.
Dat deze nieuwe aankoop in 1932 het Nationale
Kampioenschap verwierf, was wel een schitterende
beloning voor de bij deze koop aan de dag gelegde
durf. Later werd aangekochti Nico van Smakt,
K. 2014, die het tot Nationale Reserve Kampioen
bracht, terwijl het vorige jaar weer een nieuwe
aankoop, Edelman van Veldzicht, K. 2310, tot Na-,
tionale Kampioen werd uitgeroepen.
Voor een bestuur van deze vereniging, dat onder
de bezielende leiding van de voorzitter Scheele de
Putter, zoveel bijdraagt tot verhoging var> het peil
van de Zuid-Bevelandse paardenfokkerij, neem ik
houders zullen middels deze tentoonstelling op
.18 Juni daarop een waardig en passend antwoord
geven.
Nu weet ik zeer goed, dat ons moderne bedrijf
zonder motortrekkracht welhaast niet denkbaar is;
men moet met de tijd mee. Maar er zijn op een
boerenbedrijf honderd en één karweien, die 't goed
koopste met de meest goedkope trekkracht, ohs
trekpaard, kunnen verricht worden en onder be
paalde weersomstandigheden ook het beste. Denken
we maar aan bijzonder natte najaren of onze ge-
inundeerde gronden, waarop de motortrekkers zo
licht in de vruchten zichtbare sporen achterlaten.
Daarom, wanneer het economisch verantwoord is,
laat dan paard en motortrekker elkaar aanvullen.
Te betreuren valt, dat bij zovele jongeren alle
lust om met paarden te werken, ontbreekt. Ze rijden
liever met zielloze motortrekkers. Moeten ze eens
met paarden werken, dan bestaat er uiteraard geen
goede samenwerking tussen man en paard. Met als
gevolg: het paard wordt verknoeid. Een paard heeft
een ziel; immers hoe kan het zich hechten aan
degene, die er goed mee omgaat. En het is ook
een denkend wezen.
Hoe is het anders te verklaren, dat, toen een
knecht inet twee voor een wagen gespannen paar
den een onbewaakte overweg in het Goese land
van Kruiningen, K. 1786, van M.
Vermue en Carlo van Schelp
kreek, K. 1737, van P. Vermue en nog zovele andere
hengsten van de andere hengsthouders droegen
het hunne er toe bij.
In de laatste verlopen jaren is de heer Timmer
man van Kattendijke als hengsthouder naar voren
gekomen, eerst met Nico van Ella, K. 2299, die in
zijn afstammeling reeds liet zien, dat hij een papa
van formaat is. Nico van Dorpbroek, K. 2351, kwam
in 1952 triomferend uit het K.-examen zweet
kamertje en zijn laatste aankoop, de 3-jarige Guido
van de Kluis, 175858, werd op de centrale premie
keuring te Goes tot de beste van de 3-jarigen ver
klaard.
Dit zijn zo maar enkele grepen uit de Zuid-
Bevelandse hengsthouderij, maar ze tonen aan, dat
iedere merriehouder, die een beste merrie bij een
beste hengst wil brengen, in Zuid-Beveland terecht
kan. De Zuid-Bevelandse hengsthouders doen het
mogelijke om Zuid-Beveland tot een der beste fok-
distrieten te maken. Dat ook de merriehouders hier
toe bijdragen, wat van hen verwacht mag worden,
stemt tot verheuging. Er wordt door sommigen wel
beweerd, dat het niets meer is met de paarden-
houderij. Welnu, de Zuid-Bevelandse paarden-
,De Keilen" worden nog veel paarden gehouden.
moest passeren, de paarden voor de overweg uit
zichzelf bleven staan, omdat er een trein naderde,
waar de knecht nog geen erg in had. Zo is ons
trekpaard de trouwe, sterke medewerker van de
boer. Laten de landbouwjongeren het goed omgaan
met paarden zich eigen maken. Ze zullen dan 'er
varen, dat het werken met paarden geen kruis,
maar een genot is.
Ga eens naar de bedrijven van de voorzitter
van de Afdeling Zeeland van de Koninklijke Ver
eniging „Het Nederlandse Trekpaard", de heer Lens
hoek, waar met grote tevredenheid nog met onge
veer een dertigtal paarden wordt gewerkt. Of neem
eens een kijkje op ,de Monnikenhof te Kattendijke
en laat u door de fjgenaar, de heer Timmerman,
de Secretaris van jfe Bond van Zuid-Bevelandse
Paardenfokkers, eeps voorlichten, hoe paarden- en
motortrekkracht elk^r kunnen aanvullen. Emjals
dan Timmerman Jr. er bij is, zal men van hem
kunnen leren hoe men met paarden moet omgaan
en hoe het werken ermee grote voldoening kan
schenken.
De paardenstapel gaat in aantal uiteraard achter
uit, maar het werk van de Zuid-Bevelandse
hengsten- en merriehouders is
er borg voor, dat de kwaliteit
dit? niet zal doen. Van harte
hoop ik, dat op onze boerenbe
drijven een economisch^ verant
woord aantal paarden gehand
haafd zal worden. En dan geen
mengsel van verschillende ras
sen, zoals men hier en daar ziet,
maar van het onovertroffen ras
van eigen bodem, het Neder
landse Trekpaard.
De afdeling paarden zak zeker
weër als steeds een van <te be
langrijkste afdelingen tfan de
tentoonstelling zijn. Zeker zal
de belangstelling bij de keu-
ringsbanen en bij het rondlei
den in de ring weer groot zijn.
Dit zal aantonen, dat de liefde
voor ons edele trekpaard, dat
vooral in de laatste der oorlogs
jaren het Nederlandse volk
heeft behoed voor nog groter
hongerlijden, nog niets heeft in
geboet. Dat we weer opnieuw
die grote belangstelling zullen
mogen ervaren, hoop ik van
Jn dg weide van de heer D. A Timmerman te Kattendijke, harte. CAPPON.
